De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
xPabloBokt

Berichten: 9306
Geregistreerd: 15-06-12
Woonplaats: Helmond

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-07-18 22:37

paard21 schreef:
Ik heb met mijn vorige bijrijdpony wel eens iets raars meegemaakt haha. Ik was aan het rijden in de buitenbak op de manege en de eigenaar van mijn bijrijdpony kwam ineens op een bankje op een afstandje van de bak zitten, helemaal ‘vermomd’ onder een hoed. Eerst herkende ik haar niet, maar later zag ik dat het dus de eigenaar was en wilde naar haar toe komen om even gedag te zeggen. Maar toen ze zag dat ik onderweg was stond ze op en liep ze snel weg. Die avond appte ze me dat ze me vandaag heeft zien rijden en dat ze het wel goed vond gaan haha. :+ Misschien was het gewoon toeval met die hoed en dat ze weg ging toen ik eraan kwam maar het was wel een rare situatie. :P


Wel een slimme manier om te inspecteren of je bijrijdster goed met je paard omgaat zonder toezicht :+

You got your passion, you got your pride
But don't you know that only fools are satisfied?
Dream on, but don't imagine they'll all come true
When will you realize, Vienna waits for you?


Maddy_Paola

Berichten: 1325
Geregistreerd: 19-04-17

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 00:52

Ik heb van de week een bijzondere gehad, bij mij staat t zoeken op een laag pitje vanwege gescheurde enkelbandjes gehad en ik heb bij een boer al wat jonge paardjes waar im mee pruts, nu merk ik wel dat ik t rijden mis, dus toen ik wat op fb langs zag komen erop gereageerd. Wat heen en weer berichten, ze had al andere gegadigde, naja prima kan gebeuren.

Kreeg ik de maandag via fb berichtje van goh ik heb hier pony staan die gereden moet worden lijkt t je wat, ik al eerlijk terug van goh ben niet de kleinste, ja oke ook nog paard staan evt. Naja prima joh welke stal staan ze, expres naar stalnaam gevraagd, dus oke zou kennis komen maken. Vrijdagavond, ik ernaartoe, is halfuur fietsen maar oke, ik bij die stal, kennen heel die persoon niet, ik berichten en bellen, geen reactie en tot nog toe alleen verzonden en niet ontvangen. Heb er een half uur gezocht maar geen mogelijke stal gevonden dus toch maar naar huis gegaan, hebben gewoon een grap uitgehaald ofzo, leuk hoor :? |o

Paola ❤ elke dag met haar is een cadeautje [o]

paard21

Berichten: 131
Geregistreerd: 12-04-17
Woonplaats: Lelystad

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 08:54

Maddy_Paola schreef:
Ik heb van de week een bijzondere gehad, bij mij staat t zoeken op een laag pitje vanwege gescheurde enkelbandjes gehad en ik heb bij een boer al wat jonge paardjes waar im mee pruts, nu merk ik wel dat ik t rijden mis, dus toen ik wat op fb langs zag komen erop gereageerd. Wat heen en weer berichten, ze had al andere gegadigde, naja prima kan gebeuren.

Kreeg ik de maandag via fb berichtje van goh ik heb hier pony staan die gereden moet worden lijkt t je wat, ik al eerlijk terug van goh ben niet de kleinste, ja oke ook nog paard staan evt. Naja prima joh welke stal staan ze, expres naar stalnaam gevraagd, dus oke zou kennis komen maken. Vrijdagavond, ik ernaartoe, is halfuur fietsen maar oke, ik bij die stal, kennen heel die persoon niet, ik berichten en bellen, geen reactie en tot nog toe alleen verzonden en niet ontvangen. Heb er een half uur gezocht maar geen mogelijke stal gevonden dus toch maar naar huis gegaan, hebben gewoon een grap uitgehaald ofzo, leuk hoor :? |o


