xDenies schreef:Afgestapt en dan op de flikker gegeven? Wil niet weten hoe dat is gegaan.
Wellicht eerst eens terug naar de basis. Dat je dat allemaal nodig hebt om '' veilig '' buiten te kunnen rijden gaat voor mij een beetje te ver. Je zou gewoon op een losse teugel een rondje moeten kunnen maken. Ergens gaat er iets heel goed mis dus wellicht handig om iemand die er meer verstand van heeft bij te halen die jullie daarbij kan helpen.
Er is altijd een achterliggende reden wat absoluut niet; geen zin hebben is.
Op deze manier gaat het in ieder geval niet beter worden. Succes..
Citaat:Ik ging vanochtend een keertje weer naar buiten,
khirshanta schreef:Hoe gaat wandelen buiten?
Mijn paard heeft zich de eerste paar keren ook best aangesteld, maar echt lang niet zo erg. Als wandelen niet goed gaat nog, zou ik misschien eerst beginnen met kleine stukjes doen. Tot een punt dat je weet dat het goed gaat, en weer terug, en het zo steeds wat uitbreiden
Misschien eens een instructeur meenemen om het gedrag van jou en je paard te bekijken, misschien is daar best wat uit te halen
Ineke2 schreef:Ehm en hoe heb haar precies dan laten weten wie de baas is?
Amyxxdh schreef:xDenies schreef:Afgestapt en dan op de flikker gegeven? Wil niet weten hoe dat is gegaan.
Wellicht eerst eens terug naar de basis. Dat je dat allemaal nodig hebt om '' veilig '' buiten te kunnen rijden gaat voor mij een beetje te ver. Je zou gewoon op een losse teugel een rondje moeten kunnen maken. Ergens gaat er iets heel goed mis dus wellicht handig om iemand die er meer verstand van heeft bij te halen die jullie daarbij kan helpen.
Er is altijd een achterliggende reden wat absoluut niet; geen zin hebben is.
Op deze manier gaat het in ieder geval niet beter worden. Succes..
Hi! Ik bedoel niet dat ze haar helemaal rot heb geslagen hoor haha, gewoon even laten weten wie de baas is
Ze is vaker mee naar buiten geweest dat we idd met lange teugels rustig konden rijden, stap draf en galop... ook is ze trouwens aan de hand (ook vandaag na het kletteren) heel rustig en loopt ze ontspannen met haar hoofdje naar beneden. Zal dan vast een stukje vertrouwen zijn van haar in mij/ons maar waarom kan het de ene keer wel probleemloos gaan en dan zoals vandaag helemaal niet?
Verder ben ik geen voorstander van extreem sterke bitten, sporen of dingen als slogteugels.
RoyceMack schreef:Ik heb ook een paard gereden dat buiten gewoon de weg bepaalde. Als ik rechts wilde ging zij links en als zij naar huis wilde ging de ruiter mee. Na twee keer was ik dat zat en ging het gevecht aan. Bokken, trappen, gemeen bol maken om de ruiter eraf te knallen, sprintjes trekken, abrupt remmen, van de dijk naar beneden en uiteindelijk had ze bedacht dat ze wel kon steigeren. Toen heb ik haar wel een klap om dr oren verkocht (letterlijk). Bokkig doen, oke, dat vechten we samen wel uit, maar steigeren? Hell no, levensgevaarlijk voor iedereen. Dat was de eerste keer dat ze dat flikte en volgens mij (bij mij) de laatste keer. Gekkigheid. Zeker omdat ze normaal in de bak, buiten en op cross super braaf was. Vond alles geweldig. Alleen die buitenritjes rondom stal vond ze saai. We hadden een super band samen en deden alles met en vopr elkaar. Alleen die geintjes waren gewoon haar ding. Flikte ze bij iedereen en altijd op dezelfde punten. Steigeren is bij mij gelijk een knal, tenzij het door externe dingen komt en dan nog zal ik boos worden (kan ook anders geuit worden).
Maar goed, je moet echt helder hwebben waarom ze dit doet.
woepsie90 schreef:Wat doe je normaal gesproken als je klaar bent met de buitenrit en terug op stal aankomt? Stap je dan af, geef je haar dan eten, krijgt ze dan rust of de wei, of iets anders wat haar comfort geeft? Wat is je routine?
