Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-10-18 15:52

Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst door de TopicStarter: 29-10-18 15:52

Ruim 3 jaar gelden liep mijn pony na een marathonwedstrijd niet helemaal rad. Ik heb haar op rust gezet en na 2 weken weer eens gekeken.
Nog steeds niet goed. Afspraak gemaakt bij de kliniek en daar bleek ze een peesblessure te hebben. Na ruim 6 maanden is ze genezen verklaard en mochten we rustig weer op gaan bouwen.
Echter na 3 maanden rustig opbouwen, weer kreupel, weer terug gegaan en de pees bleek geïrriteerd.

Dus we zijn weer opnieuw begonnen. En na een paar maanden mochten we weer op gaan bouwen. Dit weer gedaan en weer was het na 3 maanden mis...

Wéér terug gegaan en weer de conclusie van een geïrriteerde pees. Dus, dit keer in laten spuiten en weer op rust. Na groen licht van de kliniek weer een rustig op gaan bouwen maar, je raad het al, weer mis na 3 maanden.

Omdat ik twijfelde of de kliniek waar ik tot dan toe was geweest wel de juiste diagnose stelde ben ik naar een andere kliniek gegaan. Niks verteld daar over haar voorgeschiedenis en zij concludeerden ook een geïrriteerde pees maar dit kwam volgens hun door een overstrekking van de knie, welke tevens ook geïrriteerd was.

Weer het hele riedeltje doorlopen, rust, inspuiten, wandelen enz...
Na een paar maanden weer genezen verklaard en wederom rustig op gaan bouwen.

Maar helaas, na een paar maanden tóch weer mis...

Inmiddels kreeg ik steeds meer het idee dat artrose de oorzaak van de kreupelheid was, en niet een pees/knie!

Omdat ik bij de laatste kliniek waar ik was geweest zelf geen fijn gevoel had ben ik weer terug gegaan naar de andere kliniek.
Daar mijn vermoedens uitgesproken en ze zijn aan de slag gegaan.

Nergens artrose te bekennen! We zijn toen vervolgens van onder tot boven het hele been gaan uitverdoven.

Hier kwam een gevoeligheid op de kogel uit, toen die werd verdoofd liep ze voor 90% goed. Toen zijn we in kleine stapjes verder omhoog gegaan. Toen ze uiteindelijk de voorknie verdoofde liep ze 95% goed, achterknie verdoofd en toen liep ze ineens veel slechter.... Conclusie, de verdoving van de onder voet is alweer uitgewerkt.
Omdat er inmiddels al zo veel was gespoten in het been besloten een nieuwe afspraak te maken en haar daar een dag te laten.

Dan konden ze de ondervoet verdoven en direct daar achteraan de voor- en achterknie. En dan vervolgens (als dit het inderdaad bleek te zijn) weer scannen of foto's maken.

Maar, er werd al wel gezegd dat het nog maar de vraag was of er voor mijn pony nog een toekomst was, aangezien dit allemaal al ruim 2 jaar speelde...

Ik heb haar die bewuste dag gebracht en toen ik einde van de middag belde bleek dat ze haar waren vergeten.

Ik was laaiend en ben er direct heen gereden. Pony uit de stal gehaald, ingeladen en m'n paspoort terug geëist. Ik stond op het punt een definitieve beslissing te nemen, inslapen of niet, en zij vergaten haar gewoon!

De bewuste dierenarts gesproken en hij vertelde mij dat na dat ik had gebeld ze haar tóch nog hadden bekeken en de ondervoet hadden verdoofd en ze 100% goed liep en er waarschijnlijk toch geen extra verbetering te zien was als ze de knie ook verdoofde, dus dat hadden ze maar niet gedaan.

Volgens hem dus toch weer een irritatie op de pees.

Tussen de tijd dat ik had gebeld en haar heb opgehaald zat hooguit 45 minuten dus ik weet niet precies wat daar is gebeurd...

Ik ben in die tussentijd ook zwanger geworden en m'n man vond de stress die dit allemaal elke keer met zich mee bracht niet goed voor mij en ons kind. Dus besloten te wachten met een vervolgafspraak tot na de bevalling.

3 weken geleden tóch weer een afspraak gemaakt. En afgesproken dat we hierna de knoop door zouden hakken. Want een pony die al 3 jaar kreupel loopt....de kans dat dat nog goed komt is minimaal...

Ik werd tot mijn grote woede en verdriet, 1 dag van te voren afgebeld.

