Familie lid jarig en er eigenlijk niet heen willen

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
LoveUggs

Berichten: 8677
Geregistreerd: 12-01-11
Woonplaats: Den Haag

Familie lid jarig en er eigenlijk niet heen willen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-18 21:11

Hoi!

Laat ik voorop stellen, ik heb een hele hechte familie.
Al jaren zijn er wat problemen met een klein deel van de familie. Een gezin. Die mocht die en die en die niet en liet nooit haar neus zien. De kinderen (mijn leeftijd, mijn neefje en nichtje) waren ook nooit van de partij, alleen bij opa of oma konden ze nog wel eens mee komen. Maar vaak, kwamen ze op een andere dag dan de rest van de familie.

Mijn nichtje zat toevallig bij mij op school. Op een dag had ze ruzie met haar toenmalige vriendje, en als liefhebbende nicht, ben ik er voor haar geweest toen ik haar huilend buiten aantrof. Ik heb haar gesteund en ben voor haar opgekomen. Een tijdje laten stak ze me echter onwijs in mijn rug door over mij te roddelen en mij zwart te maken. Voor die tijd ging het al niet goed, maar toen ik daarachter kwam, was ik er klaar mee. Ze wist mij te breken op school, en zelf zo goed als buiten schot te blijven. Als de rollen omgekeerd waren geweest had ik mijn mond open getrokken en was voor haar opgekomen. Zij was echter een van de aanstichters van het gepest en zwartmaken.

Op school werd er zo gedaan en ALS ik haar zag bij familie, deed ze poeslief tegen me. Mijn beeld veranderde steeds meer en ik begon haar ontzettend schijnheilig te vinden.

Begin vorig jaar werd mijn opa ziek. Afgelopen april, is hij een paar dagen voor zijn verjaardag overleden. Opa zijn grootste wens was dat de onenigheid in de familie zou eindigen en wij weer de hechte familie zouden worden die we ooit volledig waren. Het is ontzettend jammer dat mijn opa het niet bewust heeft mee kunnen maken dat er gezegd werd; zand erover. We beginnen opnieuw en maken een nieuwe start.
Opa zijn verjaardag werd nog gevierd met zijn allen, iedereen was aanwezig.

Nu hebben de betreffende oom en tante een surprise party georganiseerd voor mijn neefje en nichtje die beiden snel achter elkaar jarig zijn. Uiteraard zijn wij uitgenodigd. Maar ondanks dat de rest van mijn familie gezegd heeft; zand erover, kan ik dat niet.
Ik kan niet doen alsof er niks aan de hand is. Als mijn nichtje mijn nichtje niet geweest was, had ik haar nooit vergeven wat ze me geflikf heeft. Ik kan het niet vergeten of op dit moment nog geen plekje geven. Ze heeft me destijds ontzettend gekwetst.

Mijn gevoel zegt; ik mag haar niet. Ik irriteer me aan het toneelstukje dat ze speelt en aan het popiopie gedrag.

Moet ik naar een verjaardag van iemand waar ik mij zo aan irriteer? Moet ik me erover heen zetten om die nieuwe start te maken en me de hele avond gaan opvreten, lachen en doen alsof er niks aan de hand is? Me die avond ongelukkig voelen? Ik heb uiteraard goed recht om te zeggen; ik kom niet, of ik kan niet.

Ik weet wat voor de familie de juiste keuze is, maar dat is niet de juiste keuze voor mij. Ik word verdrietig van hoe ik me voel, ik weet wat opa graag zou willen.

Daarnaast zou ik best met haar willen praten, maar ik heb niet het gevoel dat ze volwassen genoeg is om er als volwassenen over te praten.
Eigenlijk zou ik eerst willen zien dat er verandering is in het gedrag en doen en laten van dat deel van de familie, voordat ik zelf zover ben om het een kans te geven.

Ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet, en wilde het heel graag van mij afschrijven. Ik heb niet het idee dat ik, mijn gevoel of mijn ideeën begrepen worden door de familie. Mijn vriend staat in elk geval achter mij, maar na 3 jaar kan hij er ook niet zo veel over zeggen. :+

Bedankt voor het lezen. Als je advies voor mijn situatie hebt is het uiteraard welkom! :)

Soms is er zo veel wat we kunnen voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

https://www.facebook.com/pages/MA-Fotog ... 6784189755

[IM] Dag maatje, lieve Gaspard, ik hou nogsteeds van je!


saskia23

Berichten: 936
Geregistreerd: 11-07-03
Woonplaats: Randstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:14

Als er genoeg andere mensen zijn met wie je kan praten (en je nichtje een soort van kan ontlopen) zou ik gaan.
Als de kans groot is dat het je meer kost -aan energie- dan dat het opbrengt dan zou ik het laten.

