Geplaatst: 09-12-17 21:45 Ik word altijd erg vrolijk van de leuke jaren die iedereen gehad heeft met zijn/haar paarden.
Zelf heb ik ook een heel tof jaar achter de rug, namelijk het ophalen van mijn veulen (die al 3 jaar geen veulen meer is) en haar voorbereiden op het 'echte' paardenleven.
Vorig jaar april hebben wij haar rondom laten keuren en is zij PROK verklaard, fijn begin. Ook had zij als veulen een eerste premie behaald maar door haar A register mocht ze niet verder naar Ermelo.
[***] is een 3,5 jarige merrie van de hengst [***] (oldenburger). Aan moederskant zit [naam], maar bekijk haar papier vooral zelf.
Stamboom van [***].
Halverwege februari hebben wij haar opgehaald uit de opfok en naar stal gebracht. Zo zag ze er toen nog uit. Een echte baby met dikke vacht.
Ze liep keurig de trailer op en we waren onderweg. Ook het uitladen en op een stal zetten deed ze braaf, maar vond ze nog erg spannend.
Op de nieuwe stal zijn we heel langzaam aan begonnen met het nieuwe leven. Voor het eerst een soort van longeren, het was allemaal wat. Maar 1 ding wat mij zeker niet tegenviel is hoe ze liep! Dit is hetzelfde paardje wat ik 3 jaar geleden als veulentje zag lopen...
Lekker rustig aan, eerst met halster en touw en toen dat eenmaal goed ging met hoofdstel.
Hoop nieuwe dingen ontdekken, zo ook voor het eerst een deken op. Haar gezichtsuitdrukking spreekt hier echt boekdelen.
Maar gelukkig na een paar keer op en af doen ging het steeds makkelijker en kreeg ze een ander dekentje op.
Eigenlijk ging alles heel snel, heel goed. Rustig aan voor het eerst met een singeltje, toen dat goed ging met een bijzetje.
Ondertussen groeide het vertrouwen met de dag en kon ik eigenlijk lezen en schrijven met haar.
Na verloop van tijd maakte de singel plaats voor het zadel, maar ook dit maakte geen indruk op haar.
Zoals altijd probeerde ze echt heel erg haar best te doen en te begrijpen wat er van haar gevraagd werd.
Dus de volgende stap werd gezet! Het hangen, zitten en stappen, wederom geen beangstigende reacties, doordat we alles zo rustig aan doen en stapje voor stapje op haar tempo verder gingen.
En ook de daarop volgende stap werd gemaakt.
Een keer of 5 erop gezeten en toen even rust gegeven, ze deed alles zo braaf dat er geen nood aan de man was.
Even een soort tussenfoto van hoe ze er toen uitzag. Als je deze plaatst tegenover hoe we haar hadden opgehaald.... Knapperd! Maar nog lang niet waar ze zijn moest.
Hierna zijn wij van stal veranderd, ik ben van mening dat een jong paard lekker de hele dag op het land mag lopen en daar ook de juiste ruimte voor moet hebben. Op de vorige stal was het land echt postzegel formaat en bij elk bokje of geintje werden ze binnen gehaald.
Ze stond heerlijk de hele dag op het land met een vriendinnetje en had een hele tijd vrij op alle indrukken te verwerken. Maar na enkele heerlijke weken vrij gingen wij ons toch echt rustig aan voorbereiden op de stamboekopname in de Midden-Beemster.
Ondertussen was ze ook weer lekker in de bespiering gegroeid en werd ze steeds meer een 'paard'. Het baby paardje ging er af en maakte plaats voor een echt diva..
Toen was de dag daar zelf... Mijn eerste klaar gemaakte merrie en dan ook nog eens mijn eigen merrie.
Iets met mijn paard is de leukste... Maar goed, we hadden geen verwachtingen want sommige dingen zijn niet te voorspellen.
Video is het kijken zeker waard!
En jawel! Ze werd ster met 75/75, wat ben ik trots! Mijn register A merrie doet het toch maar eventjes...
Haar fokkers kwamen helemaal uit Zeeland om te kijken en gelukkig ook niet voor niets!
Hierna heeft ze eigenlijk tot het einde van het weideseizoen vrij gehad, wat betekende van vroeg tot laat op het land en lekker dutten in stal.
Maar aan alles komt een einde en zo ook helaas aan het heerlijke weideseizoen.
Tijd om weer aan het werk te gaan! Na een paar keer gelongeerd te hebben, er maar weer op gekropen.
Gelukkig was ze nog altijd dat heerlijk brave maar voorwaartse paard als voor de verhuizing!
We werken nu vooral aan het langer maken van de hals en het sturen. Het is nou eenmaal een groene merrie en ik kan niet alles in 1 keer voor elkaar hebben. Wij hebben haar dan ook nooit met 1 hulpteugel gereden.
En nu wisselen we het rijden met het longeren af en doen we ongeveer 3 a 4 keer per week 'iets'.
Het stoom afblazen is nog altijd een hot topic bij [***], af en toe even lekker extra door de baan zonder aanleiding.
Klikje
Maar vooral gezellig samen tutten, middagdutjes doen en avond wandelingen zijn onze favoriet.
Wandelen...
Middagdutjes. 