Tot op heden nog geen nieuwe afspraak gemaakt. Puur omdat ik gewoon zó boos ben over hoe ik de laatste 2x ben behandeld daar.

Overstappen naar een andere kliniek zie ik eigenlijk niet zitten. Die willen waarschijnlijk, ondanks doorsturen van het dossie, weer foto's/scannen vanuit net een andere hoek enz. en dan kost het weer klauwen met geld! Terwijl ik eigenlijk diep in m'n hart al weet dat dit niet meer goed komt...

Maar wat nu? Toch nog 1x terug gaan? Eigenlijk tegen beter weten in? Of nu al in laten slapen?

Sinds de laatste x dat ze genezen is verklaard heeft ze 3 weken goed gelopen en daarna was het weer mis...

Elke keer hetzelfde been en zelfde soort kreupelheid. Opbouwen doen we echt extreem rustig! En zijn nooit verder meer gekomen dan een stap-draf ritje voor de wagen van maximaal 30 minuten op gelijke bodem of half uurtje stappen en 2 rondjes draven in de bak met een mini ruitertje erop.

Ze loopt sinds de laatste x dat ze weer niet goed is ook regelmatig is stap zelfs kreupel...

Pony is daarnaast ook insuline resistent dus op een weiland gooien kan helaas ook niet...

Ze oogt nog redelijk vrolijk maar ik merk wel dat ze afgelopen 3 jaar heel erg is veranderd.

Wat zouden jullie doen? Tóch, tegen beter weten in wéér nog 1x naar de kliniek, of nu al afscheid nemen?

Ik weet het gewoon allemaal even niet meer, maar wil niet "zomaar" besluiten dat het klaar is...

If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

**Geplaatst:** 29-10-18 16:13

Geplaatst: 29-10-18 16:13

Sterkte ts :(:)

Als je zoals je zelf zegt, diep in je hart al weet dat het niet meer goed komt, heb je zelf je antwoord al gegeven... Hoe moeilijk dat ook is... Je moet jezelf afvragen of het nog wel eerlijk is naar haar toe om nog een keer zo'n traject in te gaan...

**Geplaatst:** 29-10-18 16:27

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst: 29-10-18 16:27

Lastige situatie zeg. Natuurlijk zou je willen weten waarom het nou steeds gebeurd, maar daar wordt het vervolg niet veel anders van denk ik...

**Geplaatst:** 29-10-18 16:27

Geplaatst: 29-10-18 16:27

Verdorie, ik zou het ook niet weten. Ik vind het wel erg dat de kliniek je vergeten was. Je laat toch net je paardje daar achter net omdat je hulp wil..

The books we love, they love us back. And just as we mark our places in the pages, those pages leave their marks on us.
I can see it in you, sure as I see it in me. You're a daughter of the words. A girl with a story to tell.

**Geplaatst:** 29-10-18 16:29

Geplaatst: 29-10-18 16:29

Waar ben je al geweest? Desnoods in PB. Ik ken namelijk wel iemand die je gaat kunnen helpen en dat hoeft ook niet heel veel geld te gaan kosten, hij houdt daar namelijk niet van.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-10-18 16:37

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst door de TopicStarter: 29-10-18 16:37

Namen van de klinieken ga ik hier trouwens niet neer zetten. Wil, ondanks dat ze me echt schandalig hebben behandeld, niemand openbaar in een kwaad daglicht zetten.

Eventueel per pb wil ik het toelichten.

If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

**Geplaatst:** 29-10-18 16:40

Geplaatst: 29-10-18 16:40

Geef je pony nog 1 kans en neem eens contact op met equicare-plus. Heb daar heeeel veel vertrouwen in!

**Geplaatst:** 29-10-18 16:40

Geplaatst: 29-10-18 16:40

Bij een peesblessure is na zoveel tijd absoluut litteken weefsel ontstaan. Is de kreupelheid pijnlijk of vooral zichtbaar door het littekenweefsel? Bij pijn zou ik kiezen voor inslapen, zonder pijn is een paddock paradise oid misschien nog een fijne oplossing. Maar zou niet verwachten dat het nu nog beter wordt.

wil je ook lekkere parfum met korting: https://parfumado.com/
gebruik code: ZDXnaNJlb

**Geplaatst:** 29-10-18 16:43

Geplaatst: 29-10-18 16:43

Ik weet uit eigen ervaring dat peesproblemen eigenlijk veel langer nodig zijn om goed te herstellen.
Mag je ze rustig een jaar wegzetten en daarna pas rustig aan oppakken.

