Geplaatst 3 jaar geleden werd mijn leven op zijn kop gezet. Ik ben in onderling overleg moeten stoppen met mijn baan omdat ik het niet meer aankon. Verder gekeken naar nieuw werk, dit lukte niet erg, en door diverse andere omstandigheden waaronder zware ziekte van mijn moeder in een depressie beland. Cymbalta gekregen en ging erg goed. Voelde me weer top. Paar weken later vond ik werk op Brussels Airport maar 3 weken later gebeurde de aanslag. Ik was er toen maar zat in de A Pier dus heb er niets van gezien. Ik was echter niruw dus kreeg, erg begrijpelijk, mijn ontslag.
Verder gezocht en ondertussen beginnen te daten met de man waar ik nu mee samenwoon en verloofd ben. Hij maakt me zo gelukkig, ik voelde me geweldig en ben afgekickt van de Cymbalta.
Nog geen jaar later sloeg het noodlot toe, door alle stress en financiële zorgen, de angst om mijn paard kwijt te geraken daardoor. Het werd me teveel en ik zonk weer weg in een depressie.
Woonde nu in NL en hier zijn ze van het goewkope spul dus na een tijdje oxazepam duloxetine meegekregen maar dat verdroeg ik niet. Nu op Sertraline.
Echter, naar mijn gevoel ben ik toen stilletjes beginnen bijkomen. Ik ging van 60 naar bijna 75 in een jaar tijd. Mijn kleding past niet meer, vetrollen flubberen overal, vreselijk. Ik durf amper nog op de weegschaal te gaan staan.
Eindelijk vond ik werk! Weer een poging gedaan ervan af te komen maar helaas, als ik het nog maar een uurtje later inneem dan ben ik kotsmisselijk.
Langdurig thuiszitten is niet bevorderlijk voor het gewicht dus had gehoopt met terug te werken dat er wat af zou gaan, maar er komt zelfs nog meer bij...
Ondertussen zijn ook B12 en schildklier aan de lage kant. Met zeer veel gezeur proefbehandeling gestart voor de schildklier omdat ik in slaap viel waar ik stond maar dat gaat met ups en downs.
Overdreven veel eten doe ik niet. Verspreid over de werkdag 4 boterhammen, warm avondeten wat meestal bestaat uit aardappeltjes, groentjes en een stukje vlees en 's avonds nog een koek omdat ik snel misselijk word en iets klein eten is het enige dat werkt.
Wegens hart/spierziekte kan en mag ik weinig sporten maar ik rij wel 4-5x per week mijn paard, en niet wat rondlummelen maar echt goed werken. Ben erna zelf doodop. In het weekend doen we regelmatig wandelingen van 2-4u. Het is dus ook niet dat ik helemaal niets doe.
Mijn conditie is het laatste jaar wel extreem gezakt, halfuurtje stofzuigen en ik ben kapot en kletsnat van het zweet, dit zou aan mijn ziekte Marfan kunnen liggen maar dat weet ik dus niet. Dokter vind het niet echt interessant.
Ik weet stilaan niet meer wat te doen, ik zie mezelf gewoon vervetten en ik lijk het niet te kunnen stoppen
. Waar zou dit door kunnen komen en wat zijn dingen die ik nog eens kan proberen? 
Los van het feit dat gaan slikken zonder controle of het iets doet met waardes zinloos is is de dosering ook vermoed ik veel en veel te laag. Ik slik ander merk en zit nu rond 45 mg maar weet dat deze veel lager gedoseerd worden dan de meer gangbare merken.