Voor wie Boelie nog niet kent:
BullForce, aka Boelie/Zwoelie/Kroelie/Woelie | 11-03-2012 | Ruin | 1.51 m. | New Forest | Kantjes Bolivia (v. Linde's Rob) x Oosterbroek François
In januari werd vooral gelongeerd. Eind januari een kleine fotoshoot gehouden dat ik Boelie 30 januari alweer 4 jaar in mijn bezit had!
Het topic, met mijn FAQ er in
[ITP] 4 jaar, het vliegt voorbij
1.
Februari was wederom een rustig jaar. Verzorgstertje reed Boelie rustig en we kregen les van bevriende mensen. In februari zijn we ook naar FHE geweest en hebben we een knalgroen setje gekocht. Moest uiteraard mee gereden worden
2.
Maart was de maand dat verzorgstertje verder reed en les had, ik wandelde met Boelie er op los en kroop ook voor het eerst bij mijn eigen pony in het zadel. Eerlijk is eerlijk, het voelde van geen kant goed. Ik heb mij laten overhalen voor we er beiden klaar voor waren. Dus hier was het ook bij gebleven voor ons.
3. Een foto van het wandelen, het oefenen van selfies was ook zeker iets dat we dit jaar meer gedaan hebben
In april heeft het verzorgstertje nog gereden. Daarna is de osteopaat langs geweest en heeft ons even goed wakker geschud. Ik hoor haar nog zo vragen of Boelie onder een trein was gekomen, want hij had zo veel blokkades. Omdat meneer zo braaf was heeft hij de hele behandeling gehad die op dat moment mogelijk was en kregen we mee dat we echt heel, maar dan ook echt heeeeel rustig aan weer op moesten bouwen. Eerste 2 weken liefst zelfs gewoon laten staan in de paddock of wei, daarna kijken hoe erg hij 'zwabbert' als we weer eens een rustig en kort longeermomentje mee namen.
Het was ook de maand van een verhuizing, voor mijn en Boelie's rust, en wandelen. Veel rechte stukken, op Boelie's tempo.
4. Aan de wandel met verzorgstertje!
In mei wandelden we verder en keken we uit naar een blijvend plekje waar we lekker met Boelie aan de slag konden gaan.
5. Ondanks alles bleef hij heel blij kijken!
In juni gingen we eindelijk weer aan het werk. Stapje voor stapje. We gingen ook naar een ander zadel kijken en mochten tot we een eigen hadden eentje van de manege lenen waar we later deze maand ook naar toe verhuisden.
6.
7. Meneer had gelijk fans op de manege
8. Ook fans onder zijn soortgenoten
In juli bouwden we rustig verder op met rijden, longeren, wandelen, etc. Juli was ook de maand van een eigen zadel, via een fijne zadelmaker! Juli was ook de maand dat ik weer eens zelf probeerde op te stappen. En het voelde goed. Boelie leek het aan te kunnen, ik had niet het idee dat ik op een dun breekbaar plankje zat. Dus ik kon zelf af en toe al eens opstappen.
Waren niet echt hele interessante foto's gemaakt deze maand
Augustus was de maand van ponykamp. Verzorgstertje deed mee met Boelie, ik als begeleiding en hulp. Enkel de 3 uur durende buitenrit hebben we overgeslagen. Maar ze hebben de maandag dressuurochtend samen gereden, de dinsdag springochtend en op de donderdag was het voordrachtje waarin Boelie een pas de deux mee reed en wat vrijheidsdressuur showde tijdens een kleine show. Stom genoeg geen beeldmateriaal gemaakt van de show of andere ponykampmomenten
Maar helaas ook de maand dat ik via anderen moest horen dat het verzorgstertje tegen hun haar angst voor het bitloos rijden bekend had. Ik wist van niets, ik wist niet wat er aan de hand was, ondanks dat ik er naar vroeg en aangaf niet boos te zijn. Maar het was heel wisselvallig. Ene moment zat ze huilend van angst er op, ander moment reed ze volle galop met 1 hand in de lucht door de rijbak. Tot haar vader uiteindelijk de knoop doorhakte en het verzorgstertje stopte met de verzorging, het rijden en alles om Boelie heen. Ze reed wel nog op dezelfde manege, dus we zouden elkaar wel gewoon nog tegen blijven komen en eventueel samen rijden met de auto.
Inmiddels is het weer helemaal koek en ei tussen ons en longeert ze Boelie af en toe nog wanneer ik minder tijd heb. Maar rijden doet ze helaas niet meer.
September was de maand waar ik door zo nu en dan eens op te stappen naar toe gewerkt had. Een onderling dressuurwedstrijdje in de buurt. God o god wat vond ik het spannend. Normaal met verzorg- en manege paarden was ik de rust zelve en nu, zenuwen van hier tot en met. Boelie vond alles maar leuk en geweldig, al die nieuwe paardenvriendjes
Maar we hebben de 1e 3 doelen bereikt. Binnen de ring bijven, alle figuren kunnen rijden in minimaal stap en draf en niet laatste worden En toch best netjes gescoord ondanks de spanning en het missen van de galop, 162 en 177,5 punten.
