Als je kind niet meer wil leven

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
Be_positive

Berichten: 28
Geregistreerd: 28-11-16

Als je kind niet meer wil leven

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-05-17 12:46

Ivm de privacy van mijn gezin plaats ik dit topic met een goedgekeurd schaduw account.
Bij herkenning van mij en/of mijn gezin verzoek ik je om het niet openbaar te maken.
Ik ga er van uit dat het vanzelfsprekend is dat er met respect mee omgegaan wordt.

Dit account heb ik een aantal maanden geleden al aangevraagd maar ik heb er tot op heden niets mee gedaan.
Inmiddels ben ik er toch aan toe om dit te plaatsen omdat de emotionele achtbaan enorm belastend is.
Hier op bokt lees ik regelmatig topics van mensen die suïcidaal zijn , ik probeer het te begrijpen en ik zoek naar herkenning waarom mijn zoon met het zelfde zit.

Mijn zoon heeft veel meegemaakt. In de steek gelaten door zijn vader, mishandeld door zijn stiefvader, weer een nieuw gezin wat ook niet bepaald standaard is.. Daar komt zijn stoornis ook nog bij kijken wat het niet eenvoudiger maakt. Hij lijkt enorm op zijn vader, zowel uiterlijk als innerlijk.

Mijn zoon is enorm passief, zit alleen maar op zijn kamer te computeren, wil de deur niet uit, wil niet onder de mensen komen, persoonlijke hygiene komt niet voor in zijn woordenboek. Het is dat ik zo nu en dan opdracht geef dat hij schone kleding aan moet of moet gaan douchen, anders deed hij dat nooit. Eten is iets om niet om te vallen. verder maakt het hem totaal niets uit wat hij eet of hoe hij er bij loopt.
Om hem iets te laten doen kost enorm veel moeite en helaas ook ergernis.

Een half jaar geleden waren wij weer eens boos op hem omdat hij weer alles aan zijn laars gelapt had. Die zelfde nacht stond in eens zijn vriendinnetje met haar moeder hier aan de deur omdat mijn zoon zelfmoord wilde plegen. Ik wist van niets. de volgende morgen heb ik direct contact opgenomen met de psych waar hij de volgende dag direct terecht kon. Medicatie gekregen en weer naar huis. Medicatie nam hij eerst wel maar hij voelde zich na een paar weken wel goed blijkbaar en die bijwerkingen waren niet heel fijn dus is hij er maar mee opgehouden. Ik wist van niets.. Toen ik hem vroeg hoeveel pillen hij nog had kwam ik er achter dat hij ze niet meer nam.
Lang verhaal kort gemaakt.
Zolang wij niets van hem vragen en/of verlangen dan gaat het blijkbaar goed. Maar zodra hij iets moet doen wat hij niet leuk vind begint hij direct weer met het zelfmoord gebeuren. En die drempel wordt steeds lager!

Gisteren heb ik weer van hem gevraagd even de keuken op te ruimen, was niet veel werk! Maar daar had hij geen zin in. Ik ben daar wel geïrriteerd van geraakt want hij had de hele dag in zijn bed gelegen en wij waren de hele dag druk geweest. Ik heb hem gezegd dat het wel normaal is dat we allemaal iets doen in huis. Ik was zijn kleding ook en dat gebeurt alleen als ik het weer eens na een een maand uit zijn kamer haal want anders gebeurt er helemaal niks! Het maakt hem namelijk totaal niets uit dat hij stinkt en in vieze kleding loopt.
Vanmorgen heeft hij zich weer "verslapen" dus ben ik weer op hem gaan mopperen. Ik heb hem laten aankleden en nadat ik een appje van zijn vriendinnetje heb gehad dat hij weer met zelfmoord gedachtes bij haar kwam heb ik hem achter zijn vodden aan gezeten en hem naar school gebracht.
Psych gebeld, school op de hoogte gebracht.

Het is echt een verschrikkelijke emotionele achtbaan. Ik weet niet meer wat ik hier mee aan moet. Inmiddels is hij 18 jaar (wat hij eerst al niet van plan was om te worden).
Het liefst gaf ik hem een draai om zijn oren dat hij maar eens even gewoon moet doen wat van hem gevraagd/verlangd wordt!! Aan de andere kant wil ik hem natuurlijk niet het zetje geven dat hij toch een keer een echte poging gaat doen om er een eind aan te maken..
Mijn zoon wil niet zeggen waar dit allemaal vandaan komt.
Hij wilde eerst voor de trein springen maar ik geloof dat hij door heeft dat het niet een zacht einde is. Hij zou nu op zoek zijn een "zachter manier". Zijn vader heeft ook een keer poging gedaan toen ik bij hem weg ging. De poging was serieus te noemen alleen is hij gevonden door omstanders wat hem "gered" heeft.

