Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
M_aaike_ schreef:Hier ook een horende dochter van een dove vader en een (zwaar) slechthorende moeder.
Bij ons thuis hebben wij gebaren altijd alleen maar ondersteunend gebruikt. Mijn moeder heeft nog wel een tijd cursussen gegeven. Ik kan het zelf dus wel verstaan en me enigsinds verstaanbaar maken dmv gebaren.
Communiceren bij ons in huis ging echter altijd door middel van liplezen (iets wat ik ook kan en soms heel handig is haha). Mijn ouders komen beide uit het oude onderwijs waarbij heel veel gehamerd werd op spraak. Inmiddels zijn ze beide voorzien van een CI. Hun sociale leven speelt zich voor een groot deel af in de dovenwereld, maar door hun scholing en het liplezen kunnen ze zich super goed redden in de horende wereld.
Zelf ben ik dus zeker positief over gebaren als ondersteuning, maar zeker niet als hoofdtaal.
Gebarentaal was in mijn geval ook niet mijn eerste taal. Mijn ouders hebben mij als baby voor het journaal gezet als extraatje voor mijn taalontwikkeling. Daarnaast ben ik een jaartje eerder naar de peuterspeelzaal gegaan.
jojoleinee schreef:M_aaike_ schreef:Hier ook een horende dochter van een dove vader en een (zwaar) slechthorende moeder.
Bij ons thuis hebben wij gebaren altijd alleen maar ondersteunend gebruikt. Mijn moeder heeft nog wel een tijd cursussen gegeven. Ik kan het zelf dus wel verstaan en me enigsinds verstaanbaar maken dmv gebaren.
Communiceren bij ons in huis ging echter altijd door middel van liplezen (iets wat ik ook kan en soms heel handig is haha). Mijn ouders komen beide uit het oude onderwijs waarbij heel veel gehamerd werd op spraak. Inmiddels zijn ze beide voorzien van een CI. Hun sociale leven speelt zich voor een groot deel af in de dovenwereld, maar door hun scholing en het liplezen kunnen ze zich super goed redden in de horende wereld.
Zelf ben ik dus zeker positief over gebaren als ondersteuning, maar zeker niet als hoofdtaal.
Gebarentaal was in mijn geval ook niet mijn eerste taal. Mijn ouders hebben mij als baby voor het journaal gezet als extraatje voor mijn taalontwikkeling. Daarnaast ben ik een jaartje eerder naar de peuterspeelzaal gegaan.
Goh, ik ben dan wel nieuwsgierig naar de ervaringen van jouw ouders over een CI. Wat mij altijd is geleerd, is dat volwassenen die een CI krijgen er niet veel baat meer bij hebben. Kun je daar wat over vertellen?
Kaatje64 schreef:Hier de moeder van M_aaike_.
Ik zelf ben slechthorend geboren en was 2 jaar toen ik naar het speciaal onderwijs ging. Dit omdat ik bijna niet kon praten en mij verstaanbaar kon maken. Ik kreeg dagelijks logopedie om de klanken en woorden te leren uitspreken. Gebarentaal was toen echt verboden. Dit gold ook voor mijn man (de vader van M_aaike_ ). Hij is goed horend geboren, maar toen hij 1 jaar en 3 maanden was, kreeg hij een hersenvliesontsteking waardoor hij doof is geworden. Hij was 2 1/2 jaar toen hij naar het internaat ging. Ook hij kreeg dagelijks logopedie om de klanken en woorden te leren uitspreken en mocht ook absoluut geen gebarentaal doen. De jongens op het internaat, waar mijn man ook op zat, deden onderling wel gebarentaal buiten schooltijd en daar deden ze gelukkig niet moeilijk over.
Het voortgezet onderwijs hebben wij ook op een speciaal onderwijs gevolgd. Dit is natuurlijk erg prettig als je met soortgenoten bij elkaar in de klas zit en er wordt dan ook rekening gehouden met je beperking. Toen wij van school af kwamen, gingen wij beiden werken bij een gewoon bedrijf (dus geen sociaal werkplaats) en daar moesten wij ons wel bewijzen en de communicatie verliep ook niet altijd vlekkeloos, omdat er ook wel eens een misverstand was. Maar de collega's hebben gelukkig vrijwel allemaal begrip getoond bij ons. Wij droegen toen gewone hoorapparaten en daar hoorden wij echt niet veel mee. Laat staan telefoneren! Onze kinderen zijn hierin mee gegroeid en ze hebben heel weinig hinder ondervonden. Ze konden af en toe wel eens misbruik gaan maken als ze op dat moment wisten dat wij het toch niet hoorden . In 2004 hebben wij beiden een CI (cochleair implantaat) gekregen en daarmee horen wij wel beter. Het klinkt wel heel erg blikkerig, maar we zijn er onwijs blij mee. De revalidatie om weer opnieuw te leren horen was best wel zwaar. Toch zijn wij blij dat wij dit gedaan hebben, want de communicatie is hierdoor nu wel wat makkelijker geworden.
Sommige mensen denken dat je met een CI weer goed horend bent, maar dat is absoluut niet zo. Ik vraag dan wel eens aan mensen, waarom ze dat denken en dan vergelijken ze het met een bril.
Verder bestaat onze vriendengroep grotendeels uit doven en slechthorenden. Dit omdat de communicatie onderling ook makkelijker is. Wij communiceren dan gewoon met ondersteunend gebarentaal als dat nodig is.
Mochten er nog vragen zijn, stel die dan gerust!
amado7 schreef:Iemand interesse om via whatsapp /skype bijv gebarentaal te leren? Beginneling of iemand die nog niets kan? Ik kan net het abc, wat woordjes, tellen, de dagen etc maar daar blijft het bij. Volgend jaar misschien een cursus doen maar daar heb ik momenteel geen tijd voor