Daar is hij dan. Mijn Diego. 4 maanden geleden kwam hij op mijn pad. Op dezelfde dag dat ik mijn prinses Corine in moest laten slapen door hoefkanker.
Kun je het je voorstellen? Even voor de afleiding tuinsetjes kijken en ineens zie je daar een paarden hoofd voorbij komen. Vind je misschien dit interessant stond erbij. Nou.... niet echt. Maar dacht laat ik er een mailtje aan wagen. Project stond erbij...
Ben zaterdags gaan kijken. Wat een lieverd. Upper Class x Wolfgang. Zegt mij niks. Ik kijk naar andere dingen. Proefgereden en ondanks de stempel onberekend gedrag toch de gok gewaagd. 2 krampbenen achter maar hebben we niet allemaal onze rugzakjes?
En wat een lot uit de loterij. Zo'n grappenmaker. Nog nooit in zn leven op buitenrit omdat hij alles eng vind geweest, maar meneer doet met mij een trec. En de nodige buitenritjes.
Nee hoor springen vind hij niks werd mij verteld. Nou hij vind het geweldig. Niet zo hoog oke. Hoeft voor mij ook niet. Het gaat om de lol.
Schriktraining. Heb me blauwgelachen. Hij word steeds zelfverzekerder. Zelfs op de wipwap.
Dressuur... tja als de handrem eraf gaat en hij de bak weer wat leuk gaat vinden komt dat ook goed. Nu 3 wedstrijden gedaan en B+3 maar kan me voorstellen dat je na 6 jaar alleen maar de bak te hebben gezien je nu meer geniet van andere dingen.
Wel wennen hoor. Van een brede Belgische merrie van 1.62
naar een smalle kwpner van 1.73.
Maar de afgelopen 4 maanden waren top! En om dit niet geheel te mooi te laten klinken. Mijn zit is en word nog steeds goed getest. Steigeren en bokken is hem niet vreemd. Hij is nog steeds onzeker en als het hem te spannend word kan hij nog sneller draaien als een rodeostier. Maar ik heb de tijd.
