Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 10:24

Hond heeft last van zijn kop en gedragsproblemen, wat doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 10:24

Hoi bokkers,

Wij hebben ruim 3 jaar geleden een hele lieve hond uit het asiel vandaan gehaald.
Er werd gezegd dat hij geen gedragsproblemen had, het enige wat hij deed was blaffen tegen geiten. Nouja goed daar kunnen we op trainen en mocht dat niet lukken kunnen we geiten vermijden.
We zijn bij het asiel een wandeling gaan maken met de hond die we al hadden erbij, dit ging prima, wel wat angstig maar braaf. Ook langs schapen etc. gelopen waar hij niet op reageerde. Zelfs langs 2 geiten gelopen op zo n 30 meter afstand zonder problemen.

De hond was ook vrij angstig maar bij alle andere honden die wij uit het asiel vandaan gehad hebben ging dit eigenlijk vrij makkelijk een stuk beter, deze hond blijft voor veel dingen helaas toch wel angstig, hoewel hij met veel dingen echt wel gigantisch vooruit gegaan is!
Hij heeft ook veel geleerd van onze andere hond.

Toen we hem een tijdje hadden en hij zijn draai begon te vinden begon hij langzaam maar zeker steeds vaker te blaffen tegen dingen die hij eng vond. Helaas werkt dit gedrag nogal zelf belonend. (bijv. Blaffen naar iemand op straat, die persoon wandelt gewoon verder maar hij heeft natuurlijk wel effect met zijn gedrag)

We hebben contact opgenomen met het asiel waar hij vandaan kwam, daar kwam weinig uit.
Het gedrag bleef en langzaam maar zeker werd het geblaf meer en meer. Nogmaals contact opgenomen met het asiel, nou daar kwam het door dit probleem was hij al 3x terug gebracht naar het asiel!
Wij baalde natuurlijk dat ze dit niet gelijk verteld hadden, dan hadden wij hem waarschijnlijk niet genomen. Nouja goed terug naar het asiel doen we niet, we hebben contact op genomen met de hondenschool bij ons in de buurt en kregen daar individuele training van twee gedragsdeskundige, dit hielp niets.
Vervolgens hebben we een gedragstherapeut bij ons thuis langs laten komen, Rogier oldenburgh, tijdens de wandeling ging het best goed maar hij was volledig overprikkeld (als hij overprikkeld is sjokt hij rustig met je mee en valt haast niet uit)
Ook is dan de angst in hem gewoon gigantisch groot. Hij moest een jachtlijn om, hoog in de nek. Hiermee heb je inderdaad meer controle en kun je soms voorkomen dat hij uitvalt maar hij hangt zich dan zowat op.
We hebben toen besloten te kijken naar een andere gedragstherapeut omdat we hem echt wilde leren dat uitvallen niet nodig ipv constant corrigeren, opzich zal dit voor sommige honden zeker wel werken hoor maar onze hond raakte er heel erg overprikkeld door waardoor het uiteindelijk gewoon slechter met hem ging.
Zodra hij overprikkeld is piept hij ook veel in huis, wat voor hem natuurlijk verschrikkelijk is maar zelf word je er ook echt gek van.

We hebben de hond twee weken laten bijkomen en zijn daarna een traject gestart bij Monique Bladder, zij werkt met BAT. Probleem was alleen dat onze hond echt op zo n beetje alles reageerde, kwam er dus bijv een wandelaar aan moest je de afstand vergroten, dan deden we dit maar liepen we tegen het probleem dat er dan wel weer wat anders was waar hij op reageerde.
Als je hond bijv alleen op andere honden reageert is dit een stuk makkelijker.
Hij reageert ook gerust op bijv een bloempot of plastic tas in de berm. Dan vergroot je de afstand van de wandelaar en gaat hij uit zn dak tegen wat anders.
Ook moesten we hem uitlaten aan een tuigje met een lange lijn van 5 meter. Dit ging prima zolang hij nergens op reageerde, dan trok hij totaal niet en liep gewoon braaf mee, maar als hij uitviel was hij echt niet te houden, het is een grote hond van 45 kg, nadat hij me een keer omver getrokken had zij wij hem weer aan zijn halsband gaan uitlaten.
Monique heeft ook het advies gegeven om hem is een tijdje niet uit te laten zodat hij geen prikkels had en zijn stress niveau kon verminderen, dit vonden zowel wij als de hond echt helemaal niks. Hij gaat graag mee, is altijd rustig in huis maar werd toen echt vervelend, we hebben nog een hond die wel gewoon uit moet en hij kan niet helemaal alleen achter blijven dan gaat hij janken als een wolf, samen met de andere hond gaat wel. Wij hebben dit in de vakantie gedaan, zodat ik of mijn man met de andere hond konden gaan wandelen en hij niet alleen achter bleef. We deden dan hersenwerk met hem wat hij wel leuk vind.
Ook vond ik het niet fris dat hij zijn behoeftes dus in de tuin ging doen.
Toen we het wandelen weer gingen opbouwen ging het weer precies zoals voor dat we hem rust gegeven hadden.

Hij heeft ter ondersteuning een tijd zylkene gehad wat niks deed naar mijn idee en later heeft hij nog een tijd op fluoxetine gestaan, hier kreeg hij bijwerkingen van.
We zijn in deze periode ook bij de dierenarts geweest om te laten onderzoeken of er medisch niks aan de hand was, ze hebben een lichamelijk onderzoek gedaan, zijn ogen gecontroleerd, wij dachten dat hij misschien slecht ziend zou kunnen zijn, ook had hij steeds last van jeuk tussen zijn ogen, ze konden geen afwijkingen ontdekken behalve dan dat zijn pupillen iets vergroot waren, volgens de dierenarts kwam dit doordat hij zo angstig was en inderdaad thuis heeft hij dit niet.
Ook is er bloedonderzoek gedaan en zijn waarde waren prima in orde.

Een half jaar later was het traject volledig doorlopen, we hebben zeker veel geleerd van Monique en herkennen vooral zijn stress signalen een stuk beter echter valt hij nog steeds uit.

Wij wandelen met hem op rustige plekken in de polder met zo min mogelijk prikkels, echter als er in geen velden of wegen iets of iemand te bekennen is kan hij toch nog gestresst raken.
Zo hebben we zelf een tijdje geprobeerd door te oefenen met de tips van Monique maar het werkte toch niet erg.

Later nog 2 therapeuten erbij gehad maar ook dit heeft geen effect gehad.

Hij krijgt nu verschillende kruidendruppels wat in huis wel iets verschil maakt.

- hij is dus heel snel overprikkeld en sluit zich dan af.
Zodra hij overprikkeld is reageert hij vrijwel nergens meer op.
Gaan wij bijv een weekend weg valt hij niet uit maar zoiets levert wel heel veel stress op bij hem. (Dit doen we ook niet meer)
- als hij bijv bij de dierenarts geweest is is hij echt een paar dagen van slag.
- Hij piept veel, en doet aan stress krabben (soms maakt hij met zijn poot zegmaar ook een krabbende beweging zonder zich zelf te raken, hij heeft dus niet echt jeuk)
Tijdens het uitlaten kan hij de ene keer heel leuk spelen met onze andere hond en de andere keer zit hij maar te piepen en krabben. Het kan ook in een keer overslaan dus 5 min spelen en dan weer een tijdje piepen krabben etc om vervolgens weer te gaan spelen.
Hij staat soms ook heel erg voor zich uit te staren.
-tegen bekende mensen en honden is hij echt een schat van een hond, heel zachtaardig maar vreemde laat ik niet in huis zonder de hond in een andere ruimte te laten.
- hij heeft de laatste tijd ook echt heel erg veel last van zijn kop, hij heeft er steeds jeuk aan en soms voelt zijn kop ook warm aan. Hij schuurt dan ook echt met zijn kop langs je been.
Hij heeft ook een soort van aanvallen dat hij opeens heel erg gaat piepen en zich zelf geen houding weet zich zelf dan ook niet goed een houding te geven. Op een gegeven moment is het over en gaat hij weer rustig liggen. Hij hoeft op zo n moment niet te plassen oid en je kunt hem aaien of wat dan ook maar je krijgt hem er niet goed uit.

