Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-10-18 13:47

Vakantiebaan in de paarden wordt nachtmerrie

Geplaatst: 16-10-18 13:47

Beste bokkers,

Enige tijd terug ging ik op een avontuur. Ik had gesolliciteerd op een toffe vakantiebaan, waar ik een maand werkzaam zou zijn bij een paardenbedrijf. Dit is helaas zo enorm in de soep gelopen. We zijn nu een paar maanden verder, en nu ik het een plekje heb gegeven, wil ik het delen hier. Als waarschuwing voor enthousiaste jong volwassenen zoals ik zelf.

Rond maart 2017 zat ik een beetje in een dip. Ik had behoefte aan iets spannends, een nieuwe ervaring ergens ver van huis. Er stond een lange zomervakantie op mij te wachten, en ik had écht geen zin om veel thuis te zitten. Het idee van een zomerbaan kroop in mijn hoofd, en ik ging op zoek. Al snel vond ik een gave vacature: intern verblijf bij een agrarisch bedrijf in het noorden van Nederland, waar ik buitenritten zou verzorgen voor vakantiegangers. Het klonk helemaal leuk! Hun website zag er goed uit, reviews van klanten waren goed en ook bokt sprak geen hevige narigheid uit over het bedrijf. De werkgever en ik hadden fijn contact, en na het opsturen van mijn CV werd ik uitgenodigd voor een proefweekend.

Het was nu april, en het idee van een maand uitwaaien, hard werken tussen de paarden en vooral even weg zijn begon ik steeds meer te verheerlijken. Eind mei hadden we een proefweekend afgesproken. Ik zou donderdagavond aankomen, en maandag weer vertrekken. Ondanks wat nare verhalen van kennissen over ‘werken in de paardenwereld algemeen’ had ik er het volste vertrouwen in dat het een goede ervaring ging worden. Werken kon ik wel, en kennis over paarden beschikte ik ook over.

Die donderdag in mei begon ik vanuit de randstad aan mijn 10 uur durende reis naar het noorden, benieuwd waar ik terecht zou komen. Na elke vorm van het OV gezien te hebben kwam ik aan, en wat zag het er gaaf uit. Een groot weiland met een kudde Friese paarden verwelkomde mij. Aangekomen op het terrein maakte ik kennis met een jongen van (als ik het goed heb onthouden) 17. Hij bracht mij naar het kantoortje. Hier maakte ik kennis met de dame waar ik al eerder mee had gebeld. Zij begon verhalen te vertellen over haar zoon, en dat zij wel is op vakantie gaan, en andere dingen waar ik bij dacht ‘uh, oke, ik heb zojuist 10 uur gereisd, kunnen we een gesprek hebben over wat ik hier precies ga doen?’. Dat gesprek is uiteindelijk nooit gekomen. Ze zei dat ik moest gaan avondeten, maar het enige wat ik bij mij had waren snelle jelle’s en bananen. Ze was vergeten te vermelden dat ik mijn eigen eten mee had moeten nemen, maar bood mij daarna een bakje nasi aan. Dat was enorm vriendelijk.

Na 2 uur was ook de jongen klaar met dineren. Ik zat ondertussen nog met mijn koffer en ik had geen idee wat me te wachten stond. Ik kreeg een rondleiding van deze jongen, en ik kwam erachter dat hij pas enkele dagen werkzaam was hier. Erg duidelijk was het allemaal niet. We kwamen aan bij een rek kleding. Hij vertelde mij om een polo en een vest te pakken. Toen ik ging zoeken welke mij zou passen, bleek alle kleding vochtig te zijn. Hij vertelde mij dat het schoon was. Ik rook eraan, en de geur van een soort kattenpis achtige zweetlucht penetreerde mijn neus. Toen ik dat zei, was hij niet onder de indruk. Ik moest het gewoon pakken en aandoen.

