Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-07-18 21:00

Mij en extreme angsten

Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-18 21:00

De reden dat ik dit topic open, weet ik niet. Is het omdat ik het kwijt moet? Omdat ik hoop op lotgenoten die me kunnen vertellen dat er verbetering komt? Mensen die me kunnen vertellen dat het ooit weer minder extreem wordt?

Ik ben Renée, 13 jaar oud. Sinds ongeveer anderhalf jaar loop ik bij een psycholoog. Sinds jonge leeftijd heb ik al wat angsten, dit viel mooi binnen de perken te houden. Het was makkelijk te doen. Waar zijn dan de extreme angsten begonnen? Geen idee. Eind augustus vorig jaar kreeg ik mijn blokjesbeugel. Sindsdien begon mijn eet-angst. Ja, angst om te eten. Dit is steeds erger geworden. Nu eet ik alleen nog aardappelen met kip, boterhammen met kaas of hagelslag of soep. Ik voel me hier zo beperkt door. Ik ben nu namelijk op vakantie en eten lukt hier zeer moeilijk, ook door de drukke omgeving. Verder ben ik nog bang voor mensen die zich vreemd gedragen, bang om dood te gaan, bang om mijn tong in te slikken, bang om te vallen, bang voor pijn, bang voor reacties van andere mensen, bang om te slapen, bang voor onweer en vuurwerk, bang om verkracht te worden, bang in drukke situaties, bang in de auto, bang voor alle soorten bruggen, bang om te fietsen,bang voor zwemmen of LO,de lijst is eindeloos. Mijn hele gezin lijd onder mijn angsten. Rond mei heb ik testen gehad, waaruit kwam dat ik waarschijnlijk autisme heb. Ik loop nu ook tijdelijk bij een psychiater om dit te bevestigen en om te kijken of er medicatie nodig is voor mijn angsten. Door een slechte juffrouw voor gym in de basisschool heb ik een zwaar trauma aan gymzalen, gymspullen, gym en zwemmen zelf. Ik ben ook nog hoogsensitief.

Is er iemand hier die mij kan helpen.. ergens ben ik echt hopeloos.

**Geplaatst**: 29-07-18 21:15

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 29-07-18 21:15

Poeh.. Ik kan je niet helpen, maar ik denk dat je op de goede weg bent door hier professionele hulp bij te zoeken. Denk dat dat de enige manier is om er overheen te komen.
Verder wil ik je heel veel sterkte wensen! Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt maar dit moet echt heel moeilijk zijn, voor jou en je gezin.
Ik geloof er wel echt in dat intensieve therapie veel goeds kan doen, ook al voelt het misschien hopeloos!
Ik heb veel gevallen gezien die hopeloos leken en er toch overheen kwamen, ook al was het soms twee stappen vooruit een stap terug.
Heel veel succes en sterkte!

**Geplaatst**: 29-07-18 21:44

Geplaatst: 29-07-18 21:44

Hey meid, wat rot dat je zo'n last hebt van angsten. Kan me heel goed voorstellen dat het allemaal behoorlijk overweldigend kan zijn. Hartstikke fijn dat je naar een psycholoog gaat. Hoe vind je het daar gaan? Heb je het idee dat het je helpt?

Ik snap dat dit een moeilijke tijd voor je is nu. Dat geldt in zekere mate voor iedere 13-jarige, je moet jezelf leren kennen en dat gaat soms moeizaam. Maar bij jou komen er nog een hoop extra obstakels bovenop. Misschien kan je hier niet meteen wat mee, maar ik zou je op het hart willen drukken om niet te wanhopen. Je bent nog jong, je bent hartstikke goed bezig door eraan te werken, meer kan je eigenlijk niet doen. Geef jezelf daarin ook wat ruimte. Je mag het moeilijk vinden, dat is alleen maar logisch. Wie weet waar je over vijf jaar zult staan.

Wat wel heel belangrijk en helpend is om het hier ook met je omgeving over te hebben. Je schrijft dat je gezin onder je angsten lijdt. Kan je het daar met hen over hebben? Weten je ouders hoe je je voelt? Spui je wel eens bij je vriendinnen? Alles binnenhouden kan ongemerkt veel schade toerichten.

