Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 25-01-18 13:09

Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst door de TopicStarter: 25-01-18 13:09

Sinds kort mag ik me bij de groep alleenstaande mama's aansluiten en ik ben op zoek naar lotgenoten.

Om een lang verhaal kort te maken: de vader van mijn dochtertje en ik zijn sinds oktober vorig jaar uit elkaar. Mijn dochtertje is inmiddels ruim 9 maanden, nog ontzettend jong dus. We hebben besloten om ondanks haar jonge leeftijd toch te gaan voor co-ouderschap. Dat lijkt op het moment hele goed te gaan. De kleine meid doet het super en de communicatie tussen mij en haar vader gaat redelijk.
Volgende week trek ik in mijn nieuwe huis. Op naar een nieuwe toekomst.
Echter vind ik alles behoorlijk spannend en ik vraag me continu af of ik het wel goed doe voor mijn kleine meisje.

Wat ik met dit topic wil? Praten met lotgenoten. Hoe ervaren jullie het alleenstaande moederschap/vaderschap? Oftewel een topic om je hart te luchten, om tips en trucs te delen en om elkaar te steunen in moeilijke tijden.

**Geplaatst:** 25-01-18 13:36

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 25-01-18 13:36

(Nog) geen mama hier, maar mijn vriend heeft co-ouderschap met zijn ex.
Nu hebben beide ouders een nieuwe partner, al vanaf het begin van de scheiding.

Het is heel fijn voor de kinderen dat er geen ruzie is tussen de ouders, echter is er ook geen behoefte aan contact, buiten het contact dat noodzakelijk is voor de kinderen.
Er zijn afspraken gemaakt over de kinderen en hier dient men zich aan te houden.

Het is voor de moeder heel erg moeilijk om de controle gedeeltelijk uit handen te geven. Wij hebben geen controle wat de kinderen bij hun doen en zij hebben dat niet over wat de kinderen bij ons doen.

Wat bij ons (hun) een groot ding was, is dat ze afspraken hebben gemaakt op basis van theorie.

Dit wil onder andere zeggen dat ze hadden afgesproken de verjaardagen samen te blijven vieren.
Dit is wat wenselijk is, zou je zeggen toch? Zo hoef je het maar één keer te vieren en is iedereen bij elkaar.
Dit is vorig jaar voor het eerst zo gedaan en het was ontzettend ongemakkelijk dat dit voor alle partijen niet meer wenselijk is.

Verder was het een dag bij papa, een dag bij mama, een dag bij papa, een dag bij mama en dan volgt het weekend.
Wat een heel en weer gedoe zeg.. Dit is dus ook al vrij snel aangepast.
De kinderen willen niet steeds heen en weer geslingerd worden, die hebben behoefte aan vastigheid, structuur.. Dus nu is heel de verdeling weer anders.

Dus er waren plannen gemaakt die in theorie heel erg goed zouden zijn. Maar in de praktijk blijkt dat vaak toch anders.

♥ Happiness has arrived! ♥
♥ Jasper 17-06-2018 ♥
♥ Mathijs 24-09-2019 ♥

**Geplaatst:** 25-01-18 13:47

Geplaatst: 25-01-18 13:47

Hier al vanaf 3 maanden na de geboorte alleen, geen co-ouderschap maar een omgangsregeling. Ze is net 11 jaar geworden.

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

**Geplaatst door de TopicStarter:** 25-01-18 14:06

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst door de TopicStarter: 25-01-18 14:06

@ Nancy, jij kijkt dus vanaf de andere kant mee. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook moeilijk vind om los te laten wat er met mijn dochtertje bij hem gebeurt. Zal wel iets met moederinstinct zijn of zo

.

We hebben net alle afspraken op papier staan en gaan elk halfjaar bij elkaar zitten om te kijken wat er wel en niet loopt. Ik ben benieuwd, maar kan me heel goed voorstellen dat sommige dingen in theorie heel mooi lijken, maar in de praktijk juist niet.

@Suzanne, jeetje vanaf 3 maanden al. Ben je nog steeds alleen of heb je inmiddels wel weer een partner. Mag ik vragen wat voor omgangsregeling jullie hebben?