The thing I treasure most in life can not be taken away!

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:20

LoveUggs schreef:
Hoi!

Laat ik voorop stellen, ik heb een hele hechte familie.
Al jaren zijn er wat problemen met een klein deel van de familie. Een gezin. Die mocht die en die en die niet en liet nooit haar neus zien. De kinderen (mijn leeftijd, mijn neefje en nichtje) waren ook nooit van de partij, alleen bij opa of oma konden ze nog wel eens mee komen. Maar vaak, kwamen ze op een andere dag dan de rest van de familie.

Mijn nichtje zat toevallig bij mij op school. Op een dag had ze ruzie met haar toenmalige vriendje, en als liefhebbende nicht, ben ik er voor haar geweest toen ik haar huilend buiten aantrof. Ik heb haar gesteund en ben voor haar opgekomen. Een tijdje laten stak ze me echter onwijs in mijn rug door over mij te roddelen en mij zwart te maken. Voor die tijd ging het al niet goed, maar toen ik daarachter kwam, was ik er klaar mee. Ze wist mij te breken op school, en zelf zo goed als buiten schot te blijven. Als de rollen omgekeerd waren geweest had ik mijn mond open getrokken en was voor haar opgekomen. Zij was echter een van de aanstichters van het gepest en zwartmaken.

Op school werd er zo gedaan en ALS ik haar zag bij familie, deed ze poeslief tegen me. Mijn beeld veranderde steeds meer en ik begon haar ontzettend schijnheilig te vinden.

Begin vorig jaar werd mijn opa ziek. Afgelopen april, is hij een paar dagen voor zijn verjaardag overleden. Opa zijn grootste wens was dat de onenigheid in de familie zou eindigen en wij weer de hechte familie zouden worden die we ooit volledig waren. Het is ontzettend jammer dat mijn opa het niet bewust heeft mee kunnen maken dat er gezegd werd; zand erover. We beginnen opnieuw en maken een nieuwe start.
Opa zijn verjaardag werd nog gevierd met zijn allen, iedereen was aanwezig.

Nu hebben de betreffende oom en tante een surprise party georganiseerd voor mijn neefje en nichtje die beiden snel achter elkaar jarig zijn. Uiteraard zijn wij uitgenodigd. Maar ondanks dat de rest van mijn familie gezegd heeft; zand erover, kan ik dat niet.
Ik kan niet doen alsof er niks aan de hand is. Als mijn nichtje mijn nichtje niet geweest was, had ik haar nooit vergeven wat ze me geflikf heeft. Ik kan het niet vergeten of op dit moment nog geen plekje geven. Ze heeft me destijds ontzettend gekwetst.

Mijn gevoel zegt; ik mag haar niet. Ik irriteer me aan het toneelstukje dat ze speelt en aan het popiopie gedrag.

Moet ik naar een verjaardag van iemand waar ik mij zo aan irriteer? Moet ik me erover heen zetten om die nieuwe start te maken en me de hele avond gaan opvreten, lachen en doen alsof er niks aan de hand is? Me die avond ongelukkig voelen? Ik heb uiteraard goed recht om te zeggen; ik kom niet, of ik kan niet.

Ik weet wat voor de familie de juiste keuze is, maar dat is niet de juiste keuze voor mij. Ik word verdrietig van hoe ik me voel, ik weet wat opa graag zou willen.

Daarnaast zou ik best met haar willen praten, maar ik heb niet het gevoel dat ze volwassen genoeg is om er als volwassenen over te praten.
Eigenlijk zou ik eerst willen zien dat er verandering is in het gedrag en doen en laten van dat deel van de familie, voordat ik zelf zover ben om het een kans te geven.

Ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet, en wilde het heel graag van mij afschrijven. Ik heb niet het idee dat ik, mijn gevoel of mijn ideeën begrepen worden door de familie. Mijn vriend staat in elk geval achter mij, maar na 3 jaar kan hij er ook niet zo veel over zeggen. :+

Bedankt voor het lezen. Als je advies voor mijn situatie hebt is het uiteraard welkom! :)


In dit geval zou ik iets eten wat niet goed voor me is en ècht ziek thuis blijven.
bv eeen paar garnalen, zodat ik weet dat ik tot de volgende dag me beroerd zou voelen.
Ik hoef niet te liegen en een avond en nacht ziek zijn, heb ik er wel voor over.

Vuurwerk helemaal zat?
Teken de petitie,!!!!
https://petities.nl/petitions/vuurwerkv ... htqSlfkUUw

Shiloh

Berichten: 19773
Geregistreerd: 23-07-02
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:23

Wat gebeurd er als je niet gaat?

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

LoveUggs

Berichten: 8677
Geregistreerd: 12-01-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-18 21:29

Ik ben doodsbang om te moeten spugen, dus die optie valt af :+

Ik voel me er gewoon echt niet goed bij. Als het geen familie was geweest, maar kennissen, of mensen die ik kende van school ofzo, en ik kreeg dan een uitnodiging, was ik dan gegaan? Hell no.

Maar door de 'nieuwe start' voelt het haast als een verplichting om te moeten gaan. Om er met elkaar aan te werken en weer plezier te hebben met elkaar. En ik sta daar echt voor open. 100%. Ik wil met hun net zo'n band als met mijn andere oom en tante, en mijn neef en nichtje. Maar ik weet ook dat het herstellen van die band, in eerste instantie niet vanuit mij moet komen. Ik ben altijd geweest, heb me laten zien, laten horen. Maar ze lieten het altijd afweten. Ik wil eigenlijk eerst graag weten of ze er dan nu ook bij mij zullen zijn. Of ze doen wat ze beloofd hebben. Ik wil verbetering zien, voordat ik zelf bereid ben het naast me neer te leggen (of eigenlijk, voor ik dat kan) en het echt een kans te willen/kunnen geven.

De kans om mensen te ontlopen zou er heus wel zijn. In mijn familie kom je alleen niet met lege handen op een verjaardag en eigenlijk (niet gierig bedoeld ofzo :+) weiger ik wat te kopen of geld uit te geven, voor mensen waar ik niks mee heb. Uiteindelijk, als ik ga, zou ik dat wel doen hoor, maar ik weet dat ik me er niet goed bij voel om er te zijn en te doen alsof ik het naar mijn zin heb.

Andere optie; gaan, een uur blijven, en weer vertrekken. Dan zullen er alleen wel veel scheve gezichten zijn.

Shiloh, wss niet veel, maar uiteindelijk zou ik er ongetwijfeld wel het eea over te horen krijgen. Niet verwijtend, maar er is wel een kans dat er gedacht wordt dat ik er niet voor open sta. Mijn vader zou bijvoorbeeld graag willen dat ik kom, maar hij zegt dat ik moet doen waar ik me goed bij voel. Ik ken hem alleen beter dan dat en weet wat hij graag zou willen. Ook wat mijn oma zou willen. Ze zullen mijn gevoel begrijpen maar toch zoiets hebben van; geef het goede voorbeeld en laat zien dat JIJ er wel bent.
Als ik niet ga zeg ik iig dat ik moest werken.
Laatst bijgewerkt door LoveUggs op 08-09-18 21:33, in het totaal 1 keer bewerkt

Soms is er zo veel wat we kunnen voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

https://www.facebook.com/pages/MA-Fotog ... 6784189755

[IM] Dag maatje, lieve Gaspard, ik hou nogsteeds van je!

assie

Berichten: 9475
Geregistreerd: 31-07-01
Woonplaats: Grun

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:31

Wat vervelend zeg.
Enerzijds zou ik niet willen gaan. Dat gun ik haar idd niet.
Anderzijds zou ik wel zin hebben in alle andere gezellige mensen. Een feestje met hen is altijd leuk.

Ik zou denk ik dus gaan, maar me volledig focussen op de rest en niet op haar. En dan gewoon een leuke tijd hebben.

Dat gesprek met haar... dat zou ik wel aangaan denk ik. Maar dan een keer na de verjaardag. Op neutraal terrein. Eventueel kun je ook een brief schrijven waarin je vertelt dat ze je veel pijn heeft gedaan en dat jij daarmee zit.
Maarre... wil je het wel uitpraten met iemand die zo achterbaks is en jou zoveel negatieve energie geeft? Is het niet veel makkelijker om haar te behandelen als een willekeurige kassa-juffrouw? "Goedemorgen, fijne dag nog daag". Beleefd doch afstandelijk.