Oplossingen heb ik dus niet voor je, wel een virtuele knuffel. Sterkte, als je wat kwijt moet kan je hier altijd terecht.

**Geplaatst**: 29-07-18 21:56

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 29-07-18 21:56

Hier iemand van 28, met diagnoses angststoornis en lichte vorm van autisme (al is dat echt al heel lang geleden getest), daarnaast ook hoogsensitief.
En de meeste angsten die je noemt ken ik. Ook jou eet angst, bij mij niet door een beugel maar door helse pijn aan mijn gebit wat een pijn trauma is geworden.

Waar ik wel mee uit zou kijken is het verhaal medicijnen. Laat je alsjeblieft niet zomaar vol proppen met medicijnen en daarmee het probleem maar "dempen". Medicatie is rommel en zowel ik als mijn vriend(ook met een diagnose) hebben hier slechte ervaringen mee. Beide hebben wij een tijd LTO3 geslikt, dit is een natuurlijk medicijn, word helaas niet vergoed. Maar helpt heel erg tegen onrust, concentratie problemen, angst gedachten etc. Hier alleen maar goede ervaringen mee. Ik zou daar dus eens naar kijken.

Bij de traumatische kant wat je noemt zou ik met je psycholoog eens praten over EMDR, ik weet niet hoe dat zit op jou leeftijd maar dat heb ik bijvoorbeeld voor mijn waterangst etc gehad.

Verder ben je heel goed bezig door er over te praten, het heeft tijd nodig. Ik denk alleen wel dat je diagnose niet perse autisme is maar eerder een angststoornis als ik dit zo lees, mij is die diagnose gegeven toen ik nog niet zoveel angsten had als ik inmiddels op de lijst kan zetten.
Vooral veel er over praten, goed ook dat je dit topic hebt geopend!

**Geplaatst**: 30-07-18 10:07

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 30-07-18 10:07

Wat goed dat je in ieder geval al hulp hebt.

Ik ben 25 en ik heb een angststoornis, waar ik ook sinds kort voor behandeld wordt.
Ik ken het gevoel van dat je iedereen tot last bent, dat heb ik ook. Maar wij hebben hier ook niet om gevraagd en willen dit ook niet.

Ik heb vooral angst voor, drukte, hoogtes, kleine ruimtes, warmte, bang voor ziektes etc, bloed dokters ziekenhuizen. Scooter rijden gaat net aan, net als fietsen. Ene dag gaat het beter dan de andere dag. Ik probeer zo weinig mogelijk te plannen. Want dan heb ik het gevoel zoveel te moeten. Dus ik leef dag tot dag.

**Geplaatst**: 30-07-18 11:37

Geplaatst: 30-07-18 11:37

Galaika schreef:
Mensen die me kunnen vertellen dat het ooit weer minder extreem wordt?

Hier een lotgenoot - en ja: er is heel erg veel tegen te doen en het wordt vast minder...!

Wat mij trof: je beugel. Mondmotoriek is moeilijk - en je tong is een wezenlijk onderdeel van het evenwichtssysteem, dat ook al complex is.
En als je evenwichtssysteem niet correct functioneert 'ziet' je lichaam dit als gevaar.
En dus breidt de angst zich steeds verder uit, totdat het evenwichtssysteem weer functioneert.

Wat te doen: kijk eens op de sites van het INPP (http://www.inpp.nl) en http://www.novreflextherapie.nl
Ook interessant ivm hoogsensitiviteit (op deze sites: het moro reflex)
je angst om te vallen (tonisch labyrint reflex)
en het vermoeden van autisme.

Citaat:
ergens ben ik echt hopeloos.

Moed houden: goede informatie over angst helpt en trauma's kunnen met emdr worden opgelost. Op Wikipedia staat er wel een goede pagina over.
Helaas is mijn ervaring dat maar weinig psychologen verstand hebben van angst. Ze beginnen vaak met de foutieve aanname 'dat angst een gedachte zou zijn'. Not.
Het is je overlevingssysteem dat 'de boel overneemt'. Buiten je wil om, instinctief.

