25 juli: de dag dat de angst te erg...

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 18-07-17 21:13

Werd en ik besloot te stoppen met paardrijden.
De meeste kennen het verhaal nu ondertussen wel maar ik zal het voor degene die het niet kennen nog een keer vertellen.
Ik reed bij manege prometheus al meer dan een jaar en viel er helaas vaak af waardoor er langzaam aan angst groeide voor het paardrijden. Maar stoppen wou ik niet ik bleef doorzetten tot deze beruchte dag.
Ik kreeg een appje van mijn instructrice dat we buiten gingen rijden en ik had al vanaf dat moment spanningen en angst gevoelens in mijn maag en kon niet goed denken.
Ik ben toch gegaan en op het paard gaan zitten en eenmaal in de bak zakte de angst na een paar minuten af.
Na een kwartier zijn er naar buiten gegaan en daar begon alle ellende, het ging eerst goed tot de groep Een beetje uitzicht was en de pony waar ik op zat ineens in rengalop er vandoor ging naar de andere pony's en ik er zo naar vanaf viel dat ik bijna mijn sleutelbeen heb gebroken.
Vanaf toen heb ik niet meer gereden tot aan oktober vorig jaar waarin ik nu bezig ben mijn strijd tegen de angst aan te vechten.
De nare herringeringen komen weer opspelen van de val ook al denk ik er maar kort aan.
De weg die ik inmiddels heb geleverd is groot en succesvol geweest en ik ben er nog niet.
Ik zie mijzelf niet meer buitenrijden en dat hoeft ook niet, ik ben een moedige ruiter die her durft een angst weg te jagen ook al is het soms lastig waarbij er soms verdriet en de angst zelf komt kijken.
Angst zal voor een gedeelte overgaan maar nooit helemaal ben ik bang en dat is ook een vorm van acceptatie wat ik hen geleerd.
Wat ik met dit topic wil is het van mij afschrijven omdat ik er toch erg mee zat en misschien medebokkers wat hebben aan mijn situatie die ik heb meegemaakt.

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014


asm_kayleigh
Berichten: 842
Geregistreerd: 08-05-17
Woonplaats: Dordrecht

Re: 25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-07-17 21:53

Sterkte! Je komt er wel hoor!

Willemiens

Berichten: 930
Geregistreerd: 10-10-16
Woonplaats: Julemanden

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-07-17 22:04

Ik denk dat je 25 juni bedoeld :+ ..
Wat ik me afvraag is of de manege je wel op de juiste pony's hebt gezet?
Ik ben er het afgelopen jaar ook meerdere keren afgeknalt en begin van het jaar zodanig lelijk gevallen dat ik m'n stuitje kneusde ( heb 3/4 maanden niet kunnen rijden ).
En heb me thuis helemaal op zitten eten en de angst voor mezelf alleen maar vergroot, ik denk als ik gelijk de volgende dag weer had op kunnen stappen had de angst veel minder geweest.

Ik ben toen zitlessen gaan volgen bij iemand en hier les ik nog steeds, ik heb haar alles verteld waar ik mee zat en zij heeft me toen enkel op rustige paarden gezet. Hier heb ik m'n vertrouwen weer helemaal weten op te bouwen maar buiten rijden blijft een dingetje..
Rij wel een leuke kleinere rustige pony die wat ouder is en hier ga ik wel eens maar naar buiten uitstappen, ga morgen voor het eerst met haar naar duin en ben nu al super zenuwachtig! maar als het niet gaat dan draai ik om en ga ik naar huis!
Ik ben ook een held op sokken maar de wil is er wel alleen is het moeilijk om iemand te vinden waar je de klik mee hebt en je verder kan helpen, maar paardrijden is zoo leuk!! Sterkte!!

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 06:50

asm_kayleigh schreef:
Sterkte! Je komt er wel hoor!

