Penny_Shadow schreef:Aan de ene kant ben ik blij dat ik het eindelijk uitgesproken heb, aan de andere kant begint het nu allenmaal.
Het voelt een beetje alsof we aan een marathon zijn begonnen. Maar ik heb al 20 kilometer gerent en voor hun is het startschot nu pas af gegaan.
Ja, die begrijp ik....!
Citaat:Wat wel iets is. Een van mijn angsten is dat de hele boel uit elkaar klapt. Als in dat de familie van alle kanten van elkaar scheid.
Ja.
...dat is een angst waar je overmorgen emdr op zou kunnen doen.
Geen enkel kind wil scheidende ouders - incestkinderen krijgen het vaak impliciet of expliciet als verantwoordelijkheid op hun schouders.
Citaat:Nou was ik dat niet van plan. Daarom heb ik dus nou ook juist besproken. Ik heb ook aangegeven dat dit mijn angst is dat alles uit elkaar valt. Ik vind het dus ook geen oplossing en het zal een oplossing in het heetst van de strijd aangedragen zijn.
...eh, in het heetst van welke strijd? Die, die jij verwacht en bang voor bent...?
Citaat:Ik heb as vrijdag weer emdr staan, maar ik weet niet zo goed of ik dat nu wel kan en wil. Ik ben gesloopt sinds zaterdag. Ik slaap enorm onrustig en ik ben veel moe, maar echt slapen (ook overdag) lukt niet. Alsof mijn ogen maar niet dicht liggen gaan.
Emdr is een client centered therapie waarin jouw veiligheid voorop staat.
Als je echt te moe bent ga je alleen praten vrijdag, maar je kunt de sessie ook gebruiken om 'de angst die nu bovenligt' (of welke emoties dan ook) aan te pakken.
Citaat:Mijn moeder gaf gisteren ook al aan (we hadden in de middag zitten kletsen) dat mijn vader eigenlijk gewoon heel erg bang is. Bang dat hij alles en iedereen kwijt raakt. Bang voor zijn eigen verleden?
Zou kunnen...
Maar dat is zijn pakkie an!
Uiteraard kan het goed zijn om te weten uit welke hoek de wind waait, maar laat het daar bij.
Citaat:Zoals ik eerder al schreef, mijn vader heeft ook geen makkelijke jeugd gehad. Alles draaide om het hebben van macht bij hem thuis. Dat heeft hij meegenomen naar de relatie met mijn moeder en met ons vroeger. Daar komt het hele sexueel misbruik volgens mij ook vandaan. Het ging om macht. Mijn vader heeft op een punt gezeten dat hij het allenmaal niet meer kon verwerken en dat de oplossing van zijn hoofd een tweede persoon maken was. Die 2e persoon was hemzelf als klein jongetje. Dat is rond die zelfde tijd geweest.
De gebeurtenis van de pennendopjes is het beste voorbeeld voor mij. Hij liet ons dingen bij onszelf doen, want die macht had hij toen.
Mijn vader heeft vroeger ook emdr therapie gehad, zon 10 jaar terug. Om dit allenmaal te kunnen gaan verwerken. Hij erkent nu dat hij dingen fout, gruwelijk fout heeft gedaan. Maar hij kan zichzelf op geen enkele manier vergeven. Ook niet de persoon die hij nu is.
Accoord: dan is zijn therapie nog niet klaar.
Zijn werk - niet het jouwe!
(Niet dat het aan hem is, vergeving - maar blijvende angst hoort niet. Gebrek aan acceptatie ook niet. En stukjes resterend schuldgevoel "mag best", er is tenslotte forse schade aangericht dus er IS gewoon schuld.)
Citaat:Mijn moeder heeft mij gisteren ook gevraagd wat voor soort therapeut mijn relatietherapeut is. Of dat bij haar zou passen met het oog op familietherapie.
Ik zie dus ook wel weer mogenlijkheden.
Sorry voor de lange post.
Groetjes. Penny
Niets te sorry!
Dat je moeder zoekt naar therapie is alleen maar prima. (Of gezinsgesprekken of relatiegespekken nu aan de orde zijn is een volgende vraag, aan de therapeuten om te beoordelen.
Je zus heeft voorlopig 'genoeg aan zichzelf', maar de 'korte, enkele mededeling' dat hij niet ontkent of bagetaliseert kan een enorme opluchting zijn. (Mogelijk heeft ze een demon die stelt dat ze zich aan zou stellen. Een dader die het geen aanstellerij vindt kan dan helpen.)
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
) Maar wat zij individueel doen, is niet jou verantwoordelijkheid! 
aan de andere kant gaat mijn hartslag al vanaf het moment dat ik gebeld heb met 110 slagen per minuut. Ik heb zo veel vragen.