Uiteraard zijn wij hiermee naar de dierenarts geweest, omdat we bang zijn dat er mogelijk in zijn kop iets niet goed zit. Ze hebben een lichamelijk onderzoek gedaan, nogmaals zijn ogen onderzocht en bloedonderzoek gedaan.

Advies is om naar de kliniek in Utrecht te gaan, daar zal hij dan bekeken worden door een dierenarts (maar dat is al gebeurd) en er is een gedragsspecialist/bioloog. Je moet dan filmpjes maken en een consult duurt 1.5 uur. Je krijgt tips en een verslag waarin beschreven staat hoe je het moet aanpakken. Wij twijfelen of we dit wel moeten doen aangezien we al zoveel therapeuten gehad hebben en hele trajecten gevolgd hebben, gaat dit dan nog nut hebben?
Ook kost het natuurlijk een hoop geld wat opzich niet erg is als het maar effect heeft, we zijn nu al zo ontzettend veel geld kwijt zonder het gewenste resultaat.

De dierenarts heeft het ook over euthanasie gehad, liefst willen we dit natuurlijk niet!
Maar hoe het momenteel gaat gaat het ook niet meer zowel voor ons als de hond.

Wat denken jullie? Iemand nog een idee wat we zouden kunnen doen?
Wij zijn een beetje hopeloos inmiddels.

Ik ben vast nog dingen vergeten te vermelden, die komen dan later nog wel, de tekst is ook al behoorlijk lang geworden, bedankt voor het lezen.

**Geplaatst**: 30-07-18 10:36

Re: Hond heeft last van zijn kop en gedragsproblemen, wat doen?

Geplaatst: 30-07-18 10:36

Heb je een foto van de hond?

**Geplaatst**: 30-07-18 10:37

Geplaatst: 30-07-18 10:37

Mag ik vragen om wat voor hond het gaat?

Wij hebben een spaniel gehad met 'rage syndrome' - een neurotransmitter defect. Dit syndroom komt in meerdere rassen (in specifieke lijnen) voor en betekent effectief dat een hond zijn stress niet kán verwerken. Wat dan nog wel eens wil helpen is het toedienen van medicatie tegen epilepsie. Werkt dat ook niet, dan zal een dierenarts (en ook de gedragsbioloog in Utrecht) euthanasie aanraden, denk ik.

Wij hebben uiteindelijk 9 jaar onze hond gehad, maar uiteindelijk ging het mis (stress overload, beet mij, liet niet los, uiteindelijk laten afmaken). Ik heb toen contact gehad met meerdere dierenartsen én de gedragsbioloog in Utrecht en ze vonden allemaal dat hij al in reservetijd leefde vanaf het moment dat deze prikkel-responsen voor het eerst zichtbaar werden - bij onze hond vanaf het moment van zelfverminking als hij de bench in moest, dus al vanaf de vroege puberteit.

lk ben natuurlijk blij dat wij de hond 9 jaar hebben mogen geven, maar het was wel regelmatig oppassen en het kostte ons 3 volwassen mensen én een muilkorf om hem zijn jaarlijkse entingen te geven... Wij hadden uiteindelijk 'geluk' dat hij mij pakte en niet een vd buurkindjes...

**Geplaatst**: 30-07-18 10:39

Geplaatst: 30-07-18 10:39

Ik herken wat je schrijft wel een beetje in mijn hond, ook uit het asiel. Zij is ook angstig en kan van de vreemdste dingen bang zijn. Ze raakt snel overprikkeld en als we iets spannends hebben gedaan is ze soms dagen van slag. Gelukkig is het niet zo erg als bij jou hond en is het voor ons mogelijk om de dingen die ze eng vindt bijna helemaal te vermijden. Ook wennen dingen wel en vindt ze iets als je het maar vaak genoeg doet niet eng meer, in die specifieke situatie tenminste. Die van mij gaat juist uitvallen als ze overprikkeld is, als ze goed in haar vel zit is ze heel vriendelijk en niet gespannen. Het gaat steeds beter, ik kan haar ook steeds beter lezen en haar reacties voorspellen. Maar het is geen ongecompliceerde hond.

Ik denk dat jullie al erg veel geprobeerd hebben. Utrecht kan denk ik wel nog aanvullende informatie opleveren, maar het is maar de vraag of je daar iets mee oplost. Eerlijk gezegd vind ik inslapen nog niet eens heel gek. Het klinkt alsof de hond vooral bang is en weinig plezier heeft in het leven. En jullie hebben er al heel veel aan gedaan, het is niet alsof je nog niks geprobeerd hebt. Maar ik snap dat je dat niet zomaar even doet.

**Geplaatst**: 30-07-18 10:40

Geplaatst: 30-07-18 10:40

misschien heel stom en een basisoefening, maar iets waar veel mensne niet aan denken.
Heb je hem de "kijk"-oefening al geleerd? Ik ben instructeur gehoorzaamheid op ene hondenschool en verschillende angstige honden in mijn les gehad, net als angst-agressieve honden die dus uitvielen. Wat bij veel honden hielp was dus de kijkoefening. eerst leer je je honde door met ene snoepje van zijn neus naar je voorhoofd te gaan op te kijken naar je ogen, als hij kijkt krijgt hij het snoepje. dit herhaal je zo tot het bevestigd is. Dan ga je het snoepje op een armlengte afstand opzij van je houden en vraag je kijk, dna moet hij dus in je ogen kijken. Wanneer hij kijkt onmiddelijk snoep geven. as dit bevestigd is kan je de snoep verminderen en e kijktijd uitbreiden.
Belangirjk is dat het eerst thuis en op rustige momenten bevestigd is, dna kan je de oefening gaan gebruiken door hem uit zijn angstige gedrag te halen. Hij wandeld langs je en er komt iemand eng aan. Je vraagt hem naar jou te kijken en beloont hem wanneer hij kijkt onmiddelijk. dit meerdere keren tot het enge ding weg is. Je kn dit ook al wandelend doen.
Heel erg belangrijk is de beloning wanneer hij niet gereageerd heeft.

Dit is geen kant en klare oplossing die van de eerste keer gaat werken, op het begin gaat hij misshcien ijken en toch uitvallen, of gaat hij niet kijken, daarom is dan het snoepje en het volhouden belangirjk. Wandel dan niet gewoon door maa vraag het opnieuw als het enge weg is. Na een tijdje zal hij onmiddelijk kijken. De beloning moet groter zijn dan de angst, bijvoorbeeld ene lik smeerpate of salami.

**Geplaatst**: 30-07-18 10:44

Geplaatst: 30-07-18 10:44

Ik lees dat je al gedragstherapeuten hebt geprobeerd maar ik heb met mijn hond echt enormmm goede ervaring gehad met Bert van straten van Packleader! Indien nodig kun je je hond in roedel van hem laten opnemen poosje :-)

https://www.packleader.nl/

voor de evt lichamelijke klachten : veterinaire specialisten te oisterwijk... waar gewone dierenartsen en klinieken tig keer alles over hoofd hadden gezien bij mijn hond, kwam binnen 2 minuten bij veterinaire specialist diagnose... helaas toen wel te laat, dat terzijde...

ik vind het vervelend dat je zo loopt te tobben met een hond.. het lijkt een neurologisch probleem in mijn ogen maar ja, ik ben noch specialist noch dierenarts ;-)

.
ik wens je heel veel succes en hopelijk komt er oplossing/ remedie voor jouw viervoeter... ik volg..