Dankjewel

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 06:52

Willemiens schreef:
Ik denk dat je 25 juni bedoeld :+ ..
Wat ik me afvraag is of de manege je wel op de juiste pony's hebt gezet?
Ik ben er het afgelopen jaar ook meerdere keren afgeknalt en begin van het jaar zodanig lelijk gevallen dat ik m'n stuitje kneusde ( heb 3/4 maanden niet kunnen rijden ).
En heb me thuis helemaal op zitten eten en de angst voor mezelf alleen maar vergroot, ik denk als ik gelijk de volgende dag weer had op kunnen stappen had de angst veel minder geweest.

Ik ben toen zitlessen gaan volgen bij iemand en hier les ik nog steeds, ik heb haar alles verteld waar ik mee zat en zij heeft me toen enkel op rustige paarden gezet. Hier heb ik m'n vertrouwen weer helemaal weten op te bouwen maar buiten rijden blijft een dingetje..
Rij wel een leuke kleinere rustige pony die wat ouder is en hier ga ik wel eens maar naar buiten uitstappen, ga morgen voor het eerst met haar naar duin en ben nu al super zenuwachtig! maar als het niet gaat dan draai ik om en ga ik naar huis!
Ik ben ook een held op sokken maar de wil is er wel alleen is het moeilijk om iemand te vinden waar je de klik mee hebt en je verder kan helpen, maar paardrijden is zoo leuk!! Sterkte!!

Bedoel echt 25 juli,
Manege heeft mij op een verkeerde pony gezet maar de pony waar ik normaal op reed die ik vertrouwde mog die week pas meelopen na 2 maanden last te hebben van zijn rug.
Dat durfde ik ook niet aan dus ik wil de manege ook niet de schuld geven.
Op mijn verzorgpony durf ik al meer dan ik ooit gedacht had en dat is al heel wat ook al zal ik daardoor sommige dingen moeten laten vallen zoals buitenrijden

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

Zinzi_jewel

Berichten: 8695
Geregistreerd: 24-01-08
Woonplaats: In het mooie zuiden !!

Re: 25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 07:06

Wat goed dat je toch weer gaat proberen !
Mijn dochtertje was nog heel Jong
Aan t begin van haar pony rijdende carriere
En had een stoute pony
Fout van mij geweest om een manege pony aan te nemen die in de lessen ook al niet functioneerde
Hij zou niet tegen wisselende ruiters kunnen
En in t begin ontzettend stout
Dochter kreeg schrik
Pony paar maand naar een bekende gestuurd
Toen terug gehaald
En toen ging t pakken beter .
Toen ging de pony alsnog weg .
Dochter naar een manege waar de schrik Weer vol gas terug kwam .
Vanaf dat moment eigenlijk Alleen nog maar met mijn eigen grote Merrie ( 173 ) bezig laten zijn .
Stap voor stap
Vanaf de grond
Tot ze aangaf erop te Willen .
Dit super paard heeft haar haar vertrouwen terug gegeven waardoor ze nu ook Weer op andere paardjes durft ..
Stap voor stap en je komt er wel

Chasing Dreams ...

kionasuppie

Berichten: 1745
Geregistreerd: 18-05-11
Woonplaats: vledder

Re: 25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 07:13

He wat naar dat dit zo gelopen is.. Ik ken het.. Heb zelf ook dik anderhalf jaar niet meer op mijn vorige pony durven rijden...
Heb nu een paard staan met een gouden hartje dus mocht je ooit willen, je mag altijd langskomen:D

Mare: Trec T2
Working Equitation Klasse Z (Master)

hiphorse

Berichten: 1031
Geregistreerd: 31-12-07
Woonplaats: Hoogeveen (drenthe)

Re: 25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 07:21

De strijd tegen angst ken ik
Het heeft wat jaren geduurt maar uiteindelijk durfde ik weer
Wel af en toe een 'terugval' wanneer er wat vervelends gebeurt

ik verstop mijn pony onder een deken zodat jij het mooie er niet van af kan kijken

blue_sky
Berichten: 944
Geregistreerd: 17-06-08
Woonplaats: Pelt

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 07:23

Als je er zo vaak af valt heb je naar mijn idee niet de goede manege gevonden. Probeer een ander adresje te vinden waar je in een heel klein groepje of privé les krijgt.