**Geplaatst:** 25-01-18 14:14

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 25-01-18 14:14

Sinds vorig jaar februari bij mijn ex weg. De dames waren toen nog 3 en 1. Nu sinds gister sleutel tot ons eigen huisje, in de tussentijd hebben we bij mijn moeder en stiefvader ingewoond. Ex en ik hebben redelijk contact over de kinderen. Wel hebben we een ouderschapsplan vast laten opstellen bij de advocaat!

ღ L 08/2013 & L 11/2015 ღ

**Geplaatst:** 25-01-18 14:16

Geplaatst: 25-01-18 14:16

De ex van mijn vriend viel heel erg over een andere bedtijd en zakgeld, wat echt niet spannend is en vooraf gewoon is overlegd.

Wij weten, want dat heeft mijn vriend gezien toen hij ze een keer kwam halen, dat ze daar over de bank mogen rennen en veel achter de computer/tablet mogen. En dit heeft ze zelf ook beaamd.
Nou, dat mag hier dus niet :')

Maar wij zeggen daar niks over, want wij hebben die controle niet. Wij kunnen niet bepalen dat ze daar niet over de bank mogen rennen. Wij kunnen dat hier wel tegengaan.

Als de oudste vraagt wat ze gaan doen, dan komt mama met opties en oplossingen. Hier bedenkt ie dat maar mooi zelf. En dan komt ie vaak met leuke dingen als samen een spelletje spelen (Het grote basisschool spel is favoriet) of samen lego bouwen (hij heeft met sinterklaas een grote stoere race auto gekregen van lego technic).

Het enige wat daardoor frustrerend is, is dat de kinderen (de oudste dan) liever bij mama is, omdat daar alles mag.. En hier mag dat dus niet en is het dus voor een kindje van 8 een stuk minder leuk.

Wat ook zeer pijnlijk is voor mijn vriend, af en toe valt het mij heel zwaar om te zien.

♥ Happiness has arrived! ♥
♥ Jasper 17-06-2018 ♥
♥ Mathijs 24-09-2019 ♥

**Geplaatst:** 25-01-18 14:22

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 25-01-18 14:22

Oh, lotgenoten!
Hier alleenstaand sinds een week (officieel). Wel altijd alles alleen moeten doen, dus zit er aardig in.
Zoonlief is 1,5 jaar oud. Hier is het zo dat vader bij mij komt om z’n kind te zien. Dit omdat hij al bij een ander woont en ik er niet op zit te wachten dat zoonlief de ene na de andere vrouw ontmoet. Ik kan dan mooi in de tussentijd naar paard.
Vader betaalt verder alimentatie en daarmee klaar. We hebben niks officieel op papier staan. Hij wil zelf z’n kind voorlopig niet meenemen, dus dat scheelt.

**Geplaatst:** 25-01-18 14:33

Geplaatst: 25-01-18 14:33

Regallie schreef:
@Suzanne, jeetje vanaf 3 maanden al. Ben je nog steeds alleen of heb je inmiddels wel weer een partner. Mag ik vragen wat voor omgangsregeling jullie hebben?

Ik ben nog steeds alleen, bijna 11 jaar dus nu.
De regeling is om de week een weekend, maar inmiddels is dat om de week een zondag geworden.
Dus eigenlijk maar 2 dagen per maand.

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

**Geplaatst:** 25-01-18 15:38

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 25-01-18 15:38

Hallo! Wat lief dat alleenstaande vaders ook mee doen in de openingspost, dankjewel! $*\o/*$

Hier inmiddels al bijna vier jaar alleenstaande vader (give or take a week or two). De kinderen waren toen 4 en 1; inmiddels zijn ze dus al weer 8 en 5. De tijd vliegt voorbij...!

We hebben hier drie verschillende roosters gehad inmiddels. In het begin zaten we op 5-2-2-5 als co-ouderschap, maar dat was lastig te combineren in verband met netwerk en de drukke studie van moeders, waardoor ze vaak ook verderop in de provincie zat.

Daarna hebben we een paar jaar op 5-2 gezeten: doordeweeks de kinderen bij mij, en in de weekenden bij hun moeder. Dat was op zich goed te doen (ik werkte voornamelijk vanuit huis), maar gaf toch ook wrijving. Het is voor een moeder ook erg lastig om de kinderen minder te zien snap ik dan... en ook een stuk minder geaccepteerd door je omgeving.