Angst ontstaat als je over een grens wordt gesleurd.
Er zit in ons hoofd als mens een orgaantje dat de amygdala wordt genoemd. (Alle zoogdieren hebben dit orgaantje, paarden hebben verhoudingsgewijs de grootste...) De amygdala is 24/ 7 wakker en filtert alle zintuiglijke informatie die binnenkomt op de vraag:"Kan datgene wat ik nu zie/ ruik/ voel/ etc etc gevaar betekenen, ja of nee?"
Deze scan van de amygdala is dus instinctief - ze gaat vooraf aan een voorwerp echt kunnen bekijken
("Oh, nee - het lijkt alleen maar op een slang maar het is een tak...").
...vindt jouw amygdala dat het gevaarlijk zou kunnen zijn, zet ze jouw lichaam in vecht/ vlucht/ bevries mode.

Je amygdala reageert aan de hand van instinct, ervaring, jouw welbevinden, je stressniveau - maar reageert niet op gedachtes.

Ik ben niet tegen op 'helpende gedachten over jezelf en de situatie verzinnen en herhalen', maar platte biologische feiten: als je overlevingsinstinct om haar moverende redenen vindt dat jij in gevaar bent, neemt ze het over.
Gedachten doen daar weinig tot niets aan. Zolang een psycholoog daar helder in is, kunnen 'helpende gedachten' idd helpen - is de psycholoog er niet helder in, kun je het effect krijgen dat jij erg hard je best doet, maar de gedachte niet wegkrijgt en dat je je een minkukel gaat voelen.
Al hoef je het niet eens te zijn met je instinctieve reactie (=angst), er zit logica in.

En technieken zoals EMDR helpen om je overlevingsinstinct te kalmeren, gesteld dat je reactie echt alleen gebaseerd is op "oude troep".
(Zou je werkelijk in gevaar zijn, slaat je overlevingsinstinct na emdr gewoon aan. Is het in het 'hier en nu' goed, blijft de angst weg.)

(...ik vertel het nu efkes wat zwart wit - 'onder' een fobie kunnen bij wijze van spreken 10 verschillende angsten, nare verhalen, rotervaringen etc zitten. Ideaal: in 3 sessies emdr werk je de rotste weg en verdwijnt de rest vanzelf - soms is het dat je 'nadat de berg gesloopt is, je opeens een paar heuvels ziet'. Doe je dus nog een x aantal sessies om die 'heuvels' te slopen.)

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 30-07-18 12:21, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-07-18 11:50

Geplaatst: 30-07-18 11:50

Hier een naam- en lotgenoot

Wat vervelend voor je en ik kan me voorstellen dat je je erg beperkt voelt.
Ik heb op/af ook last van vervelende angsten. Wat mij erg goed helpt is de app van Andrew Johnson (android en ios, overigens wel in het engels).
Don't panic leert je omgaan met een angst te koppelen aan een fijn gevoel zodat het heel snel afzakt.
Ik val er iedere avond mee in slaap waardoor ook vrijwel geen night terrors meer heb.
En de app moving on helpt ook goed (maar bij mij misschien meer omdat mijn angsten uit een trauma komen) de naam zegt het al, je leert los te laten en door te gaan.

Moedig van je dat je dit post. Sterkte!

De apps zijn wel betaald trouwens (2,35) maar is het absoluut waard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-07-18 22:32

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst door de TopicStarter : 31-07-18 22:32

Bedankt voor de lieve reacties! Ik zal even op een paar vragen proberen antwoorden.

Mijn ouders helpen mij gelukkig heel goed, maar begrijpen het nooit echt helemaal. Niemand trouwens. In een paniek- of hyperventilatie-aanval kunnen zij niet veel meer dan toekijken en hopen dat het snel overgaat. Bij vrienden mijn hart luchten kan ook amper.. Ik heb sowieso al niet veel vrienden en heb vaak het idee te moeten vechten voor die vriendschap, verder kan ik dan zeer jaloers en bezitterig reageren... Ik ben 13, een leeftijd waarop zwakte tonen gewoon niet kan of mag. Zwakte word zo snel opgemerkt. Dus nee, voor vrienden krop ik alles op. Behalve voor mijn beste vriend, maar daar belast ik hem bij voorkeur niet mee.