Kipu Pabu's Tentsi. Dressuur M+1, Vaardigheid M+2

Oppassie, dierenoppas.

Vayo

Berichten: 8042
Geregistreerd: 23-08-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:32

A3a1 schreef:
In dit geval zou ik iets eten wat niet goed voor me is en ècht ziek thuis blijven.
bv eeen paar garnalen, zodat ik weet dat ik tot de volgende dag me beroerd zou voelen.
Ik hoef niet te liegen en een avond en nacht ziek zijn, heb ik er wel voor over.


Sorry maar dit vind ik echt schijnheilig. Daarbij wordt je niet zomaar ziek van een paar garnalen. Die over de datum laten gaan en dan eten is gewoon echt dom. Belachelijk om jezelf bewust ziek te maken om maar een reden te hebben.

Je zou gewoon kunnen gaan en kijken hoe het gaat en wellicht later nog eens goed met je nicht bespreken dat het je echt gekwetst heeft. Daarnaast is het ook een feest voor je neef. Dus voor hem zou je wel kunnen gaan.

En kun je het echt niet opbrengen dan zou ik je afmelden en eerlijk vertellen dat er wat dingen tussen jou en je nicht zijn voorgevallen die je nog dwars zitten. Dat je dat eerst uit wilt praten en dat het voor nu nog even te vroeg is om op een feest te komen.

belle_boef

Berichten: 10716
Geregistreerd: 13-02-08
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:35

Ik zou zorgen dat ik die dag wat anders heb. Weten je ouders wat er is gebeurd?

Anoniem

Re: Familie lid jarig en er eigenlijk niet heen willen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:40

En een gesprek met haar aangaan?

Urbanus

Berichten: 44932
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:43

Gewoon gaan. Al is het maar een half uurtje. Dit is als familie zo afgesproken en je hoeft niet haar nieuwe bff te zijn, je kunt je best wat op de vlakte houden. En doe eens gek, probeer het uit te praten.

quera. Voor altijd en langer


Me. An empath.

LoveUggs

Berichten: 8677
Geregistreerd: 12-01-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-18 21:43

assie schreef:
Wat vervelend zeg.
Enerzijds zou ik niet willen gaan. Dat gun ik haar idd niet.
Anderzijds zou ik wel zin hebben in alle andere gezellige mensen. Een feestje met hen is altijd leuk.

Ik zou denk ik dus gaan, maar me volledig focussen op de rest en niet op haar. En dan gewoon een leuke tijd hebben.

Dat gesprek met haar... dat zou ik wel aangaan denk ik. Maar dan een keer na de verjaardag. Op neutraal terrein. Eventueel kun je ook een brief schrijven waarin je vertelt dat ze je veel pijn heeft gedaan en dat jij daarmee zit.
Maarre... wil je het wel uitpraten met iemand die zo achterbaks is en jou zoveel negatieve energie geeft? Is het niet veel makkelijker om haar te behandelen als een willekeurige kassa-juffrouw? "Goedemorgen, fijne dag nog daag". Beleefd doch afstandelijk.


Ja dat zou ik echt willen. Voor 300% en met alle liefde. Want weetje, er was ooit een tijd, dat het goed was. Dat we bij elkaar gingen logeren, en het leuk hadden met elkaar. Ik zou het ontzettend leuk vinden om met allebei mijn nichtjes een keertje op pad te gaan. Al is het naar de bioscoop en vooraf of achteraf een hapje eten. Nu doe ik dat met mijn andere nichtje ook niet, maar met haar zou ik rustig een avond op pad gaan, of als ze alleen thuis zou zijn eens een avondje langs gaan om lekker samen op de bank te hangen.

Ik ben de enige van het hele stel dat het ouderlijk huis al heeft verlaten. Mijn nichtje bleek het moeilijk te hebben thuis. Ik heb altijd gezegd dat mijn deur wagenwijd voor haar open zou staan.
Als ze thuis weg had gewild had ze zo een periode bij ons in huis gelukt. Maar na wat er gebeurd is heb ik toch echt gezegd dat ik dat niet meer zou willen doen. Ze had dan maar bij iemand anders aan moeten kloppen. Gelukkig is het niet op dat punt gekomen.