**Geplaatst**: 30-07-18 10:48

Geplaatst: 30-07-18 10:48

Zoe_97 mijn hond kent ook "kijk eens" en dat werkt inderdaad goed als het om één specifiek ding gaat en de spanning nog niet te hoog is. Maar als er meerdere spannende dingen zijn of ze is al iets overprikkeld, dan reageert ze niet meer. Ook het allerlekkerste snoepje is dan niet interessant genoeg meer om haar af te leiden.

**Geplaatst**: 30-07-18 10:50

Geplaatst: 30-07-18 10:50

Overprikkelde bange honden. Ervaring mee, lopen hier nu twee van rond. Kruising russel/whippet en een witte herder. Vooral de kleine dame is heel snel over haar theewater, nu na jaren veel beweging en trainen confronteren enz gaat het steeds beter. Hiervoor waren er eerder bange overstreste tweedehadns witte herders waarvan een zelfs bang was voor open ruimtes en daglicht.
:(:)

Wij hebben gewoon eerst voor heel veel rust en beweging gezorgd in prikkelarme omgeving. Thuis geen bezoek ontvangen en wandelen in stukken bos waar eigenlijk geen honden of andere mensen kwamen. Zodat hij aan een lange lijn wat ontspannen kon wandelen. Heel langzaam aan (lees over de jaren heen) de prikkels opvoeren. Dus wandelen op iets drukkere plekken in honden aangelijn gebied. Eens meenemen naar een rustig dorpje. Eventueel met muilkorf ook. Van haar is bekend dat ze door teveel klappen een kortsluiting in haar kopje heeft. En bij teveel stress slaat het bij haar over in obsessief likken.

Enige dat voor haar heel stressvol is is wind en piepende deuren. Hierdoor worden oude herinneringen getriggerd van toen ze nog bewust tussen de deur is gezet bij vorige baas. Dan stappen we over op valium om haar de ergste stress weg te nemen. Door deze maatregelen is ze nu langzaam aan het veranderen in een redelijk normaal hondje, bezoek in huis blijft ook voor witte lastig dus dat vermijd ik of ze gaan op de slaapkamer.

Ja het vergt wat aanpassen van je leefsituatie en dagindeling maar hierdoor ben ik een veilige basis voor "verknipte" angsthazen. Op deze manier help ik al denk ik zo 'n 25 jaar bange opgegeven dieren al dan niet naar een nieuwe baas.

Maar zo is voor hond en baas er een acceptabele situatie ontstaan waar mee ze ook op vakantie meekunnen in een rustiger restaurant ook meekunnen enz,

Waar en hoe laat je je hond uit waardoor hij overprikkeld wordt door wandelingen? En hoedruk is het in je huis en heeft de hond de mogelijkheid zich terug te trekken?

Laatst bijgewerkt door karuna op 30-07-18 10:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-07-18 10:53

Geplaatst: 30-07-18 10:53

Sanned schreef:
Zoe_97 mijn hond kent ook "kijk eens" en dat werkt inderdaad goed als het om één specifiek ding gaat en de spanning nog niet te hoog is. Maar als er meerdere spannende dingen zijn of ze is al iets overprikkeld, dan reageert ze niet meer. Ook het allerlekkerste snoepje is dan niet interessant genoeg meer om haar af te leiden.

daarom is net die rustige plaats zo belangrijk. altijd dezelfde route lopen met weinig verkeer etc. als een hond al 20 eer langs een lantaarnpaal gelopen is is die niet eng meer. je kan dan een eknnis die de hond niet kent vragen om langs te lopen bijvoorbeeld eens de hond zover is.
Hier in de omgeving zijn genoeg plekken om te wandelen waar je geen kat tegen komt enkel velden en bomen, nieteens dieren. Ik vermoed dat in elke omgeving die plekken wel te vinden zijn?

**Geplaatst**: 30-07-18 10:55

Re: Hond heeft last van zijn kop en gedragsproblemen, wat doen?

Geplaatst: 30-07-18 10:55

O ja vergeten neer te zetten, kleine dame is voedsel te trainen, witte herder gaat zo uit dat zelfs een stuk biefstuk dan totaal niet interessant is, je ziet hem dan gewoon in zichzelf terugtrekken, maar zelfs hij is daar nu aardig doorheen. Bij mensen die hem negeren durft hij nu wel een snoepje aan te nemen alleen zit daar wel al 8 jaar ruim training in

**Geplaatst**: 30-07-18 10:57

Geplaatst: 30-07-18 10:57

Ik heb een Jack Russel teefje gehad war ook absoluut niet meet zichzelf om kon gaan. Overprikkeld, getraumatiseerd bij de vorige eigenaar, kwam uit het asiel maar was echt eigenlijk een zielig hondje.

Ik heb haar 5 jaar gehad, toen ze 10 was was het voor haar gewoon op. Wat ik ook deed en probeerde, ze kon niet meer normaal functioneren, en toen heb ik haar in laten slapen.

Die 5 jaar dat ik haar gehad heb heeft ze op Royal Canin Calm voer gestaan. Is voer met een soort valium er in. Dat haalde voor haar net de scherpe randjes er af waardoor ze zich niet meer afsloot en ik haar kon begeleiden in wat ze eng vond. Dat heeft er voor gezorgd dat die 5 jaar nog veel fijne momenten heeft gegeven, en dat het voor haar leefbaar was. Je zou het allicht kunnen proberen

**Geplaatst**: 30-07-18 11:50

Geplaatst: 30-07-18 11:50

Zoe_97 schreef:
Sanned schreef:
Zoe_97 mijn hond kent ook "kijk eens" en dat werkt inderdaad goed als het om één specifiek ding gaat en de spanning nog niet te hoog is. Maar als er meerdere spannende dingen zijn of ze is al iets overprikkeld, dan reageert ze niet meer. Ook het allerlekkerste snoepje is dan niet interessant genoeg meer om haar af te leiden.

daarom is net die rustige plaats zo belangrijk. altijd dezelfde route lopen met weinig verkeer etc. als een hond al 20 eer langs een lantaarnpaal gelopen is is die niet eng meer. je kan dan een eknnis die de hond niet kent vragen om langs te lopen bijvoorbeeld eens de hond zover is.
Hier in de omgeving zijn genoeg plekken om te wandelen waar je geen kat tegen komt enkel velden en bomen, nieteens dieren. Ik vermoed dat in elke omgeving die plekken wel te vinden zijn?

In de randstad zonder auto zijn die plekken er eigenlijk niet nee

Maar in ons eigen park en in het bos is ze gelukkig prima op haar gemak. Je moet haar alleen niet meenemen naar een winkelstraat (ook niet na sluitingstijd). Maar goed, bij mijn hond is het dus goed te hanteren gelukkig

Klinkt alleen of dat bij die van TS niet het geval is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 15:15

Re: Hond heeft last van zijn kop en gedragsproblemen, wat doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 15:15

Bedankt voor jullie reacties!
Ik ga zo als ik thuis ben even op iedereen antwoorden

**Geplaatst**: 30-07-18 15:32

Geplaatst: 30-07-18 15:32

hee ts,

Het lijkt wel of je een exemplaar hebt zoals de mijne!
Herken veel van wat je (be)schrijft.

Toen ik de mijne mee nam uit het vorige gezin, hebben we de eerste maanden gillend, joelend, uitvallend, slingerend en keihard trekkend aan de lijn door de wijk gelopen.
Totaal overprikkeld, niet meer te bereiken, totaal afgesloten.