Wat een stomme grap :(:)

paard21

Berichten: 131
Geregistreerd: 12-04-17
Woonplaats: Lelystad

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 08:54

xPabloBokt schreef:
paard21 schreef:
Ik heb met mijn vorige bijrijdpony wel eens iets raars meegemaakt haha. Ik was aan het rijden in de buitenbak op de manege en de eigenaar van mijn bijrijdpony kwam ineens op een bankje op een afstandje van de bak zitten, helemaal ‘vermomd’ onder een hoed. Eerst herkende ik haar niet, maar later zag ik dat het dus de eigenaar was en wilde naar haar toe komen om even gedag te zeggen. Maar toen ze zag dat ik onderweg was stond ze op en liep ze snel weg. Die avond appte ze me dat ze me vandaag heeft zien rijden en dat ze het wel goed vond gaan haha. :+ Misschien was het gewoon toeval met die hoed en dat ze weg ging toen ik eraan kwam maar het was wel een rare situatie. :P


Wel een slimme manier om te inspecteren of je bijrijdster goed met je paard omgaat zonder toezicht :+


Ja dat wel haha :P

Sintara

Berichten: 7296
Geregistreerd: 07-03-18
Woonplaats: Het midden

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 09:37

Ik moet zeggen dat ik dat ook zou doen, gewoon afentoe onaangekondigd langskomen om te kijken :P

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 09:50

Sintara schreef:
Ik moet zeggen dat ik dat ook zou doen, gewoon afentoe onaangekondigd langskomen om te kijken :P


Ja ik ook, maar ik zou niet met een hoed op een paar meter verderop gaan zitten _O-

Sintara

Berichten: 7296
Geregistreerd: 07-03-18
Woonplaats: Het midden

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 10:19

Anoniem schreef:
Sintara schreef:
Ik moet zeggen dat ik dat ook zou doen, gewoon afentoe onaangekondigd langskomen om te kijken :P


Ja ik ook, maar ik zou niet met een hoed op een paar meter verderop gaan zitten _O-


Jawel joh! Met zo´n grote luipaard zonnebril erbij, naaldhakken aan _/-\o_ :')

Nadiine__x

Berichten: 2790
Geregistreerd: 02-11-12
Woonplaats: Espel

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 10:29

Sorry, maar als je je bijrijder moet controleren zit er ergens iets niet goed lijkt mij.. _O-

Groetjes, Nadine & Pluis!
https://Www.pluisstables.nl

Sintara

Berichten: 7296
Geregistreerd: 07-03-18
Woonplaats: Het midden

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 10:53

Nah, het is niet echt controleren toch. Zoiets doet iemand voor zijn eigen gemoedsrust, en het laat de bijrijder wel zien dat je geïnteresseerd bent in elk geval.

joyce B

Berichten: 16372
Geregistreerd: 06-08-01
Woonplaats: Net buiten een gehuchtje bij het bos ;)

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 11:10

Ik kijk ook af en toe vanaf een afstandje of alles goed gaat hoor. En kom ook wel eens helpen. Maar daar moeten ze maar net tegen kunnen . Ik heb ze dan aan huis. Dat is wel wat makkelijker

Vjestagirl

Berichten: 26629
Geregistreerd: 11-08-06

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 11:15

Ik vraag mijn stalgenoten ook om een oogje op mijn bijrijdster te houden. Maar ik ga niet verkleed als wat dan ook ergens op een afstandje kijken :P

Als atheïsme een religie is, dan is geen postzegels verzamelen een hobby.

Nadiine__x

Berichten: 2790
Geregistreerd: 02-11-12
Woonplaats: Espel

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 12:14

Ohh menen jullie niet..

Ik vertrouw mijn bijrijder 100% hoor. We gaan regelmatig samen maar dan ga ik mijn andere paard rijden of we gaan samen tutten of naar het bos ofzo. Ze weet heel goed wat ze doet.

En als er problemen zijn omtrent de training of verzorging dan lossen we dit altijd samen op, daarin vullen we elkaar juist heel fijn aan..

En zo ging dat eigenlijk ook altijd bij mijn oude bijrijdpaarden en hun eigenaren..

Groetjes, Nadine & Pluis!
https://Www.pluisstables.nl

Vjestagirl

Berichten: 26629
Geregistreerd: 11-08-06

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 12:21

Ik vertrouw haar ook, maar zeker in het begin is het wel een vreemde die je bij je paard laat.

Als atheïsme een religie is, dan is geen postzegels verzamelen een hobby.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 13:06

Vjestagirl schreef:
Ik vertrouw haar ook, maar zeker in het begin is het wel een vreemde die je bij je paard laat.