Ik merk trouwens dat ik het heel veel over mijn nichtje heb, en dat is ook echt wat mij het meeste dwars zit hoor! Maar het is in principe het hele gezin van 4 waar ik mij niet goed bij voel.
Mijn neefje werkt in de horeca, en ik kan goed begrijpen dat dat druk is en dat het niet altijd mogelijk is vrij te krijgen oid. Maar toen ik mijn eerste verjaardag in mijn nieuwe huisje vierde, heb ik 2 maanden van te voren al een uitnodiging naar hem persoonlijk verstuurd (hij zei namelijk altijd dat hij het niet wist). Dat ik het leuk zou vinden als hij er was. Je wilt zoiets tenslotte aan iedereen laten zien. Ik heb niks meer van hem vernomen. Mijn tante, neefje en nichtje zijn dan ook nog nooit in mijn huis geweest, en dit jaar zit ik er toch alweer 3 jaar.

Soms is er zo veel wat we kunnen voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

https://www.facebook.com/pages/MA-Fotog ... 6784189755

[IM] Dag maatje, lieve Gaspard, ik hou nogsteeds van je!

LoveUggs

Berichten: 8677
Geregistreerd: 12-01-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-18 21:45

lieveli schreef:
Gewoon gaan. Al is het maar een half uurtje. Dit is als familie zo afgesproken en je hoeft niet haar nieuwe bff te zijn, je kunt je best wat op de vlakte houden. En doe eens gek, probeer het uit te praten.


Is idd wat ik heel graag zou willen. Ze zit echter nu nog in Italië op een camping en komt vlak voor de datum dat de party is thuis dus voor die tijd lukt sowieso niet. Ik denk alleen niet dat ze volwassen genoeg is om dit normaal uit te praten.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ze dusdanig weinig zie, dat ik dit niet goed kan inschatten, omdat ik haar eigenlijk helemaal niet zo goed ken.

Soms is er zo veel wat we kunnen voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

https://www.facebook.com/pages/MA-Fotog ... 6784189755

[IM] Dag maatje, lieve Gaspard, ik hou nogsteeds van je!

Urbanus

Berichten: 44932
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Re: Familie lid jarig en er eigenlijk niet heen willen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:47

En je vult dat nu voor haar in. Ik zou gewoon heengaan, mn neus laten zien en dan in de loop van de daaropvolgende week een berichtje sturen dat er iets bij je dwars zit.

quera. Voor altijd en langer


Me. An empath.

Bienotje

Berichten: 10860
Geregistreerd: 09-09-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:48

Je zegt dat ze zullen denken dat je er niet voor open staat. Ik snap dat je dat lastig vindt. Maar als je vertikt om te gaan dan is dat ook wel beetje zo.

Er is een nuance tussen leven en laten leven, je kont in de krib gooien en schijnheilig doen of er niks aan de hand is. Drie extremen waar je zelf uit gaat kiezen waar je met je zelf vrede mee gaat hebben en evt gevolgen voor lief neemt.

The unicorn made me do it!

Sizzle

Berichten: 35603
Geregistreerd: 21-04-06
Woonplaats: Zwitserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:50

Jullie zaten destijds op school, dus vol in de puberteit. Ik denk dat de meeste scholieren wel dingen gedaan of gezegd hebben waar ze niet perse trots op zijn.
Probeer het eens met een volwassen gesprek, dan weet je binnen een kwartier of het de moeite waard is om bij te leggen of dat het de laatste poging was.


Palmera

Berichten: 9444
Geregistreerd: 25-09-08
Woonplaats: La Palma

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:51

Kun je niet nog voordat dat feest gegeven wordt met je nichtje pratet? Uiteraard zonder het over dat feest te hebben, maar gewoon eens kijken of jullie het uit om kunnen praten? Dan kun je daarna je keuze maken.

Shiloh

Berichten: 19773
Geregistreerd: 23-07-02
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:53

Als je het uiteindelijk goed wilt maken zou ik gewoon gaan. Je kunt het gesprek met haar aangaan moeilijk nu nog snel voor die party forceren denk ik. Neme anders in je achterhoofd dat je het voor de familie doet, en niet voor je nichtje.

Ik zou dan denk ik de volwassenen zijn en mijn gezicht laten zien. Voor cadeau zou ik kijken of je kan aanhaken bij de cadeaus van een ander. Bijvoorbeeld bij je ouders.