Uiteindelijk ging hij aan zijn buik krabben, of bijna krabben.
Alleen daar.
Tot hij met zijn kop langs alles ging wrijven en zijn snuit ook leuk te jeuken.
Dierenarts geweest, alles nagekeken.
Niks medisch, alles uitgesloten.
Zylkene geprobeerd, haalde niks uit.
Ben nog meer duidelijkheid en dergelijke aan gaan bieden. Dat hielp uiteindelijk.
Toch weer terug gekomen een aantal keren, dat krabben aan zijn buik en wrijven met zijn kop (zijkant snuit en tussen zijn ogen).
Afwisseling, voorspelbaarheid, duidelijkheid.
Rust, regelmaat en reinheid hielpen dan vaak weer.
Ook scheelde het als ik lang vakantie had, dan kwam het vaak terug, maar dan lag het vaak ook aan mij. Mijn gedrag en emoties werden anders, waar hij (gevoelige ziel) weer op reageerde.

Hondentrainingen, gedragsdeskundigen hebben ons nooit kunnen helpen. Tiips als de oefening kijk waren voor mijn hond ook niet haalbaar. Deed hij braaf, maar in een halve seconde had hij ook alle andere gedrag erbij laten zien.
Uitvallen is zo goed al weg, trekken aan de lijn ook, maar ik zal hem nooit zomaar met iemand mee sturen (33 kilo springkikker en sterke achterpoten)
Gillen doet hij nog als hij iets spannend vindt of overprikkeld is.

Het is mijn grote vriend en het is steeds afwegen wat wel en wat niet gezond is voor hem.
Laat hem regelmatig behandelen door de osteopaat, want hij zet de stress die hij toch in het leven ervaart vast in zijn lijf.

Binnen heeft hij rust, buiten geef ik hem zoveel mogelijk steun in de keuzes die er soms zijn.

Heel veel succes!

**Geplaatst**: 30-07-18 15:56

Geplaatst: 30-07-18 15:56

Zoe_97 schreef:
misschien heel stom en een basisoefening, maar iets waar veel mensne niet aan denken.
Heb je hem de "kijk"-oefening al geleerd? Ik ben instructeur gehoorzaamheid op ene hondenschool en verschillende angstige honden in mijn les gehad, net als angst-agressieve honden die dus uitvielen. Wat bij veel honden hielp was dus de kijkoefening. eerst leer je je honde door met ene snoepje van zijn neus naar je voorhoofd te gaan op te kijken naar je ogen, als hij kijkt krijgt hij het snoepje. dit herhaal je zo tot het bevestigd is. Dan ga je het snoepje op een armlengte afstand opzij van je houden en vraag je kijk, dna moet hij dus in je ogen kijken. Wanneer hij kijkt onmiddelijk snoep geven. as dit bevestigd is kan je de snoep verminderen en e kijktijd uitbreiden.
Belangirjk is dat het eerst thuis en op rustige momenten bevestigd is, dna kan je de oefening gaan gebruiken door hem uit zijn angstige gedrag te halen. Hij wandeld langs je en er komt iemand eng aan. Je vraagt hem naar jou te kijken en beloont hem wanneer hij kijkt onmiddelijk. dit meerdere keren tot het enge ding weg is. Je kn dit ook al wandelend doen.
Heel erg belangrijk is de beloning wanneer hij niet gereageerd heeft.

Dit is geen kant en klare oplossing die van de eerste keer gaat werken, op het begin gaat hij misshcien ijken en toch uitvallen, of gaat hij niet kijken, daarom is dan het snoepje en het volhouden belangirjk. Wandel dan niet gewoon door maa vraag het opnieuw als het enge weg is. Na een tijdje zal hij onmiddelijk kijken. De beloning moet groter zijn dan de angst, bijvoorbeeld ene lik smeerpate of salami.

Het lijkt mij dat bij milde angst dit zou kunnen werken. Echter als je hond zo bang is als TS beschrijft en alles is beangstigend dan gaat dit volgens mij totaal niet meer helpen.

Wat er bij angst gebeurt, zowel bij mensen als bij honden, is dat je een bewustzijnsvernauwing krijgt. Wat beangstigend is komt dubbel en dik binnen, andere prikkels komen nauwelijks of niet meer binnen. Om die reden zal een hond die te hoog zit in angst niet reageren op een commando als kijken, noch interesse hebben in lekkers (ookal is dat super speciaal en lekker voor de hond).

Je kan deze oefening proberen toe te passen, maar dan op voorhand ingrijpen, met andere woorden, je laat je hond naar je kijken vooraleer je aan iets komt waar ie bang van is. Dat vraagt wel dat je weet wat je hond bang maakt en je daar zeer aandachtig voor bent.

TS je schrijft dat er een lichamelijk onderzoek geweest is. Zijn er ook beelden van de hersenen gemaakt of is een hersentumor op een andere manier uitgesloten? Wellicht heeft je hond dit niet, maar ik zou dat als baasje wel zeker willen uitsluiten.
Jullie hebben al heel veel geprobeerd. Je kan natuurlijk naar Utrecht gaan en gaan luisteren naar wat zij jullie kunnen bieden. Persoonlijk zou ik de optie euthanasie nog wel in het achterhoofd houden. De levenskwaliteit van zo’n angstige hond lijkt mij, ondanks alle moeite die jullie doen om het voor de hond zo goed mogelijk te doen, niet zo hoog en ook jullie hebben het denk ik niet gemakkelijk.

**Geplaatst**: 30-07-18 16:41

Geplaatst: 30-07-18 16:41

Jeetje, wat een verhaal. Als ik je verhaal zo hoor, vermoed ik toch ergens een fysieke onderliggende oorzaak. Eerst dat achterhalen, dan idd kijken icm een gedragstherapeut wat haalbaar is. Niet alles is trainbaar en ik heb het vermoeden dat dat ook bij jullie hond zo is, zeker aangezien hij dus al 3x terug gebracht is hiervoor.
Hebben jullie clomicalm al geprobeerd als angstremmer?

En in het achterhoofd houden dat als het geen hondwaardig bestaan meer is, euthanasie altijd een optie is, hoe moeilijk die beslissing ook is...... Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat jullie erachter komen wat er met hem aan de hand is en dan hoop ik heel erg dat het voor beide partijen ook nog een leefbaar leven is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 18:31

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 18:31

JesdaJinn schreef:
Heb je een foto van de hond?

ja ik zal kijken of het lukt hem te plaatsten

Skippy01 schreef:
Mag ik vragen om wat voor hond het gaat?

Wij hebben een spaniel gehad met 'rage syndrome' - een neurotransmitter defect. Dit syndroom komt in meerdere rassen (in specifieke lijnen) voor en betekent effectief dat een hond zijn stress niet kán verwerken. Wat dan nog wel eens wil helpen is het toedienen van medicatie tegen epilepsie. Werkt dat ook niet, dan zal een dierenarts (en ook de gedragsbioloog in Utrecht) euthanasie aanraden, denk ik.

Wij hebben uiteindelijk 9 jaar onze hond gehad, maar uiteindelijk ging het mis (stress overload, beet mij, liet niet los, uiteindelijk laten afmaken). Ik heb toen contact gehad met meerdere dierenartsen én de gedragsbioloog in Utrecht en ze vonden allemaal dat hij al in reservetijd leefde vanaf het moment dat deze prikkel-responsen voor het eerst zichtbaar werden - bij onze hond vanaf het moment van zelfverminking als hij de bench in moest, dus al vanaf de vroege puberteit.

lk ben natuurlijk blij dat wij de hond 9 jaar hebben mogen geven, maar het was wel regelmatig oppassen en het kostte ons 3 volwassen mensen én een muilkorf om hem zijn jaarlijkse entingen te geven... Wij hadden uiteindelijk 'geluk' dat hij mij pakte en niet een vd buurkindjes...