Sinds een paar maanden zitten we nu op een 'echt' co-ouderschap: week om week. Moeder heeft intussen ook een eigen huis hier op het dorp en werk hier op het dorp. Dat stabiliseert wel enorm.

Maar goed... in die paar jaar hebben we genoeg advocaten gezien, rechters gesproken, en hulpverlening er uiteindelijk ook bij om de boel weer stabiel te krijgen. Stiekem is die hulpverlening vanuit de gemeente wel erg fijn om er bij te hebben wanneer het allemaal niet zo soepel loopt.

Hoewel ik wel veel contact heb met andere ouders, zijn die over het algemeen niet alleenstaande ouder. Soms mis ik dan ook wel contact met andere alleenstaande ouders die het ook zelf doen, dus zonder meteen een andere partner er bij. Moeder heeft wel al een vriend er bij weer, en je merkt toch dat dat een heel andere situatie is dan wanneer je zelf alleen bent met je kinderen.

Vooral het aandacht verdelen is af en toe een uitdaging. Maar goed, dat heb je vooral als je meer dan 1 kind hebt natuurlijk

En om af te sluiten met goed nieuws... stiekem vind ik het soms ook wel erg fijn om juist alleenstaande ouder te zijn... Goed, niemand om mee te overleggen over hoe je iets aan moet pakken. Maar... je kan wel fijn het allemaal gewoon zo doen zoals je zelf denkt en wil, in je eigen huis. Stiekem een fijne vorm van vrijheid

**Geplaatst:** 26-01-18 15:33

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 26-01-18 15:33

Mijn ex en ik zijn sinds vorig jaar mei uit elkaar. En de scheiding is sinds begin december helemaal rond.
We hebben 3 kinderen van 7 jaar, 3,5 jaar en 1,5 jaar.
Gelukkig heb ik nog goed contact met mijn ex. Officieel zijn de kinderen van zondag avond tot vrijdag avond bij mij en in het weekend bij hun vader. Maar op dit moment kan dit helaas niet. Hij haalt ze wel zaterdag en zondag een paar uur op, of komt hier een paar uur. En hij loopt door de week ook wel eens binnen om de kinderen te zien.
Ik vind het wel pittig in mn eentje met 3 jonge kinderen, zeker omdat de middelste klassiek autisme heeft.
Ik kan nu niet even iets voor mezelf gaan doen en dat is zwaar.

**Geplaatst:** 26-01-18 17:41

Geplaatst: 26-01-18 17:41

Hier ook een alleenstaande mama van 4 kinderen in de leeftijd van 3 tot en met 12 (3 - 4 - 10 - 12) Ik ben er in de laatste zwangerschap alleen voor komen te staan, toen partner verliefd werd op een ander en vertrok.

Er is een regeling wat betreft de omgang, 1x in de 2 weken van zaterdagochtend tot en met zondagavond zijn de kinderen bij hun vader. De rest van de tijd zijn ze bij mij. Dat weekend 'vrij' is wel erg fijn om weer even op te laden. En om het alleen zijn even tegen te gaan, want ondanks dat het best druk is met 4 kinderen is het in de avond toch wel heel stil.

Contact met ex is gelukkig verder goed vanwege de kinderen

❤️ Mama van 4 fantastische kinderen! ❤️

**Geplaatst:** 26-01-18 20:55

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 26-01-18 20:55

Hier al alleenstaande moeder tijdens de zwangerschap. Vader heeft dochter wel een paar X gezien en is na een woordenwisseling met de noorderzon vertrokken.
Vader heeft kind niet erkend, betaald geen alimentatie en ziet haar dus ook nooit.
Moeilijk? Ja, wanneer er lastige keuzes gemaakt moeten worden, wanneer er iets met dochter aan de hand is enz.
Maar ik heb ook aan niemand verantwoording af te leggen, voed mijn kind op zoals mij goeddunkt.

Mist mijn dochter haar vader? Nee, ze kent hem niet. Wel mist ze een vader-figuur, wat ik zo goed mogelijk probeer op te vangen maar waarin ik niet altijd slaag.