Persoonlijk zou ik denk ik klaar zijn met die klinieken en dan dus de pony een jaar rust geven.
En geZien de insuline resistentie kan een vol weiland niet,maar het is nu toch winter.
dus zou dan kijken naar iets van een paddock paradise systeem?
Maar denk dat het heel veel geduld vergt en dan nog heb je na dat jaar nog geen zekerheid of het beter is natuurlijk.
Blijft lastig kiezen zoiets

[IM] 22 jaar waren we bij elkaar…dag lieve lieve Appie…

**Geplaatst:** 29-10-18 17:08

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst: 29-10-18 17:08

Van wat is er nu precies een foto gemaakt? Dat wordt me niet helemaal duidelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-10-18 20:38

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst door de TopicStarter: 29-10-18 20:38

Er zijn foto's gemaakt gemaakt van de voet, de kogel, de knie en de schouder.

Ellepel, ze staat nu al zeker een maand of 9 helemaal stil. Daarmee bedoel ik dus, overdag in de paddock en snachts op stal. En ze loopt eerder slechter dan beter als 9 maanden geleden. Want ze loopt sinds een maand of 6 (ongeveer) ook in stap kreupel.

Mystery, ja, wat je zegt inderdaad, littekenweefsel zal er zeker aanwezig zijn. Daar had de veearts het ook over. Dat het littekenweefsel minder flexibel is en daardoor voor minder bewegelijkheid zou kunnen zorgen. Maar ik ben wel van mening dat als een paard kreupel loopt, hij pijn heeft. Zeker gezien het feit dat ze de ene dag beter loopt als de andere ..

If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

**Geplaatst:** 29-10-18 20:59

Geplaatst: 29-10-18 20:59

Stil staan is dus niet goed voor haar. Zoals het ook niet goed was voor mijn paard. Wij hebben anderhalf jaar getobt en echt heel erg getobt en jouw verhaal kan mijn verhaal zijn met dat verschil dat wij niet allerlei onderzoeken hebben gedaan, maar ook ons paard werd slechter en slechter. Wat begon met een onschuldig collateraal bandje dat niet goed was (echo had dat laten zien) eindigde met allerlei andere klachten en valpartijen. De negatieve spiraal naar beneden ging maar door en door.

Dus ik had ijzers er af gehaald (ze viel iedere keer op het natte gras als ze zich goed voelde en ging rennen en dan was ze weer katskreupel) , hoefschoenen gekocht zodat het wandelen minder zeer deed en na anderhalf jaar rust mijn gevoel gevolgd en het heft in eigen handen genomen. Dierenarts regelmatig erbij die gespecialiseerd is in osteopathie en per 300 meter heeeeel voorzichtig het wandelen elke dag opgebouwd. Toen de Devil relief (natuurlijke pijnstiller) gekocht voor haar en de MSM want dat voert afvalstoffen af en zou goed zijn voor herstel pezen. Sinds kort ook glucosamine geef ik erbij.

Wij zijn nadat ik het heft in eigen handen heb genomen, één foto verder (geen schade rechter achterbeen viel te zien, paardje had weer iets stoms gedaan en op verzoek van osteopaat dit gedaan), aan de hand wandelen uitgebouwd tot draven en dat uitgebouwd tot dik uur als handpaard in stap en draf en dit weer aan het uitbouwen sinds heel kort met rijden op haar!!

Ze gaat nog steeds als een speer en ik heb echt het idee dat de voedingssupplement MSM haar heel goed helpt en haar pezen vele male sterker heeft gemaakt. Tevens dat de Devil Relief de pijn weghaalde waardoor paardje weer begon met bewegen (rust roest) en dat heeft haar heel goed gedaan. De hoefschoenen hielpen haar om de hoeven te ontzien en de schokken van het wandelen en draven in het begin op te vangen (inmiddels loopt ze op blote voeten en schaaf ik haar zelf tussen de bekap beurten door zodat we haar hoeven langer kunnen laten).

Dus of je laat haar inslapen (daar hebben wij ook voor gestaan maar niet voor gekozen) of je zou ook kunnen beginnen met voedingssupplementen naast devil relief met haar en dan het bewegen oppakken.

Wat ik wel doe, is als ik zoals vandaag gereden heb op haar (20 minuten stappen aan de hand, half uur op haar rijden, 20 minuten stappen aan de hand), dan ga ik er twee dagen niet op maar train ik aan de hand met haar middels wandelen. Ik ben heel bang dat ze weer terug valt. Ik zou stoppen met al die onderzoeken want kost je klauwen met geld, maar dat in behandeling gaan stoppen, zoals wij dat ook gedaan hebben of haar in laten slapen.