Het is een kruising, in zijn paspoort staat kruising Fila de sao migual, met wat hij gekruist is is onbekend.

Het rage syndroom ken ik niet, ik ga hier is wat meer informatie over opzoeken!
De dierenarts heeft het wel gehad over onzichtbare epilepsie, ik kan vragen of ik er medicijnen voor kan proberen om te kijken of het effect heeft.

Hij heeft gelukkig nog nooit een persoon gebeten, hij heeft een keer een andere hond gebeten maar dit was niet echt zijn schuld, dit was in een gebied met aanlijn plicht, die hond liep los en kwam onverwachts vanuit de bosjes, hij viel de hond van mijn vriendin direct aan, heeft hij die hond in zijn achterpoot gebeten of meer gehapt eigenlijk, er was geen ernstige schade in ieder geval. Dit incident neem ik hem ook zeker niet kwalijk, de eigenaar van de hond had hem gewoon niet los moeten laten lopen dan had dit ook voorkomen kunnen worden.
Overigens heb ik dit soort voorvallen helaas vaker meegemaakt, dat ik in een gebied loop met aanlijn plicht en er een hond op ons afkomt die niet luistert naar de eigenaar. Hij gaat dan echt gigantisch uit zijn dak tot hij aan de hond kan snuffelen, dan is het meestal wel oke en is hij wel bang maar doet niks.
Regelmatig heeft de eigenaar van de loslopende hond dan nog commentaar ook waarom ik hier loop met zo'n hond, ja uuh houd je hond lekker bij je dan

Ik ben ook absoluut niet bang dat hij mij of een andere bekende voor hem zal bijten, een tijd terug is het ook een keer gebeurd dat zijn halsband losschoot op het moment dat er iemand uit de bosjes kwam. ( Hier in de polder is een hele rustige plek, het enige nadeel is dat er sinds kort dus nogal is mannen komen die geslachtsgemeenschap hebben in de bosjes

) deze man kwam dus in een keer de bosjes uit en ik was echt op 5 meter afstand en zijn halsband schiet los, dit hoort natuurlijk niet te gebeuren en hij heeft gewoon een degelijke halsband, maar gelukkig blafte hij alleen gigantisch hard. Mensen schrikken zich echt rot natuurlijk wanneer er zoiets gebeurd.

Naar de dierenarts is opzich geen probleem, behalve dan dat hij echt gigantisch bang is en een paar dagen van slag is gedraagt hij zich daar prima, zodra je daar binnenstapt met hem is hij overprikkeld en valt hij dus niet meer uit. Andere honden en mensen in de wachtruimte zijn dan ook geen punt. De dierenarts kan hem ook gewoon overal aanraken etc zonder problemen.
Voor het zicht ziet hij er dan uit als een makkelijke keurig opgevoede hond maar van binnen gaat hij kapot van de stress.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 31-07-18 20:37, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Berichten samengevoegd, graag de WIJZIG knop gebruiken

**Geplaatst**: 30-07-18 19:11

Geplaatst: 30-07-18 19:11

Citaat:

Persoonlijk zou ik de optie euthanasie nog wel in het achterhoofd houden. De levenskwaliteit van zo’n angstige hond lijkt mij, ondanks alle moeite die jullie doen om het voor de hond zo goed mogelijk te doen, niet zo hoog en ook jullie hebben het denk ik niet gemakkelijk.[/quote]

ik heb ooit die stap moeten maken voor een hond, niet met hetzelfde probleem maar dat was net jekyll en hide... je aaide haar, troetelde met je en andere moment als je weer naar haar keek stond ze op punt aan te vallen... en dat deed ze dan ook... allessss geprobeerd... en gedragstherapeuten wilden er niet meer verder mee/ niet aan beginnen.. dierenartsen niks gevonden..... hond was stikongelukkig in het leven was mijn conclusie na 2 jaar tobben... ze was in asiel als tobber en was in beslag genomen omdat ze 7 jaar lang door een of andere geweldige 'held' aan de ketting rond geschopt was als hij uit zijn werk kwam.. 7 jaar...

ik heb haar verlost uit haar lijden van op deze aarde te zijn. Ik wil niet uitentreure 'omdat ik maar een hond wil redden ' doorgaan... en 2 jaar was al veel te lang voor haar. het inslapen was echt zo verlossend...
soms is leven echt een continue lijden...

ik hoop dat er oplossing komt voor jullie hond en alle angstige geweldige 'furchildren' ... Ik ben zo blij om de verhalen van mensen te lezen die zoveel voor hun dieren over hebben.. het is vreselijk wat de mens met de dieren vaak aanvangt... en een opluchting als er wel geweldige baasjes tegenover staan

allen succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 19:24

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 19:24

Sanned schreef:
Ik herken wat je schrijft wel een beetje in mijn hond, ook uit het asiel. Zij is ook angstig en kan van de vreemdste dingen bang zijn. Ze raakt snel overprikkeld en als we iets spannends hebben gedaan is ze soms dagen van slag. Gelukkig is het niet zo erg als bij jou hond en is het voor ons mogelijk om de dingen die ze eng vindt bijna helemaal te vermijden. Ook wennen dingen wel en vindt ze iets als je het maar vaak genoeg doet niet eng meer, in die specifieke situatie tenminste. Die van mij gaat juist uitvallen als ze overprikkeld is, als ze goed in haar vel zit is ze heel vriendelijk en niet gespannen. Het gaat steeds beter, ik kan haar ook steeds beter lezen en haar reacties voorspellen. Maar het is geen ongecompliceerde hond.

Ik denk dat jullie al erg veel geprobeerd hebben. Utrecht kan denk ik wel nog aanvullende informatie opleveren, maar het is maar de vraag of je daar iets mee oplost. Eerlijk gezegd vind ik inslapen nog niet eens heel gek. Het klinkt alsof de hond vooral bang is en weinig plezier heeft in het leven. En jullie hebben er al heel veel aan gedaan, het is niet alsof je nog niks geprobeerd hebt. Maar ik snap dat je dat niet zomaar even doet.

Vervelend dat jou hond ook zo angstig is en snel overprikkeld raakt.
Alles wat hij eng vind vermijden lukt niet omdat hij werkelijk waar op alles kan reageren. Zelfs dingen waar hij al 1000 keer langs gelopen is kan hij opeens zomaar wel op reageren.
Zo is hier in de polder een plek waar een bruggetje is wat naar een weiland loopt, het bruggetje is van beton en aan de zijkant is een uitstekend stuk beton, wij lopen hier vrijwel dagelijks langs en nooit heeft hij er op gereageerd, een week of 2/3 geleden ging hij er opeens helemaal tegen uit zijn plaat..

Bij sommige dingen gaat het hier zeker op dat hij dingen vaak moet doen om het beter te krijgen, maar er zijn ook dingen die hij echt al zoo vaak gedaan heeft maar nog steeds moeite mee heeft.
Van alle vorige herplaatsers die wij gehad hebben was ik ook gewend dat dingen altijd wel steeds beter ging als we het vaker deden maar helaas gaat dat bij deze hond niet altijd op. Wel fijn dat dingen vaak doen bij jou hond wel werkt.

De hond beter lezen en zijn reactie voorspellen gaat hier ook wel steeds beter!

De hond is inderdaad zeker vaak angstig maar er zijn ook zeker wel dingen waar hij blij van word!
Vooral de stress die hij heeft vind ik wel zorgwekkend.
Over inslapen hebben wij het ook wel gehad, liefst willen we dit niet, maar we zijn ons er zeker wel van bewust dat het op deze manier eigenlijk ook gewoon niet meer gaat.
Het is fijn om hierin objectieve meningen te krijgen van andere, bij ons is het natuurlijk zo dat wij toch een emotionele band hebben met het dier waardoor je dit besluit gewoon eigenlijk nooit zou willen nemen.