Precies dat ;) Maar ik zou het niet stiekem doen, gewoon een keertje binnen komen lopen om te kijken hoe het gaat. Zou daar verder geen geheim van maken.

goldenarrow

Berichten: 8650
Geregistreerd: 26-01-09
Woonplaats: Brabant

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-18 13:28

Ik heb zelfs een keer gehad dat ik alleen maar blij was dat de eigenaar was komen kijken (paarden stonden aan huis). Was gevallen en heb toen mijn kruisband en binnenste meniscus gescheurd, dus hij kon mooi de ambulance bellen en voor het paard zorgen. Maar dat is dan weer een extreme situatie. Maar hij kon me vanuit het huis eigenlijk altijd wel bezig zien. Maar om je helemaal te verkleden is wel een beetje gek :))

Volg je mee? Veulens in 2024 <3
[KS-MK] Arabierveulentjes verwacht

Tigra_
Berichten: 13059
Geregistreerd: 31-03-08
Woonplaats: NB

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-07-18 09:29

In het begin is dat niet zo vreemd om eens te kijken. Maar dat moet ook gewoon kunnen. Kan me voorstellen als er ergens twijfels zijn of verhalen van stalgenoten dat je het wel met eigen ogen wil zien wat er gebeurt. Voordat je iemand weg stuurt, je zal maar een jaloerse stalgenoot hebben.

Wel grappig dat ze zich probeerde te vermommen. Ach als je gewoon netjes met het paard omgaat zou dat toch geen probleem moeten zijn als dat zo eens een keer gebeurt.

Als het paard waar je van af valt een goed paard is,
dan is die val de moeite waard.

puppy1128

Berichten: 5007
Geregistreerd: 20-11-12
Woonplaats: Den Helder

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-07-18 12:53

Idd en iemand gelijk blind vertrouwen zou ik ook niet zomaar doen. :=
Al is dat vermommen wel erg leuk bedacht. :')

Amado
Berichten: 1323
Geregistreerd: 22-01-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-07-18 13:06

Hahah dat vermommen is wel leuk bedacht. Ik heb inmiddels ruim een jaar een geweldige verzorgster voor mijn nu 3-jarige pony. Maar zo nu en dan kom ik ook wel in aangekondigd langs hoor. Al weet ik dat het tussen hun super goed gaat en ze altijd eerlijk tegen me is!!

Voor ik mijn eigen pony kreeg bijna 3 jaar terug heb ik ook nog wat mee gemaakt met mijn lease pony toen der tijd.


Ik leerde B (even een afkorting) in uhhh oktober 2013 kennen, toen heb ik dr even verzorgd maar uiteindelijk weer moeten stoppen. Op 4 januari 2015 begon ik weer, maar dan dus leasen en ook rijden.
Van de eigenaar mocht ik eigenlijk niks anders dan dressuur rijden.
Het dressuur rijden liet ik maar een beetje slingeren en begon met vrijheidsdressuur, daarin zijn we eigenlijk samen in opgegroeid.
Ik had niet echt last van haar eigenaar en alles zat gewoon goed tussen ons. Soms gingen we er samen een keertje op uit.
In juli vertelde mijn moeder dat ik een eigen shetje mocht, ik zou B gewoon blijven verzorgen want ik wilde voor geen goud stoppen. Ik vertelde het de eigenaar van B (ik noem haar hier even J) want ik wilde de shet dan graag daar op de boerderij hebben waar B ook gestald stond.
Toen begon het eigenlijk een beetje, ze bood aan om B voor 150,00 (dus al het stalgeld) te leasen voor 4 dagen in de week en soms 5. Dán zou ik wel met haar mogen springen en buitenritjes maken. En eventueel na een tijd zouden we haar dan over mogen nemen (hierdoor kreeg ik al een beetje een naar gevoel) Nouja, wij vonden dit een beetje teveel geld en deden het niet. Ze had immers beloofd Bambi ook nooit te verkopen.
Op 27 oktober 2015 was toch wel de ergste dag van mijn leven zonder te overdrijven.
In de avond kreeg ik via via screenshots van een paard dat te koop stond met de vraag of het B was. Ik hoefde het niet eens te lezen want bij de eerste foto zag ik het meteen. Ik was zo overstuur, 2 uur lang alleen maar liggen huilen in bed en toen huilend naar beneden gegaan om het mijn moeder te vertellen. Die heeft meteen J gebeld, die zei dat ze alleen wilde weten of er interesse zou zijn. Maar ik geloofde dat niet..
Sinds dien elke dag dat ik daar kwam moest ik huilen, soms was het zo erg dat als ze naar me hinnikte en me aan keek van: yay je bent er weer, dat ik weer omdraaide en huilend weer naar huis fietste.
Op de avond van 25 november had mijn moeder een gesprek met J via de app om in december per week te gaan betalen omdat ze er heel onduidelijk in was wanneer B nou weg zou gaan, want ja inderdaad, ze was verkocht. Nou dit wilde ze dus totaal niet en uiteindelijk werd ze heel erg boos. Toen heeft ze gezegd tegen mij: morgen ochtend wordt ze opgehaald, je kunt en mag geen afscheid nemen en dankzij je moeder mag je haar nooit meer zien.
Dit was natuurlijk niet zo, maar ze heeft mijn moeder in die tijd helemaal zwart gemaakt naar mij toe