9.
En nee, ik was nog lang niet op mijn streef gewicht, maar het kon volgens velen en mijn eigen gevoel. Zeker na de eerste keer met slecht gevoel liet ik mij niet zo maar weer ompraten.
Helaas in september met beste vriendinnetje Kiara wel moeten laten gaan, die al bijna 2 jaar met melkkliertumoren rond liep, maar altijd vol energie bleef. Tot haar laatste week en ik zeker wist dat dit niet een dipje van 2 dagen was, had ik het besluit genomen mijn lieve vriendinnetje uit haar lijden te verlossen. Ik was kapot, maar Boelie was er gelukkig wel voor mij!
[BB-ITP] Voor de laatste keer, Kiara
In oktober deden we het weer rustig aan. Een eerste buitenritje, Boelie gooide zijn charmes opnieuw succesvol in de strijd bij de merrie-pony's van de manege en gewoon genieten.
10. De charmeur
11. Zeiknat geregend, maar dat mocht de pret niet bederven.
12. Ook de maand dat ik meneer zijn kont 'kunstig mishandeld' had. Iets met oefening baart kunst, maar dan moet er wel geoefend worden
Deze maand ook voor de 2e keer in een groepsles meegereden, en kei hard er af gevallen. Maar niet Boelie's schuld. De merries met veulens begonnen op de wei te rennen voor het een of het ander en langs de korte zijdes staan hoge struiken. Net op een korte zijde reed ik, de rennende paarden verdwenen achter de struiken in en Boelie wist zich geen raad. Voor ik snel genoeg was om hem gerust te stellen en rustig weg te rijden, begon een andere pony in de rijbak te rennen en besloot Boelie dat voorbeeld te volgen. Een pirouette-galop-spring-moment volgde, ik raakte uit evenwicht en viel. Want (donker)blond als dat ik ben had ik 4 singels in de kast liggen en net die gepakt te hebben die te groot is. *leermoment, nooit meer meerdere singels in de kast*. Boelie heb ik nooit de schuld gegeven en zo braaf als hij was bleef hij op een gepaste afstand wachten tot ik overeind kwam. We hebben even rondgewandeld voor ik mij weer goed genoeg voelde en Boelie weer gerustgesteld was om weer in het zadel te stappen. Heb echter hierna nog een week pijn geleden en na een week een kwartiertje gereden tot mijn rug het weer opgaf en vanaf dan niet meer er op gezeten. Niet uit angst, maar uit lichamelijk ongemak.
Blijft wel een mooi uitzicht, dit was van de laatste keer rijden
https://boktimg.nl/img/m/qz8TQg.jpg
November was voor mij een hele drukke maand. Nieuwe baan, eigen appartementje, hele boel geregel en gedoe. Boelie kreeg wel zijn aandacht en longeerbeurten, maar ik kon het niet opbrengen door alle drukte nog volop met Boelie bezig te blijven. Plus de kortere dagen.
13. Uiteraard wel zo onze fun-momentjes in de paddock
Kiekeboe
https://boktimg.nl/img/m/EmrdVP.jpg
December was vooral de maand van opnieuw dingen oppakken. Ondanks de feestdagen en drukte hierdoor op het werk, heeft het ex-verzorgstertje nog een paar keer gelongeerd.
Sneeuw viel en ook ik glibberde de weg op om sneeuwfoto's te maken van Boelie. Boelie dacht er het zijne van
[ITP] Sneeuw'fun' met Boelie
14.
Stalgenootje had aangeboden Boelie qua rijden op te pakken en dat aanbod heb ik aangenomen. Daarbij probeer ik met longeren nog wat bij te houden en zelf weer nog meer kilo's af te vallen. (werk helpt mij daarbij met een kantine met kluisjes en wc's te hebben waar je eerst 34 traptredes voor moet beklimmen , en verplicht 3x pauze moeten nemen en met binnenkomen alles in kluisje achterlaten en met weggaan weer meenemen, laat staan als je tussendoor nog naar de wc moet )
Verder blijf ik uiteraard genieten van Boelie's aandacht en Boelie van mijn aandacht voor hem, en snoepjes, en wortels, en extra plukjes hooi, en ander eten Ben niet te beroerd toe te geven dat ik hem enigszins verwen, maar dat moet kunnen vind ik
In 2018 hoop ik weer nog meer kilo's kwijt te raken, Boelie die weer helemaal op en top is na een behandeling van de osteopaat en tandarts die in januari al gepland staan en stiekem hoop ik ook officieel te kunnen starten in het buitenseizoen met Boelie. Dat laatste lijkt voor nu nog ver weg, maar wie weet hoe snel het gaat nu de feest(vreet)dagen met familie achter de rug zijn en ik 2 januari gelijk met overuren op het werk mag beginnen.
Gewoon van elkaar genieten en weer nieuwe stappen vooruit zetten, dat worden de echte doelen!
15. Wij wensen iedereen een heel gelukkig nieuwjaar!
Ook maar even kijken dat ik voor dit jaar meer foto's maak, zodat ik in het volgende jaaroverzicht niet zo veel hoef te vertellen