Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Sclimpre schreef:Je zegt dat je hond zelfzeker is en nergens bang van is. Maar wanneer je het 'probleem' beschrijft doet dat heel erg denken aan een onzekere gestresste hond. Een zelfzekere hond gaat net heel relaxt om met andere honden. Een hond van 1 jaar is natuurlijk nog niet echt volwassen, dus hij kan hierin nog groeien.
Sclimpre schreef:Wat ook opvalt is het weekprogramma van je hond. Kan het zijn dat hij overvraagd is? Dat hij alles zo perfect probeert te doen dat hij ervan in de stress geraakt?
Sclimpre schreef:Mijn spontaan idee is van wat gas terug te nemen, stress-situaties te vermijden want als je hem echt niet kan bereiken, leert hij ook niets. Wanneer hij wat meer relaxt is, hem dan stilaan af en toe uit zijn comfortzone halen, maar niet zodanig dat hij compleet gaat stressen.
Ben wel benieuwd wat de hondenschool ervan zegt.
Sclimpre schreef:Kan je bv. gaan wandelen op een heel rustig moment? Zodat je 1 heel oude hond tegenkomt maar ook niet meer dan dat? Dus; relax - even het stressniveau wat hoger wanneer je die hond tegenkomt - verder terug een rustige wandeling. Wanneer je merkt dat hij de stress terug kan afbouwen dan ben je op de goeie weg.
Zijn Mechelaars vroege of laten honden? 1 jaar is voor de meeste honden zo een beetje tussen puber en jongvolwassene, maar vaak moeten ze zichzelf dan nog wat zoeken.
KiVa schreef:1 ervan is hyperactief. Wij hebben hem overgenomen op zijn 10maand
Teveel prikkel en een overdaad van lessen, leren...,hebben hem doen 'dichtklappen' bij de vorige eigenaar.
Hij was super alert, hypernerveus, maar zijn focus ging niet meer naar de geleider.
Hij wilde van alles gaan doen maar wist niet wat hij deed, dit uitte hem in heen en weer lopen, janken, commando's verwarren,.
Hij is nu 1,5 jaar, en doet perfect zijn werk, heeft zijn portie rust gekregen. Hebben we gewerkt aan de ontspanning en de stress is er nu vanaf... Maar hij blijft een hyperactieve hond.
Mensen vergeten vaak dat een hond niet op 1 jaar tijd alles kan gaan leren....
Je leert een hond 2x zoveel door net minder te gaan trainen maar kwaliteitsvol te gaan trainen.
Barbet schreef:Ik denk dat je teveel met je hond doet.
Je wilt een relaxte hond, maar hij krijgt daar de kans bijna niet voor.
Het is nog een jonge hond maar je doet nu al 3 verschillende sporten met hem.
Dat is veel, zeker voor een jonge hond van een toch al nerveus aangelegd ras.
Mijn advies zou zijn: skip 1 of 2 sporten en richt je op 1 sport.
Geef je hond meer rust.
nuscaniels schreef:Hier een mechelaar teef waarbij het op cursus met een leeftijd van toen 7 maanden geen doen meer was.
Er waren voor haar zoveel prikkels daar dat ze vanaf het moment dat ik kwam totdat we naar huis gingen ze alleen maar opgewonden aan het blaffen was en niet bereikbaar.
Overal op af willen en achteraan willen.
Ook kreeg ze last van redirectie. Ze was zo opgefokt dat ze naar een van de instructrices hapte ( gelukkig niet raak).
Toen ze daarbij ook nog ineens 's avonds met uitlaten uitviel naar passerende mensen en ik haar net op tijd terug had ben ik gestopt met de cursus.
Binnen 2 weken was dat uitvallen over (op fietsers en auto's na, maar dat is in de loop der jaren er heel erg uitgesleten)
In huis is het altijd een heerlijk relaxte hond, vriendelijk naar iedereen die over de vloer komt. Buiten ook naar alle mensen.
Straffen voor haar gedrag maakte haar alleen maar meer opgefokt, afleiden met een bal of eten ging wel maar dan werd ze daar helemaal gefocussed op.
Uiteindelijk opgelost door op afstand naar het geen te kijken wat haar triggerde, belonen bij goed gedrag en langzaam steeds dichterbij.
Ging het toch fout, negeerde ik het gedrag en liep gewoon door.
EmEm schreef:Verder gewoon rustig wandelen zonder druk, laat hem zelf initiatief nemen, zodat hij ook zelf controle kan uitoefenen. Dat geeft hem het vertrouwen dat hij de omgeving wel aan kan.
KiVa schreef:Wij hebben hem toen een 2tal weken complete rust gegeven en totaal niks meer gevraagd aan hem.
Er werd gewandeld, gespeeld maar niet gewerkt...
tot we zagen dat zijn stress/nerveus gedrag aan het stabiliseren was en hij weer zin had in werken.
Zo hebben we speelonderwijs weer het werken opgepakt.
Bv: Tijdens een wandeling, lieten we hem eens een gemakkelijke spoor zoek. Hij zag mij om een hoek gaan, zet ik mij achter een bankje en men man gaf het commando om te zoeken.
Ipv naar drugs te zoeken, werd eens een snoepje verstopt op een heel gemakkelijke plaats.
En dit alles vroegen we in het begin maar 1 keertje, hij kon niet missen gezien het heel gemakkelijke opdrachtjes waren, en zodra hij de opdracht volbracht had daarbij overdreven veel beloond werd, deden we gewoon verder met de wandeling of het spelen.
Je zag hem veranderen met de dag. De stress viel van hem af, werd rustiger..
