pien_2010 schreef:Dag Faither, als ze het alleen in draf heeft zou ik haar buiten alleen laten stappen voorlopig. Totdat ze echt gewend is dat ze gewoon veel naar buiten mag. Als dat goed gaat kun je eens een piep klein stukje draf erbij pakken. Als je met nog een paard erbij naar buiten gaat dan is het extra gezellig.
Zelf heb ik een hele tijd een paard begeleid met mijn paard dat dit ook deed. Alleen op hele smalle paadjes waar hij absoluut niet kon passeren deden we kleine stukjes in draf. Ruim voordat het paadje breder werd stapten we weer. Na af en toe een bokje ging dat beter en beter.
dit vind ik wel een goed idee, om naar de bak te gaan bij onze ponyclub moeten we ook ongeveer een kwartiertje stappen en dan is er ook niet zoveel aan de hand, laatst zelfs daar een drafje meegepakt (bovenaan de dijk dus dan is ze sowieso minder racemonster) en dat deed ze heel goed, dat zal dan wel zijn dat ze weet dat we naar de bak gaan en ze dus toch niet kan crossen. Maar op die manier kan ik wel daar stukjes draven en dan om te oefenen de andere kant op gaan en dan gewoon stappen tot ze dat normaal doet.
Hevonen schreef:Ben eens met de symptoombestrijding, maar het gaat ook om jouw en haar veiligheid. IK zou kiezen voor een pelham en vooral samen met iemand anders buitenritten maken.
dat is inderdaad ook de rede waarom ik het overweeg. Veiligheid voor.
ellepel schreef:Heeft ze altijd veel energie?
Al eens geprobeerd om voor je gaat buitenrijden haar even in de bak los te laten rennen tot ze wat moe,is en de energie wat minder is?
Ik had vroeger een dribbelkont onder me, daar was de oplossing dus van te voren even los in de bak te laten rennen
jaa ze heeft altijd wel energie hahaha, dat zit echt in dr karakter. Ik heb zelf alleen het idee dat als je een paard eerst laat rennen en vervolgens naar buiten gaat ze uiteindelijk gewoon een enorme conditie opbouwen (omdat ze dwars door dr moeheid heen gaat, die gaat door tot ze neervalt) en dus alleen maar langer kan gaan klooien dan.
assie schreef:Iedere buitenrit is voor haar "woehoe joepie rennuuuuuuh". En voor jou is het "oh kak daar gaat ze weer".
Het zou mooi zijn als dit rijtechnisch op te lossen is. Dus door vanaf de eerste stap buiten aan de gang te gaan met zijgangen, tempowisselingen in stap. Halthouden. Achterwaarts. Etc. Hou het kort.
Dus stop zolang het nog goed gaat. Ook als dat betekent dat je de eerste keer maar 10 meter doet. En bouw dat uit.
Kun jij 100 meter rustig stappen. Doe dan eens drie pasjes draf waarin je meteen een pasje wijkt en dan weer terug naar stap.
Etc.
Het doel is nu niet: maak een buitenrit. Maar het doel is: rustig buiten draven.
Vergelijk het met: niet meteen een grand Prix proef willen rijden als je voor de eerste keer op een paard stapt.
Hou dat doel goed in de gaten en bepaal aan de hand daarvan je tussenstapjes.
Vraagje: hoe is ze als je met haar wandelt en aan de hand draaft buiten? Is ze dan ook debiel vrolijk, dan kan het ook handig zijn om eerst daarmee te beginnen.
Andere optie: maak het naar buiten gaan normaal. Dus na iedere (intensieve) dressuurtraining ga je buiten uitstappen. Maak het normaal.
En laatste tip die ik zo heb... mocht het nu rijtechnisch niet lukken. Gebruik dan die hulpteugel of dat scherpere bit zodat je iig iets te zeggen hebt. Daarmee spreek je duidelijk met haar af: "dit is een buitenrit. Dan zijn we rustig. En zorg ik voor de veiligheid dus luister jij."
Misschien is het al voldoende om op die manier een paar keer relaxed te rijden en daarmee een nieuwe routine in te voeren.
Ik vind dat geen symptoombestrijding maar slim gebruikmaken van een HULPteugel. Als de rust eenmaal bevestigd is kun je dan ook weer rustig ombouwen naar je normale bit.
Zolang je maar duidelijk weet wat je in handen hebt en er juist naar handelt, kan het echt wel helpen.
Oja... vergeten: hoe ben jij op buitenrit met haar? Heb je al eens op jouw ademhaling gelet? Hou je onbewust je adem in of zet je je spieren iets vast?
Je hebt instructie in de bak. Misschien wil zij eens met je meefietsen tijdens een buitenrit en kan zij jou praktischere tips geven die ook echt bij jullie passen? Zij kent jullie tenslotte en kan ook zien of jij op buitenrit anders bent dan in de bak.