Qua medicijnen neem ik nu al Mentalis Stress, best wel een tijdje. Alleen werkt dit gewoon alleen voor stress en blijft de angst en paniek gewoon aanwezig. EMDR is nog niet over gesproken, wel zal ik in september beginnen met cognitieve gedragstherapie. Is EMDR niet zoiets waarbij je geconfronteerd word met je angsten, reacties uit moet lokken? Dat lijkt me best eng.. nu probeer ik angsten vooral te ontwijken..

Dankjewel Janneke2! Uitleg is zeer verhelderend. Ik zal de websites eens goed doornemen. Als ik weer naar de psychologe ga, zal ik eens vragen wat zij van EMDR weet. Verder, mijn psychologe heeft vertelt een ander meisje te behandelen die ook zo'n extreme angstklachten heeft, staat ze ook om bekend. Dus dat is wel fijn.

De genoemde apps zal ik eens bekijken. Ik heb zelf ook last van nachtmerries (waar ik ook niet wakker uit kan worden) en hele vreemde dromen.

Ik voelde vanavond dat 1 van mijn tanden los zat, zou volgens Google geen kwaad kunnen omdat het door mijn beugel komt. Desondanks durf ik nu niet te gaan slapen omdat ik ervan overtuigd ben dat ik in mijn slaap die tand in ga slikken ofzo.

**Geplaatst**: 31-07-18 23:17

Geplaatst: 31-07-18 23:17

Ik zelf ook heel erg last gehad van extreme angsten en paniekaanvallen. Ook rond jou leeftijd. Ik vind het vaak nog heel lastig om te weten dat er waarschijnlijk niks gaat gebeuren, maar dat 'wat als' blijft altijd heel lang bij mij hangen. EMDR heeft bij mij heel erg geholpen. Het zal misschien nooit helemaal weg gaan, maar mijn angsten bepalen nu gelukkig niet meer hoe ik mijn dag in deel.
Dat met het je vrienden niet willen opzadelen met jouw problemen herken ik ook. Ik heb het ze wel kort uit gelegd dat het even wat minder gaat en dat ik daarom zo en zo reageer op dingen. Het is voor hun soms fijn om te weten dat je door wat dingen heen gaat, zonder dat je in alle details uitleg geeft.
Die angsten zullen niet 1 2 3 weg gaan, maar je zult er echt mee kunnen leven met de juiste hulp.

Even een schets van hoe ik hulp heb gekregen:
-Ik had (nog steeds een beetje) angstaanvallen en last van hyperventilatie op school. Ik was heel bang dat ik zou flauwvallen en mijn hoofd zou stoten en zo.
-Ik ben begonnen met therapie, praten over mijn thuissituatie en EMDR gehad voor mijn angsten.
-Daarnaast hypnotherapie, dat hielp wel, maar EMDR hielp beter.
-Citalopram genomen op aanraden van therapeut, voor mijn gevoel haalt dit de scherpe randjes er af zonder dat ik mij echt verdooft voel of zo.

Ik heb meerdere angsten gehad waarvoor ik in therapie ben gegaan, maar dit was degene die het meest mijn leven beïnvloede. Met hulp van alle mensen om mij ging het na 7 maanden eigenlijk weer heel goed. Niet perfect, maar goed genoeg om tevreden te zijn. Ik heb wel heel vaak terugvallen, die soms ook weer een paar maanden duurden, maar dan ga ik gewoon weer naar therapie.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Het is gewoon zwaar poedersuiker om altijd te lopen piekeren over alles.
Veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 01-08-18 08:21

Geplaatst: 01-08-18 08:21

Galaika schreef:
Bedankt voor de lieve reacties! Ik zal even op een paar vragen proberen antwoorden.

Mijn ouders helpen mij gelukkig heel goed, maar begrijpen het nooit echt helemaal. Niemand trouwens. In een paniek- of hyperventilatie-aanval kunnen zij niet veel meer dan toekijken en hopen dat het snel overgaat. Bij vrienden mijn hart luchten kan ook amper.. Ik heb sowieso al niet veel vrienden en heb vaak het idee te moeten vechten voor die vriendschap, verder kan ik dan zeer jaloers en bezitterig reageren... Ik ben 13, een leeftijd waarop zwakte tonen gewoon niet kan of mag. Zwakte word zo snel opgemerkt. Dus nee, voor vrienden krop ik alles op. Behalve voor mijn beste vriend, maar daar belast ik hem bij voorkeur niet mee.

