Even deels in een quote voor de mensen die het eerste topic niet hebben gelezen:
Citaat:Mijn vader is 62 jaar oud en altijd al een hele grote hondenvriend geweest. In het verleden ook een hond gehad, dus ook de ervaring, maar nog steeds trekken honden ontzettend naar hem toe.
Mijn vader is iemand die altijd voor de ander gaat en zichzelf niet zoveel gunt, terwijl hij zoveel beter verdiend. Nu is hij door een bijna-dood ervaring omgeslagen en kiest eindelijk weer eens voor zichzelf. Godzijdank. Het eerste wat hij zei (of nouja, opschreef op een bord. Hij lag nog aan de beademing en een hart-longmachine) nadat hij wakker werd na een operatie waarvan niemand wist of hij überhaupt nog wakker ging worden... 'Hond'. Hij wil weer een hond! Een maatje om te troetelen, mee te wandelen, op pad te gaan.. yes!
Mijn vader is momenteel thuis aan het aansterken en wacht nog een schildklier operatie af, maar ik kan gelukkig zeggen dat het allemaal weer goed gaat komen. Wel met levenslange medicatie en een andere levensstijl, maar hij is er nog, wil nog ontzettend veel van de wereld zien, dingen doen en kiest weer voor zichzelf.
Klaar om te wandelen en te spelen, maar de energie niet om een puppy op te voeden. Wat heel begrijpelijk is. Daarom ben ik op zoek naar een volwassen hond die al netjes is opgevoed en op zoek is naar een nieuw huisje.
Na echt ontzettend veel per pb's, wat mijn hart enorm verwarmde.. wat is bokt toch geweldig
Waarin hondjes werden aangeboden, tips werden gegeven en meerdere malen een hart onder de riem betreft de situatie met mijn paps.. , en een paar teleurstellingen, ben ik op een hondje in Dierenopvang Koningen gestuit. Het was werkelijk waar liefde op het eerste gezicht vanaf de foto's en beschrijving alleen al.. Tico! Dit moet hem worden! Dit is een match made in heaven! Het kan echt niet anders
Dus ik bellen.. oliebol. Net gereserveerd. Meen je niet.
Ik mijn verhaal gedaan en zij was het ermee eens dat het klonk als een perfecte match, en baalde ook dat Tico al gereserveerd stond. Telefoonnummer genoteerd en indien het niet zou klikken, werd er telefonisch contact met mij opgenomen zodat ik alsnog langs kon komen. Ik was ontzettend bang dat dit het weer niet ging worden.. hoe kan je nou dat snoetje bezoeken en hem niet willen meenemen? Dacht ik.
Prompt werd ik de volgende dag gebeld met de woorden 'het is alsof het zo moet zijn, maar de persoon die zou komen kijken vandaag, heeft zojuist afgezegd!'. Ik ben echt DIRECT in mijn auto gesprongen! ... Die ik ook al hondproof had gemaakt. Honden-auto deken, veiligheidsriem die aan de gordel kon.. ik was er helemaal klaar voor.
Toen Tico tevoorschijn kwam, begon mijn hart alleen nog maar meer te smelten... wat een droppie! Mee gewandeld, lang gesproken en toen kwam natuurlijk het grote moment... 'Wil je hem mee op proef nemen?' JAAAAA.
Dus zowaar is Tico afgelopen zaterdag met mij de auto in gegaan, lange reis terug op naar Almere om te kijken of het zou klikken.
Nu 5 dagen later kan ik zeggen dat mijn paps weer een stuk vrolijker is, weer echt mijn papa zeg maar.
Alle spanning van het ziekenhuis, de realiteit dat je er bijna niet meer bent geweest, zoveel medicatie slikken op een dag.. weinig mogen, van iemand die hard aan 't werk was en daarnaast zijn hobby's had, naar iemand die de hele dag thuis zit... en maar wachten op de operatie.. hij werd er niet vrolijker op. Wat hartstikke logisch is
..Hij gaat nu veel vaker naar buiten, loopt zelf minstens 3x met Tico per dag, aangezien hij in de rui is, borstelt hij hem ook dagelijks buiten en kan heerlijk lang met hem knuffelen!