Wij hebben er inderdaad al wel een hoop mee geprobeerd maar hopelijk kunnen we met de tips in dit topic nog iets gaan proberen wat we nog niet geprobeerd hebben!

Zoe_97 schreef:
misschien heel stom en een basisoefening, maar iets waar veel mensne niet aan denken.
Heb je hem de "kijk"-oefening al geleerd? Ik ben instructeur gehoorzaamheid op ene hondenschool en verschillende angstige honden in mijn les gehad, net als angst-agressieve honden die dus uitvielen. Wat bij veel honden hielp was dus de kijkoefening. eerst leer je je honde door met ene snoepje van zijn neus naar je voorhoofd te gaan op te kijken naar je ogen, als hij kijkt krijgt hij het snoepje. dit herhaal je zo tot het bevestigd is. Dan ga je het snoepje op een armlengte afstand opzij van je houden en vraag je kijk, dna moet hij dus in je ogen kijken. Wanneer hij kijkt onmiddelijk snoep geven. as dit bevestigd is kan je de snoep verminderen en e kijktijd uitbreiden.
Belangirjk is dat het eerst thuis en op rustige momenten bevestigd is, dna kan je de oefening gaan gebruiken door hem uit zijn angstige gedrag te halen. Hij wandeld langs je en er komt iemand eng aan. Je vraagt hem naar jou te kijken en beloont hem wanneer hij kijkt onmiddelijk. dit meerdere keren tot het enge ding weg is. Je kn dit ook al wandelend doen.
Heel erg belangrijk is de beloning wanneer hij niet gereageerd heeft.

Dit is geen kant en klare oplossing die van de eerste keer gaat werken, op het begin gaat hij misshcien ijken en toch uitvallen, of gaat hij niet kijken, daarom is dan het snoepje en het volhouden belangirjk. Wandel dan niet gewoon door maa vraag het opnieuw als het enge weg is. Na een tijdje zal hij onmiddelijk kijken. De beloning moet groter zijn dan de angst, bijvoorbeeld ene lik smeerpate of salami.

De kijk oefening ben ik inderdaad mee bekend, ik vind het fijn als een hond deze oefening beheerst, de honden die ik gehad heb konden deze oefening ook allemaal.
Ik heb het geprobeerd aan te leren bij deze hond maar het lukt niet erg.
Hij kijkt bij niemand naar de ogen, als je hem in zijn ogen aankijkt draait hij ook direct zijn kop om.
Nou hoeft hij met deze oefening ook niet in mijn ogen te kijken natuurlijk.
Maar in huis gaat het dus met een koekje redelijk, maar verder dan de stap volg het koekje kom ik niet.
We oefenen dit wel nog steeds maar er zit niet echt vooruitgang in.
De hond leert sowieso echt heel erg langzaam, oefeningen als zit en af beheerst hij nu wel maar dit heeft echt heel erg veel moeite gekost.

Buitenshuis gaat dit voor hem sowieso niet werken, op het moment dat er een prikkel is reageert hij niet op voer, maakt niet uit wat je mee neemt hij hoeft het niet.

In de cursus bij Monique heb ik geleerd voertjes te strooien op het moment dat er een prikkel langs komt bijvoorbeeld maar hij reageert dan gewoon echt niet op voer.

De beloning gaat in dit geval nooit groter worden dan de angst, worst, kaas, gedroogd vlees wat je ook meeneemt, hij houd van eten maar dan hoeft hij het niet.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 31-07-18 20:37, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Berichten samengevoegd, graag de WIJZIG knop gebruiken

**Geplaatst**: 30-07-18 19:37

Geplaatst: 30-07-18 19:37

liekensancho schreef:
ik heb ooit die stap moeten maken voor een hond, niet met hetzelfde probleem maar dat was net jekyll en hide... je aaide haar, troetelde met je en andere moment als je weer naar haar keek stond ze op punt aan te vallen... en dat deed ze dan ook... allessss geprobeerd... en gedragstherapeuten wilden er niet meer verder mee/ niet aan beginnen.. dierenartsen niks gevonden..... hond was stikongelukkig in het leven was mijn conclusie na 2 jaar tobben... ze was in asiel als tobber en was in beslag genomen omdat ze 7 jaar lang door een of andere geweldige 'held' aan de ketting rond geschopt was als hij uit zijn werk kwam.. 7 jaar...

ik heb haar verlost uit haar lijden van op deze aarde te zijn. Ik wil niet uitentreure 'omdat ik maar een hond wil redden ' doorgaan... en 2 jaar was al veel te lang voor haar. het inslapen was echt zo verlossend...
soms is leven echt een continue lijden...

ik hoop dat er oplossing komt voor jullie hond en alle angstige geweldige 'furchildren' ... Ik ben zo blij om de verhalen van mensen te lezen die zoveel voor hun dieren over hebben.. het is vreselijk wat de mens met de dieren vaak aanvangt... en een opluchting als er wel geweldige baasjes tegenover staan
allen succes

Voor sommige honden is het ook gewoon beter om ze de rust te geven die ze hier niet kunnen vinden. Als je al zoveel probeert... een nieuw huisje vinden lijkt mij ook niet de oplossing, dan zit een ander met die problemen. En als je al zoveel geprobeert hebt en misschien nog wil doen, stopt het toch een keer...Het moet ook eerlijk voor de hond zijn. Maar goed, veel mensen zijn bang om dat te doen, bang voor wat andere zeggen want je moet nog dit en dat en dat doen.. -O-

**Geplaatst**: 30-07-18 19:40

Geplaatst: 30-07-18 19:40

Jeetje wat een vervelend verhaal zeg, je gaat toch van zo'n dier houden... Ik heb eventueel nog wel een optie die de training en de medische kant samen brengt onder 1 dak, het is een soort eindstation. Als een hond helemaal door de molen is gehaald zonder succes komen ze vaak hier terecht, misschien is dat nog een idee voor je: http://www.animalytics.nl/. Ze bekijkt de problemen van zowel vanuit het gedrag als het medische en begeleid (of laat begeleiden) van A tot Z. Ik weet niet de correcte term voor wat ze is want ze heeft enorm ver doorgestudeerd en er ook ver voor gereisd, dit zijn in ieder geval de termen die op haar van toepassing zijn:

Citaat:
Valerie Jonckheer-Sheehy is dierenarts, specialist gedrag en Diplomate van de European College of Animal Welfare and Behavioural Medicine (subspeciality Behavioural Medicine & sub speciliaty Animal welfare science, Ethics and Law). Valerie Jonckheer-Sheehy is de enige veterinaire gedragsspecilist in Nederland! Ook is ze lid van de Groep Veterinaire Specialisten der Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde en oprichter en voorzitter van de Nederlandse Werkgroep Veterinaire Gedragskunde (NWVG).

Niet geschoten is altijd mis... Ik denk dat jullie nu wel op dit punt aanbeland zijn want jullie hebben echt al een hele hoop geprobeerd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 19:42

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 19:42

liekensancho schreef:
Ik lees dat je al gedragstherapeuten hebt geprobeerd maar ik heb met mijn hond echt enormmm goede ervaring gehad met Bert van straten van Packleader! Indien nodig kun je je hond in roedel van hem laten opnemen poosje
https://www.packleader.nl/

voor de evt lichamelijke klachten : veterinaire specialisten te oisterwijk... waar gewone dierenartsen en klinieken tig keer alles over hoofd hadden gezien bij mijn hond, kwam binnen 2 minuten bij veterinaire specialist diagnose... helaas toen wel te laat, dat terzijde...

ik vind het vervelend dat je zo loopt te tobben met een hond.. het lijkt een neurologisch probleem in mijn ogen maar ja, ik ben noch specialist noch dierenarts .
ik wens je heel veel succes en hopelijk komt er oplossing/ remedie voor jouw viervoeter... ik volg..