Laura en Rolex Z1+2, Laura en Breath L1 + 3
Kristine en Le Sauvage M1+3
ORUN gediplomeerd instructrice niveau 2

purny

Berichten: 27394
Geregistreerd: 08-06-06
Woonplaats: Den haag

Re: 25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 07:47

Eens met blue. Ik was ook zo'n doos. Durfde ook niet op vreemde paarden te stappen. Maar met behulp van m'n instructrice ben ik d'r overheen gekomen. Nu stap ik zelfs op een groot paard en ben vorige week op haar naar buiten geweest.
Maar wat je je moet indenken is dat je nooit een gat moet laten vallen buiten. Hierdoor heb je het paard de kans gegeven om aan de kletter te gaan. Wij hebben er ook zo een. Altijd aangesloten blijven.
Met de juiste hulp en begeleiding kom je er wel

Omdat ik een verstandelijke beperking heb begrijp is het voor mij moeilijk om bepaalde onderwerpen juist te begrijpen. Ik lees de dingen net iets anders dan jullie bedoelen. Communicatie is dan ook niet mijn sterkste punt

bulck

Berichten: 4230
Geregistreerd: 08-11-05

Re: 25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 08:41

Ik zou opnieuw proberen en dan op een stal die beter bij jou past. tuurlijk kan je eens een keertje vallen (of soms meer ook), maar uit je tekst haal ik toch ook wel onkunde van de stal uit. Hoezo laat je iemand, waarvan je al weet dat die onzeker is, uit het zicht van de groep komen? Uberhaupt is dit eigenlijk al vragen om problemen en best roekeloos, zelf met meerdere ervaren ruiters.

L'embarras du choix

Janneke2

Berichten: 22656
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 09:47

nardxash schreef:
Ik reed bij manege prometheus al meer dan een jaar en viel er helaas vaak af waardoor er langzaam aan angst groeide voor het paardrijden. Maar stoppen wou ik niet ik bleef doorzetten tot deze beruchte dag.

Ergens heel erg jammer!
Had liever je gevoel serieus genomen 'ik ben in gevaar - wat zal ik eens doen'. Helaas krijgen veel mensen nul goede informatie over angst - en wel mythes van "dat je er tegen moet vechten".
Citaat:
Ik kreeg een appje van mijn instructrice dat we buiten gingen rijden en ik had al vanaf dat moment spanningen en angst gevoelens in mijn maag en kon niet goed denken.

Ja, de klassieke tekens: bij angst "moet je overleven op instinct", die hersenen waarmee je logisch nadenkt worden minder doorbloed.
...en de kunst is, om dit op te merken (= erg lastig!) 'Ohoh, de alarmbellen rinkelen- wat te doen...?'
Citaat:
Ik ben toch gegaan en op het paard gaan zitten en eenmaal in de bak zakte de angst na een paar minuten af.
Na een kwartier zijn er naar buiten gegaan en daar begon alle ellende, het ging eerst goed tot de groep Een beetje uitzicht was en de pony waar ik op zat ineens in rengalop er vandoor ging naar de andere pony's en ik er zo naar vanaf viel dat ik bijna mijn sleutelbeen heb gebroken.

Balen...! :(:)
Citaat:
Vanaf toen heb ik niet meer gereden tot aan oktober vorig jaar waarin ik nu bezig ben mijn strijd tegen de angst aan te vechten.

...doe maar niet vechten, dat is gebaseerd op onzin.
De kunst is beleid maken op je angst en de "onbewuste" delen van je brein (buiten je gedachten en je wil om) in een nieuwe toestand te krijgen.
Citaat:
De nare herringeringen komen weer opspelen van de val ook al denk ik er maar kort aan.