Qua medicijnen neem ik nu al Mentalis Stress, best wel een tijdje. Alleen werkt dit gewoon alleen voor stress en blijft de angst en paniek gewoon aanwezig. EMDR is nog niet over gesproken, wel zal ik in september beginnen met cognitieve gedragstherapie. Is EMDR niet zoiets waarbij je geconfronteerd word met je angsten, reacties uit moet lokken? Dat lijkt me best eng.. nu probeer ik angsten vooral te ontwijken..

Dankjewel Janneke2! Uitleg is zeer verhelderend. Ik zal de websites eens goed doornemen. Als ik weer naar de psychologe ga, zal ik eens vragen wat zij van EMDR weet. Verder, mijn psychologe heeft vertelt een ander meisje te behandelen die ook zo'n extreme angstklachten heeft, staat ze ook om bekend. Dus dat is wel fijn.

De genoemde apps zal ik eens bekijken. Ik heb zelf ook last van nachtmerries (waar ik ook niet wakker uit kan worden) en hele vreemde dromen.

Ik voelde vanavond dat 1 van mijn tanden los zat, zou volgens Google geen kwaad kunnen omdat het door mijn beugel komt. Desondanks durf ik nu niet te gaan slapen omdat ik ervan overtuigd ben dat ik in mijn slaap die tand in ga slikken ofzo.

Wat moet dit vreselijk naar voor je zijn om hier nu al zo'n last van te hebben en daarom geen onbezorgde jeugd te kunnen hebben.

Ik heb even dik onderstreept wat Angst juist groter maakt, en dat is dus de angst ontwijken. Dit klinkt heel tegenstrijdig met je gevoel wat ik ga zeggen maar het is wel DE manier om je angst minder te laten worden/ verdwijnen.
Angst moet je er laten zijn, niet wegdrukken..niet ontwijken..want dan word het groter.
Accepteer dat je je angstig voelt en laat het er zijn, probeer te voelen waar de angst vandaan komt.

Meestal komt het voort uit een gevoel van controleverlies, machteloosheid..machteloosheid creeert angst.
Het is goed om lichaamsgerichte therapie te volgen, zoals ik het lees lijkt het alsof je basisgevoel van veiligheid ergens door aangetast is.
Als je weet wat er angst oproept dan kun je daar gericht aan gaan werken maar ook "veiligheidjes" voor jezelf gaan inbouwen waardoor je je weer sterker gaat voelen en je vertrouwen toe gaat nemen.

Daarnaast wil ik je aanraden om ademhalingstherapie of meditatie (tai chi, yoga) te gaan volgen, daar leer je namelijk op een natuurlijke manier weer door je buik te ademen waardoor je meer gegrond zal worden en de hyperventilatie en angst afneemt.

En nog een hele dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 01-08-18 11:37

Geplaatst: 01-08-18 11:37

Galaika schreef:
Mijn ouders helpen mij gelukkig heel goed, maar begrijpen het nooit echt helemaal. Niemand trouwens. In een paniek- of hyperventilatie-aanval kunnen zij niet veel meer dan toekijken en hopen dat het snel overgaat.

Ja, dat is het ellendige van angst.
Jouw amygdala ziet iets in een ooghoek en zet 'whap!' jouw lichaam in alarm.
Net zoiets als bakkabouters: een muis niest - als mens horen we niets, maar sommige paarden spingen opzij.

Citaat:
Bij vrienden mijn hart luchten kan ook amper.. Ik heb sowieso al niet veel vrienden en heb vaak het idee te moeten vechten voor die vriendschap, verder kan ik dan zeer jaloers en bezitterig reageren... Ik ben 13, een leeftijd waarop zwakte tonen gewoon niet kan of mag. Zwakte word zo snel opgemerkt. Dus nee, voor vrienden krop ik alles op. Behalve voor mijn beste vriend, maar daar belast ik hem bij voorkeur niet mee.