Ik heb een hele fijne moeder die mij steunt waar ze kan.

Volg ons op insta: Sam.v.dijk86
[PP] [Volg] hackney merrie Tani, van fokmerrie tot rijpaard

**Geplaatst:** 26-01-18 22:37

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 26-01-18 22:37

Mijn petje af voor alle alleenstaande ouders.. vind het echt bizar om te horen dat mensen tijdens zwangerschap of er net na ervan door gaan.. lijkt me vreselijk om mee te maken..

**Geplaatst:** 27-01-18 02:08

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 27-01-18 02:08

hoi allemaal ik meld me ook als alleenstaande moeder. vanaf de zwangerschap tot nu toe alleen met mijn zoontje van 3. mijn ex vroeg me vanaf het eerste moment abortus te plegen. heb dit geen seconde overwogen en vanaf dat moment nooit geen persoonlijk contact meet met hem gehad.
ik heb hem meerdere keren in kennis gesteld van de geboorte door middle van een kaartje, foto en berichtje.
helaas heft hij nooit de moeite genomen om ergens op te reageren. op de 1e verjaardag van mijn zoontje heb ik hem wederom een bericht gestuurd of hij zich misschien had bedacht, dat ik niks van hem wou en enkel maar er wou zijn voor zijn zoon.
helaas ook hier geen reactie op.
op zn 2e verjaardag wederom bericht. geen reactie.
nu mijn zoontje 3 is en meer besef krijgt hem opnieuw bericht. ik hoef geen geld van hem enkel maar erkenning voor zijn zoon.
helaas kom ik steeds mensen tegen waaraan hij verkondigd dat of hij geen zoon heft en mensen die wel van zijn bestaan weten zegt hij tegen dat hij hem niet MAG zien en ik alles tegen houd.
erg frustrerend en word er ook erg boos en verdrietig van.
maar desondanks hebben we het erg leuk met zn 2.

groetjes van een alleenstaande moeder

You Only Live Once!!..

**Geplaatst:** 27-01-18 02:15

Geplaatst: 27-01-18 02:15

Bon_charmeur schreef:
hoi allemaal ik meld me ook als alleenstaande moeder. vanaf de zwangerschap tot nu toe alleen met mijn zoontje van 3. mijn ex vroeg me vanaf het eerste moment abortus te plegen. heb dit geen seconde overwogen en vanaf dat moment nooit geen persoonlijk contact meet met hem gehad.
ik heb hem meerdere keren in kennis gesteld van de geboorte door middle van een kaartje, foto en berichtje.
helaas heft hij nooit de moeite genomen om ergens op te reageren. op de 1e verjaardag van mijn zoontje heb ik hem wederom een bericht gestuurd of hij zich misschien had bedacht, dat ik niks van hem wou en enkel maar er wou zijn voor zijn zoon.
helaas ook hier geen reactie op.
op zn 2e verjaardag wederom bericht. geen reactie.
nu mijn zoontje 3 is en meer besef krijgt hem opnieuw bericht. ik hoef geen geld van hem enkel maar erkenning voor zijn zoon.
helaas kom ik steeds mensen tegen waaraan hij verkondigd dat of hij geen zoon heft en mensen die wel van zijn bestaan weten zegt hij tegen dat hij hem niet MAG zien en ik alles tegen houd.
erg frustrerend en word er ook erg boos en verdrietig van.
maar desondanks hebben we het erg leuk met zn 2.

groetjes van een alleenstaande moeder

Maar hij wilde dus geen kind. Jij zet de zwangerschap door ondanks dat je weet dat je (toenmalige) vriend het niet wil. Vind het vrij logisch en begrijpelijk dan dat hij niet op je berichten reageert en zou daar ook mee stoppen als ik jou was. Jij hebt hiervoor gekozen en hij niet dus dan moet je accepteren dat je dit alleen doet.