Ondertussen kon ik mijn kamer zien: 2 matrassen op de grond gegooid, midden in een zolder waar autobanden, cowboylaarzen, de boiler en oude zadels het toneel sierden. Om het zacht uit te drukken: op dit moment realiseerde ik me dat er stront aan de knikker was.
Op de ‘kamer’ maakte ik kennis met een ander meisje van 17 die daar stage liep. Ze vertelde me dat ze veel had gehuild en het niet leuk vond, maar haar stage wou afmaken. We gingen naar buiten en daar ontmoette ik de man van de vrouw waar ik eerder mee sprak. Hij runde het bedrijf blijkbaar (ik heb niemand formeel ontmoet oid). Ik zei goedenavond, en ik had mijn armen gekruist omdat het wat fris was. Hij vroeg of ik het koud had, waarop ik ‘een beetje’ antwoorde. Dat werd gevolgd door een preek over hard werken, en dat je zelf bepaald of je het koud hebt. Het was toen 21:00, en ik was pas een paar uur aanwezig na mijn lange reis. Oké dan, leuke ontmoeting. Die avond heb ik gehuild in bed en twijfelde ik aan mijzelf. Ik besloot te kijken wat de volgende dag mij zou brengen en heb doorgezet.

Die ochtend was het vroeg opstaan. Ik ben een roker, dus na het ontbijt rookte ik een sigaretje, en daarna poetste ik mijn tanden. Ik volgde de jongen en het meisje die ik had ontmoet, daar stond de man te wachten. We waren een minuut na afgesproken tijd verzameld en ik begrijp dat dit niet netjes was. Aan de andere kant had ik al mijn informatie verkregen van mijn twee collega’s, die er dus beiden niet lang werkten. Ik gooide mijn peuk in de stalen vuilnisbak, en bij het terugleggen van de deksel maakte dat een hoop kabaal. Tijdens dat geluid begon de man te praten. Ik zei ‘Pardon, wat zei u?’, en dat was de druppel.

ONACCEPTABEL dat ik mijn sigaret moest weggooien. Of ik wel is van een klok had gehoord. Daarna schreeuwde de man dat ik UIT MIJN BEK STONK. Volgens mij was het meer een inkoppertje, want ik had mijn tanden gepoetst en daarna niet gerookt. De man sprak met zulke agressie, dat ik verstijfde. We moesten wat paarden uit het land halen voor een ochtendrit die het meisje zou begeleiden. Hierbij merkte ik dat een ijzer van een paard enorm los zat. Het meisje zou het paard alsnog meenemen op buitenrit en de man schroomde niet om er naar om te kijken toen ik het vermelde. Wederom, alarmbellen. Toen de groep weg was, zei de man ‘over 5 minuten in mijn auto’. Ik wist niet zo goed wat ik met mezelf aan moest. Ik was bang voor deze man. Uit angst ben ik gewoon in de auto gaan zitten en ik had mijn telefoon stiekem meegenomen in mijn bh. Met z’n tweeën vertrekken we en gaan we de weg op. Al snel slaan we ergens een zandweg in die we 10 minuten rijden door bebost gebied. Ik wist niet meer waar ik was en ik was nog steeds bang. In de auto vertelde de man mij enigszins normaal dat ze bij het bedrijf ‘een aparte manier van werken hebben, en dat kan je of dat kan je niet. En als jij het niet kan staan er genoeg meisjes te trappelen om het wel te doen’.

De rit kwam ten einde in een weiland, waar de man zijn auto open deed, en een grote hamer tevoorschijn haalde. Op dat moment dacht ik: dit is het. Ik ga hier in een greppel in the middle of nowhere liggen en niemand gaat me vinden. Het was onschuldiger, we gingen paaltjes slaan voor een nieuw weiland. Dit deed ik natuurlijk niet goed, waarop de man mij vertelde dat ik NERGENS over nadenk, en maar zomaar wat doe. De reden hiervoor was dat niet alle paaltjes 2 meter uit elkaar stonden. Ik ben echt niet op mn bekkie gevallen, maar ik durfde niks te zeggen tegen de man. Vooral niet in dit weiland, op een plek waar ik de weg niet weet.