Citaat:
Qua medicijnen neem ik nu al Mentalis Stress, best wel een tijdje. Alleen werkt dit gewoon alleen voor stress en blijft de angst en paniek gewoon aanwezig.

Wat een belangrijk iets is: naarmate jij rustiger bent / minder stress hebt, zal je amydala net ietsje minder extreem aanslaan 'op alle niezende muizen'.
Maar wat jij/ jouw amygdala geleerd heeft mbt nare situaties kun je niet met een pil weghalen.

Citaat:
EMDR is nog niet over gesproken, wel zal ik in september beginnen met cognitieve gedragstherapie. Is EMDR niet zoiets waarbij je geconfronteerd word met je angsten, reacties uit moet lokken? Dat lijkt me best eng..

'Reactie uitlokken' is onzin: :(:)

confrontatie is heus niet pas confrontatie als je kippevel krijgt - en een angstaanval is al helemaal niet de bedoeling.

Geen enkele therapie tegen angst is compleet zonder confrontatie - de kunst is, dat de methode en de therapeute het zo klein mogelijk en goed hanteerbaar voor jou maakt: dan veranderen er dingen.

Bij emdr moet je sowieso eerst een goede vertrouwensband met je therapeute hebben.
Tijdens het 'eigenlijke' links rechts links werk denk je ten dele aan de ellende maar ben je met een deel van je aandacht bij de vertrouwde therapeute.
En jullie kunnen de confrontatie klein houden: drie seconden is genoeg.
En het fijne is: emdr werkt direct in op de amygdala - cognitieve gedragstherapie doet wat dit betreft niets.

Citaat:
nu probeer ik angsten vooral te ontwijken..

De meningen hierover zijn verdeeld.

Als jij in gemoede er van overtuigd bent dat je groot gevaar loopt heeft het besist zin jezelf niet te forceren!
Aan de andere kant geef je daarmee wel de boodschap af dat het dus eng is = je angst heeft gelijk.

De gulden middenweg is zoiets als knabbelen aan de angsten: waarschijnlijk is het minder eng dan je amygdala vindt. Vraag je af hoe je steun oid kunt krijgen om kleine stapjes te zetten - terwijl je ondertussen "" uit alle macht"" probeert te ontspannen.
(Uiteraard is ontspannen meer loslaten dan 'het moet en het zal!')

Citaat:
Dankjewel Janneke2! Uitleg is zeer verhelderend. Ik zal de websites eens goed doornemen. Als ik weer naar de psychologe ga, zal ik eens vragen wat zij van EMDR weet.

Graag gedaan!
...en ik ben benieuwd...!

**Geplaatst**: 01-08-18 12:27

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 01-08-18 12:27

Goed dat je al hulp hebt gezocht. Je bent nog zo jong. Heb je al eens bloed laten prikken? Bepaalde tekorten zorgen er ook voor dat je extreme angsten kunt ontwikkelen. Als je dat aanvult kun je rustiger worden. Ook leren aarden kan je helpen. Zoek eens op meditatie en kijk wat goed voelt daar voor je. Olie geuren kunnen helpen angsten te onderdrukken. En leren spierspanning en ademhaling op orde zetten ook.

Ook kan je hypnose overwegen.

Wat werkt verschilt per persoon. Maar er zijn veel mogelijkheden naast psychologe. Probeer maar uit. Laat in ieder geval bloedprikken op diep vitaminen, mineralen niveau.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-18 10:48

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-18 10:48

Even een update. Ik ging normaal gezien pas in september weer naar de psycholoog, maar heb gisteren gevraagd of ik vandaag misschien nog kon. Dus ik ga vanmiddag weer. Het gaat namelijk de laatste dagen weer heel lastig, heel veel paniek en angst.

**Geplaatst**: 14-08-18 11:09

Geplaatst: 14-08-18 11:09

dag, wat enorm rot joh, dat je zo bang ben!

Paula, degene die dit heeft opgezet heeft erg goede ervaringen met behandelen vanjongeren ( ook met mensen met autisme ) vraag je vader of moeder of zij eens contact met haar opneemt!

https://www.begeleidingopmaat.nl/viki-s-view

Ik ben in mijn hele werk in de zorg nog nooit zo'n fijne en capabele vrouw meegemaakt!