**Geplaatst:** 27-01-18 02:50

Geplaatst: 27-01-18 02:50

misschien erbij vergeten te vertellen dat we dat onderwerp uiteraard van te voren hadden besproken en ik niet "zomaar" zwanger was. Na meerdere pogingen en 4 miskramen geen haar op mijn hoofd dat ik een kindje vermoord van 8 week oud! het is zowieso geen discussie mogelijk.

om hem niet in een kwaad daglicht te zetten heb ik bij mijn verhaal ook niet gezegd dat achteraf bleek dat hij al 3 maand vreemd ging en alleen nog bij mij was voor onderdak.

ik vind je reactive ook ronduit BOT , alsof het een normale zaak is dat als je met 2 mensen volwassen dingen doet en dit daaruit voort komt.. dus je verantwoording niet hoeft te nemen? en of Abortus de normaalste zaak vd wereld is.

Jildau schreef:
Bon_charmeur schreef:
hoi allemaal ik meld me ook als alleenstaande moeder. vanaf de zwangerschap tot nu toe alleen met mijn zoontje van 3. mijn ex vroeg me vanaf het eerste moment abortus te plegen. heb dit geen seconde overwogen en vanaf dat moment nooit geen persoonlijk contact meet met hem gehad.
ik heb hem meerdere keren in kennis gesteld van de geboorte door middle van een kaartje, foto en berichtje.
helaas heft hij nooit de moeite genomen om ergens op te reageren. op de 1e verjaardag van mijn zoontje heb ik hem wederom een bericht gestuurd of hij zich misschien had bedacht, dat ik niks van hem wou en enkel maar er wou zijn voor zijn zoon.
helaas ook hier geen reactie op.
op zn 2e verjaardag wederom bericht. geen reactie.
nu mijn zoontje 3 is en meer besef krijgt hem opnieuw bericht. ik hoef geen geld van hem enkel maar erkenning voor zijn zoon.
helaas kom ik steeds mensen tegen waaraan hij verkondigd dat of hij geen zoon heft en mensen die wel van zijn bestaan weten zegt hij tegen dat hij hem niet MAG zien en ik alles tegen houd.
erg frustrerend en word er ook erg boos en verdrietig van.
maar desondanks hebben we het erg leuk met zn 2.

groetjes van een alleenstaande moeder

Maar hij wilde dus geen kind. Jij zet de zwangerschap door ondanks dat je weet dat je (toenmalige) vriend het niet wil. Vind het vrij logisch en begrijpelijk dan dat hij niet op je berichten reageert en zou daar ook mee stoppen als ik jou was. Jij hebt hiervoor gekozen en hij niet dus dan moet je accepteren dat je dit alleen doet.

You Only Live Once!!..

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-01-18 07:31

Geplaatst door de TopicStarter: 27-01-18 07:31

Jeetje wat een verhalen zitten er tussen zeg. Petje af voor jullie allemaal.

Vinden jullie het ook zo moeilijk de kinderen (of kind) niet bij jullie te hebben? Mijn dochtertjes is op donderdag en vrijdag bij haar vader en 1x per 2 weken ook op zaterdag en zondag. Een behoorlijke tijd dat ik haar moet missen. Wordt dat met de tijd makkelijker?

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-01-18 07:35

Geplaatst door de TopicStarter: 27-01-18 07:35

Dannon schreef:
Hallo! Wat lief dat alleenstaande vaders ook mee doen in de openingspost, dankjewel! $*\o/*$

Hier inmiddels al bijna vier jaar alleenstaande vader (give or take a week or two). De kinderen waren toen 4 en 1; inmiddels zijn ze dus al weer 8 en 5. De tijd vliegt voorbij...!

We hebben hier drie verschillende roosters gehad inmiddels. In het begin zaten we op 5-2-2-5 als co-ouderschap, maar dat was lastig te combineren in verband met netwerk en de drukke studie van moeders, waardoor ze vaak ook verderop in de provincie zat.

Daarna hebben we een paar jaar op 5-2 gezeten: doordeweeks de kinderen bij mij, en in de weekenden bij hun moeder. Dat was op zich goed te doen (ik werkte voornamelijk vanuit huis), maar gaf toch ook wrijving. Het is voor een moeder ook erg lastig om de kinderen minder te zien snap ik dan... en ook een stuk minder geaccepteerd door je omgeving.

Sinds een paar maanden zitten we nu op een 'echt' co-ouderschap: week om week. Moeder heeft intussen ook een eigen huis hier op het dorp en werk hier op het dorp. Dat stabiliseert wel enorm.