We kwamen gelukkig weer aan op het terrein. Ik moest onkruid wieden zonder gereedschap. Als ik dit wou op bezemen kreeg ik een preek dat ik een te kleine bezem pakte en niet efficiënt werkte. De grote bezem was even lang als ikzelf en kon ik niet fijn mee werken, maar wederom gaf ik geen tegen woord. Mijn spirit was zo gebroken. Ik voelde me een slap aftreksel van mezelf, omdat ik constant gestraft werd, geen duidelijkheid kreeg en me niet thuis voelde. Uren, salaris, en of dit weekend uitbetaald werd etc was niet besproken. Het voelde als een strafkamp en niet als een baan.

Ik was aan het twijfelen of ik dit wel wou. Ik wil gewaardeerd worden in een bedrijf en niet in een constante staat van shock twijfelen aan mijzelf. Ik besloot toen dat ik door zou zetten. Dat ik niet zomaar zou opgeven omdat ik een doorzetter ben.

Ik werd naar een schuur gefloten. De man vroeg me of ik ooit met een motor bezemmachine had gewerkt; dat had ik niet. Hij legde het me met tegenzin uit. Ik stelde veel vragen, waar geen duidelijke antwoorden op kwamen. Zijn uitleg over hoe het apparaat gestuurd moest worden was: ‘je moet de machine z’n werk laten doen’, waarna hij hem soepel de schuur uit stuurde. Alles wat ik zei werd beantwoord met een zucht. Ik bezem een paar meter en er komt een bocht aan. De machine is zwaar en ik probeer te sturen, maar ik snap niet hoe. Ik vraag hoe het moet. Hij zet de machine uit en ik citeer: “Altijd maar die vragen. Je stelt vragen maar luistert niet. Je moet een keer LUISTEREN. Met die grote bek van je kom je vast ergens in de randstad, maar niet hier!!!!!’. Toen stuurde ik de machine in een ‘bocht’ en reed het apparaat tegen een paal. Ik ben niet zo van ‘doen en niet denken’, maar prima, dan toch zo. Ik heb toen nog het terrein gebezemd, en wat andere klusjes gedaan die allemaal niet goed waren. Toen was ik er klaar mee. Ik ben naar mijn kamer gegaan en heb gehuild en iedereen gebeld: ik kwam weer naar huis. Ik checkte mijn reis, heb mijn koffer stilletjes opgetild en ben vertrokken zonder iets te zeggen: ik was te bang voor de reactie. Op mijn kamer realiseerde ik wat er allemaal was gebeurd, ik voelde me mentaal misbruikt, ik had angst en ik dissocieerde constant.

Weg gaan zonder iets te zeggen was niet netjes van mij, maar mijn fight or flight mechanisme sleurde me weg van de boerderij en ik heb nooit teruggekeken. Ze belden me na een paar uur waar ik was. Ik zei dat ik was vertrokken en niet terug kwam. Toen ik verklaarde dat ik onacceptabel was behandeld, werd ik uitgelachen.

Ik was 1 dag daar, en ik moest 3 dagen bijkomen. Ik moest verwerken wat er was gebeurd want het ging zo snel, ik snapte er niks van en allerlei vragen doolde door mijn hoofd. Waarom was dit gebeurd? Later heb ik nog contact gehad met het meisje, ze vertelde me dat de uren van 08:00 tot 18:00 waren, of tot een uur of 22:00, en dan mocht je de volgende dag om 12 uur beginnen. Heftige uren voor kinderen onder de 18. Het uurloon weet ik niet maar het zal vast niet veel zijn geweest. Voor mij 1 keer en nooit meer. Het lijkt allemaal prachtig, maar dit is hoe ik ben behandeld.

Sorry voor het achterlijk lange verhaal. Ik moest dit echt even kwijt, vooral voor mezelf.

**Geplaatst**: 16-10-18 13:58

Re: Vakantiebaan in de paarden wordt nachtmerrie

Geplaatst: 16-10-18 13:58

Horror zo ‘n dag. Misschien toch melding van maken ergens??