Na het feest zou ik laten weten dat ik het fijn vind dat iedereen zijn best doet weer door 1 deur te kunnen, maar dat je moeite hebt te vergeven en vergeten wat er allemaal op de middelbare school gebeurd is. Dat je dat graag met haar wilt uitpraten. Laat ze dan afweten, zou ik er ook klaar mee zijn.



Als je het niet goed ziet komen, of goed wil maken, dan zou ik niet gaan denk ik. Nu ben ik sowieso al niet zon familie mens. Je bent een volwassen vrouw. De rest van de familie heeft dat dan maar te accepteren.

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

XxLMMxX
Berichten: 3121
Geregistreerd: 22-03-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:53

Ik zou gaan.
Jullie hebben samen afgesproken aan de band te werken.
Dan moet je niet nahouden.
Ga een uurtje.
Heb je je van je goede kant laten zien.
Praat je het later uit.
En als je de komende tijd geen moeite terug ontvangt kan je altijd bij verder contact laten afweten.

Maar dat ben ik. Vooral ook doen wat je zelf fijn vindt.

Thats_Me

Berichten: 10926
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: N-Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:55

Als je niet wilt gaan gewoon niet gaan. Waarom moet je anderen plezieren terwijl je er zelf doodongelukkig van wordt?

All good things are wild and free
Beautifull things don't ask for attention
The earth has music for those who listen

LoveUggs

Berichten: 8677
Geregistreerd: 12-01-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-18 21:56

Bienotje schreef:
Je zegt dat ze zullen denken dat je er niet voor open staat. Ik snap dat je dat lastig vindt. Maar als je vertikt om te gaan dan is dat ook wel beetje zo.

Er is een nuance tussen leven en laten leven, je kont in de krib gooien en schijnheilig doen of er niks aan de hand is. Drie extremen waar je zelf uit gaat kiezen waar je met je zelf vrede mee gaat hebben en evt gevolgen voor lief neemt.


Ik snap wat je zegt hoor. Ik heb ook nog niet besloten wat ik doe. Ik wacht eerst dinsdag mijn rooster af. Misschien moet ik wel echt gewoon werken :+ Ik heb nu met mijn vader afgesproken het van de week even samen te bespreken.

Ik ben iig van plan, of ik nu ga of niet, haar binnenkort te vragen of we even wat kunnen afspreken omdat ik het eea met haar wil bespreken. En dan zie ik wel waar dat op uitloopt. Het kan 2 kanten opgaan, we kunnen het uitpraten en er echt een streep onder zetten, of de situatie word erger.

Soms is er zo veel wat we kunnen voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

https://www.facebook.com/pages/MA-Fotog ... 6784189755

[IM] Dag maatje, lieve Gaspard, ik hou nogsteeds van je!

LoveUggs

Berichten: 8677
Geregistreerd: 12-01-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-18 22:00

Sizzle schreef:
Jullie zaten destijds op school, dus vol in de puberteit. Ik denk dat de meeste scholieren wel dingen gedaan of gezegd hebben waar ze niet perse trots op zijn.
Probeer het eens met een volwassen gesprek, dan weet je binnen een kwartier of het de moeite waard is om bij te leggen of dat het de laatste poging was.


Je hebt 100% gelijk.
Ik ben gewoon iemand die zich dat ontzettend kan aantrekken. Ik ben van de basisschool tot de middelbare school ontzettend gepest, zo erg dat het thuis ook problemen gaf. Ik heb toen heel veel steun gehad van mijn familie. Op het MBO ging het eigenlijk heel goed, tot mijn nichtje na een jaar ook op school kwam (dezelfde opleiding zelfs). Je kan vast begrijpen dat het ontzettend pijn deed dat iemand die mijn verleden zo ontzettend goed kende, de pesterijen nu weer naar voren wist te halen. Ik was zo blij dat het eindelijk voorbij was, dat het mega hard aankwam toen ik erachter kwam wie de roddels en het pesten naar mij toe op gang zette..

Soms is er zo veel wat we kunnen voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

https://www.facebook.com/pages/MA-Fotog ... 6784189755

[IM] Dag maatje, lieve Gaspard, ik hou nogsteeds van je!