Daarnaast lopen ik en mijn broer ook allebei nog uitgebreid met Tico.
En Tico weet al heeeeel goed waar z'n huisje is op de terugweg én bij wie hij hoort. Als ik met hem ga lopen op 't moment dat m'n paps een paar kleine boodschapjes wil doen, lopen we een stuk met hem mee en lopen dan door... maar Tico wil dan het liefst achter mijn paps aanlopen. Waaaar gaat hij heen? En waarom gaan wij niet mee?
Uiteraard als we dan toevallig dezelfde terugweg nemen, weer langs de supermarkt, dan wil Tico ook weer graag naar de ingang om te kijken of de grote baas al klaar is
Nou, Tico heeft echt onze harten gestolen en eigenlijk was hij tot aankomende zaterdag nog op proef.. maar terwijl ik dit topic aan het schrijven ben, komt mijn paps zojuist mij melden dat hij zo direct gat bellen naar het asiel... om het papierwerk etc helemaal in orde te maken 'want hij gaat echt niet meer weg hoor!!!'
Genieten jullie even mee bij deze plaatjes?
Bij thuiskomst lag 'ie al heerlijk bij mij op de bank. Bijkomen van de reis maar zich totaal niet onder een tafel willen verstoppen of in een hoekje gaan liggen. Nee, gewoon lekker op de BANK!
Dag 2 lekker in zijn mandje!
Ook dag 2, dit is echt zijn ding. Je komt de kamer binnen, hij komt kwispelend naar je toe en legt zich zo voor je neer. Aai me dan! Wanneer je dan aan z'n buik kriebelt, of op z'n hoofdje, bij z'n oortjes (hij vind echt alles goed) krijg je een heerlijk tevreden geluidje en gaan z'n oogjes op dromenland stand.
Dag 4, uit met de baas! Wat echt ongelooflijk goed gaat. Bij het dierenasiel hadden ze mij gewaarschuwd dat Tico niet altijd even veel zin heeft, dit heeft soms ook te maken met een trauma in zijn ruggenwervels. Die zijn nog aan het herstellen, dus grote stukken kan Tico nog niet zo goed lopen.
Bij 't asiel heb ik er natuurlijk ook een rondje meegelopen om te kijken wat hij dan doet. Hij staat dan even stil, schudt wat heen en weer met z'n koppie en blijft staan van joh.. nee, geen zin. Niet terugtrekken, niet boos worden.. nee, gewoon even wachten en geduld hebben. Oh, ze geeft me niet mijn zin.. oké, ik loop wel weer door. En klaar.
Na een stukje daar te hebben gelopen zag ik wel dat z'n pasje wat stijver werden, dan geeft hij echt aan dat het niet meer zo lekker gaat.. nou dan gaan we weer op tijd terug.
We zijn de medicatie aan het afbouwen en met iedere dag gaat het niet alleen soepeler, maar ook enthousiaster (echt kwispelend en enthousiast dribbelend naar de deur om naar buiten te gaan. En ook tussendoor dat hij zelf aangeeft van joh, ik wil nog een keertje extra
) Eigenlijk de laatste 3 dagen helemaal geen tegenstribbelingen meer gehad! Daarnaast ook langere stukken lopen zonder dat Tico met z'n lijf aangeeft dat het niet (meer) gaat.
Hij houdt het heel goed vol en we merken eigenlijk alleen 's ochtends met de eerste 3 pasjes dat hij ietswat stijf is.. voor de rest merken we 't eigenlijk niet meer.
Kroelen met de baas
Vandaag. Als de grote baas aan tafel zit, te eten of even iets op zijn laptop aan 't doen. Komt Tico er graag bij liggen om het in de gaten te houden
Ook met mij knuffelen! Ligt 'ie tussen je benen in en dan lekker z'n buikje kroelen
En weer ff moe
) heeft gekregen! 
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