Ik zal is op zijn website kijken, bedankt voor de tip.
Echter zal een roedelopname denk ik niet gaan werken voor hem aangezien hij daar direct overprikkeld zal zijn en zijn probleemgedrag dus niet zal laten zien maar wel heel veel last van stress heeft.
Zo kunnen ze daar ook niet goed met hem trainen of hij zou echt heel lang moeten blijven tot hij zijn probleem gedrag wel zal gaan laten zien.
Ik ben dan ook bang dat hij zodra hij terug bij ons komt vervalt in zijn oude gedrag.

Ik denk zelf niet dat het iets lichamelijks is aangezien hij verder ook geen lichamelijke klachten vertoont. Wij denken eerder aan iets neurologisch. En hij heeft natuurlijk het nodige meegemaakt wat ook niet meewerkt, hij heeft de littekens op zijn lijf staan maar wat er precies gebeurd is zullen we helaas nooit weten.

Ik heb het met mijn dierenarts gehad over het maken van een scan maar mijn dierenarts denkt dat ik dan veel geld kwijt ben en dat hier of niets uit komt of iets uit komt waar we niets mee kunnen of willen doen. Ook is dit erg prijzig.

Sanned schreef:
Zoe_97 mijn hond kent ook "kijk eens" en dat werkt inderdaad goed als het om één specifiek ding gaat en de spanning nog niet te hoog is. Maar als er meerdere spannende dingen zijn of ze is al iets overprikkeld, dan reageert ze niet meer. Ook het allerlekkerste snoepje is dan niet interessant genoeg meer om haar af te leiden.

Dat is bij mijn hond inderdaad ook zo, zodra hij spanning heeft maakt het niet meer uit wat ik voor zijn neus houd daar heeft hij dan echt totaal geen interesse meer in.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 31-07-18 20:37, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Berichten samengevoegd, graag de WIJZIG knop gebruiken

**Geplaatst**: 30-07-18 19:48

Geplaatst: 30-07-18 19:48

Misschien eens CBD olie proberen om rust en kalmte er een beetje in te brengen. Verlagen van het stressniveau kan misschien voldoende zijn om buiten sneller door te krijgen dat niet alles gevaarlijk is. Eventueel magnesiumtabletten proberen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-18 20:02

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-18 20:02

karuna schreef:
Overprikkelde bange honden. Ervaring mee, lopen hier nu twee van rond. Kruising russel/whippet en een witte herder. Vooral de kleine dame is heel snel over haar theewater, nu na jaren veel beweging en trainen confronteren enz gaat het steeds beter. Hiervoor waren er eerder bange overstreste tweedehadns witte herders waarvan een zelfs bang was voor open ruimtes en daglicht.

Wij hebben gewoon eerst voor heel veel rust en beweging gezorgd in prikkelarme omgeving. Thuis geen bezoek ontvangen en wandelen in stukken bos waar eigenlijk geen honden of andere mensen kwamen. Zodat hij aan een lange lijn wat ontspannen kon wandelen. Heel langzaam aan (lees over de jaren heen) de prikkels opvoeren. Dus wandelen op iets drukkere plekken in honden aangelijn gebied. Eens meenemen naar een rustig dorpje. Eventueel met muilkorf ook. Van haar is bekend dat ze door teveel klappen een kortsluiting in haar kopje heeft. En bij teveel stress slaat het bij haar over in obsessief likken.

Enige dat voor haar heel stressvol is is wind en piepende deuren. Hierdoor worden oude herinneringen getriggerd van toen ze nog bewust tussen de deur is gezet bij vorige baas. Dan stappen we over op valium om haar de ergste stress weg te nemen. Door deze maatregelen is ze nu langzaam aan het veranderen in een redelijk normaal hondje, bezoek in huis blijft ook voor witte lastig dus dat vermijd ik of ze gaan op de slaapkamer.

Ja het vergt wat aanpassen van je leefsituatie en dagindeling maar hierdoor ben ik een veilige basis voor "verknipte" angsthazen. Op deze manier help ik al denk ik zo 'n 25 jaar bange opgegeven dieren al dan niet naar een nieuwe baas.

Maar zo is voor hond en baas er een acceptabele situatie ontstaan waar mee ze ook op vakantie meekunnen in een rustiger restaurant ook meekunnen enz,

Waar en hoe laat je je hond uit waardoor hij overprikkeld wordt door wandelingen? En hoedruk is het in je huis en heeft de hond de mogelijkheid zich terug te trekken?

Fijn dat het met jou honden nu een stuk beter gaat! Mag ook wel na zoveel trainen!
Ik vind het ook absoluut niet erg als er veel tijd enz. in gaat zitten maar er moet wel een stijgende lijn in zitten hoe langzaam ook en dat zit er nu al een hele tijd niet in.

Wij zoeken nu ook al lange tijd zo prikkelarm mogelijke plekken op maar hij kan al geprikkeld raken van een grasspriet die de verkeerde kant uit staat.
We hebben een aantal plekken waar we wandelen zodat hij steeds op zijn vaste plekken komt.
Nu met dit mooie weer is het eigenlijk niet te doen om helemaal niks of niemand tegen te komen maar met slecht weer is het hier soms uitgestorven, in geen velden of wegen is er dan iets of iemand te bekennen maar toch heeft hij dan nog steeds last.

Vreemd bezoek komt er inmiddels niet meer in huis, als dit wel nodig is gaat de hond op een plek waar hij er geen last van heeft.
Zo moest er pas bijv een monteur langs komen voor de vaatwasser, op zo n moment gaat hij gewoon even in de tuin.

Aanpassen vind ik zeker niet erg, dat is geen probleem. Alleen is het hoe het nu gaat niet te doen.
We kunnen nu namelijk nergens normaal meer naartoe.
Wel goed van je dat je zulke dieren helpt

De hond word s ochtends om 5.30 even een kort rondje uitgelaten door mijn man, even de behoefte doen en terug.
Later in de ochtend laat ik hem uit in de polder, s middags word hij ook uitgelaten in de polder en s avonds gaan we weer de polder in of naar een plek aan het water waar niemand komt.
S avonds laat nog even plassen in de wijk.

Nu met dit warme weer de ochtend en avond wandeling iets langer, smiddags even plassen in de wijk en wat extra hersenwerk/oefeningen tussendoor.

Wij moeten altijd met de auto weg om de hond uit te laten waardoor het veel extra tijd in beslag neemt, dit is soms best vervelend maar vind ik opzich geen probleem als uitlaten dan wel goed gaat. Nu rijd ik soms 20 min met de auto en gaat een wandeling voor geen meter dat is dan gewoon echt balen. Of je rijd dat stuk en als je op die plek aankomt is er iemand, dan kun je gewoon weer vertrekken, een iemand is nu al teveel.

Thuis heeft hij genoeg plekjes waar hij lekker kan liggen en zich ook kan terug trekken, terug trekken doet hij niet vaak hij ligt liever in mijn buurt.