**Geplaatst**: 16-10-18 14:00

Geplaatst: 16-10-18 14:00

jeetje wat een verhaal. Ik snap prima dat je weg bent gegaan..
Ik heb een sort van gelijkbaar iets meegmaakt maar ik was voor zomer baantje naar amerika gevlogen en was binnen 4 dagen weer thuis..

geef de hoop niet op er zijn zat bedrijven die een hardwerkend iemand willen begleiden.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:03

Re: Vakantiebaan in de paarden wordt nachtmerrie

Geplaatst: 16-10-18 14:03

Wat een verhaal idd! Ik snap alleen even niet hoe je 10! uur onderweg bent geweest van de Randstad naar het noorden? Ik reis(de) regelmatig tussen Maastricht en het noorden van Groningen heen en weer, en nu regelmatig van Den Haag naar dezelfde plek en ik heb al echt veel verstoringen meegemaakt maar ik heb er nog nooit 10 uur over gedaan. 5 a 6 is toch echt wel het maximum denk ik

**Geplaatst**: 16-10-18 14:03

Geplaatst: 16-10-18 14:03

Wat ontzettend naar voor je. Maar wel heel goed dat je weg bent gegaan! Ik snap ook heel goed dat je niets durfde te zeggen als die eerdere reacties al zo bot waren.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:04

Geplaatst: 16-10-18 14:04

Nou, je hebt er een dagje gewerkt en je bent onbeschoft behandeld? Dat is heel vervelend, maar je bent toch ook weer vertrokken? Zo dramatisch is dat nu toch ook weer niet? Je hebt het gezien, het was kloten, maar zou er geen heel drama van maken. Ik dacht bij nachtmerrie, dat je wekenlang bent uitgebuit of een zwaar ongeval hebt gehad. Ik zou zeggen: kop op!

Reistijd van 10 uur naar Friesland? Heb je gefietst :')

?

**Geplaatst**: 16-10-18 14:05

Geplaatst: 16-10-18 14:05

Foaly schreef:
Wat een verhaal idd! Ik snap alleen even niet hoe je 10! uur onderweg bent geweest van de Randstad naar het noorden? Ik reis(de) regelmatig tussen Maastricht en het noorden van Groningen heen en weer, en nu regelmatig van Den Haag naar dezelfde plek en ik heb al echt veel verstoringen meegemaakt maar ik heb er nog nooit 10 uur over gedaan. 5 a 6 is toch echt wel het maximum denk ik

Dat dacht ik ook al! Ik vroeg mij af of ze op de fiets was gegaan. :')

Verder is het natuurlijk een vreselijk verhaal voor een jonge meid. Dit geeft geen beste indruk over het paarden wereldje.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:05

Geplaatst: 16-10-18 14:05

Wat een vreemd verhaal. Ik vraag me allereerst af hoe je 10 uur in Nederland onderweg kan zijn

**Geplaatst**: 16-10-18 14:10

Re: Vakantiebaan in de paarden wordt nachtmerrie

Geplaatst: 16-10-18 14:10

nah ja ze geeft aan verschillend vervoer gehad te hebben, ik verwacht dat het incl wacht tijd is

@TS het is een nare ervaring, maar goed dat je bent vertrokken. Ik zou dit ook zeker niet zien als standaard

er zijn gelukkig veel bedrijven die mensen goed behandelen

**Geplaatst**: 16-10-18 14:14

Re: Vakantiebaan in de paarden wordt nachtmerrie

Geplaatst: 16-10-18 14:14

Nou goed toch van je zelf dat je bent vertrokken? Heel sterk van je juist.

Dat ze je daarom hebben uitgelachen zegt meer over hun dan over jou. Kop op er zijn heus wel andere léuke baantjes te vinden.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:15

Geplaatst: 16-10-18 14:15

Lizzyy schreef:
Wat een vreemd verhaal. Ik vraag me allereerst af hoe je 10 uur in Nederland onderweg kan zijn

Fiets - tram - trein - bus - nog een bus - veerpont - bus. Gokje.

Vervelend dat je zo'n ervaring hebt gehad. Er zijn ook leuke bedrijven die wel een normale kamer aanbieden. Heb je eigenlijk nog een gesprek met hun gehad of helemaal niet?

Ik was er dan wel niet bij, maar een groot gedeelte klinkt mij (als nuchtere noorderling) in de oren als 'Randstadmeisje uit Midden-Amsterdam komt een uit de klei gewassen Groninger even vertellen hoe het moet'. Noorderlingen communiceren nou eenmaal anders, kan grillig overkomen, maar dit...