Dit dus eigenlijk in het kort

Amado <3 samen sinds 02-10-2015

emilyslaluna

Berichten: 3809
Geregistreerd: 11-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-07-18 14:36

Amado schreef:
Hahah dat vermommen is wel leuk bedacht. Ik heb inmiddels ruim een jaar een geweldige verzorgster voor mijn nu 3-jarige pony. Maar zo nu en dan kom ik ook wel in aangekondigd langs hoor. Al weet ik dat het tussen hun super goed gaat en ze altijd eerlijk tegen me is!!

Voor ik mijn eigen pony kreeg bijna 3 jaar terug heb ik ook nog wat mee gemaakt met mijn lease pony toen der tijd.


Ik leerde B (even een afkorting) in uhhh oktober 2013 kennen, toen heb ik dr even verzorgd maar uiteindelijk weer moeten stoppen. Op 4 januari 2015 begon ik weer, maar dan dus leasen en ook rijden.
Van de eigenaar mocht ik eigenlijk niks anders dan dressuur rijden.
Het dressuur rijden liet ik maar een beetje slingeren en begon met vrijheidsdressuur, daarin zijn we eigenlijk samen in opgegroeid.
Ik had niet echt last van haar eigenaar en alles zat gewoon goed tussen ons. Soms gingen we er samen een keertje op uit.
In juli vertelde mijn moeder dat ik een eigen shetje mocht, ik zou B gewoon blijven verzorgen want ik wilde voor geen goud stoppen. Ik vertelde het de eigenaar van B (ik noem haar hier even J) want ik wilde de shet dan graag daar op de boerderij hebben waar B ook gestald stond.
Toen begon het eigenlijk een beetje, ze bood aan om B voor 150,00 (dus al het stalgeld) te leasen voor 4 dagen in de week en soms 5. Dán zou ik wel met haar mogen springen en buitenritjes maken. En eventueel na een tijd zouden we haar dan over mogen nemen (hierdoor kreeg ik al een beetje een naar gevoel) Nouja, wij vonden dit een beetje teveel geld en deden het niet. Ze had immers beloofd Bambi ook nooit te verkopen.
Op 27 oktober 2015 was toch wel de ergste dag van mijn leven zonder te overdrijven.
In de avond kreeg ik via via screenshots van een paard dat te koop stond met de vraag of het B was. Ik hoefde het niet eens te lezen want bij de eerste foto zag ik het meteen. Ik was zo overstuur, 2 uur lang alleen maar liggen huilen in bed en toen huilend naar beneden gegaan om het mijn moeder te vertellen. Die heeft meteen J gebeld, die zei dat ze alleen wilde weten of er interesse zou zijn. Maar ik geloofde dat niet..
Sinds dien elke dag dat ik daar kwam moest ik huilen, soms was het zo erg dat als ze naar me hinnikte en me aan keek van: yay je bent er weer, dat ik weer omdraaide en huilend weer naar huis fietste.
Op de avond van 25 november had mijn moeder een gesprek met J via de app om in december per week te gaan betalen omdat ze er heel onduidelijk in was wanneer B nou weg zou gaan, want ja inderdaad, ze was verkocht. Nou dit wilde ze dus totaal niet en uiteindelijk werd ze heel erg boos. Toen heeft ze gezegd tegen mij: morgen ochtend wordt ze opgehaald, je kunt en mag geen afscheid nemen en dankzij je moeder mag je haar nooit meer zien.
Dit was natuurlijk niet zo, maar ze heeft mijn moeder in die tijd helemaal zwart gemaakt naar mij toe

Dit dus eigenlijk in het kort


Wat een vervelend verhaal... Erg jammer dat het zo moest lopen.

