Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Daphara schreef:Hier lijkt de rust ook teruggekeerd, vorige week donderdag is de anti-stalking brief bezorgd en ex heeft geen poging weer gedaan contact met mij op te nemen. Ik denk dat het bezorgen van de brief indruk gemaakt heeft!
Ik heb Ex vorig weekend ook gegoogled tot ik elk account van hem of zijn bedrijf wat ik kon vinden geblokkeerd had op Google+, Facebook, LinkedIn, Pinterest, Instagram enz.
Dus hopelijk is het nu echt klaar. Vanavond ga ik weer op date en ik heb er zin in. Nu ik de situatie met Ex-date eindelijk achter mij kan laten, merk ik ook dat ik mezelf meer vrij voel bij de man met wie ik nu date. Ik ben nog wel voorzichtig, maar het heeft ook geen haast.
Daphara schreef:Hier lijkt de rust ook teruggekeerd, vorige week donderdag is de anti-stalking brief bezorgd en ex heeft geen poging weer gedaan contact met mij op te nemen. Ik denk dat het bezorgen van de brief indruk gemaakt heeft!
Ik heb Ex vorig weekend ook gegoogled tot ik elk account van hem of zijn bedrijf wat ik kon vinden geblokkeerd had op Google+, Facebook, LinkedIn, Pinterest, Instagram enz.
Dus hopelijk is het nu echt klaar. Vanavond ga ik weer op date en ik heb er zin in. Nu ik de situatie met Ex-date eindelijk achter mij kan laten, merk ik ook dat ik mezelf meer vrij voel bij de man met wie ik nu date. Ik ben nog wel voorzichtig, maar het heeft ook geen haast.
LoveBodin schreef:En natuurlijk snap je er nu nog geen snars van. Erover praten met gemeenschappelijke vriend heeft mij trouwens ook goed geholpen. Die kent ons beide namelijk.
taartjee schreef:LoveBodin schreef:En natuurlijk snap je er nu nog geen snars van. Erover praten met gemeenschappelijke vriend heeft mij trouwens ook goed geholpen. Die kent ons beide namelijk.
Ik haal dit stukje er eventjes tussenuit, de gemeenschappelijke vrienden die we hadden heb ik tot op heden niets meer van gehoord en dit zijn ook de mensen waar hij in het afgelopen jaar dus wel over zijn twijfels mee heeft gepraat waardoor ik me ben gaan afvragen of dit dan wel werkelijk vrienden waren.
Het laten rusten snap ik wel, aan de ene kant wil ik alles gewoon achter me laten. Ik snap zijn reden om het uit te maken wel, maar niet waarom hij zo lang heeft gewacht. Week voor hij het uit heeft gemaakt zijn we nog samen naar Disney geweest een lang weekend en dit hele weekend heeft voor mij nu gewoon een hele andere nasmaak gekregen. Ik had oprecht gewild dat hij het eerder had gezegd, dan was ik met iemand anders gegaan omdat zijn gedrag in Frankrijk ook een (groot) deel van mijn plezier heeft weggehaald.
Ik snap het waarom wel, maar niet de hoe.
Ben echt even een beetje van mijn stuk, niet vanwege gevoelens naar hem toe (die zijn allemaal gelukkig verdwenen) maar hoe hij vandaag tegen over me stond, vind het vrij bizar en het maakt me een soort van kwaad. Je hebt bijna 4 jaar lang met elkaar doorgebracht en heel veel mooie herinneringen met elkaar gemaakt en dan sta je zo tegenover elkaar. Hij wist niet hoe snel hij weer weg moest gaan.
Ik denk dat ik mijn gedachtes maar gewoon even op papier ga zetten, hoef ik er niets mee te doen maar ben ik het wel even kwijt.
Daphara, wat tof dat het zo leuk was! Het is je echt zo gegund!!
Daphara schreef:Hier lijkt de rust ook teruggekeerd, vorige week donderdag is de anti-stalking brief bezorgd en ex heeft geen poging weer gedaan contact met mij op te nemen. Ik denk dat het bezorgen van de brief indruk gemaakt heeft!
Ik heb Ex vorig weekend ook gegoogled tot ik elk account van hem of zijn bedrijf wat ik kon vinden geblokkeerd had op Google+, Facebook, LinkedIn, Pinterest, Instagram enz.
