Vorig jaar wilden we eigenlijk al een poging doen, maar helaas brak mijn man vlak ervoor zijn enkel, waardoor het niet door kon gaan. Dit jaar gingen we in de herkansing en nu gelukkig geen blessures die roet in het eten gooiden!
Door omstandigheden hebben we niet heel vaak kunnen oefenen en aangezien we niet heel veel buitenrij-ervaring hebben en mijn man eigenlijk best bang is voor paarden, heb ik me wel wat zorgen gemaakt of het allemaal wel goed zou komen. Maar dat deed het dubbel en dwars hoor!
Mijn normaal best wat angstige paard liep zonder twijfelen over een brug, langs een diepe sloot, vlak langs een kudde koeien, over smalle slingerpaadjes, door akkerbouwvelden, over het drukke concoursterrein met witte tenten, speakers en vlaggen. De oortjes volop in de wind en ze genoot.
En mijn man rende er dapper vooraan, af en toe even omkijkend of dat grote paard hem niet in zijn nek zou springen
. Hij heeft een mooie tijd gelopen (daar heb ik geen verstand van) en ik ben über-trots dat we dit toch maar even samen als team met z'n drietjes gefixt hebben. Opzadelen bij de trailer
Even losstappen, hier vonden we het beide nog wel heel spannend
Foto van Paul Abrahams bij de start:
Eenmaal onderweg zakte de spanning weg en gingen we als een speer!
Finish!!
Tijd om bij te komen
Opgelucht dat het allemaal goed is gegaan waagt mijn man zich toch om Wainonia (verdiend) te belonen
Blije mij!
Foto's van onderweg heb ik helaas nog niet, maar dit was de start en de aankomst. Ik zit nog even op mijn wolkje, blij dat we na lange tijd weer eens echt iets leuks hebben gedaan.
Zeker als je paard nerveuzig is buiten, heeft ze toch iemand om zich aan op te trekken. 
Het ziet er uit als een fantastische dag! 
