Bokt community
Bokker Rivano.
Van tijdelijk naar Brazilië tot werken in het land. Het overkwam bokker Rivano. Ondertussen helemaal gesetteld verblijft zij in São Paulo. Zij vertelt deze maand haar leven in het verre Brazilië, hoe zij daar het leven ervaart, wat de verschillen zijn, wat zij van Nederland mist en nog vele andere dingen.
Voor de bokkers die jou nog niet kennen, stel jezelf eens voor.
Bom Dia, ik ben Lottie en woon in São Paulo, Brazilië. Ben hier in mijn eentje naartoe geëmigreerd, maar geen zorgen, in deze deelstaat wonen nog ruim 30 miljoen mensen, dus ben zeker niet ‘alleen’. Ik woon in een kleine studio op de 12de etage in een flat van 20 verdiepingen, met inderdaad zo’n gezamenlijke wasserette in de kelder die je wel eens in Amerikaanse TV series ziet.
Naast mijn kantoorbaan behoor ik tot de gezellige inboedel van de stal van een vriend. Hij heeft een Dressuur- en Pensionstal, Opfok, Stoeterij (Lusitano en Friese paarden) en een Embryotransplantatie kliniek. Een geweldige plek om te zijn!
Mijn 2-jarige paard, Parisa, staat hier ook in de opfok. Vanwege het gunstige klimaat kan ze alle dagen van het jaar, 24/7, in een groene weide vol gras staan.
Verder heb ik geen dieren, maar op stal zijn nog 8 honden, 9 katten, 85 paarden en 6 koeien om lief te hebben. Ook zijn er veel grote tropische zwart/gele… zijdespinnen, die speciaal uitgezet zijn om vliegen en muggen te vangen, maar die hebben toch wat minder behoefte om door mij geaaid te worden (en dat gevoel is geheel wederzijds.).
Waarom ben je naar Brazilie verhuisd?
Op een woensdagnacht in 2007 werd ik door mijn manager gebeld of ik voor 3 maanden naar Brazilië wilde gaan om daar te helpen op een software implementatie project. En wel zo snel mogelijk, dus zat ik op zaterdag met koffers, inentingen, woordenboekje en al in het vliegtuig. De 3 maanden in Rio de Janeiro bevielen goed, en vlak erna moest ik weer voor 3 maanden terug. Weer in Nederland vroeg de klant of ik voor de oplevering niet nog eens 1 of 2 maanden terug kon komen, maar dat ging niet omdat ik al 2x een kort visum ontvangen had, dus hebben ze daarvoor een speciaal jaar-visum aangevraagd. In die periode tekende er ook een grote klant in São Paulo, en hadden ze hulp nodig. En tja, ik had nou toch al dat grotendeels onbenutte jaar-visum, dus die dan ook maar daar opgemaakt. Zul je net zien, de oplevering van dat tweede project viel òòk weer net buiten mijn visum periode, dus je raadt het al, er moest weer een nieuw visum komen, en wel verplicht eentje voor 5 jaar. Ben daarvan maar iets van 2 of 3 maanden in Brazilië geweest toen ik (weer terug in Nederland) door het hoofdkantoor gebeld werd of ik interesse had om definitief overgeplaatst te worden naar het Latijns-Amerikaanse kantoor in São Paulo.
Mijn antwoord: JA!
Ondertussen heb ik een permanent werk & verblijfsvisum, en (hoewel het nooit de bedoeling was) geen seconde spijt gehad naar Brazilië te emigreren.
Wat vind je van Brazilie nu je er woont?
Heel gewoon eigenlijk. Maar zit hier dan ook al een tijdje. Je doet hetzelfde wanneer je in Nederland zou wonen. Werken, boodschappen, koken, afwassen, naar de paarden, slapen, wasmachines draaien, schoonmaken, winkelen, naar vrienden/verjaardagen, uiteten, Netflix kijken, belastingformulieren invullen. (Vooruit, in ieder geval alles in een zonniger en warmer klimaat.)
Ondanks dat São Paulo niet iedereen meteen enthousiast zal krijgen, vind ik dat je hier prima kunt wonen. Je maakt ook heel makkelijk vrienden, al helpt het wanneer je Portugees spreekt, want het Engels is bijzonder spaarzaam.
In de Braziliaanse middenklasse heb je (gemiddeld) een luxer leven dan in de Nederlandse middenklasse. Zo heeft ons simpele (net wat onder de) middenklasse flatgebouw al een eigen zwembad, fitnesszaaltje, sauna, gedeelde klusjesman, feestruimte met BBQ en 24/7 receptie/bewaking. Zulke voorzieningen zijn hier normaal. Ook taxi’s/Uber zijn spotgoedkoop en kun je overal op straat aanhouden.
Ben je ook in Brazilie nog met paarden bezig, zoja welke tak(ken)?
Dressuur en Natural Horsemanship. Verder ben ik vraagbaak voor het Friese paardenras, help ik veel op stal mee, importeer voor hen ook regelmatig paarden uit het buitenland, en ben marathon veulen-knuffelaar en expert manen-ontklitster.