Zoe_97 schreef:
Sanned schreef:
Zoe_97 mijn hond kent ook "kijk eens" en dat werkt inderdaad goed als het om één specifiek ding gaat en de spanning nog niet te hoog is. Maar als er meerdere spannende dingen zijn of ze is al iets overprikkeld, dan reageert ze niet meer. Ook het allerlekkerste snoepje is dan niet interessant genoeg meer om haar af te leiden.

daarom is net die rustige plaats zo belangrijk. altijd dezelfde route lopen met weinig verkeer etc. als een hond al 20 eer langs een lantaarnpaal gelopen is is die niet eng meer. je kan dan een eknnis die de hond niet kent vragen om langs te lopen bijvoorbeeld eens de hond zover is.
Hier in de omgeving zijn genoeg plekken om te wandelen waar je geen kat tegen komt enkel velden en bomen, nieteens dieren. Ik vermoed dat in elke omgeving die plekken wel te vinden zijn?

Dat gaat hier dus niet op, als hij al 100 keer ergens langs gelopen is kan hij er opeens toch naar uitvallen.
Een onbekend persoon vragen langs de hond te lopen ga ik nu niet doen aangezien ik weet dat als ik dat nu op dit moment doe dit toch niet goed gaat.

Fijn dat er zulke rustige plekken te vinden zijn bij jou in de buurt! Ik wou dat dat hier ook zo was!
Hier is dat dus echt niet altijd zo makkelijk helaas, sowieso moeten we altijd minstens 10 km enkele reis met de auto om op een geschikte plek te komen.
We wonen wel in een rustig dorp opzich maar voor deze hond toch echt te druk.

karuna schreef:
O ja vergeten neer te zetten, kleine dame is voedsel te trainen, witte herder gaat zo uit dat zelfs een stuk biefstuk dan totaal niet interessant is, je ziet hem dan gewoon in zichzelf terugtrekken, maar zelfs hij is daar nu aardig doorheen. Bij mensen die hem negeren durft hij nu wel een snoepje aan te nemen alleen zit daar wel al 8 jaar ruim training in

Voedsel reageert hij totaal niet op, je kunt meenemen wat je wilt, lap vlees, worst, kaas , gedroogd vlees, zijn favoriete snack, het maakt allemaal niks uit.
Speeltjes oid reageert hij ook echt totaal niet op, dit maakt trainen wel echt moeilijker.

Soms krijg je ook echt heel moeilijk contact met hem

Pluttersput schreef:
Ik heb een Jack Russel teefje gehad war ook absoluut niet meet zichzelf om kon gaan. Overprikkeld, getraumatiseerd bij de vorige eigenaar, kwam uit het asiel maar was echt eigenlijk een zielig hondje.

Ik heb haar 5 jaar gehad, toen ze 10 was was het voor haar gewoon op. Wat ik ook deed en probeerde, ze kon niet meer normaal functioneren, en toen heb ik haar in laten slapen.

Die 5 jaar dat ik haar gehad heb heeft ze op Royal Canin Calm voer gestaan. Is voer met een soort valium er in. Dat haalde voor haar net de scherpe randjes er af waardoor ze zich niet meer afsloot en ik haar kon begeleiden in wat ze eng vond. Dat heeft er voor gezorgd dat die 5 jaar nog veel fijne momenten heeft gegeven, en dat het voor haar leefbaar was. Je zou het allicht kunnen proberen

Wat sneu zeg, goed van je dat je voor deze hond gezorgd hebt en het dappere besluit hebt kunnen nemen om haar uit haar lijden te verlossen.
Wij staan open om nog dingen te proberen maar als er geen verbetering gaat komen zullen wij helaas ook over moeten gaan op euthanasie.
Toch heb ik het idee dat de hond soms ook echt nog wel lol kan hebben en hij kan ook echt uren bij je liggen en kroelen, liefst op schoot. ( Heel fijn met zijn 45 kg

)

Hij krijgt momenteel druppels die de scherpe randjes er iets af halen maar ik zal is kijken naar dit voer!

Catori schreef:
hee ts,

Het lijkt wel of je een exemplaar hebt zoals de mijne!
Herken veel van wat je (be)schrijft.

Toen ik de mijne mee nam uit het vorige gezin, hebben we de eerste maanden gillend, joelend, uitvallend, slingerend en keihard trekkend aan de lijn door de wijk gelopen.
Totaal overprikkeld, niet meer te bereiken, totaal afgesloten.

Uiteindelijk ging hij aan zijn buik krabben, of bijna krabben.
Alleen daar.
Tot hij met zijn kop langs alles ging wrijven en zijn snuit ook leuk te jeuken.
Dierenarts geweest, alles nagekeken.
Niks medisch, alles uitgesloten.
Zylkene geprobeerd, haalde niks uit.
Ben nog meer duidelijkheid en dergelijke aan gaan bieden. Dat hielp uiteindelijk.
Toch weer terug gekomen een aantal keren, dat krabben aan zijn buik en wrijven met zijn kop (zijkant snuit en tussen zijn ogen).
Afwisseling, voorspelbaarheid, duidelijkheid.
Rust, regelmaat en reinheid hielpen dan vaak weer.
Ook scheelde het als ik lang vakantie had, dan kwam het vaak terug, maar dan lag het vaak ook aan mij. Mijn gedrag en emoties werden anders, waar hij (gevoelige ziel) weer op reageerde.

Hondentrainingen, gedragsdeskundigen hebben ons nooit kunnen helpen. Tiips als de oefening kijk waren voor mijn hond ook niet haalbaar. Deed hij braaf, maar in een halve seconde had hij ook alle andere gedrag erbij laten zien.
Uitvallen is zo goed al weg, trekken aan de lijn ook, maar ik zal hem nooit zomaar met iemand mee sturen (33 kilo springkikker en sterke achterpoten)
Gillen doet hij nog als hij iets spannend vindt of overprikkeld is.

Het is mijn grote vriend en het is steeds afwegen wat wel en wat niet gezond is voor hem.
Laat hem regelmatig behandelen door de osteopaat, want hij zet de stress die hij toch in het leven ervaart vast in zijn lijf.

Binnen heeft hij rust, buiten geef ik hem zoveel mogelijk steun in de keuzes die er soms zijn.

Heel veel succes!

Bizar dat onze honden zoveel overeenkomsten hebben kwa gedrag!
Wij zijn altijd consequent naar hem, rusten kan hij voldoende, regelmaat is wel een ding waar we nog het een en ander aan kunnen proberen bij te schroeven. opzich zijn de rituelen meestal wel aardig hetzelfde alleen de tijdstippen verschillen nogal is, dit kan soms ook gewoon echt niet anders ivm werk etc.
Met voeren kunnen de tijden ook strakker, wel altijd sochtends en savonds maar de ene keer is dit om 7 uur en de andere keer om 9 uur.
Snacks krijgt hij nooit op vaste tijden, ik denk ook niet dat dit hier in huis echt zal gaan werken, wel voor deze hond hoor maar niet voor mijn andere hond, die houd nogal van eten dus ik ben bang dat die op een gegeven moment de tijden door heeft en gaat lopen zeuren als het een keer niet precies op die tijd is. Of hij gaat een uur van te voren voor de koekjeskast zitten

Maar kwa regelmaat zijn er dus zeker wel verbeterpunten!

Reinheid is wel op orde.

Naar een goed osteopaat zou ik met hem ook wel is willen gaan maar dat zal voor hem nu zo gigantisch veel stress opleveren dat het niet prettig voor hem zal zijn.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 31-07-18 20:38, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Berichten samengevoegd, graag de WIJZIG knop gebruiken

**Geplaatst**: 30-07-18 20:32

Re: Hond heeft last van zijn kop en gedragsproblemen, wat doen?

Geplaatst: 30-07-18 20:32

Ik geloof niet in wondermiddelen, maar wij hebben bij angst goede ervaringen met aminocalm. Dit helpt Foxy net om niet uit te vallen naar vreemde honden.
Ik vroeg me af, loopt je hond wel eens los? Blaft hij dan ook zoveel?