Kort of lang denken is in wezen niet belangrijk - angst is geen gedachte.
Citaat:
De weg die ik inmiddels heb geleverd is groot en succesvol geweest en ik ben er nog niet.
Ik zie mijzelf niet meer buitenrijden en dat hoeft ook niet, ik ben een moedige ruiter die her durft een angst weg te jagen ook al is het soms lastig waarbij er soms verdriet en de angst zelf komt kijken.

Het is dapper om de angst uit te dagen!
(Maar niet per se zinvol - beleid!!)
Citaat:
Angst zal voor een gedeelte overgaan maar nooit helemaal ben ik bang en dat is ook een vorm van acceptatie wat ik hen geleerd.

Please, "do not buy the bullshit".
Angst als alarmbel verdwijnt niet - gelukkig maar. Angst is zoiets als instinct. Het hoort je te helpen.

De 'triggers' zoals een valpartij tijdens een minder goed georganiseerde buitenrit kun je 'de nek omdraaien', daar zijn technieken zoals emdr voor.
Zodat "de alarmbel die te gevoelig staat afgesteld" weer goed gaat functioneren (= alleen waarschuwen als je echt in gevaar bent, niet meteen alarm bij iets wat lijkt op de nare herinnering).

Dat die triggers (die dus gewoon weg kunnen) jou blijvend beperken: svp NIET accepteren!
Uiteraard: voortaan alleen buitenritten met mensen die jij het vertrouwen waard vindt, etc.


En prachtig hoe je bezig bent met Pep!

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )


nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:28

Zinzi_jewel schreef:
Wat goed dat je toch weer gaat proberen !
Mijn dochtertje was nog heel Jong
Aan t begin van haar pony rijdende carriere
En had een stoute pony
Fout van mij geweest om een manege pony aan te nemen die in de lessen ook al niet functioneerde
Hij zou niet tegen wisselende ruiters kunnen
En in t begin ontzettend stout
Dochter kreeg schrik
Pony paar maand naar een bekende gestuurd
Toen terug gehaald
En toen ging t pakken beter .
Toen ging de pony alsnog weg .
Dochter naar een manege waar de schrik Weer vol gas terug kwam .
Vanaf dat moment eigenlijk Alleen nog maar met mijn eigen grote Merrie ( 173 ) bezig laten zijn .
Stap voor stap
Vanaf de grond
Tot ze aangaf erop te Willen .
Dit super paard heeft haar haar vertrouwen terug gegeven waardoor ze nu ook Weer op andere paardjes durft ..
Stap voor stap en je komt er wel

Wat naar dat je dochter dit ook heeft meegemaakt! Ook super dat ze weer op andere paarden durft. Alles stap voor stap dan kom ik er wel

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:30

Janneke2 schreef:
nardxash schreef:
Ik reed bij manege prometheus al meer dan een jaar en viel er helaas vaak af waardoor er langzaam aan angst groeide voor het paardrijden. Maar stoppen wou ik niet ik bleef doorzetten tot deze beruchte dag.

Ergens heel erg jammer!
Had liever je gevoel serieus genomen 'ik ben in gevaar - wat zal ik eens doen'. Helaas krijgen veel mensen nul goede informatie over angst - en wel mythes van "dat je er tegen moet vechten".
Citaat:
Ik kreeg een appje van mijn instructrice dat we buiten gingen rijden en ik had al vanaf dat moment spanningen en angst gevoelens in mijn maag en kon niet goed denken.

Ja, de klassieke tekens: bij angst "moet je overleven op instinct", die hersenen waarmee je logisch nadenkt worden minder doorbloed.
...en de kunst is, om dit op te merken (= erg lastig!) 'Ohoh, de alarmbellen rinkelen- wat te doen...?'
Citaat:
Ik ben toch gegaan en op het paard gaan zitten en eenmaal in de bak zakte de angst na een paar minuten af.
Na een kwartier zijn er naar buiten gegaan en daar begon alle ellende, het ging eerst goed tot de groep Een beetje uitzicht was en de pony waar ik op zat ineens in rengalop er vandoor ging naar de andere pony's en ik er zo naar vanaf viel dat ik bijna mijn sleutelbeen heb gebroken.