Maar goed... in die paar jaar hebben we genoeg advocaten gezien, rechters gesproken, en hulpverlening er uiteindelijk ook bij om de boel weer stabiel te krijgen. Stiekem is die hulpverlening vanuit de gemeente wel erg fijn om er bij te hebben wanneer het allemaal niet zo soepel loopt.

Hoewel ik wel veel contact heb met andere ouders, zijn die over het algemeen niet alleenstaande ouder. Soms mis ik dan ook wel contact met andere alleenstaande ouders die het ook zelf doen, dus zonder meteen een andere partner er bij. Moeder heeft wel al een vriend er bij weer, en je merkt toch dat dat een heel andere situatie is dan wanneer je zelf alleen bent met je kinderen.

Vooral het aandacht verdelen is af en toe een uitdaging. Maar goed, dat heb je vooral als je meer dan 1 kind hebt natuurlijk

En om af te sluiten met goed nieuws... stiekem vind ik het soms ook wel erg fijn om juist alleenstaande ouder te zijn... Goed, niemand om mee te overleggen over hoe je iets aan moet pakken. Maar... je kan wel fijn het allemaal gewoon zo doen zoals je zelf denkt en wil, in je eigen huis. Stiekem een fijne vorm van vrijheid

Natuurlijk zijn vaders ook welkom. Hoe werkt co-ouderschap bij jullie? Week om week had ik vroeger ook toen mijn ouders uit elkaar gingen. Ik vond dat toen zelf wel prettig als kind zijnde.

**Geplaatst:** 27-01-18 08:29

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 27-01-18 08:29

Ik ben geen alleenstaande moeder, beleef het wel van de andere kant. Mijn zus is vertrokken en heeft 2 kinderen bij 2 partners achtergelaten. Telkens is ze vertrokken toen het kind 3 maand.

Wij hebben er natuurlijk dan niets over te zeggen, want het is niet ons kind. Maar jeetje, simpel is dat niet. Voor beide vaders eerste kind en maar een kleine kennis hoe het moest. Eerste kind is flink fout gegaan. Heeft ook een tijd bij ons gewoond. 2de kind is direct onder verantwoordelijkheid van de ouders van de vader geplaatst.

Ondertussen is kind 1 bijna 5 jaar en gaat het super! Wel flink verwend. Maar onlangs vroeg ze aan haar papa wat er met haar zou gebeuren als haar papa dood was. Dan verschiet je wel even.
Als er ooit iets met de papa gebeurt is de kas groot dat wij haar opvoeden. Ze vraagt toch ook vaak naar haar mama. We vangen haar met veel plezier en liefde op als daar tijd en nood voor is. Ik heb er al een paar keer een langere tijd alleen voor gestaan. Ik kan enkel zeggen: Pittig! Chapeau voor iedereen die dat kan. Iedereen in dit topic verdiend echt een hele dikke pluim. Jullie zijn gewoon allemaal superman/vrouw!

**Geplaatst:** 27-01-18 08:45

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 27-01-18 08:45

Ik ben ook alleenstaand moeder, zwangerschap ongepland, vader wilde er ook voor gaan maar is na 3 maanden misgelopen.
Heel veel gedoe gehad, maar heb hem nooit bij mijn zoontje weg gehouden.
T is inmiddels 2 en gaat elke woendag en donderdag naar zijn vader en om het weekend het hele weekend. Vader en ik zitten nog in een traject van maatschappelijk werk om goed met elkaar om te leren gaan

http://www.LiselotKamphuis.nl FOTOGRAAF: oa Bruiloften, Newborn en workshops!
T 18-11-15

A 9-8-19

**Geplaatst:** 27-01-18 09:03

Re: Alleenstaande mama's en papa's

Geplaatst: 27-01-18 09:03

Ik meld me ook. Bijna een alleenstaande moeder. Mijn man had een affaire gehad en ik heb hem verteld dat ik wil scheiden. De scheiding is in gang gezet. Onze kinderen zijn 3,5 en net 6 jaar. Hij woont nu nog bij ons, het huis moet nog verkocht worden. We gaan gelukkig heel goed met elkaar om.
Voor het hele verhaal, ik had een sa aan mogen maken, maar het hoeft nu niet meer geheim te blijven.
[LZP] Echtgenoot die dwangmatig liegt, hoe nu verder?