**Geplaatst**: 16-10-18 14:16

Geplaatst: 16-10-18 14:16

Mazida schreef:
Nou, je hebt er een dagje gewerkt en je bent onbeschoft behandeld? Dat is heel vervelend, maar je bent toch ook weer vertrokken? Zo dramatisch is dat nu toch ook weer niet? Je hebt het gezien, het was kloten, maar zou er geen heel drama van maken. Ik dacht bij nachtmerrie, dat je wekenlang bent uitgebuit of een zwaar ongeval hebt gehad. Ik zou zeggen: kop op!

Reistijd van 10 uur naar Friesland? Heb je gefietst ?

Ik ben een vrij pittige tante, en mijn vriend heeft mij in 3 jaar nog nooit zo verslagen, op en verdrietig gezien. Tis nu ook al een paar maanden geleden dus ik ben er ook overheen!

Tallie1979 schreef:
Foaly schreef:
Wat een verhaal idd! Ik snap alleen even niet hoe je 10! uur onderweg bent geweest van de Randstad naar het noorden? Ik reis(de) regelmatig tussen Maastricht en het noorden van Groningen heen en weer, en nu regelmatig van Den Haag naar dezelfde plek en ik heb al echt veel verstoringen meegemaakt maar ik heb er nog nooit 10 uur over gedaan. 5 a 6 is toch echt wel het maximum denk ik

Dat dacht ik ook al! Ik vroeg mij af of ze op de fiets was gegaan.

Verder is het natuurlijk een vreselijk verhaal voor een jonge meid. Dit geeft geen beste indruk over het paarden wereldje.

Hihi, op de fiets. Zoals ik zei heb ik alle vormen van het OV gehad die dag. Ondanks dat mijn verhaal op feiten is gebaseerd wil ik de naam, en daarbij ook de locatie, van het bedrijf niet exposen. Begon aan mezelf te twijfelen en ik heb gekeken en correctie, het was een reis 8 uur.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:19

Geplaatst: 16-10-18 14:19

Die vieze kleding en nare slaapplek is natuurlijk echt te vies voor woorden.
Bij de rest heb ik ook wel zoiets van was het wel zo erg of kwam het op jou als jong meisje uit de randstad op het ruwe platteland gewoon zo over?
Dat wil niet zeggen dat jij het niet zo hebt beleefd. Maar dat het voor een ander best minder erg over kan komen.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:19

Geplaatst: 16-10-18 14:19

Pfff dat is niet niks! Profiteren van jonge mensen die nog niet wijs geworden zijn (vaak door schade en schande). Mijn tips voor goede plekken als deze:

- gebruik gespecialiseerde website zoals wwooffing, workX, workaway, etc
- kies alleen bedrijven met veel en goede reviews
- maak op voorhand op papier goede afspraken over maaltijden (in detail!!!), uren, loon, vrije dagen, werkzaamheden
- vraag foto’s van je accomodatie
- zoek contact met vorige mensen en vraag om eerlijke feedback
- wees eerlijk over wat je zelf kunt en aankunt
- als het niet veilig voelt, ga dan weg

Rot dat het nog zo gaat op sommige plekken...

**Geplaatst**: 16-10-18 14:20

Geplaatst: 16-10-18 14:20

Winged schreef:
Lizzyy schreef:
Wat een vreemd verhaal. Ik vraag me allereerst af hoe je 10 uur in Nederland onderweg kan zijn

Fiets - tram - trein - bus - nog een bus - veerpont - bus. Gokje.

Vervelend dat je zo'n ervaring hebt gehad. Er zijn ook leuke bedrijven die wel een normale kamer aanbieden. Heb je eigenlijk nog een gesprek met hun gehad of helemaal niet?

Ik was er dan wel niet bij, maar een groot gedeelte klinkt mij (als nuchtere noorderling) in de oren als 'Randstadmeisje uit Midden-Amsterdam komt een uit de klei gewassen Groninger even vertellen hoe het moet'. Noorderlingen communiceren nou eenmaal anders, kan grillig overkomen, maar dit...