Balen...! :(:)
Citaat:
Vanaf toen heb ik niet meer gereden tot aan oktober vorig jaar waarin ik nu bezig ben mijn strijd tegen de angst aan te vechten.

...doe maar niet vechten, dat is gebaseerd op onzin.
De kunst is beleid maken op je angst en de "onbewuste" delen van je brein (buiten je gedachten en je wil om) in een nieuwe toestand te krijgen.
Citaat:
De nare herringeringen komen weer opspelen van de val ook al denk ik er maar kort aan.

Kort of lang denken is in wezen niet belangrijk - angst is geen gedachte.
Citaat:
De weg die ik inmiddels heb geleverd is groot en succesvol geweest en ik ben er nog niet.
Ik zie mijzelf niet meer buitenrijden en dat hoeft ook niet, ik ben een moedige ruiter die her durft een angst weg te jagen ook al is het soms lastig waarbij er soms verdriet en de angst zelf komt kijken.

Het is dapper om de angst uit te dagen!
(Maar niet per se zinvol - beleid!!)
Citaat:
Angst zal voor een gedeelte overgaan maar nooit helemaal ben ik bang en dat is ook een vorm van acceptatie wat ik hen geleerd.

Please, "do not buy the bullshit".
Angst als alarmbel verdwijnt niet - gelukkig maar. Angst is zoiets als instinct. Het hoort je te helpen.

De 'triggers' zoals een valpartij tijdens een minder goed georganiseerde buitenrit kun je 'de nek omdraaien', daar zijn technieken zoals emdr voor.
Zodat "de alarmbel die te gevoelig staat afgesteld" weer goed gaat functioneren (= alleen waarschuwen als je echt in gevaar bent, niet meteen alarm bij iets wat lijkt op de nare herinnering).

Dat die triggers (die dus gewoon weg kunnen) jou blijvend beperken: svp NIET accepteren!
Uiteraard: voortaan alleen buitenritten met mensen die jij het vertrouwen waard vindt, etc.


En prachtig hoe je bezig bent met Pep!

Dankjewel voor her compliment <3 ergens heb je gelijk dat ik misschien al gelijk had moeten stoppen toen de angst voelde opspelen maar ik ben geen opgever en ben iemand die doorzet en niet wil falen. Na dit hele gebeuren heb ik het mijn serieus kwalijk genomen dat ik faalde en mensen teleurstelde puur omdat ik niet meer reed uit angst.
En ni zijn ze trots ongeacht of dat vechten is of niet ik ben trots op wat ik bereikt heb

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:32

bulck schreef:
Ik zou opnieuw proberen en dan op een stal die beter bij jou past. tuurlijk kan je eens een keertje vallen (of soms meer ook), maar uit je tekst haal ik toch ook wel onkunde van de stal uit. Hoezo laat je iemand, waarvan je al weet dat die onzeker is, uit het zicht van de groep komen? Uberhaupt is dit eigenlijk al vragen om problemen en best roekeloos, zelf met meerdere ervaren ruiters.

Opnieuw naar een manege ga ik nooit meer dan heb ik de verplichting tot rijden en dan ben ik bang dat alles weer van voor af aan begint.
Ik krijg nu 1x in de 2 weken privéles en dat gaat super goed

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:33

blue_sky schreef:
Als je er zo vaak af valt heb je naar mijn idee niet de goede manege gevonden. Probeer een ander adresje te vinden waar je in een heel klein groepje of privé les krijgt.

