Joolien schreef:Doet het paard het omdraaien bij je vriend niet?
Wellicht is het een gevoel van gemis van leiding van jou. Hoe zeker sta jij in je schoenen op ander terrein? Hoe breng je dat over aan je paard? Kleine signalen, die je zelf niet eens door kunt hebben, kunnen al heel veel teweeg brengen bij een paard.
midgie schreef:Ja ik zou me afvragen wat er mis is gegaan,
Ik zou helemaal terug gaan naar de basis en het dier leren dat hij ju kan vertrouwen, nu los je het op met dwang, dat geeft geen vertrouwen en zo kom je dus niet verder,
Ga eerst eens aan de hand wandelen, als dat goed voelt stap je op en als hij weer spant dan stap je weer af, dat dan wel zonder al die hulp middelen,
misschien als je op buiten rit gaat in het begin iemand te voet mee nemen, zodat die jou vast kan houden.
Jij avertrouwd het paard niet, dus hoe moet hij jou dan wel vertrouwen??
spatter schreef:Je hebt gewerkt aan vertrouwen maar niet aan leiderschap.
Het paard zoekt geen steun bij jou als het bang is maar vertrekt naar een plek waar hij denkt veilig te zijn, thuis bv.
Ik moet zeggen dat ik ook zo'n paard heb gehad en buitenrijden is nooit zijn grote hobby geweest.
Paard stond erg graag op stal, lekker veilig.
Maar op den duur had hij wel genoeg vertrouwen in mij en wist hij dat ik hem nooit ergens zou brengen waar het te gevaarlijk zou zijn, dat hij altijd bij mij bleef.
Dat wilde niet zeggen dat ik voelde dat er een bom onder me zat die elk moment kon ontploffen, maar hij deed het niet.
Paard liep ook zijn beste wedstrijden in een rijhal.
Laibadji schreef:Joolien schreef:Doet het paard het omdraaien bij je vriend niet?
Wellicht is het een gevoel van gemis van leiding van jou. Hoe zeker sta jij in je schoenen op ander terrein? Hoe breng je dat over aan je paard? Kleine signalen, die je zelf niet eens door kunt hebben, kunnen al heel veel teweeg brengen bij een paard.
Mijn vriend is een hele goede ruiter met veel feeling. Dus hij voelt alles sneller aankomen. Hij durft ook veel meer. Hij heeft ook meer macht om hem is op zijn plaats te zetten.
Ik durf vrij veel. Ik ben nu een 3 jarig paard aan het zadelmak maken maar ik geef toe dat wanneer ik voel dat ik de controle verlies, ik toe klap. Ik zie de ergste dingen dan gebeuren. Kinderwagens overhoop, mensen omver... Op wandeling heb ik dat zo erg niet.
In het verleden heeft mijn paard vrij gekke capriolen uitgehaald en ik vrees dat vandaaruit mijn angst een beetje komt.
Ik weet ook dat de slof of martingaal bij mij psychologisch veel doet. Het maakt mij (in mijn hoofd) sterker.
Thuis, tijdens de proef en in de omgang is het nu na 2 jaar hard werken een braaf paard geworden.
Dat kijkerige op wandeling heeft hij al sinds ik hem 2 jaar geleden gekocht heb. Toen was hij zelfs bang van een boom...en dan rij je in het bos...
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 37 bezoekers