Nadat ik werd uitgelachen heb ik opgehangen en nooit meer contact opgezocht. Haha, mooie situatieschets dit! Ik kom uit Zuid-Holland zuid en ik heb niemand niks verteld. Alleen ja geknikt en me rot gevoeld. Anders zou ik de hevige reacties van meneer ook wel kunnen plaatsen..

Inderdaad, de attitude in het Noorden is anders, nie banketstaaf maar breien en hard werken, en daar sta ik ook voor open. Maar dit ging me te ver.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:26

Geplaatst: 16-10-18 14:26

Winged schreef:
Lizzyy schreef:
Wat een vreemd verhaal. Ik vraag me allereerst af hoe je 10 uur in Nederland onderweg kan zijn

Fiets - tram - trein - bus - nog een bus - veerpont - bus. Gokje.

Vervelend dat je zo'n ervaring hebt gehad. Er zijn ook leuke bedrijven die wel een normale kamer aanbieden. Heb je eigenlijk nog een gesprek met hun gehad of helemaal niet?

Ik was er dan wel niet bij, maar een groot gedeelte klinkt mij (als nuchtere noorderling) in de oren als 'Randstadmeisje uit Midden-Amsterdam komt een uit de klei gewassen Groninger even vertellen hoe het moet'. Noorderlingen communiceren nou eenmaal anders, kan grillig overkomen, maar dit...

Serieus? Ze heeft geen weerwoord gehad.. Ze durfde ja niks te zeggen. Er werd haar alleen maar verteld hoe slecht ze alles deed, dingen werden niet gecommuniceerd, de kleding was vies, haar kamer was twee matrassen op de grond op een zolder, paard met los hoefijzer werd gewoon gebruikt op een rit. Dat is geen grillig of nuchtere noorder gedrag, maar asociaal en onfatsoenlijk, uit welke streek je ook komt. Hoe men dat nog kan goedpraten.

Daarnaast, ja het was 1 dag, maar als je zo behandeld bent en ook gewoon bang bent geweest, dan kun je daar flink van overstuur zijn.

Vind het goed dat je het opschrijft TS. Als waarschuwing, maar hopelijk ook voor jezelf om het naast je neer te leggen. Wat mij betreft mag die stal naam er gewoon bij.

Laatst bijgewerkt door ElineS op 16-10-18 14:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-10-18 14:27

Geplaatst: 16-10-18 14:27

Dit is niet de normale gang van zaken hoor! Zijn een hoop leuke bedrijven ts dus geef te moed niet op

Ik kom zelf ook uit de randstad en heb laatst een stage gehad op een boerderij in het oosten. Deze man was hartstikke aardig en legde alles uit. Hij zei ook dat een stagiair een toevoeging is en niet een voetveeg

**Geplaatst**: 16-10-18 14:31

Geplaatst: 16-10-18 14:31

enjoymyhorse schreef:
Die vieze kleding en nare slaapplek is natuurlijk echt te vies voor woorden.
Bij de rest heb ik ook wel zoiets van was het wel zo erg of kwam het op jou als jong meisje uit de randstad op het ruwe platteland gewoon zo over?
Dat wil niet zeggen dat jij het niet zo hebt beleefd. Maar dat het voor een ander best minder erg over kan komen.

Als een man, die al tegen mij heeft zitten schreeuwen dat ik uit mijn bek stink, zonder aanleiding, dan tegen mij zegt 'in de auto!', mij niks verteld waar we heen gaan en wat we gaan doen, maar wel zegt dat ze een aparte manier van werken hebben en niet iedereen kan dat, vervolgens een bos in rijd.. Ik zou echt denken dat hij iets met me zou gaan doen, en daar ook flink bang van zijn. Dat heeft niks te maken met hoe iemand het beleefd, in mijn ogen. Zoiets is gewoon raar gedrag.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:33

Re: Vakantiebaan in de paarden wordt nachtmerrie

Geplaatst: 16-10-18 14:33

Ik dacht ook echt dat die je aan had gerand ts toen ik het zo aan het lezen was

**Geplaatst**: 16-10-18 14:37

Geplaatst: 16-10-18 14:37

ElineS schreef:
enjoymyhorse schreef:
Die vieze kleding en nare slaapplek is natuurlijk echt te vies voor woorden.
Bij de rest heb ik ook wel zoiets van was het wel zo erg of kwam het op jou als jong meisje uit de randstad op het ruwe platteland gewoon zo over?
Dat wil niet zeggen dat jij het niet zo hebt beleefd. Maar dat het voor een ander best minder erg over kan komen.