Ik heb al 1x in de 2 weken privéles,deze stal was voor mijn ook dichter bij huis en toen op dat moment harstikke leuk tot ik begon met vallen

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:35

kionasuppie schreef:
He wat naar dat dit zo gelopen is.. Ik ken het.. Heb zelf ook dik anderhalf jaar niet meer op mijn vorige pony durven rijden...
Heb nu een paard staan met een gouden hartje dus mocht je ooit willen, je mag altijd langskomen:D

Dat is ook nog aardig lang wat je mee heb gemaakt :oo ik rij nu een bomproofpony van Jolmer20 hier op bokt maar als ik denk eraan toe te zijn wil ik graag langs komen :j

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:36

hiphorse schreef:
De strijd tegen angst ken ik
Het heeft wat jaren geduurt maar uiteindelijk durfde ik weer
Wel af en toe een 'terugval' wanneer er wat vervelends gebeurt

Het blijft een strijd en ik heb ook mijn terugvallen maar ik ben trots op wat er al is bereikt en blijf zo doorgaan.

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

Britta31

Berichten: 13065
Geregistreerd: 26-11-13
Woonplaats: Naast Britt,Nappie,Aag en Sasa en Max.

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 11:44

Kan je niet aangeven op de manege wat je graag wil.Ik ben geen ster in galopperen en wil met een buitenrit dus niet in galop.Een rustig galopje kan ik wel,Maar je weet nooit hoe hard het gaat.Nu heb ik met de anderen in de groep(40 plus) en de instructrice afgesproken dat als de groep een rit wil met galop ik weer naar huis ga.En je mag wel een paard weigeren hoor.Ik rij op een paard die alleen met bejaardenritten en kinder lessen loopt.Hij is een oude rot in het vak en ik heb vertrouwen in hem.
Laatst bijgewerkt door Britta31 op 19-07-17 11:48, in het totaal 2 keer bewerkt

Britta, OUWE TAAIE.Mijn kerstmutsje.Old but still going samen met onze knuffelruin Nappie.Britt, ik mis je.

HorseTimeXL
Berichten: 6632
Geregistreerd: 18-08-10
Woonplaats: Somewhere..

Re: 25 juli: de dag dat de angst te erg...

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 11:46

Wat vervelend dat het zo gelopen is. Ik herken het ook. Ik ben op een gegeven moment zo bang geworden, omdat ik er in een les twee keer was afgevallen. Daarna kwam bij mij, op het juiste moment, een nieuw paard op stal en die heeft mij geholpen om van mijn angst af te komen..

Sabbientje

Berichten: 4679
Geregistreerd: 15-03-04
Woonplaats: Poortugaal

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 11:46

herkenbaar. De angst.

Mijn vorige paard was nogal een dominante, sterke Merrie.
En op een gegeven moment stonden we op een stal, waar zij het niet naar haar zin had.
Ze was daar werkelijk niet te hanteren. Kon niet tegen de drukte en reageerde daar erg op.
Ik werd er bang van. En dat werd steeds erger.
verhuisd van stal, terug naar de stal waar we daarvoor stonden. Paard kwam tot rust, maar de angst bleef. En paard bleef daarom ook op mij reageren.
Uiteindelijk met hulp een groot deel van de angst overwonnen. Het andere deel heb ik mee leren omgaan.
Ondertussen is ze overleden en heb ik een ander paard. Een super brave tinkermerrie.
Toch steekt zo nu en dan die angst de kop op. Dan heb ik iemand nodig die mij ondersteund en zegt wat ik moet doen. (en mij dus afleid van mijn angstgedachten) en dan komt het vaak weer helemaal goed.

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:47

Britta31 schreef:
Kan je niet aangeven op de manege wat je graag wil.Ik ben geen ster in galopperen en wil met een buitenrit dus niet in galop.Een rustig galopje kan ik wel,Maar je weet nooit hoe hard het gaat.Nu heb ik met de anderen in de groep(40 plus) en de instructrice afgesproken dat als de groep een rit wil met galop ik weer naar huis ga.En je mag wel een paard weigeren hoor.Ik rij op een paard die alleen met bejaardenritten en kinder lessen loopt.

