Geplaatst Dressuur
Foto door Mirranda
Haflinger Aragon van het Dolland is, voor zover bekend, de eerste haflinger in Nederland die Prix St. George mag starten. Aragon (v. Abel) werd als veulen aangekocht door bokker Mirranda bij Haflingerstal het Dolland. Als 3-jarige kwam hij uit de opfok en Mirranda heeft hem met behulp van haar instructrice Mariska Krowinkel ingereden. Helaas belandde zij met hem in het hek waardoor ze haar knie brak en reed Mariska hem 1x per week door. Hij pakte alles zo vlot op dat Mariska hem uit mocht brengen op wedstrijd. Op 5-jarige leeftijd startte ze in de L en in het najaar van zijn zesde levensjaar liep hij Z1. In 2012, toen hij acht jaar oud was, reden ze voor het eerst het Europees Kampioenschap voor haflingers in Oostenrijk. In 2015 deden ze dit opnieuw in Italië en werden ze 3e in de Kür op muziek en 5de in het overall klassement.
Inmiddels is Aragon 13 jaar oud en heeft hij nog steeds potentie om te groeien in niveau. Inmiddels zijn alle punten in het ZZ-Zwaar behaald en is de planning om hem in het voorjaar in de Prix St. Georges uit te gaan brengen. Aragon loopt voornamelijk reguliere wedstrijden en heeft ook meerdere keren de Zuid-Hollandse Kampioenschappen meegedaan. Toen Mirranda Aragon kocht was het doel om een fijne sporthaflinger te hebben om uit te kunnen brengen. "We hadden niet echt een niveau voor ogen. Meer van: we kijken wel hoever we komen. En toen werd het redelijk snel Z."
Door de blessure kon Mirranda dit niet zelf meer doen, dus dat doel is bijgesteld naar het bieden van alle kansen aan Mariska om met Aragon het topniveau te bereiken en haar de weg vrij te laten maken voor andere haflingerruiters in de sport. "Ik draag het ras een bijzonder warm hart toe vanwege hun fijne karakter en natuurlijk hun prachtige gouden look en blonde manen. En laat de haflinger nu een super veelzijdig ras zijn!" aldus Mirranda. "Na mijn breuk heb ik nog wel een aantal keer gelest, maar dat ging in die tijd niet. Inmiddels is hij me veel te ver ontgroeid in niveau. Hij staat dan ook al jaren bij Mariska en zij kan hem op de manier ook optimaal trainen. Ik geniet wel als groom langs de kant."
Eenmaal het Z bereikt, kregen ze meer een doel voor ogen in de sport. "Dit was eerst ZZ-Licht bereiken, wat toen bijna geen haflinger liep", vertelt Mariska. "Toen we dat eenmaal behaald hadden toonde Aragon dat hij door zijn werkwilligheid nog lang niet aan zijn top zat. Dus werd mijn doel ZZ-Zwaar te rijden en de punten te verzamelen om Prix St. George te starten. Dat we dit nu bereikt hebben is een hele mijlpaal. Ons volgende doel is om 60% te rijden in de PSG en daarvandaan te kijken hoever we nog mogen komen. Natuurlijk kijken we wat haalbaar is voor Aragon, maar voorlopig groeit hij nog steeds in zijn ontwikkeling en vindt hij het heel erg leuk om het allemaal te doen. Voor ons is het belangrijkste dat hij het vooral leuk blijft vinden. Voor de afwisseling gaan we naast de training ook lekker naar buiten en rijden we af en toe een crosswedstrijd."
"Dressuur met een haflinger vraagt toch een iets andere training. Het zijn geen grote dingen, maar zo missen ze van nature wel de ruimte en gedragenheid in draf, in combinatie met de oprichting. Een warmbloedpaard heeft dit meer van zichzelf", vertelt Mariska over het trainen van Aragon. "Bij een haflinger moet je dit door middel van training er meer aan rijden. De basis moet uiteraard goed zijn voor je verder gaat met de oefeningen. Daarbij moet ook een haflinger echt nageeflijk en los door het lijf zijn. Dit kan wel wat moeilijker zijn door de zwaardere hoofd-hals-verbinding, maar door de juiste training is dit zeker mogelijk. Voor de hogere klasses blijft de verzameling en gedragenheid een punt van aandacht. Maar door veel overgangen te rijden en hem steeds meer op het achterbeen te krijgen, ontstaat ook bij een haflinger de gedragenheid. Het kost wat meer moeite en kracht, waardoor het wat langer duurt voor een haflinger dit beheerst en vol kan houden. Neem daarvoor ook echt de tijd. Belangrijk blijft ook de werkwilligheid, maar dat geldt natuurlijk voor ieder paard. En ja, de ene jury heeft meer gevoel bij een haflinger dan de andere. Maar dat is voor mij niet echt een issue. Een goede proef blijft een goede proef. De grootste uitdaging voor mij is om te bewijzen dat een haflinger ook op ZZ-Zwaar/Prix St. George niveau mee kan doen, dat hij zeker niet onder doet voor de warmbloedpaarden en daarin ook goed kan presteren en goede scores neer kan zetten."
Knap stel! Trots op jullie! 
jullie zijn een mooi team met zijn allen, Aragon, Mariska en Mirranda.