**Geplaatst**: 14-08-18 11:53

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 14-08-18 11:53

Fijn dat je vandaag al kunt...!

En veel sterkte:"ontspannen helpt", maar juist hoe erger je tegen het plafond zit hoe lastiger dat is!

Steun is dan beslist geen luxe!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-08-18 19:01

Geplaatst door de TopicStarter : 22-08-18 19:01

A3a1 schreef:
dag, wat enorm rot joh, dat je zo bang ben!

Paula, degene die dit heeft opgezet heeft erg goede ervaringen met behandelen vanjongeren ( ook met mensen met autisme ) vraag je vader of moeder of zij eens contact met haar opneemt!

https://www.begeleidingopmaat.nl/viki-s-view

Ik ben in mijn hele werk in de zorg nog nooit zo'n fijne en capabele vrouw meegemaakt!

Bedankt voor deze tip. Helaas woon ik in België en kan dit dus nogal moeilijk.

Qua EMDR, mijn psycholoog is hier niet in opgeleid en kan dit dus niet doen. Andere mensen uit het 'team' waarbij ze werkt, doen dat wel. Ze ging eens informeren, aangezien ze dacht dat dat alleen voor trauma's was.
Gisteren bij psychiater heel goed over angsten kunnen spreken, hoop dat er op het einde van de rit iets nuttigs uitkomt.

Blijft heel moeilijk met angsten. Slapen gaat heel moeilijk, ben bang dat ik 's nachts dood ga. Het is echt moeilijk nu, weet gewoon niet hoe te verwoorden hoe verschrikkelijk bang ik steeds ben..

**Geplaatst**: 22-08-18 20:56

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 22-08-18 20:56

Rot hoor, angsten.
Je lichaam vindt dat je in gevaar bent en Moeder Natuur heeft er een intens rotgevoel voor gemaakt, zodat je iets gaat doen.
(Contra sommige psychologen:'je moet jezelf afleiden, anders maak je het beladen'. Beladen is het allang, en als je je lichaam haar zin geeft en efkes gaat hollen of boksen of schreeuwen -"vechten of vluchten"- 'kan daarna het alarm uit' - zakt de angst.)

En emdr is veel ruimer dan trauma alleen - het kan uitstekende diensten bewijzen bij angst.
Op Wikipedia staat er wel een goede pagina over emdr.

**Geplaatst**: 23-08-18 09:04

Geplaatst: 23-08-18 09:04

Galaika schreef:
A3a1 schreef:
dag, wat enorm rot joh, dat je zo bang ben!

Paula, degene die dit heeft opgezet heeft erg goede ervaringen met behandelen vanjongeren ( ook met mensen met autisme ) vraag je vader of moeder of zij eens contact met haar opneemt!

https://www.begeleidingopmaat.nl/viki-s-view

Ik ben in mijn hele werk in de zorg nog nooit zo'n fijne en capabele vrouw meegemaakt!

Bedankt voor deze tip. Helaas woon ik in België en kan dit dus nogal moeilijk.

Qua EMDR, mijn psycholoog is hier niet in opgeleid en kan dit dus niet doen. Andere mensen uit het 'team' waarbij ze werkt, doen dat wel. Ze ging eens informeren, aangezien ze dacht dat dat alleen voor trauma's was.
Gisteren bij psychiater heel goed over angsten kunnen spreken, hoop dat er op het einde van de rit iets nuttigs uitkomt.

Blijft heel moeilijk met angsten. Slapen gaat heel moeilijk, ben bang dat ik 's nachts dood ga. Het is echt moeilijk nu, weet gewoon niet hoe te verwoorden hoe verschrikkelijk bang ik steeds ben..

Wat naar voor je

Ik weet dat dit heel moeilijk is, maar probeer eens tegen jezelf te zeggen dat je MAG ontspannen. Je MAG ook doodgaan, als het gebeurd dan gebeurd het en er is niets wat jij daar aan kunt doen. De angst om dood te gaan komt door hyperventilatie denk ik.
Wat je zou kunnen proberen is ademhalingstherapie, meditatie, tai chi, yoga oid..dat activeert het parasympatische zenuwstelsel wat zorgt voor rust en ontspanning in je lichaam.