Ik rij niet meer op de manege misschien dat dat niet helemaal duidelijk vermeld stond, ik rij nu op een bomproofpony van iemand hier op bokt en dat gaat wel goed zolang ik alles maar op mijn eigen tempo doe

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:48

HorseTimeXL schreef:
Wat vervelend dat het zo gelopen is. Ik herken het ook. Ik ben op een gegeven moment zo bang geworden, omdat ik er in een les twee keer was afgevallen. Daarna kwam bij mij, op het juiste moment, een nieuw paard op stal en die heeft mij geholpen om van mijn angst af te komen..

Dat is heel herkenbaar wat je verteld alleen kon ik het paard niet rijden door een blessure aan zijn rug toen der tijd.
Wat fijn dat je van je angst af bent.

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

nardxash

Berichten: 3982
Geregistreerd: 11-11-11
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-07-17 11:50

Sabbientje schreef:
herkenbaar. De angst.

Mijn vorige paard was nogal een dominante, sterke Merrie.
En op een gegeven moment stonden we op een stal, waar zij het niet naar haar zin had.
Ze was daar werkelijk niet te hanteren. Kon niet tegen de drukte en reageerde daar erg op.
Ik werd er bang van. En dat werd steeds erger.
verhuisd van stal, terug naar de stal waar we daarvoor stonden. Paard kwam tot rust, maar de angst bleef. En paard bleef daarom ook op mij reageren.
Uiteindelijk met hulp een groot deel van de angst overwonnen. Het andere deel heb ik mee leren omgaan.
Ondertussen is ze overleden en heb ik een ander paard. Een super brave tinkermerrie.
Toch steekt zo nu en dan die angst de kop op. Dan heb ik iemand nodig die mij ondersteund en zegt wat ik moet doen. (en mij dus afleid van mijn angstgedachten) en dan komt het vaak weer helemaal goed.

Jeetje dat is ook nogal heftig :oo gelukkig heb je nu een fijn paard die goed braaf is en luistert naar je en niet elke keer.
Bij mij is het ook al veel minder maar zoals vandaag is het wel weer heftig en is het al een wonder dat ik gereden heb

i Will never let you go
Sonic<3 28-08-2004/07-08-2013
Nard 5-07-2001( forever my once in a lifetime horse)
DJ 1-2-2014

Janneke2

Berichten: 22656
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-07-17 18:20

Janneke2 schreef:
nardxash schreef:
En prachtig hoe je bezig bent met Pep!

Dankjewel voor her compliment <3 ergens heb je gelijk dat ik misschien al gelijk had moeten stoppen toen de angst voelde opspelen maar ik ben geen opgever en ben iemand die doorzet en niet wil falen. Na dit hele gebeuren heb ik het mijn serieus kwalijk genomen dat ik faalde en mensen teleurstelde puur omdat ik niet meer reed uit angst.
En ni zijn ze trots ongeacht of dat vechten is of niet ik ben trots op wat ik bereikt heb

:(:)
...de paardensport heeft een stevige militaire erfenis en dan krijg je dit soort gedoe. :n ("Angst is voor watjes", dus moet je flink zijn, doorzetten en vechten - daar win je idd mogelijkerwijs de oorlog mee. Maar leuk paardrijden, nee.)

Het zinnetje 'je moet niet bang zijn' is wat mij betreft een wens (geen eis). Zonder angst is het 10 leuker, beter en veiliger.

Ik heb ooit een Amerikaan de opmerking horen maken 'you need 99 falls to become a good rider - so let's hope this was one of them'. Vooral dat laatste, plus wat zij er allemaal achteraan zei, vind ik erg verstandig.
De functie van angst is volgens sommigen (naast alarmbel) ook: 'leren'. Wat ging er mis...?
Bijvoorbeeld: hij schrok, ik verloor mijn evenwicht. - Accoord: wat te doen met een schrikkend paard? En dan veel oefeningen rondom je eigen houding, zit, juist spiergebruik, etc.
Ook dat aspect mis ik bij veel lesgevers. (....en jij vindt dan, dat jij gefaald zou hebben, terwijl je je liefhebberij kwijt bent...! :(:) )

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 bezoekers