Hondenscholen zijn niet altijd de beste raadgevers. Spijtig genoeg al vaak gezien hoe honden daar net verpest worden en ook de reden waarom wij er geen voet binnen zetten.
Het word je aangeraden om 2 tot 3 keer te speuren in de week maar dit is veel te veel.
Ik kan zeggen dat de jongste amper moeilijke sporen kende voor hij die mergelgrotten in ging. Het was pikdonker, ik moest als geleider op men hond vertrouwen en hij op zijn geur. Ik had nooit verwacht dat hij daar zelfs nog maar een mens ging vinden, gezien hij nog maar louter de basis had bij het speuren, jong was...En toch deed hij zijn werk, ondanks dat zijn eerste opdracht niks was.
nuscaniels schreef:Ondanks alles wat ik heb moeten opgeven aan wat ik wilde met een hond ( plan was lekker samen naar de paarden en buitenritten maken) zijn wij zeer gelukkige hondeneigenaren.
Hier wordt je toch blij van.
Nikass schreef:Je hebt een zeer reactieve en intelligente hond
Waarom zou je hem corrigeren?
Als je hem leert wat je wèl van hem verwacht in de voor hem zo spannende situaties (onder andere dat hij niet hoeft te bedenken hoe hij met de situatie om moet gaan, maar dat jij dat voor hem doet) speel je in op wat hij graag wil: voor jou werken.
Wees de situatie vóór; beloon hem daar waar hij het nog aan kan. Vermijdt situaties waar hij nog niet aan toe is.
En je verwachtingen bijstellen... Een relaxte hond is hij vooralsnog niet (alleen thuis, bij weinig nieuwe prikkels) en misschien wordt hij dat ook niet.
Je kunt er wel naar streven uiteraard, maar dan ongedwongen en in zijn tempo, en zeker niet met een prikband (dat zet een harde hond alleen maar op scherp). Ontspanning kun je niet afdwingen.
Je hond is wellicht niet onzeker (wel ambivalent?), maar "wil" wel alles regelen?
Ik heb zelf een zeer reactieve hond, er is niets wat hem ontgaat en hij wil overal iets mee. Hij is hard en voor de duvel niet bang. Als pup van drie maanden wilde hij de confrontatie aan met de volwassen erfhonden van de overburen.
Afstand, rust en positieve training werkt het beste.
Florenc schreef:Nikass schreef:Je hebt een zeer reactieve en intelligente hond
Waarom zou je hem corrigeren?
Als je hem leert wat je wèl van hem verwacht in de voor hem zo spannende situaties (onder andere dat hij niet hoeft te bedenken hoe hij met de situatie om moet gaan, maar dat jij dat voor hem doet) speel je in op wat hij graag wil: voor jou werken.
Wees de situatie vóór; beloon hem daar waar hij het nog aan kan. Vermijdt situaties waar hij nog niet aan toe is.
En je verwachtingen bijstellen... Een relaxte hond is hij vooralsnog niet (alleen thuis, bij weinig nieuwe prikkels) en misschien wordt hij dat ook niet.
Je kunt er wel naar streven uiteraard, maar dan ongedwongen en in zijn tempo, en zeker niet met een prikband (dat zet een harde hond alleen maar op scherp). Ontspanning kun je niet afdwingen.
Je hond is wellicht niet onzeker (wel ambivalent?), maar "wil" wel alles regelen?
Ik heb zelf een zeer reactieve hond, er is niets wat hem ontgaat en hij wil overal iets mee. Hij is hard en voor de duvel niet bang. Als pup van drie maanden wilde hij de confrontatie aan met de volwassen erfhonden van de overburen.
Afstand, rust en positieve training werkt het beste.
Bedankt voor je reactie, ik denk dat je de nagel op de kop tikt met een aantal dingen . Intelligent, heel reactief en inderdaad misschien ambivalent.... Dat herken ik vooral in de omgeving van veel andere honden. Dat is hyperalert en enthousiast, maar slaat heel snel over naar 'agressief' vertoon.
Ik ben dit weekend nogmaals overtuigd geraakt van het feit dat het zeker ook geen dominant gedrag is. Een vriend van me kwam op bezoek, en had zijn jonge border collie bij. Reutje van exact dezelfde leeftijd (13 maanden nu). Stukje samen gaan wandelen (eerste 500m heel veel geblaf, daarna werd hij iets rustiger) en dan na een twintig minuutjes losgegooid in de tuin. Border toonde zich duidelijk dominanter, die van ons vond alles goed. Border heeft'm meermaals gecorrigeerd op zijn ietswat opdringerig gedrag (blijven uitdagen om te spelen), en hij liet het gewoon allemaal toe. Verder wel heel fijn gespeeld, dus wel blij om dat te zien.
Ik ga inderdaad wel blijven streven naar die ontspanning, maar we hebben natuurlijk nog jaren de tijd. Ook even verduidelijken dat hij zeker niet gecorrigeerd wordt door ons met die prikband, die hangt er voornamelijk aan omdat hij daar niet 'door' gaat. Als hij met een gewone leiband even doortrekt, hang ik er gewoon achter . En dat doet ie niet met die prikband.
Nikass schreef:Heb je hem geleerd om niet te trekken door hem aan te leren dat niet trekken beloond wordt in plaats van het trekken te corrigeren?
(Snap je wat ik bedoel?)
Volg je hem ook wel eens naar de plaats waar hij wil snuffelen/plassen terwijl je daarbij even moet afwijken van je route? Als je hem leert dat hij daarheen mag als hij niet trekt, wordt je als t goed is niet van hort naar her gesleurd.