Geplaatst Ik zat er echt even helemaal doorheen gisteren, inmiddels zijn de emoties wel weer gezakt maar het blijft voor mij een frustratie. Ik heb al jarenlang last van mijn gewicht maar heb het alsmaar verwaarloosd.
4 jaar geleden ging het mis, toen ging ik op mijzelf wonen en bij gebrek aan werk in het onderwijs ben ik toen gaan werken in een productiebedrijf. Dit was vreselijk hersendodend werk en ook nog eens 's nachts op onregelmatige tijden. Het feit dat mijn inkomen hiervan ook zo laag was dat ik mijn huur op den duur niet meer kon betalen zorgde er alles bij mekaar voor dat ik vreselijke stress ervoer en dit weg ben gaan eten. Omdat ik op mijzelf woonde en absoluut geen ritme had, ben ik gaan vreten.
Toen bleek dat ik geen uitzicht had op een beter inkomen verhuisde ik van Zwolle naar mijn vriend in Almere. Dit heeft er ook wel even in gehakt want mijn familie en vrienden wonen allemaal in Zwolle en om dan ineens zo ver weg te zitten van alles vond ik best lastig. Het gaan samenwonen was dus heel dubbel, gevolg: nog meer eten.
Een paar maanden later kreeg ik een vaste baan in het onderwijs (hoera!) maar dit vond ik enorm moeilijk in het begin, de populatie op die school was erg wennen voor mij waardoor ik de eerste maanden heel erg spijt gehad heb dat ik die baan aangenomen heb. Gevolg: nog veel meer eten! Kortom: er was altijd wel iets waardoor ik nog meer ging eten, ik baalde op die momenten wel van mijn gewicht 'maar ik was nu toch al dik, dus wat maakt het ook uit. Morgen begin ik met gezonder eten', maar morgen werd nooit vandaag. Tussendoor wel verschillende afvalpogingen gedaan maar dit hield ik dan hooguit 1 maand vol. Ik kon mijzelf er niet bij neerleggen dat het afvalproces lang zou duren en omdat ik mijn hele leven altijd mooi slank ben geweest voel ik me opgesloten in een lijf dat ik niet ken.
Inmiddels heb ik wel geaccepteerd dat het een langdurend proces zal worden, kleding die mij te klein is heb ik in een doos op zolder opgeborgen. Voorheen kocht ik nog weleens kleding iets te klein met de gedachte: 'Dat pas ik binnenkort wel', maar ik deed er verder niks aan waardoor al die kleding nu dus op zolder ligt. Ik heb mezelf gewoon een aantal jaren voor de gek gehouden en daar ben ik nu helemaal klaar mee. En ondanks dat ik me besef dat het lang gaat duren, steekt die frustratie op momenten als gisteravond de kop op. Alleen het verschil met toen en nu is dat ik toen had gedacht: 'Ik kap er wel helemaal mee want het schiet toch niet op'. En nu zit ik alweer klaar in mijn sportkleren, ondanks dat ik op dit moment weinig zin heb. Maar ik weet dat het goed voor me is om te gaan, en of het nu wel of niet snel gaat: het is nog altijd beter dan op de bank zitten en niks doen.
Nog even over mijn eten: we hebben tips gekregen van onze fitnesscoach hoe we verantwoorde keuzes kunnen maken en hoe we op verstopte suikers kunnen letten. Een paar jaar geleden heb ik me verdiept in suikervrij eten dus dit alles klonk me al niet onbekend in de oren maar het is toch goed om het allemaal nog eens te horen.
Ik probeer op dit moment suikerarm te eten, oftewel: af en toe eens een pakje of zakje gebruiken moet kunnen want we hebben gemerkt dat suikervrij eten voor ons teveel gedoe is. Ook wil ik voor mezelf ruimte incalculeren om af en toe tussendoor wat lekkers te kunnen pakken zonder me daar rot over te voelen.
Ik denk dat ik op een dag op een totaal van zo'n 1500 Kcal uitkom, give or take a few. Een voorbeeld van een aantal dingen die ik op een dag eet:
Ik ontbijt meestal met teff ontbijt (pap) met halfvolle melk, banaan en kaneel,
Ik lunch met speltbrood, vaak met pindakaas van calvé (suikervrij) en een gekookt eitje,
Sinds vorige week ontbijt of lunch ik met een whey perfection shake van Body&fitshop, deze maak ik aan met water en hierdoorheen doe ik dan nog 5 eetlepels havermout, rode vruchten (van die diepvriesdingen) en rode biet,
Tussendoor eet ik vaak komkommer of 2 pindarepen van zonnatura, maar ik pak ook weleens een schaaltje chips,
Qua avondeten varieert het nog weleens; vorige week was dit mijn avondeten:
maandag: ceasar salade (zo'n kant en klare groene salade van AH, lekker makkelijk na het sporten)
dinsdag & woensdag: tikka masala met zilvervliesrijst
donderdag & vrijdag: courgette lasagne
zaterdag: pizza (cheatmeal)
zondag: versgemaakte Turkse pizza. Dit klinkt heftiger dan het is, het is in feite wrap met rode saus, gebakken kipfilet, sla, komkommer, rode ui, tomaat en knoflooksaus. Alles hiervan is versgemaakt, behalve de wraps. De knoflooksaus is volledig suikervrij gemaakt van Belgische mayo en Griekse yoghurt.
gisteravond: 2 wraps met kruidenkaas, kalkoenfilet, sla en komkommer
Punt is dat ik het moeilijk vind om het aantal calorieën op een dag af te passen nu ik ook sport. Ik wil niet te veel eten maar vooral ook niet te weinig omdat ik mijn hardwerkende lijf wel wat te voeden wil geven naderhand.
Ik denk dat ik dit vrijdag ook even voorleg aan onze fitnesscoach.
Calorieën tellen en voeding bijhouden in een app heb ik een tijd gedaan maar dat werd een grote obsessie voor mij, dit nam zoveel tijd en energie voor mij in beslag omdat ik er in mijn hoofd de hele dag mee bezig was, dat ik er na verloop van tijd helemaal klaar mee was en dus ook direct helemaal niet meer op mijn eten lette.
En ergens merk ik echt wel aan mijn buik dat mijn lijf langzaam maar zeker strakker wordt, zo voel ik dat mijn buik onderbuik minder hangt. Ik had eigenlijk nog met het meetlint mijn omvang willen meten, maar ik ga daar vrijdag mee beginnen.
ik moet veel meer eten verplicht. Krijg meestal niet die hoeveelheden weg overigens. Je komt er wel.
Terwijl als ik eenmaal weer in dat ritme zit, het onwijs lekker vind om te trainen etc! Ook qua voeding gaat t allemaal even niet zo lekker 
Nieuwe baan en invloeden zorgen er ook voor dat ik heel moe ben, maar toch wil ik dat niet als excuus gebruiken (maar dat doe ik alsnog wel..) 