(Je hebt trouwens wel 1x de volle naam neergezet van B.)


Amado
Berichten: 1323
Geregistreerd: 22-01-15

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-07-18 20:33

Oops haha, nouja er heten genoeg paarden zo :)

Amado <3 samen sinds 02-10-2015

Mand

Berichten: 3157
Geregistreerd: 27-04-14
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-07-18 23:10

Niet echt een heel erg verhaal, wel verdrietig.

Vanaf mijn 14e een super leuke Haflinger bij gaan rijden. Stond op een stal naast het huis van mijn vader, hij liep voor de kar voor kinderfeestjes bij het bedrijf van de eigenaar, waar ik ook werkte, en mocht hem helemaal als eigen beschouwen. Elke dag was ik lekker met hem bezig. Toen ik 17 was ben ik bij mijn moeder gaan wonen ivm thuissituatie, toen werd het paard verkocht omdat ze al 1 vd 4 weg wou doen en ik moest stoppen. Ik verdrietig omdat hij verkocht werd, maar al snel daarna bleek dat mijn tante hem gekocht had *\o/* Heeft nog een jaar bij mijn tante gestaan in Drenthe, vlakbij de hei en alles, en ik heb zoveel heeerlijke buitenritten gemaakt nog. Helaas is hij een halfjaartje geleden op 25 jarige leeftijd ingeslapen door artrose, en hoewel ik hem vreselijk mis, heeft hij het geweldig gehad. Best bizar hoe dat allemaal is gelopen, maar hij was echt een enorme steun voor mij :j

Korter.

anjali
Berichten: 14914
Geregistreerd: 25-07-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-08-18 17:30

Sheehan schreef:
Niet echt een heel erg verhaal, wel verdrietig.

Vanaf mijn 14e een super leuke Haflinger bij gaan rijden. Stond op een stal naast het huis van mijn vader, hij liep voor de kar voor kinderfeestjes bij het bedrijf van de eigenaar, waar ik ook werkte, en mocht hem helemaal als eigen beschouwen. Elke dag was ik lekker met hem bezig. Toen ik 17 was ben ik bij mijn moeder gaan wonen ivm thuissituatie, toen werd het paard verkocht omdat ze al 1 vd 4 weg wou doen en ik moest stoppen. Ik verdrietig omdat hij verkocht werd, maar al snel daarna bleek dat mijn tante hem gekocht had *\o/* Heeft nog een jaar bij mijn tante gestaan in Drenthe, vlakbij de hei en alles, en ik heb zoveel heeerlijke buitenritten gemaakt nog. Helaas is hij een halfjaartje geleden op 25 jarige leeftijd ingeslapen door artrose, en hoewel ik hem vreselijk mis, heeft hij het geweldig gehad. Best bizar hoe dat allemaal is gelopen, maar hij was echt een enorme steun voor mij :j

Dan heb jij wel geluk gehad dat jouw tante hem kocht zodat jij nog met hem door kon gaan toen!Jammer dat hij nu overleden is,maar dan heb jij hem toch zo lang mogelijk nog gekend.

Mand

Berichten: 3157
Geregistreerd: 27-04-14
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-08-18 21:36

anjali schreef:
Sheehan schreef:
Niet echt een heel erg verhaal, wel verdrietig.

Vanaf mijn 14e een super leuke Haflinger bij gaan rijden. Stond op een stal naast het huis van mijn vader, hij liep voor de kar voor kinderfeestjes bij het bedrijf van de eigenaar, waar ik ook werkte, en mocht hem helemaal als eigen beschouwen. Elke dag was ik lekker met hem bezig. Toen ik 17 was ben ik bij mijn moeder gaan wonen ivm thuissituatie, toen werd het paard verkocht omdat ze al 1 vd 4 weg wou doen en ik moest stoppen. Ik verdrietig omdat hij verkocht werd, maar al snel daarna bleek dat mijn tante hem gekocht had *\o/* Heeft nog een jaar bij mijn tante gestaan in Drenthe, vlakbij de hei en alles, en ik heb zoveel heeerlijke buitenritten gemaakt nog. Helaas is hij een halfjaartje geleden op 25 jarige leeftijd ingeslapen door artrose, en hoewel ik hem vreselijk mis, heeft hij het geweldig gehad. Best bizar hoe dat allemaal is gelopen, maar hij was echt een enorme steun voor mij :j

Dan heb jij wel geluk gehad dat jouw tante hem kocht zodat jij nog met hem door kon gaan toen!Jammer dat hij nu overleden is,maar dan heb jij hem toch zo lang mogelijk nog gekend.


