Ayasha schreef:Mars: het is inderdaad een erg nare manier... Ex was ook "plots" (alsin; hij was ook 's morgens ineens dood ) maar van Ex wisten we dat het geen jaren meer zouden zijn maar maanden.. We dachten nog één zomer en dan laten we hem gaan... Maar dit... Van gezond naar dood in nog geen 24 uur... Zelfs de DA zei gisteren middag nog dat hij in bijzonder goede conditie was buiten de symptomen... (in welsh/shetlander conditie en ondanks dat hij erg ziek was nog steeds alert.) Wat is dit verschrikkelijk hard... Voor je goed beseft wat er aan het gebeuren is ben je afscheid aan het nemen... En op een zeker niveau besef ik nog steeds niet dat hij echt weg is.. Mijn hoofd blijft zeggen "nee joh, Phara loopt nog wel een paar jaar."
Eigenlijk was jullie verhaal samen dus nog niet 'af' om het zo te noemen... Dat maakt het zeker extra hard, wanneer je te maken krijgt met ziekte kom je als vanzelf in een proces van acceptatie en afscheid. Dat heb je nu over moeten slaan en dat maakt het vast ook extra lastig om er vrede mee te hebben. Heel erg verdrietig en moeilijk, geen woorden voor eigenlijk...