Hutcherson

Berichten: 7289
Geregistreerd: 21-07-13
Woonplaats: --

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 22:07

Gewoon lekker niet gaan. Niks doen wat je niet wilt. Heb ik echt geleerd van mijn familie.
Ooit zat ik elke week een middag bij oma (en haar aangetrouwde aanhangsel).
Op gegeven moment heeft ie me (terwijl mn oma mij belde) op de achtergrond uitgescholden voor 'k*twijf'. Toen heb ik oma gezegd dat ik niet meer wilde komen (lang verhaal, iets over mn nek uitsteken op hen te helpen omdat hij ziek is/was en oma het niet meer aankon) en dat het niet aan haar lag en dat ze altijd bij mij welkom was, zonder hem.
Zelfde verhaal met mn nichtje. Als opgroeiende kinderen vier handen op 1 buik. Logeerden elke week samen gingen stappen alles.
Uiteindelijk samen gaan wonen en kinderen gekregen (zij dan) en nu zegt haar eigen moeder zelfs (mijn tante) dat ze echt een trut is geworden.
Ik kom nooit op verjaardagen van hun. Ga er alleen maar met tuutende oren vandaan. En kijk er de hele week tegenop. Dat is het me niet waars. Bovendien schaam ik me voor hen tegenover mn partner.

Roosch

Berichten: 36596
Geregistreerd: 04-07-03
Woonplaats: Anywhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 22:11

A3a1 schreef:
In dit geval zou ik iets eten wat niet goed voor me is en ècht ziek thuis blijven.
bv eeen paar garnalen, zodat ik weet dat ik tot de volgende dag me beroerd zou voelen.
Ik hoef niet te liegen en een avond en nacht ziek zijn, heb ik er wel voor over.

Wat een prachtig volwassen advies! *\o/* +:)+
....

-O- 8)7

Liever bewust ziek worden dan aangeven "joh ik kom niet" (wat al meer is dan de rest van de familie deed begrijp ik) lijkt me nou niet bepaald het meest briljante idee.

Mocht je het willen bespreken, grijp nichtje dan bij de kladden voor of na het feest. En als je echt tegenzin hebt voor het feest dan ga je gewoon niet. Het leven is te kort om teveel dingen tegen je zin te doen, ook al zijn er dingen waar je niet onderuit kan.

Your life is your own
You're in charge of yourself

[BEU] [FOTO] Onze reis naar Fins Lapland!

Janine1990

Berichten: 43773
Geregistreerd: 13-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 22:12

Oh ik begrijp dit gevoel heel goed :j

Heb zelf een nicht die drie jaar ouder is. Vroeger zag ik haar regelmatig, maar in onze familie is het niet zo dat we blijvend bij elkaar op verjaardag komen.
Aan de kant van mijn moeder heb ik daar dus TOTAAAAAAAL geen problemen mee. Kant van m'n vader vind ik het echt super jammer, dat is echt een leuke familie!

Die 3-jaar oudere nicht van mij komt dus uit de familie van mijn moeder. Van vroeger af aan vond ze het al nodig om heel pesterig naar mij te doen. Mij uitlachen toen ik moest huilen omdat ik mijn hand open had gehaald aan een kapotte tegel (ik was 4 en het litteken zit er nog steeds :') ).
Later mocht ik eens mee naar een personeelsfeestje van mijn oom z'n werk, waar zij mij flink voor schut zette en later in de steek liet om stiekem te gaan roken.
En vervolgens op Hyves en Facebook altijd kansloze opmerkingen te maken. Ook de meest banketstaaf dingen zeggen zoals dat ik nooit een goede moeder zal worden. En vervolgens bij mijn (toen zwangere) zusje gigantisch lopen slijmen. :r

M'n moeder ziet het niet. M'n zusje wel... Die staat volledig achter mij.
Ik heb haar van FB verwijderd. Nu probeert ze het alsnog als ze ziet dat mijn moeder mij tagt bijvoorbeeld. Echt ongelooflijk... Inmiddels ben ik 28 en zij dus 31...

Kansloos type zeg maar :+

M'n moeder vindt het niet bepaald leuk dat ik zo over haar denk. Maar ze heeft maar gewoon te accepteren dat ik er voor kies om geen energie in haar te steken. En dat doet ze gelukkig.

Nu is dit een compleet andere situatie, waarin er veel minder contact is met betreffende familielid.