Ja dat vind ik ook het bizarre! Dat we toch nog zo lang bij elkaar mochten zijn. Bizar maar dan in positieve zin :j

Korter.

_kmbn

Berichten: 240
Geregistreerd: 05-10-17

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-08-18 19:40

Toen ik nog paarden bijreed 1 x wat “bizars” meegemaakt.

Ik was een jaar of 13/14 en via internet had ik een fjord gevonden (18). Helemaal blij natuurlijk. Hij was veelste dik, zo scheef als maar kan maar wel echt een schatje. Daarbij had hij nog een kleine pony als vriend die moest ik ook doen (2). Ik zou ze eerst 3 maanden doen terwijl de eigenaresse in Nederland was en daarna zou ze 9 maanden naar het buitenland gaan. De pony’s stonden bij de boerderij van haar ouders. Een familie lid had ook een paardenbeseijf op dat zelfde erf en woonde daar ook. Zo gezegd zo gedaan kwam ik om de dag netjes heen. Toen ze eenmaal weg was werd mij steeds meer duidelijk dat de pony’s echt een zeer slechte staat waten. Ze werden 1 x per half jaar door de koeien smid bekapt en nooit ontwormd ed. Tegen de winter aan werd het erg nat en stond de kleine tot de oksels in de oliebol. Ik naar haar vader toe, ik moest met man en macht die beste meneer overtuigen dag dit absoluut miet kon en dat ze zo ziek werden. Na de hele winter geklaagd te hebben ging hij eindelijk toen de meeste nattigheid voorbij was tegels neer leggen. Maar de fjord had al helemaal mok en rot straal. De hoeven van de kleine waren ook slecht. De fjord kon amper meer lopen. Ik ging elke dag voor me school heen om medicijnen te geven etc.
Tot op een dag ik een ongeluk kreeg en met een nekbrace moest lopen. Netjes ze gebeld en de situatie uitgelegd. Twee maanden later bijna helemaL hersteld. Wou ik langs komen werd ik weg gestuurd omdat de dochter er niet was. Ik haar berichten blijven sturen. Nooit meer wat gehoord. Tor ineens ik haar via fb tegen kwam (al mijn spullen lagen er nog). Ik haar netjes een bericht gestuurd.. nou de wereld was tw klein ik was een assiocaal pleuris kind en had onbeschoft nooit meer wat van me laten horen?! Excuse me ik zorg een jaar voor je paard geef alles en breek bijna me nek en je doet dit?! Ik haar gestuurd dat ik me spullen kwam ophalen dat het dan klaar was. Maar die spullen (laarzen cap halsters van alles) moesten wel terug. Schreef ze dat ze de politie ging bellen omdat ik haar en haar ongeboren baby wat aan wilde doen :Z >;) ik naar haar huis gegaan (ik was op dat moment net 16 of moest bijna 16 worden) kwam ze met haar man naar buiten alsof ik een of andere crimineel was Gooide ze me spullen voor me in een vuilnis zak..

De kleine pony is uiteindelijk in moeten laten slapen na meerde meldingen van de dieren politie. Beestje was is zo een slechte staat dat ze niet meer te redden was. Snap got heden niet hoe het zo heeft kunnen lopen terwijl een familie lid op het zelfse erf een goedlopend paarden bedrijf heb. Echt hele nare mensen


Dir zal ik echt nooit meer vergeten. Toen kwam ik er achter hoe ondankbaar mensen kunnen zijn en wat ze allemaal wel niet verzinnen.

volg ons op insta @bigbluejacy

Urbiezira

Berichten: 2914
Geregistreerd: 29-05-07
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-08-18 19:44

Zo hee _kmbn, wat een verhaal! :wow: snap dat je dat nooit meer vergeet!


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 bezoekers