“Gewoon bij paarden zijn” is misschien geen tak, maar wel iets wat ik het liefste doe.
Met mijn eigen paard hoop ik later zo veelzijdig mogelijk bezig te zijn, spring- en dressuurwedstrijden, Working Equitation, buitenritten, vrijheidsdressuur, etc.
Wat is het grootste verschil met het land waar je woont en Nederland binnen de paardensport?
Binnen de springsport lijkt het me alles redelijk overeenkomen. Working Equitation juist is veel populairder dan in Nederland. Het grote verschil zit hem in de dressuur, dat is hier echt kleinschalig. Er zijn weinig wedstrijden per jaar, en ook het aantal deelnemers is beperkt. Van Bixie tot GP, allemaal op 1 dag in 1 ring en dan heb je nog geen vol programma.
Zal nog wat verschillen opsommen:
Iedereen moet, ook op het laagste niveau, de dressuurproef uit het hoofd rijden, ook kinderen.
Elke proef heeft altijd 2 of meer juryleden.
Je mag (op wat uitzonderingen na) zelf weten in welke klasse je start en wanneer je een klasse hoger gaat starten.
De rubriek waarin je uitkomt bestaat uit 2 bepalingen.
1) het niveau van de proef (Iniciante, Elementar, Preliminar, M1, M2, Forte 1, etc)
2) het niveau van de ruiter (Amateur 1, Amateur 2, Professional, Open, Leeftijdsgroepen, Manege, etc.)
De rubrieken worden dan uitgeschreven als een combinaties van die 2 bepalingen: Proef niveau + Ruiter niveau.
Dressuur was voorheen vooral een mannen-aangelegenheid (bokt-meeting?), maar de laatste jaren beginnen de vrouwen de overhand te krijgen.
Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen pony’s en paarden. Kinderen mogen op een paard meedoen, en volwassenen op een pony. Er bestaat wel 1 rubriek genaamd 'Ponies', welke speciaal voor de kleinere pony’s is en geen galop vraagt.
Winstpunten bestaan niet. Je krijgt wel rankings-punten op basis van je plaatsing, welke aan het einde van het jaar opgeteld worden en je een titel kunt winnen.
Verder kan ik in het algemeen nog vermelden dat de stalmedewerkers standaard het paard voor je poetsen/opzadelen, en dat embryotransplantatie de normaalste zaak van de wereld is.
Wat mis je aan Nederland en wat echt niet?
Wat ik mis: goed openbaar vervoer, Libresse, ergens naartoe kunnen fietsen, uitgebreide hippische infrastructuur met variatie (wedstrijden, cursussen, kenniscentra, paardensportwinkels, etc), ouders & vrienden, ziektekostenverzekering, directheid, punctualiteit, gelijkheidsbeginsel.
Wat ik niet mis: Alle Hollandse dagen waarbij de temperatuur onder de 22 graden Celsius komt, klaagcultuur, sneeuw, ontbreken 24-uur’s economie, gesloten cultuur, weidegang (geen jaarrond uitgestrekte groene begaanbare grasweides), horzels, Hollandse stranden met bruin zeewater.
Zou je nog terug willen naar Nederland?
De komende jaren niet, maar denk wel dat ik uiteindelijk met Parisa terug zal keren naar Nederland, of naar een ander land.
Wil je nog iets kwijt over deze emigratie?
Ik had natuurlijk het geluk om van tevoren al een baan te hebben en het bedrijf hielp met de emigratie en (vele) visums. Desalniettemin moet je zelf veel ondervinden, accepteren, uittesten en loop je tegen allerlei uitdagingen aan. Dingen als bankzaken, contracten, (ziektekosten-) verzekeringen, belastingen, pensioen, paardensport, onderlinge verhoudingen (privé en werk), bureaucratie, etc. De verschillen/uitdagingen daarin zullen per land en per persoon verschillen.
Geniet nog elke dag van het Braziliaanse leven, de avonturen, mijn super paard, de stalling/stalgenoten/andere paarden, werk en vrienden. En dan neem ik maar voor lief om elke dag constant ie-der-een, inclusief alle collega’s, klanten, stalgenoten, vage kennissen, etc, te moeten zoenen/omhelzen als begroeting. Noem mij anti-sociaal, maar dit lokale gebruik zit er nog steeds niet 100% ingebakken.
Ik voel een geitenwollensok aankomen.. Misschien zit ie wel in mijn doos 
Maar ook leuk om aan herinnerd te worden hoe het toen ging.)
)
) Maar heb ook aantal keren vrienden en familie uit Nederland overgehad.
) Hij is nu met semi-pensioen. Maar we hebben wel 2 van zijn dochters op stal! En Luna wordt nu net ingereden. 
Leuk topic, goed te lezen Rivano. 
Blijft een bijzonder paard. < stille meeleesmodus toen en nog wel> Heb je ook nog een foto van jouw nieuwe paard? 
Geniet van het leven 