Maar in jouw geval zou ik dus ook echt niet willen gaan. Dus ik zou zeggen: Ga het gesprek aan met je ouders, laat weten wat er heeft gespeeld en geef aan dat jij hier geen energie in wilt steken.
Niemand heeft interesse in een lang gezicht van jou op een verjaardag, toch?
Laat je ouders maar lekker vertellen dat je een andere afspraak had, huiswerk of weet ik het. Ik denk dat het voor alle partijen beter is.

Oh en hou het bij jezelf!! Geef aan hoe jij je voelt, niet zeggen: "Zij doet dit en dat." Er is tussen jullie iets voorgevallen waardoor jij je er niet lekker bij voelt om te gaan.

LoveUggs

Berichten: 8677
Geregistreerd: 12-01-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 08-09-18 22:53

Janine1990 schreef:
Oh ik begrijp dit gevoel heel goed :j

Heb zelf een nicht die drie jaar ouder is. Vroeger zag ik haar regelmatig, maar in onze familie is het niet zo dat we blijvend bij elkaar op verjaardag komen.
Aan de kant van mijn moeder heb ik daar dus TOTAAAAAAAL geen problemen mee. Kant van m'n vader vind ik het echt super jammer, dat is echt een leuke familie!

Die 3-jaar oudere nicht van mij komt dus uit de familie van mijn moeder. Van vroeger af aan vond ze het al nodig om heel pesterig naar mij te doen. Mij uitlachen toen ik moest huilen omdat ik mijn hand open had gehaald aan een kapotte tegel (ik was 4 en het litteken zit er nog steeds :') ).
Later mocht ik eens mee naar een personeelsfeestje van mijn oom z'n werk, waar zij mij flink voor schut zette en later in de steek liet om stiekem te gaan roken.
En vervolgens op Hyves en Facebook altijd kansloze opmerkingen te maken. Ook de meest banketstaaf dingen zeggen zoals dat ik nooit een goede moeder zal worden. En vervolgens bij mijn (toen zwangere) zusje gigantisch lopen slijmen. :r

M'n moeder ziet het niet. M'n zusje wel... Die staat volledig achter mij.
Ik heb haar van FB verwijderd. Nu probeert ze het alsnog als ze ziet dat mijn moeder mij tagt bijvoorbeeld. Echt ongelooflijk... Inmiddels ben ik 28 en zij dus 31...

Kansloos type zeg maar :+

M'n moeder vindt het niet bepaald leuk dat ik zo over haar denk. Maar ze heeft maar gewoon te accepteren dat ik er voor kies om geen energie in haar te steken. En dat doet ze gelukkig.

Nu is dit een compleet andere situatie, waarin er veel minder contact is met betreffende familielid.

Maar in jouw geval zou ik dus ook echt niet willen gaan. Dus ik zou zeggen: Ga het gesprek aan met je ouders, laat weten wat er heeft gespeeld en geef aan dat jij hier geen energie in wilt steken.
Niemand heeft interesse in een lang gezicht van jou op een verjaardag, toch?
Laat je ouders maar lekker vertellen dat je een andere afspraak had, huiswerk of weet ik het. Ik denk dat het voor alle partijen beter is.

Oh en hou het bij jezelf!! Geef aan hoe jij je voelt, niet zeggen: "Zij doet dit en dat." Er is tussen jullie iets voorgevallen waardoor jij je er niet lekker bij voelt om te gaan.



Op dat gesprekje zou ik mij ook echt moeten voorbereiden door goed te bedenken hoe ik dingen zeg tegen haar. :j Ik moet bijvoorbeeld niet de fout gaan maken door te zeggen; jij hebt dit en dat gedaan terwijl ik voor je klaar stond. Ik moet even bedenken hoe ik haar kan vertellen hoe ik het beleefd heb en hoe ik het voel. Waar ik tegenaan loop. Moet er even goed over nadenken.
De familie is verder gewoon echt heel erg hecht, dus ik vind de situatie oprecht heel vervelend en het zit mij ontzettend dwars dat ik het niet zo makkelijk achter maken laten.

Soms is er zo veel wat we kunnen voelen, maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

https://www.facebook.com/pages/MA-Fotog ... 6784189755

[IM] Dag maatje, lieve Gaspard, ik hou nogsteeds van je!


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Angelaa2, Antonius, dalena, EsmeeKKK, Eve_Nie, Galja, IASCrawler, Kieffertje, Laibadji, Pluisje1998, sinnekinne, stoer, Telpeva en 58 bezoekers