Succes iig en veel rustig buitenrijplezier.
jaa dat klopt inderdaad, ik doe het ook te weinig omdat we dus alleen maar in conflict zijn en daardoor is ze als we het gaan doen natuurlijk nog enthousiaster dus zo kom je ook een beetje in een cirkel terecht. Dat wijken etc. is een goede oefening! Al denk ik eerlijk gezegd dat ze dan alsnog eruit probeert te piepen en dan gewoon alles rennend doet. Met wandelen buiten gaat het nu heel goed, eerst was dat drama, eerste keer dat ik meemaakte dat een paard zich echt lostrok (lang leve haflingers) en maar bleef dribbelen etc. En draven was geen beginnen aan, dan gaf ze een gil en dan kan ik dr ergens in afrika ophalen. Nu doet ze eigenlijk heel braaf, ik heb heel veel geoefend met ho is ho, en elk stapje achter zetten we weer terug achteruit. Dat had ze snel door. Nu weet ze heel goed wat ik bedoel maar zit soms haar energie haar toch nog in de weg. Maar ze trekt zich eigenlijk niet meer los, laatst 1 keer doordat ze schrok, maar toen stopte ze na 20 meter om verschrikt om te kijken, heel hard te hinneken en terug te komen galopperen, ze is dus toch liever samen.
Buiten uitstappen doen we dus altijd al omdat het een kwartier naar de bak is, maar ik kan inderdaad wel eens een ander stukje meepakken etc!
over hulpteugel/bit ben ik met je eens! Dat is ook de rede dat ik het overweeg, veiligheid gaat bij mij altijd voor, en vooral een pessoa met dubbele teugel hoef ik ook echt alleen te gebruiken als dat nodig is. Dus die optie hou ik zeker in mijn achterhoofd mochten al deze tips niet helpen.
Ik ben zelf redelijk kalm, ik kan er vaak ook wel om lachen en vind het ook niet heel eng, alleen ik ben bang dat ze wel een keer in een molshoop stapt of de weg oprent etc. en het een keer goed mis is. Ik heb niet het idee dat ik er ontzettend gespannen op zit, wel weet ik van mezelf dat ik als een paard het op lopen zet inn mijn beugels wil gaan staan inplaats van diep in het zadel te gaan zitten, maar daar ben ik me van bewust dus daar denk ik aan. Instructrice ga ik vragen om een keer mee te gaan!
Super bedankt hier kan ik echt wat mee!
Sure_lee schreef:Hoeveel komt je paard op een dag buiten? En kan ze dan ook lekker rennen?
Mijn merrie presteerde het om er iedere rit wel een keer vandoor te gaan. Dat was ook niet relaxed. Bij mij stond ze 24/7 buiten dus teveel energie kon het niet zijn. Ik ben met een kimblewick gaan rijden. Beste keus ooit. We voelen ons nu beide veilig en ik zit dus niet in haar mond... letterlijk. De meeste tijd heb ik mijn teugels niet eens vast. .. en ik gebruik het alleen in nood.
Zoals toen het paard van mijn vriendin er vandoor ging en ik haar gewoon kon stilzetten om af te stappen ipv dat ze achter het andere paard aan rende.
Zo fijn!
ojaa ook wel belangrijk om te vermelden! ze staat 24/7 buiten, en loopt de hele dag heen en weer voor hooi, gras en water. En niet te vergeten ze trekt vaak genoeg een sprintje kimblewick heb ik nog nooit van gehoord maar ik ga het even opzoeken!
tmr001 schreef:Dat kan die van mij ook, die moet altijd ff haar ei kwijt en is altijd enthousiast. Alleen stappen is een idee, maar als je wil draven - zorg dat je overgang goed is. Als de mijne te enthousiast aandraaft word het ook een racekikker. Als ik haar vanaf het begin bij me hou dan is de hele draf makkelijker. Dan laat ik haar bewust langzaam draven en jou ik haar bij elkaar. Loopt ze het gewenste tempo ontspan ik zelf ook.
dit merk ik zelf ook! Alleen is het probleem dat ik eigenlijk enkel klik met mijn tong en ze aandraaft maar omdat ze eerst flink bokt etc kan ik moeilijk meteen controle houden.
SennaNr1 schreef:Ik ben met die van mij begonnen met aan de hand naar buiten. Eerst gehoorzaamheidsoefeningen in de bak. Ik gebruik dan een touwhalter, parelli touw en stick, dan heb je meer in te brengen dan met gewoon halster maar je zit niet in de mond zoals met bit. En dan beginnen met een klein stukje. Ging ze harder dan ik, dan omdraaien en weer terug tot ze wat relaxter was. Achteruit zetten werkte soms ook. En dan steeds een stukje verder.
Later onder het zadel precies hetzelfde gedaan. Eerst ff in de bak rijden tot haar aandacht bij mij was. Dan een klein stukje naar buiten en zodra ze druk werd weer omdraaien. Was ze rustig, dan weer verder. En alleen maar stappen. Toen ze een klein rondje relaxed kon stappen pas begonnen met draf. En zo steeds verder uitgebouwd. Het heeft een tijd geduurd maar ik kan nu in alle gangen probleemloos naar buiten, zelfs met touwhalster.
Een scherp bit had bij die van mij niet gewerkt, die was het gevecht aangegaan. Dan had ze er nooit iets van geleerd denk ik. En dan was ik er vast van af gestuiterd of afgestapt uit frustratie.
Veel succes!
dit vind ik ook een hele goede tip! We werken heel veel vanaf de grond en dat beheerst ze ook heel netjes, dit maakt een heel verschil maar het is dus blijkbaar nog niet genoeg.
) en dan schiet ze weg. En dan gaat ze zo hard mogelijk om dan te proberen om aan te springen, dit laat ik uiteraard niet toe (voor zover ik nog iets te zeggen heb op dat moment) maar ze blijft het doen en ik ga niet constant in de mond hangen want ze is toch veel sterker.
. 
. Paarden (Haflingers) zijn veel te slim 
.