Wat heel goed helpt bij alle paarden die deze neiging hebben, is een nieuwe routine maken zodra je thuis komt van de buitenrit. Ga dan nog even de bak in bijvoorbeeld en doe 5 minuutjes in de bak rijden. Of iets anders wat ze niet zo geweldig zal vinden. Het idee dat naar huis gaan dan een goed idee is, zal snel veranderen. IPV gelijk afstappen als je thuis bent of eten maken, ga je dus eerst wat minder leuks doen.
Wat ook kan helpen is schriktraining. Niet zozeer om haar bomproef te maken, maar om haar te leren omgaan met haar emoties. Stress level omhoog brengen en dan weer oefenen met rustig worden. Je kan dan ook met haar meedoen, probeer na een schrik training oefening maar zelf je ademhaling rustig te laten worden, dat heeft ook effect op je paard en daar kan ze steun uit halen, als de leider kalm is.
Wat je vanmorgen nu hebt meegemaakt is inderdaad super spannend!
Je paard liet in haar ogen alleen maar zien wat ze er van vond, ze communiceerde. Ze wilde niet, vond het eng, was onzeker, wilde liever thuis haar comfort hebben en probeerde dus allerlei truukjes uit om thuis te komen, zoiets, is vanaf een verhaal lastig te bepalen natuurlijk. Je moet je even afvragen WAAROM ze het deed. En dáár kan je dan aan werken, aan de reden. Probeer dus thuis komen minder leuk te maken (vraag je even af wat je gelijk doet als je thuis komt), en weg gaan leuker te maken (een leuke tussenstop geven waar ze kan grazen bijvoorbeeld).
Succes! Komt vast goed!
Annem84 schreef:Wat je vaak merkt is dat paarden onzeker zijn buiten, als je als ruiter dan ook onzeker reageert of twijfelt neemt je paard het over want als de ruiter het al niet vertrouwd waarom zou je het als paard dan wel vertrouwen in een vreemde omgeving.
Begin eens met rustig opbouwen. Door bijvoorbeeld eerst ij de bak te werken en dan buiten uit te stappen. Deze rondjes maak je dan steess groter en het bakwerk minder.
Wat hierbij belangrijk is, is dat je zelf heel kalm en rustig blijft en vooral heel duidelijk. Bij de eerste minimale twijfel naar voren rijden. Desnoods een tikje erbij. Maar je gaat hierbij wel door tot je het gevoel hebt dat je weer ontspannen stapt. Zo breid je je ronde steeds uit.
Laat de spanning niet te ver oplopen maar probeer dit voor te zijn en let hierbij op alle minimale tekenen die je paard geeft stel hem gerust maar wees wel duidelijk. Omdraaien is geen optie hup naar voren.
Dat is echt een kwestie van zelfvertrouwen en duidelijkheid.
Succes!
Annem84 schreef:Ik denk dat daar je denkfout al zit. Je moet niet opstappen met het idee dat je haar misschien ergens niet langs gaat krijgen. Maar met het idee ik ga buitenrijden en al sta ik er drie dagen ik ga er langs. Dat wil niet zeggen dat je haar af hoeft te slaan. Maar wel heel stellig moet zijn en bij de eerste twijfel haar aan moet voelen en naar voren moet drijven.
Op het moment dat ze omkeert is onbewust die spanning al veel te veel opgebouwd. Je moet sneller zijn en zeker zijn.
Af stappen en langs lopen ben ik geen fan van. Ten eerste heb je meer te zeggen als je erop zit en ten tweede als je paard merkt dat iedere keer als ze er de rem op gooit jij er vanaf stapt dan wordt dit zo een trucje en staat ze dadelijk om de meter stil zodat jij eraf springt.
Misschien eerst in de bak oefenen met spannende dingen zoaps een paraplu of een zeiltje en haar vertrouwen winnen en leiderschap nemen?
Annem84 schreef:Kleine aanvulling, merk je dat je spanning opbouwt, probeer dan eens naar voren te draven. Dan heeft je paard minder tijd om in de ankers te gaan. Duidelijk naar voren rijden.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 bezoekers