Dus hopelijk is het nu echt klaar. Vanavond ga ik weer op date en ik heb er zin in. Nu ik de situatie met Ex-date eindelijk achter mij kan laten, merk ik ook dat ik mezelf meer vrij voel bij de man met wie ik nu date. Ik ben nog wel voorzichtig, maar het heeft ook geen haast.
Shaggy09 schreef:Hey guys,
Mag ik me hier melden? Ik zit (nog) niet in een break-up maar heb wel momenteel een ruzietje met mijn vriend en ik wil ook gewoon even mijn ei kwijt. Ik loop thuis de tranen al constant te bedwingen.
Wij hebben in november alweer 3 jaar een relatie. Zijn nog jong (ik 18 hij 19).
Ik was afgelopen zaterdag jarig en had een top weekend, tot die zondag ochtend. Toen hadden we weer eens een laten we zeggen ongezellige ochtend. (Wat zeg maar gerust een understatement is)
Mijn vriend heeft symptomen van autisme; hij word snel boos om enorm onbenullige dingen, hij kan slecht tegen de kleinste veranderingen, hij houd het liefst vast aan alles hoe het bij hem thuis is.
Maar vooral die woede uitbarstingen van hem zijn gewoon unacceptable.
Ik ben enorm vergevingsgezind en ik ben de laatste persoon die op ruzie uit is, maar nadat hij zondagochtend weer enorm kwaad werd om iets ontzettend kleins en stoms heb ik mijn spullen gepakt en ben ik naar huis gegaan.
We hebben nu amper contact, we hebben wel min of meer afgesproken om deze week nog te gaan praten. Maar dat moest vanuit mij komen. Hij is ook totaal geen prater en heeft echt moeite met zijn emoties te tonen.
Ik voel me nu sinds gisteren ochtend gewoon al ontzettend alleen. Ik weet dat het nog maar amper 2 dagen zijn dat ik niet met hem ben maar we zijn bijna dagelijks bij elkaar, hebben dezelfde vrienden en daarnaast mis ik gewoon echt een arm..
Maar goed, ik probeer daar nu even niet aan toe te geven en gewoon voet bij stuk te houden. Ik weet gewoon niet hoe dit verder moet. Zijn woede uitbarstingen pik ik gewoon niet meer, ik ben emotioneel uitgeput als ik bij hem ben wanneer hij last van die woede heeft, en daarnaast vind ik gewoon dat ik meer verdien dan een scheldpartij en de schuld. Want zelfreflectie heeft ie ook totaal niet, het ligt áltijd aan een ander.
Nu is het probleem voor de lange termijn dat hij zich niet wilt laten onderzoeken op eventuele autisme o.i.d, want hij gelooft zelf natuurlijk niet dat hij dat heeft. In zijn jeugd heeft hij geen last van deze symptomen gehad, anders was mijn schoonmoeder toentertijd met hem langs een GGD gegaan zegt ze. Zij heeft ook echt last van zijn kuren. Hij kan echt niet normaal onredelijk zijn. Hij is absoluut niet verwend en hij is eerder arm als rijk opgevoed. Maar toch moet alles zijn zoals hij het thuis gewend is.. Hij moet een slaapkamer met een raam. Hij moet dekens die niet kraken. Hij wilt alleen bestek wat nog onberispelijk en glimmend eruit ziet. Hij moet per se zachte handdoeken hebben, enz. enz. Enorm vermoeiend dus.
Naast dat ben ik nu gewoon heel erg verdrietig, ik voel me eenzaam. Ik vind het verschrikkelijk dat mijn verjaardagsweekend een soort van verpest is en ik heb gewoon geen zin hier in. Ik wil dat alles gewoon normaal is en dat we door kunnen gaan. Maar helaas, het is niet zo gemakkelijk..
SavannahNx schreef:Ik ben echt ergens heel blij om maar ik twijfel ergens ook een beetje... wil het liever niet openbaar zetten maar wil het wel even kwijt, wie wilt mij pb’en?
Gebruikers op dit forum: Amazonbot, ComscoreBot, Facebook, Jolynne, YandexBot en 179 bezoekers