Ik weet dat er meer ouders zijn die hier mee zitten.. k hoop er mee in contact te komen.

Moderatoropmerking op pagina 6:
Moderatoropmerking:
Ik wil eventjes inspringen met een kleine herinnering om respectvol te zijn en te blijven tegen elkaar. Het is niet de bedoeling om elkaar met de vinger te wijzen of te blijven doorgaan op een misschien wat ongelukkige woordkeus uit de OP. Deze situatie is volgens mij al moeilijk en ernstig genoeg zonder elkaar nog te gaan veroordelen.
Verder wel mijn complimenten voor het algemene verloop van het topic!
Laatst bijgewerkt door Duhelo op 02-05-17 09:21, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: moderatoropmerking toegevoegd


kimberly1995
Berichten: 2423
Geregistreerd: 24-03-10

Re: Als je kind niet meer wil leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:51

Vraag je kind eens wat hij van je nodig heeft en blijf dat vragen.

Thenexttry

Berichten: 1285
Geregistreerd: 24-08-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:53

lieve TS

Heftig dat je als moeder met je handen in het haar zit.
Het beste wat je denk ik kan doen is naast de psych kijken of er een opname of intensievere therapie mogelijk is.

Jij kan hem hier niet bij helpen omdat hij waarschijnlijk meester is in het manipuleren, zowel bewust als onbewust.
Jij hebt ( wat te begrijpen is ) moeite om hem te pushen bepaalde dingen te doen uit angst dat dit voor hem de druppel is en ook daar ga jij hem niet mee helpen.

Zoek meer/andere etc hulp voor hem, maar ook voor jezelf want zo'n situatie ga je zelf ook aan onderdoor.

Heel erg veel sterkte.

chevax

Berichten: 11338
Geregistreerd: 17-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:54

Wat een heftig verhaal. Ik kan me slechts een voorstelling maken van waar jij als moeder doorheen moet gaan. Die draai om zijn oren lijkt een goed plan, maar kan me zo goed voorstellen dat je dat niet durft uit angst dat je hem dan een zetje geeft. Maar... en excuses als het vervelend overkomt, want zo bedoel ik het zeker niet... hij pleegt emotionele chantage. Heeft hij echt zelfmoordplannen (als in heeft hij al eens een serieuze poging gedaan?) of gedijt hij op de aandacht die hij krijgt als hij een berichtje naar zijn vriendin stuurt?

Schemerdier

Berichten: 5891
Geregistreerd: 18-07-08
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:54

Het liefst gaf ik hem een draai om zijn oren dat hij maar eens even gewoon moet doen wat van hem gevraagd/verlangd wordt!!

Dus dit is hoe jij denkt over iemand die depressief en suicidaal is? Bijzonder.
Krijgt hij hulp? Zit hij in therapie? Uit jouw tekst lijkt het eerder dat hij enkel pillen kreeg, waar hij mee gestopt is, maar dat is natuurlijk niet genoeg.

Voor ouders is het altijd ook heel moeilijk, en ik kan het verkeerd hebben maar uit jouw tekst komt niet veel begrip voor jouw zoon naar boven.

I'm gonna wash that man right out of my hair
Take my hips to a man who cares
Sheela na gig - you exhibitionist

Jester_

Berichten: 12251
Geregistreerd: 16-12-07
Woonplaats: Eerbeek

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:55

Misschien wat naief: maar kinderen die dat zo vaak zeggen doen het vaak niet. Er zit natuurlijk een hele hoop achter, het is een schreeuw om aandacht

When you're with me, no judgement
You can get that from anyone else
You don't have to prove nothing
You can just be yourself

upendo

Berichten: 22257
Geregistreerd: 19-02-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:55

Is er al eens diagnostiek overwogen door de psycholoog of psychiater?

Ik zou eens kijken of je via die weg meer handvatten kunt vinden.

Probeer in het belang van je kind te blijven denken, maar let ook op je eigen grenzen.

Ik weet te weinig van de situatie om te kunnen analyseren wat er aan de hand is, maar dit hoef je niet alleen te doen, verzamel mensen om je heen die hier meer mee kunnen!

chevax

Berichten: 11338
Geregistreerd: 17-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:55

Damned schreef:
Het liefst gaf ik hem een draai om zijn oren dat hij maar eens even gewoon moet doen wat van hem gevraagd/verlangd wordt!!

Dus dit is hoe jij denkt over iemand die depressief en suicidaal is? Bijzonder.
Krijgt hij hulp? Zit hij in therapie? Uit jouw tekst lijkt het eerder dat hij enkel pillen kreeg, waar hij mee gestopt is, maar dat is natuurlijk niet genoeg.