Zelf heb ik ook een heel tof jaar achter de rug, namelijk het ophalen van mijn veulen (die al 3 jaar geen veulen meer is) en haar voorbereiden op het 'echte' paardenleven.
Vorig jaar april hebben wij haar rondom laten keuren en is zij PROK verklaard, fijn begin. Ook had zij als veulen een eerste premie behaald maar door haar A register mocht ze niet verder naar Ermelo.
[***] is een 3,5 jarige merrie van de hengst [***] (oldenburger). Aan moederskant zit [naam], maar bekijk haar papier vooral zelf.
Stamboom van [***].
Halverwege februari hebben wij haar opgehaald uit de opfok en naar stal gebracht. Zo zag ze er toen nog uit. Een echte baby met dikke vacht.
Ze liep keurig de trailer op en we waren onderweg. Ook het uitladen en op een stal zetten deed ze braaf, maar vond ze nog erg spannend.
Op de nieuwe stal zijn we heel langzaam aan begonnen met het nieuwe leven. Voor het eerst een soort van longeren, het was allemaal wat. Maar 1 ding wat mij zeker niet tegenviel is hoe ze liep! Dit is hetzelfde paardje wat ik 3 jaar geleden als veulentje zag lopen...
Lekker rustig aan, eerst met halster en touw en toen dat eenmaal goed ging met hoofdstel.
Hoop nieuwe dingen ontdekken, zo ook voor het eerst een deken op. Haar gezichtsuitdrukking spreekt hier echt boekdelen.
Maar gelukkig na een paar keer op en af doen ging het steeds makkelijker en kreeg ze een ander dekentje op. Eigenlijk ging alles heel snel, heel goed. Rustig aan voor het eerst met een singeltje, toen dat goed ging met een bijzetje.
Ondertussen groeide het vertrouwen met de dag en kon ik eigenlijk lezen en schrijven met haar.
Na verloop van tijd maakte de singel plaats voor het zadel, maar ook dit maakte geen indruk op haar.
Zoals altijd probeerde ze echt heel erg haar best te doen en te begrijpen wat er van haar gevraagd werd.
Dus de volgende stap werd gezet! Het hangen, zitten en stappen, wederom geen beangstigende reacties, doordat we alles zo rustig aan doen en stapje voor stapje op haar tempo verder gingen.
En ook de daarop volgende stap werd gemaakt.
Een keer of 5 erop gezeten en toen even rust gegeven, ze deed alles zo braaf dat er geen nood aan de man was.
Even een soort tussenfoto van hoe ze er toen uitzag. Als je deze plaatst tegenover hoe we haar hadden opgehaald.... Knapperd! Maar nog lang niet waar ze zijn moest.
Hierna zijn wij van stal veranderd, ik ben van mening dat een jong paard lekker de hele dag op het land mag lopen en daar ook de juiste ruimte voor moet hebben. Op de vorige stal was het land echt postzegel formaat en bij elk bokje of geintje werden ze binnen gehaald.
Ze stond heerlijk de hele dag op het land met een vriendinnetje en had een hele tijd vrij op alle indrukken te verwerken. Maar na enkele heerlijke weken vrij gingen wij ons toch echt rustig aan voorbereiden op de stamboekopname in de Midden-Beemster.
Ondertussen was ze ook weer lekker in de bespiering gegroeid en werd ze steeds meer een 'paard'. Het baby paardje ging er af en maakte plaats voor een echt diva..
Toen was de dag daar zelf... Mijn eerste klaar gemaakte merrie en dan ook nog eens mijn eigen merrie.
Iets met mijn paard is de leukste... Maar goed, we hadden geen verwachtingen want sommige dingen zijn niet te voorspellen.
Video is het kijken zeker waard!
En jawel! Ze werd ster met 75/75, wat ben ik trots! Mijn register A merrie doet het toch maar eventjes...
Haar fokkers kwamen helemaal uit Zeeland om te kijken en gelukkig ook niet voor niets!
Hierna heeft ze eigenlijk tot het einde van het weideseizoen vrij gehad, wat betekende van vroeg tot laat op het land en lekker dutten in stal.
Maar aan alles komt een einde en zo ook helaas aan het heerlijke weideseizoen.
Tijd om weer aan het werk te gaan! Na een paar keer gelongeerd te hebben, er maar weer op gekropen.
Gelukkig was ze nog altijd dat heerlijk brave maar voorwaartse paard als voor de verhuizing!
We werken nu vooral aan het langer maken van de hals en het sturen. Het is nou eenmaal een groene merrie en ik kan niet alles in 1 keer voor elkaar hebben. Wij hebben haar dan ook nooit met 1 hulpteugel gereden.
En nu wisselen we het rijden met het longeren af en doen we ongeveer 3 a 4 keer per week 'iets'.
Het stoom afblazen is nog altijd een hot topic bij [***], af en toe even lekker extra door de baan zonder aanleiding.
Klikje
Maar vooral gezellig samen tutten, middagdutjes doen en avond wandelingen zijn onze favoriet.
Wandelen...
Middagdutjes.
In 2018 hopen ik dat we misschien met het outdoor seizoen eens aan start kunnen komen, maar ik heb vooral geen haast! Deze knappe dame komt er wel en ik zet er vooral geen druk op om te presteren.
Bedankt voor het kijken en ik hoop dat jullie net zo een leuk jaar achter de rug hebben!
