Geplaatst 2017 was een bewogen jaar, met heel veel dalen. Gelukkig hebben heel veel lieve mensen (en dieren) mij overeind weten te houden en gaat het nu langzamerhand weer wat beter met me.
Laten we gewoon stapsgewijs door het jaar scrollen!
Laten we gewoon stapsgewijs door het jaar scrollen!
~
Maart
In Maart was ik nog bijrijdster van Santana, een Holsteiner merrie uit Duitsland. Dit ging allemaal welletjes, en ik was een happy penny. Wij trainden samen aan de dressuur, terwijl de eiganeresse het springen weer oppakte om haar klaar te maken voor haar 1.30 parcours.
~1~
~
~
April
In april heeft de eigenaresse besloten om van stal te verhuizen, zodat ze zelf vaker en makkelijker naar Santana kon. Dit betekende helaas voor mij dat ik San niet meer bij kon rijden. Ondanks deze klap hebben we nog leuk samen een maandje kunnen trainen, en tegen de tijd dat Santana werd verhuisd kreeg ik al bericht van een stalgenoot dat zij eventueel een bijrijdster zocht voor haar merrie.
Weer een merrie, dacht ik gelijk. Maar een gratis aanbod kunnen we uiteraard niet afslaan, dus ik ben haar eind maart/begin mei eens gaan poetsen en gaan wandelen om kennis te maken.
~2~
~3~ Afscheid van mijn lieve vriendin(netje)
~
~3~ Afscheid van mijn lieve vriendin(netje)
~
Mei
Santana was weg, en ik voelde me vrij leeg. In oktober heb ik mijn allergrootste vriend al moeten verlaten, en daarna heb ik nog twee paarden gereden dat uiteindelijk niet werkte. Ik miste de lol en de band die ik al die tijd gevoeld had bij Ray.
Maar daar zat ik dan plots, op Rana. Een van de eerste keren met wandelen bleek al gauw dat ze een echte merrie was en als een bulldozer door je heen kan stampen. Dat was nieuw, alweer...
Onder het zadel kan ze drammen, maar bokken is iets dat ze nooit zou doen, dus ze gaf me al snel vertrouwen en we konden al snel lekker gaan trainen.
We rijden Rana zonder bit, en dit was ook nieuw voor mij. Gelukkig brengt het totaal geen verschil met rijden en die onzekerheid was snel weg.
~4~
~
~
Juni
Veulentjes, bloemetjes, een en al vreugde!
Rana kon af en toe wat minder rad lopen, maar we zochten hier niet echt iets anders en bouwden gewoon rustig op en wandelde ook veel.
Rana gaat er van tussen.
~5~
~6~
~6~
Juli
Ik had al enkele keren zonder zadel gestapt tijdens het herstellen en had eindelijk de ballen om eens zonder zadel echt te gaan draven. Het was een prachtige, hete zomer en we hebben er van genoten.
~7~
~8~
~9~
~8~
~9~
Maar toen ze steeds kreupelde begon ik me toch zorgen te maken. Ik heb het gefilmd en dit naar Tamara (TamaraFloor op bokt) gestuurd. We aren nog aan het opbouwen en hadden niet verwacht dat ze weer onregelmatig zou gaan lopen. We moesten gaan stappen.
Mijn vriend was zo stoer om eens op te stappen.
Gelukkig is Rana hartstikke braaf en heeft mijn vriend niet gezien hoe ze me aankeek toen hij opstapte.
Augustus/september
Rana ging ondanks het stappen niet beter lopen. We werden doorverwezen naar de kliniek. School gaf mij hier voor vrij, dus ik mocht mee.
Onze grote vriendin had al tijden niet alleen op de trailer gestaan, dus we waren beiden een beetje zenuwachtig wat er op de trailer zou gebeuren. Maar wat een engeltje, we kwamen aan op de kliniek en ze had gewoon hooi staan eten en was niet gaan zweten. Pfieuw.
~11~
Helaas, na meerder keren te zijn verdoofd bleef ze onregelmatig lopen. Ze moest een nachtje blijven staan omdat ze geen foto's konden maken met al het vocht in het been (door de verdovingen), dat viel ons erg zwaar.
Ze kwamen uiteindelijk tot de conclusie dat de aanhechting van haar pees onder de linkervoorknie was beschadigd/geïrriteerd. Zes weken stappen, zonder enige belasting...
~12~
~
~
Oktober tot nu
Tegen de verveling leren we Rana nu enkele oefeningen van vrijheidsdressuur en grondwerk, om haar hoofd leeg te maken. We hebben geluk met Rana, want ze doet super rustig aan en haalt geen rare dingen uit (behalve op voeten staan)!
Wijken aan de hand, kusje, jambette, achterwaarts en beginnend flemen zijn de dingen die we Rana nu onder andere leren.
Een tijdje terug
~13~ 
Na zes weken stappen bleek ze nog steeds niet zuiver te lopen. Er was verbetering, maar het was nog niet goed. Heel erg jammer, maar met een positieve blik zijn we nu aan de volgende zes weken begonnen. Over enkele weken hopen we zelfs al weer onder het zadel te kunnen gaan stappen. Voor nu mag ze worden bijgezet, waar ze overduidelijk een hoop plezier in steekt.
~14~
Dus...
...Dit is niet hoe je een jaar af wilt sluiten, maar we blijven positief en hopen op het beste (en doen er alles aan om het beter te maken). Ik ben erg blij om weer een paard te verzorgen waar ik zo veel vertrouwen en werk in kan zetten, ondanks dat het echte werk nu stil ligt.
~15~
Ik ben vast nog iets vergeten, maar dit is een goed overzicht van mijn 2017!
Een reactie of tem vinden we natuurlijk leuk!
Liefs, Chantal
