Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
senna21 schreef:Ik zou eerst goed voelen wat je eigen wens is, wel of geen eigen kind. Niet gelijk weg-rationaliseren gezien de duidelijke ideeën van je vriend.
Precious20 schreef:senna21 schreef:Ik zou eerst goed voelen wat je eigen wens is, wel of geen eigen kind. Niet gelijk weg-rationaliseren gezien de duidelijke ideeën van je vriend.
Tot nu toe wil ik absoluut geen eigen kinderen. Maar zoals ik al zei: je weet niet op voorhand of die wens niet alsnog gaat komen.
Vandaar dat ik me afvraag of ik dan wel voor andermans kinderen wil zorgen. Want is dat juist niet tegendraads? Ik wil geen eigen kinderen, maar ik ga mijn leven wel gaan delen met iemand die kinderen heeft en dat kind mee opvoeden.
@Druif_01 : Daar kan ik inkomen... Het is ook niet altijd even gemakkelijk. Neem je actief deel aan haar opvoeding of hou je je erbuiten?
Precious20 schreef:Tot nu toe wil ik absoluut geen eigen kinderen. Maar zoals ik al zei: je weet niet op voorhand of die wens niet alsnog gaat komen.
Vandaar dat ik me afvraag of ik dan wel voor andermans kinderen wil zorgen. Want is dat juist niet tegendraads? Ik wil geen eigen kinderen, maar ik ga mijn leven wel gaan delen met iemand die kinderen heeft en dat kind mee opvoeden.
Goof schreef:Precious20 schreef:Tot nu toe wil ik absoluut geen eigen kinderen. Maar zoals ik al zei: je weet niet op voorhand of die wens niet alsnog gaat komen.
Vandaar dat ik me afvraag of ik dan wel voor andermans kinderen wil zorgen. Want is dat juist niet tegendraads? Ik wil geen eigen kinderen, maar ik ga mijn leven wel gaan delen met iemand die kinderen heeft en dat kind mee opvoeden.
Het komt over alsof je eigenlijk nog niet zeker bent van je relatie. Is dit wel wat je wil? Heb je hierover nagedacht voordat je de relatie in ging?
Precious20 schreef:Goof schreef:
Het komt over alsof je eigenlijk nog niet zeker bent van je relatie. Is dit wel wat je wil? Heb je hierover nagedacht voordat je de relatie in ging?
Eerlijk gezegd niet nee... Ik was ook niet op zoek naar een relatie, maar hey daar was hij dan! En het is allemaal behoorlijk vlot gegaan. Ik heb zijn zoontje redelijk snel ontmoet, want we beseften allebei dat als dat niet zo klikken dat het dan geen nut zou hebben om de relatie verder te zetten.
Ik snap dat het zo overkomt, maar op zich heb ik niks om over te klagen. Het gaat supergoed met mijn vriend en ook met zijn zoon. Maar die vragen komen de laatste tijd gewoon steeds vaker in mij op. 'Is dit wel wat ik wil?' is een hele goeie ja...
Precious20 schreef:Ik had het zelf nooit verwacht, maar ik ben dus een plusouder.
Mijn vriend heeft een zoon van bijna 10 jaar oud. De band met zijn kind is eigenlijk wel goed. Hij heeft me graag en ik kan eigenlijk ook niets verkeerds over hem zeggen. Dat ligt misschien ook wel aan mijn job, ben nl. leerkracht en doe doorgaans niets anders dan met kids van die leeftijd omgaan. Dat scheelt dus ook weer
En dan kom ik op de vraag: wil ik wel mijn hele leven voor andermans kind gaan zorgen?
Precious20 schreef:Goof schreef:Het komt over alsof je eigenlijk nog niet zeker bent van je relatie. Is dit wel wat je wil? Heb je hierover nagedacht voordat je de relatie in ging?
Eerlijk gezegd niet nee... Ik was ook niet op zoek naar een relatie, maar hey daar was hij dan! En het is allemaal behoorlijk vlot gegaan. Ik heb zijn zoontje redelijk snel ontmoet, want we beseften allebei dat als dat niet zo klikken dat het dan geen nut zou hebben om de relatie verder te zetten.
GDG schreef:Precious20 schreef:Ik had het zelf nooit verwacht, maar ik ben dus een plusouder.
Mijn vriend heeft een zoon van bijna 10 jaar oud. De band met zijn kind is eigenlijk wel goed. Hij heeft me graag en ik kan eigenlijk ook niets verkeerds over hem zeggen. Dat ligt misschien ook wel aan mijn job, ben nl. leerkracht en doe doorgaans niets anders dan met kids van die leeftijd omgaan. Dat scheelt dus ook weer
En dan kom ik op de vraag: wil ik wel mijn hele leven voor andermans kind gaan zorgen?
Ten eerste vraag ik me af of je jezelf nou niet een ontzettend veel grotere rol aan het toebedelen bent dan hoe het werkelijk is. Want je zegt dat je plusouder bent, maar is dat een reële term voor hoe het nu is?
Ten tweede vind ik het heel raar dat je spreekt over dat je ''eigenlijk'' niets verkeerds over zijn kind kunt zeggen (en dat dat ook nog eens is omdat je leerkracht bent ), het kind waar je jezelf nota bene plusouder van vindt. Het klinkt in elk geval ontzettend liefdeloos en afstandelijk. Zo ook met je laatste vraag. En ik vind het kwalijk dat dit kind nu al betrokken wordt terwijl jij je dit allemaal nog zo afvraagt.
__danielle__ schreef:ik ben stiefmoeder van een meisje van 14, een meisje van 11 en een jongen van 8. afgelopen vrijdag ben ik met hun vader getrouwd en we hebben samen ook een dochtertje van nu 1.5. En die vragen die jij nu hebt.. daar loop ik nog steeds wel tegen aan haha.
Gelukkig klikken zijn kinderen en ik erg goed, anders waren we nu natuurlijk niet getrouwd. maar zeker nu de 2 dames in de puberteit komen wordt het soms wel wat lastiger. Vind het vooral lastig om te bepalen wat ik qua opvoeding wel of niet kan maken, waar ik me wel mee kan bemoeien en wat ik echt aan mijn man moet overlaten... Maar goed, ik heb geen klagen en we hebben het altijd beregezellig in de weekenden en vakanties dat ze er zijn
Gebruikers op dit forum: _kimm, Amazonbot, CairnTerrier, Frummel01, IASCrawler, Isab123, journee, Lestria, lillylover, loeslover, Maaaarije, ryukapple, XxLMMxX, XxMariellexX, YandexBot en 169 bezoekers