Geplaatst Phoenix werd vorig jaar geboren in maart. Prachtig zwart hengstje met een grote liefde voor zijn grote bal en alle mensen en dieren. Hij was zo bijzonder lief.
Phoenix was een springpony in hart en nieren en hij ging de nieuwe topper worden van een super fanatieke en getalenteerd amazone. Het was liefde op het eerste gezicht. Hij ging met haar mee.
Ik sprak ze dit weekend nog. Ze waren zo blij met hem. Hij werd groot en hij was net zo lief als dat hij groot was. Zo mooi met een geweldig goed karakter. Hij stond nog alleen ( naast de merrie groep, zonder enig probleem ) en hij zou een eigen ponyvriendje krijgen. Zijn toekomst zag er geweldig uit.
Gister aan het eind van de middag kreeg ik het berichtje was mijn hart door midden scheurde. Ze hadden hem halfdood in de weide gevonden. De dierenarts is meteen gekomen en concludeerde Atypische Myopatie ( vergiftiging door esdoorn ). Hij ging zo hard achteruit dat het enige goede voor hem was om hem te verlossen van zijn pijn. Hij is ingeslapen.
Het is zo oneerlijk! Hij heeft maar 1 jaar en 8 maand mogen worden. Hij had samen met zijn nieuwe meisje in de ring moeten schitteren en over de hindernissen moeten vliegen. Ze hadden nog jarenlang plezier moeten hebben samen. Het is zo oneerlijk.
''Somewhere....somewhere in time's own space
There must be some sweet pastured place
Where creeks sing on and tall trees grow
Some paradise where horses go
For by the love that guides my pen
I know great horses live again''
Stanley Harrison
Wat een nachtmerrie, voor zowel de kersverse nieuwe eigenaren als jou. Heel veel sterkte gewenst. 