Sterkte TS! Hopelijk heb je iets aan mijn uitgebreide verhaal.

**Geplaatst:** 29-10-18 21:29

Geplaatst: 29-10-18 21:29

Tja, wat is wijsheid?
Ik kan me goed voorstellen dat je geen vertrouwen meer hebt in de artsen en geen trek hebt om elders weer de molen opnieuw in te gaan.
Denk ook niet dat je dat moet willen, ongeacht de kosten.
Want, wat hierboven ook gezegd werd; de uitslag verandert er niet door.
Er is iets "stuk" en goed ook. En of je nu weet wat er stuk is of niet, het zorgt er niet voor dat je paard beter wordt. Dat denk ik nadat ik je verhaal heb gelezen tenminste.
Mijn advies zou zijn, ga voor een scan bij de Lingehoeve met dat nieuwe apparaat waar een heel paard door kan, als je het geld er nog 1x aan uit wil geven, of kies er voor de situatie zoals die nu is te accepteren en daarmee ook te accepteren dat er wellicht een einde aan zit te komen, hoe verdrietig ook.

Angst voorkomt niet dat je sterft, het voorkomt dat je leeft.
Klets mee in het zelfstandige-stalling topic!
STOP AGENDA 2030!

**Geplaatst:** 29-10-18 21:36

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst: 29-10-18 21:36

Sowieso is het niet slim om haar te lang laten door lopen als ze ook in stap kreupel is. Lastig.

**Geplaatst:** 29-10-18 21:41

Geplaatst: 29-10-18 21:41

Inslapen kan maar een keer..En geeft veel stress wat je misschien nu beter niet kunt hebben gezien je zwangerschap!
Als ze nu niet teveel pijn heeft zal ik wachten tot je in wat rustiger fase zit, het kindje er bv is en dan rustig nadenken daarover. Tot die tijd misschien Paddockparadise of zorgboerderij ofzoiets zoeken voor paardlief, haar wel goede pijnstilling geven, de onderzoeken etc even op wachtstand zetten voor nu!

**Geplaatst door de TopicStarter:** 29-10-18 21:50

Geplaatst door de TopicStarter: 29-10-18 21:50

Sabri schreef:
Inslapen kan maar een keer..En geeft veel stress wat je misschien nu beter niet kunt hebben gezien je zwangerschap!
Als ze nu niet teveel pijn heeft zal ik wachten tot je in wat rustiger fase zit, het kindje er bv is en dan rustig nadenken daarover. Tot die tijd misschien Paddockparadise of zorgboerderij ofzoiets zoeken voor paardlief, haar wel goede pijnstilling geven, de onderzoeken etc even op wachtstand zetten voor nu!

Sorry, dat was misschien niet helemaal duidelijk.

Ik ben inmiddels 8 weken geleden bevallen van een knap mannetje, adh daarvan had ik de laatste afspraak gemaakt, maar die werd dus op laatste moment afgebeld.

If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

**Geplaatst:** 29-10-18 22:09

Geplaatst: 29-10-18 22:09

In feite is er 3 jaar steeds hetzelfde pad bewandeld met steeds hetzelfde resultaat.
Ik zou dus wel een andere kliniek / DA benaderen en dan een die wat verder kijkt dan een scan en een buigproef of foto.
Zou dan of naar Eric Laarakker (Den Hoek) gaan of naar Karin Leibbrand (Equicare) of naar iemand die zij aanraden. Je kunt ze eerst ook bellen, ze hebben ook spreekuur.
Zou zelf kiezen voor Laarakker (of bijv een Steffi vd Laarse) gezien de insuline resistentie.
Maar inslapen... ja dat kan maar een keer... en heb je daar vrede mee, nu, of niet?

Vind jij ook dat diplomering in zorg en welzijn voor volwassen zij-instromers veel te ingewikkeld is? Onderteken dan mijn petitie: https://mbozijinstroom.petities.nl/

**Geplaatst:** 30-10-18 20:52

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst: 30-10-18 20:52

Misschien heb ik erover heen gelezen, hoe oud is de pony?

Kerstmuts

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-10-18 21:09

Geplaatst door de TopicStarter: 30-10-18 21:09

MarleenM schreef:
Misschien heb ik erover heen gelezen, hoe oud is de pony?

Pony is inmiddels 15. Niet super jong meer dus, maar ook nog niet mega oud...