Als een man, die al tegen mij heeft zitten schreeuwen dat ik uit mijn bek stink, zonder aanleiding, dan tegen mij zegt 'in de auto!', mij niks verteld waar we heen gaan en wat we gaan doen, maar wel zegt dat ze een aparte manier van werken hebben en niet iedereen kan dat, vervolgens een bos in rijd.. Ik zou echt denken dat hij iets met me zou gaan doen, en daar ook flink bang van zijn. Dat heeft niks te maken met hoe iemand het beleefd, in mijn ogen. Zoiets is gewoon raar gedrag.

Maar raar gedrag is niet ineens een nachtmerrie. Maar een onfatsoenlijke hork. Voor mij zit daar wel wat belevingsverschil.
Ik dacht bij het lezen ook dat hij haar wat aangedaan zou hebben, puur door de titel.
Ik begrijp echt wel dat dit geen fijne ervaring was en ik begrijp heel goed en vind het zelfs erg verstandig dat ze is vertrokken.
Maar voor mij is het wel anders beleefd hebben dan wat een ander het zou doen.
Die zou zeggen wat een mafketel. En klaar.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:38

Re: Vakantiebaan in de paarden wordt nachtmerrie

Geplaatst: 16-10-18 14:38

Hoe de TS het ervaren heeft moeten we hier toch niet bagatelliseren.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:40

Geplaatst: 16-10-18 14:40

poes schreef:
Hoe de TS het ervaren heeft moeten we hier toch niet bagatelliseren.

Dat doe ik toch ook niet :

Citaat:
Dat wil niet zeggen dat jij het niet zo hebt beleefd.

**Geplaatst**: 16-10-18 14:41

Geplaatst: 16-10-18 14:41

Eerlijk?
Geen leuke ervaring wat je beschrijft, maar bij je aanhef verwachtte ik eerlijk gezegd veel ergere zaken dan waarover jij het hebt ...
Daarbij vind ik het persoonlijk heel erg not done om te roken op een paardenbedrijf, wat de regels ter plekke ook zijn, maar dat terzijde. Als iemand op mijn erf ongevraagd zou gaan staan roken, zou ik ook in vrij duidelijke bewoordingen laten weten dat dat niet de bedoeling is.

Al met al geloof ik best dat je te maken had met vervelende werkgevers, maar voor de rest vind ik het allemaal een wat hoog drama queen gehalte hebben, waarbij ik een beetje het gevoel krijg (misschien geheel onterecht hoor) dat je hier en daar de zaken wat zwaar aanzet. Tenslotte horen we hier ook alleen jouw versie van het verhaal en die klinkt nogal gekleurd.

Ik zou zeggen: leer ervan. Je bot laten behandelen en genoegen nemen met een slechte slaapplek hoeft natuurlijk niet, maar een zomerjob met paarden is geen gratis vakantie, en hard werken als je 'in de paarden' zit is doodnormaal, dus werken van 8.00 tot 18.00 ook - ik denk dat je op menige stal langere dagen moet maken.

Laatst bijgewerkt door Askja op 16-10-18 14:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-10-18 14:42

Geplaatst: 16-10-18 14:42

Kan me heel goed voorstellen dat TS het zo ervaren heeft

Ze gaat daar toch in haar eentje heen, ze weet dat ze hard moet werken en gezien het telefoongesprek verwacht ze ook daar een normale goede ontvangst :-)

Niet bovenstaande $:\$

Goed dat je gelijk bent opgestapt na 1 dag +:)+

**Geplaatst**: 16-10-18 14:42

Geplaatst: 16-10-18 14:42

Jeetje wat heftig zeg, hoop dat je het goed kan verwerken. Ik zou er zeker een melding van maken!