**Geplaatst**: 25-08-18 02:10

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 25-08-18 02:10

Ik kan je verder niet helpen, maar ik wil je heel veel sterkte wensen.
En wat ben je ongelooflijk volwassen voor je leeftijd. Je schrijft als iemand die veel ouder is dan 13.
Ik hoop dat je iets zult vinden dat je leven wat makkelijker zal maken.
Heel veel sterkte en succes

**Geplaatst**: 29-08-18 16:10

Geplaatst: 29-08-18 16:10

Ik kan je deze site heel erg aanbevelen. http://www.angstoverwinnen.com. En medicatie zou je ook een stukje verder kunnen helpen maar daar kan een psychiater je het beste bij helpen dat is niet aan ons/mij want iedereen is anders. Er zijn echt veel meer mensen die dit hebben, en ook heel veel die dit hebben overwonnen...Stapje voor stapje. Ik weet hoe het is....echt waar....Dikke knuff en koppie omhoog het kan echt anders.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-09-18 22:39

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst door de TopicStarter : 07-09-18 22:39

Even een snelle post. Ouders zijn vandaag uitslag van de testen bij psychiater aan gaan horen. Uitslag hoor ikzelf pas bij de psycholoog. Wel weet ik dat er echt vastgesteld is dat ik een trauma voor LO heb. Ook ben ik begonnen met andere medicatie,ik zou hierdoor beter slapen en minder piekeren.

**Geplaatst**: 08-09-18 10:07

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 08-09-18 10:07

Wat een gedoe - dat je ouders het wel al horen maar jij nog niet.
Ik weet dat je minderjarig bent, maar het blijft toch raar.

Anyway: er is ten minste 1 trauma vastgesteld.
Een trauma kan erg goed zorgen voor angst, inclusief extreme angst: jouw lichaam zal alles 'uit de kast halen' om herhaling te voorkomen.

En de afdeling goed nieuws: trauma's zojn uitstekend te genezen. We weten steeds beter wat het is en hoe het werkt - en hoe er technieken zoals emdr kunnen worden ingezet tegen trauma.

Wanneer spreek jij de psycholoog?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-18 07:07

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-18 07:07

Janneke2 schreef:
Wat een gedoe - dat je ouders het wel al horen maar jij nog niet.
Ik weet dat je minderjarig bent, maar het blijft toch raar.

Anyway: er is ten minste 1 trauma vastgesteld.
Een trauma kan erg goed zorgen voor angst, inclusief extreme angst: jouw lichaam zal alles 'uit de kast halen' om herhaling te voorkomen.

En de afdeling goed nieuws: trauma's zojn uitstekend te genezen. We weten steeds beter wat het is en hoe het werkt - en hoe er technieken zoals emdr kunnen worden ingezet tegen trauma.

Wanneer spreek jij de psycholoog?

Het hoge woord is er ondertussen al uit, autisme. Goh ja, eigenlijk maakt dat me niet bepaald veel uit. Ik spreek mijn psycholoog volgens mij vrijdag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-18 18:09

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-18 18:09

Ondertussen sinds 2 weken aan medicatie, risperidone. Ik slaap beter en in het begin piekerde ik minder, maar het gaat nu weer slechter. Voortdurend aan mijn hart voelen en heel snel in paniek raken. School is weer begonnen en ik ben steeds zenuwachtiger over mijn punten. Op zich zijn mijn punten niet heel slecht, maar toch. Het is ontzettend lastig en ik weet gewoon niet waar ik naartoe moet met alle stress en angst.

**Geplaatst**: 23-09-18 18:42

Re: Mij en extreme angsten

Geplaatst: 23-09-18 18:42

Fijn dat de pillen een beetje verlichting hebben gegeven.

Maar wel rot dat je weinig kunt met de oplopende stress en angst.
Heb je tips gehad van je psycholoog? Bijvoorbeeld efkes fiks hollen...?

En is er een reden dat zogezegd je onbewuste zich zorgen maakt over de punten...? (Sommige mensen werden bijvoorbeeld gepest met slechte punten, of thuis gestraft - of nog weer iets anders...)