If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

**Geplaatst:** 30-10-18 21:10

Geplaatst: 30-10-18 21:10

Ik zou het gesprek aangaan met de kliniek om te kijken of ze met je mee willen gaan in wat jij zelf onderzocht wilt hebben. Ik zou eerlijk aangeven dat je, je niet serieus genomen voelt en kijken of ze je daarin wat kunnen compenseren. Daarnaast, je pony kan niet lekker het land op en heeft pijn momenteel, in welk opzicht kun je haar nog een paardwaardig leven bieden als dit niet over gaat? En die kans is reëel. Soms moet je, hoe sneu ook, je verlies nemen. De tip van msm en m.n duivelsklauw is wel een goede overigens, ik heb met duivelsklauw goede resultaten geboekt bij zowel honden als paarden, geef in het begin vaak een dubbele dosis.

Maak Drenthe WolfVrij!

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-10-18 23:13

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst door de TopicStarter: 30-10-18 23:13

Msm ben ik mee bekend. Duivelsklauw ga ik me morgen eens in verdiepen.

If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

**Geplaatst door de TopicStarter:** 30-11-18 23:13

Geplaatst door de TopicStarter: 30-11-18 23:13

Ik wil hier graag nog even een update geven...

2 weken geleden toch nog 1 x naar de kliniek geweest. Opnieuw rondom op de foto/scan geweest en hierop was te zien dat ze een geïrriteerd kogelbandje had en dat er vlak onder dat bandje 2 verklevingen zitten.

Als laatste poging hebben we besloten het in te spuiten en 3 weken af te wachten.

Afgelopen 2 weken bleef het been dik en iets warm, dit stelde mij dus niet erg gerust.

Vandaag kwam ik op stal en stond ze wat vreemd in de paddock. Ze werd met de minuut slechter en was duidelijk hoefbevangen... Ik sta op stal bij een hoefsmid en deze heeft voor de zekerheid nog even gekeken maar er was geen twijfel mogelijk.

Mijn meisje is hoefbevangen.

Ik heb Roza altijd beloofd dat als ze naast die kreupelheid en haar insulineresistentie e.d. ook nog hoefbevangen raakt dat ik afscheid zou nemen van haar.

Ik wil haar het pijnlijke proces rondom de hoefbevangenheid en het langdurige herstel, de blijvende schade en de grote kans op terug keer gezien het feit dat ze weinig mag doen ivm haar kreupelheid, gewoon niet aan doen....

De enige eerlijke beslissing die ik nu nog kan nemen voor Roza is haar te laten gaan. Hoe moeilijk ik dat ook vindt.

Omdat ik Roza graag door mijn vaste veearts in wil laten slapen zal dit pas morgen gebeuren, hij kon namelijk vanavond écht niet komen.
Ze staat nu zwaar aan de pijnstillers en morgen zal ze, met mijn andere paardje, haar grootste vijand maar tegelijk ook haar allerbeste vriendje, aan haar zijde worden ingeslapen.

Ik ben kapot van verdriet, zo onverwachts maar toch ook weer verwacht... Ik riep al heel lang satjet, door haar insulineresistentie en het niks mogen doen, wachten was tot de keer dat ze bevangen zou staan.

En die keer is nu gekomen, veel te vroeg...

Lieve Roza, je moest mijn zoontje (31 augustus dit jaar geboren) ooit nog leren paardrijden, we zouden nog lekker recreatief de hele omgeving van onze nieuwe stal "onveilig" gaan maken. Maar het mag helaas niet zo zijn...

Ik ga je ontzettend missen, maar ik denk dat dit de enige eerlijke beslissing is die ik kan maken.

If you act like you've only got fifteen minutes, it'll take all day. Act like you've got all day and it'll take fifteen minutes. ~ Monty Roberts

**Geplaatst:** 30-11-18 23:29

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst: 30-11-18 23:29

Ach heel veel sterkte ts wat vreselijk maar wat een dappere eerlijke beslissing!

https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=271&t=2014085

Chess. Aktion x Pion RIP
Alando JetsetD x Zeoliet RIP 16.06.2023

**Geplaatst:** 01-12-18 00:05

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst: 01-12-18 00:05

Heel veel sterkte! Maar zoals je zelf als schrijft is dit denk ik ook de beste beslissing in deze situatie. Sterkte morgen :(:)

Life is short, enjoy it!
volg ons op instagram ♥♥♥

**Geplaatst:** 01-12-18 07:03

Re: Hoe nu verder na 3 jaar?

Geplaatst: 01-12-18 07:03

Veel sterkte TS! Dapper besluit Y;(

Wie is er online