Is het al lente?

**Geplaatst:** 27-01-18 10:15

Geplaatst: 27-01-18 10:15

Sterkte Storm! Voor mij is de periode na het uit elkaar gaan de zwartste uit mijn leven tot nu toe. Toch besef ik nu wel heel goed dat ik hierdoor nu veel gelukkiger ben dan ik daar had kunnen worden. Ik heb nu echt mezelf gevonden en dat was ik daar niet. Ik was iemand die probeerde te zijn wat je wilde dat ze was. Ik ben nu gelukkig als alleenstaande en wil ook geen relatie meer, ben nu 11 jaar alleen en kan me niet meer voorstellen om nog met iemand anders dan mijn dochter samen te leven.

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

**Geplaatst:** 27-01-18 10:51

Geplaatst: 27-01-18 10:51

Niet alleenstaand maar wel alleenwonend dus zorg en opvoeding liggen bij mij.
Mijn ex-man is verliefd geworden op een ander toen we in volle adoptieproces waren voor een zoontje uit China. Hij heeft niks gezegd en is gewoon mee naar China gegaan om het kindje te gaan halen. Na één maand thuis, kwam het eruit en vier maanden later is hij vertrokken.
Zoontje was toen 2 jaar. Het was een heel zware periode omdat hij nog volop in de hechting zat en zich aan mij vastklampte, hij zat zelfs op mijn schoot op toilet. Kreeg gelukkig veel steun van mijn ouders zodat ik dagelijks de kans had om de paarden te verzorgen.
Aanvankelijk was er geen binding tussen mijn zoontje en de papa. De eerste periode kwam papa op zaterdagvoormiddag naar hier. Ik ging dan ondertussen buiten mijn werk doen of deed binnen werkjes. Na een tijdje is dat geëvolueerd tot een hele zaterdag bij papa. We hadden afgesproken dat hij na verloop van tijd om de twee weken een weekend bij papa ging zijn (van vrijdagavond tot zondagavond) maar mijn zoontje (ondertussen bijna 8) geeft aan dat hij niet wil blijven slapen.

Ondertussen zorg ik (met steun van mijn familie en van mijn LAT-partner) al zes jaar zelf voor mijn allerliefste ventje. Het begin was moeilijk maar nu ben ik het gewend. Het helpt natuurlijk dat het een ongelooflijk lief, grappig, attent en braaf kind is.

N'Oubliez Jamais van de Breden Dries - v. Ismir du Tilleul (na 333 dagen dracht geboren op 14 mei10)

**Geplaatst:** 27-01-18 10:59

Geplaatst: 27-01-18 10:59

Hier ook een alleenstaande mama. Mijn ex en ik zijn uit elkaar gegaan in sep 2016 toen was onze zoon dik 2 jaar. Nu is hij 3,5 jaar.
Wij hebben gewoon een omgangsregeling, ene weekend van vrijdag tm zondag bij zijn vader en andere weekend 1 dag, dat kan dan de zondag of de zaterdag zijn.
Wij hebben normaal contact maar dit is alleen voor/over onze zoon. Hij heeft mij wel zo bedonderd(niet met een andere vrouw maar met andere dingen) dat als onze zoon er niet was ik hem nooit weer wou zien.

Mars (v. Haarlem) Dressuur Z * Springen L * Sgw M * Viertal M * (RIP 2012)
Zonanta (v.Corland) Dressuur L1 * Springen B * Sgw B * (verkocht)
Zagal (v. Patijn) Dressuur L1 * Springen B * Sgw B *

**Geplaatst:** 27-01-18 11:17

Geplaatst: 27-01-18 11:17

Hier ook een alleenstaande ouder van inmiddels een 18 jarige zoon.
Ik was 6 maanden zwanger op mijn 18e toen hij ineens verlieft werd op een vriendin van mij.

Daarna is hij met haar vertrokken en gaan samenwonen en heb ik hem nooit meer gezien en mijn zoon
kent zijn vader dus ook niet.

Ja het is/was zwaar maar beter alleen dan zo'n slappe zak als vader figuur.

Wie is er online