Voor ouders is het altijd ook heel moeilijk, en ik kan het verkeerd hebben maar uit jouw tekst komt niet veel begrip voor jouw zoon naar boven.


Zeg, doe jij eens even rustig tegen TS.


upendo

Berichten: 22257
Geregistreerd: 19-02-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:56

Damned schreef:
Het liefst gaf ik hem een draai om zijn oren dat hij maar eens even gewoon moet doen wat van hem gevraagd/verlangd wordt!!

Dus dit is hoe jij denkt over iemand die depressief en suicidaal is? Bijzonder.
Krijgt hij hulp? Zit hij in therapie? Uit jouw tekst lijkt het eerder dat hij enkel pillen kreeg, waar hij mee gestopt is, maar dat is natuurlijk niet genoeg.

Voor ouders is het altijd ook heel moeilijk, en ik kan het verkeerd hebben maar uit jouw tekst komt niet veel begrip voor jouw zoon naar boven.

Ik kan me er iets bij voorstellen als je er middenin zit. Elke dag opnieuw.
Je kan dit ook op een hele andere manier brengen.

Wesco

Berichten: 5059
Geregistreerd: 22-11-03
Woonplaats: In het midden van het land of het zuiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:56

Wat een lastig verhaal. Het lijkt mij moeilijk als je kind zo ziek is.

Wat voor een stoornis heeft je kind? Dat is wel van belang van belang voor de verdere aanpak die je er op los kan laten.

Ik zou als ouder als eerste een goed gesprek aangaan om te kijken wat het probleem is.
En mocht het nodig zijn hem mee sleuren naar de huisarts voor een doorverwijzing naar een psychiater die ook bekend is met zijn stoornis.

Ik mis in dit verhaal wat voor een dagbesteding je zoon heeft? Gaat hij nog naar school of werkt hij? Of zit hij echt hele dagen thuis op zijn kamer? Een dagritme is echt belangrijk hoe lastig het ook kan zijn om daar aan vast te houden.

Dit ritme wat hij nou heeft is niet bevoordelijk voor zijn psychische toestand.

Ik vind het voor jullie ook vreselijk dat hij dreigt met zelfmoord want dan durf je op een gegeven moment hem niet meer aan te spreken op zijn gedrag.
Laatst bijgewerkt door Wesco op 01-05-17 12:59, in het totaal 1 keer bewerkt

The best secret, is the secret
between a girl and her horse.

Booooo
Berichten: 6504
Geregistreerd: 26-03-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:57

Is er geen plaats waar hij tijdelijk ergens intern kan?

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar de drempel is inderdaad wel heel erg laag... Zelfmoord willen plegen omdat je de keuken op moet ruimen? Lijkt me eerder een schreeuw om aandacht.

Be_positive

Berichten: 28
Geregistreerd: 28-11-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 01-05-17 12:58

Thenexttry schreef:
lieve TS

Heftig dat je als moeder met je handen in het haar zit.
Het beste wat je denk ik kan doen is naast de psych kijken of er een opname of intensievere therapie mogelijk is.

Jij kan hem hier niet bij helpen omdat hij waarschijnlijk meester is in het manipuleren, zowel bewust als onbewust.
Jij hebt ( wat te begrijpen is ) moeite om hem te pushen bepaalde dingen te doen uit angst dat dit voor hem de druppel is en ook daar ga jij hem niet mee helpen.

Zoek meer/andere etc hulp voor hem, maar ook voor jezelf want zo'n situatie ga je zelf ook aan onderdoor.

Heel erg veel sterkte.


Dit klopt volledig!
Ik heb net onze psychiater gesproken. Hij zegt dat dit erg belastend is voor de ouders.
We hebben 90% kans dat het mis gaat zei hij, en 10% dat het goed gaat. Mijn zoon is net 18 dus een verplichte opname kan helaas niet. Morgen moeten we bij de psych komen, dan zal hij mij adviezen geven hoe ik hem kan sturen in e richting die wij willen.

Vragen wat hij wil hebben wij al heel vaak gedaan. Mijn zoon weet niets, hij is leeg en weet niet wat hij wil.

Sunrise_

Berichten: 5036
Geregistreerd: 25-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:59

Mijn zoon heeft veel meegemaakt. In de steek gelaten door zijn vader, mishandeld door zijn stiefvader, weer een nieuw gezin wat ook niet bepaald standaard is..

Kan het zijn dat hij jou (en/of zijn vader) hier nog dingen over kwalijk neemt? Het zijn enorm heftige dingen die je noemt namelijk, waar beide ouders een rol in hebben gespeeld.

Azmay

Berichten: 17977
Geregistreerd: 01-01-09
Woonplaats: Geldrop

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 12:59

Als ik kijk naar hoe ik zelf ben als ik depressief ben kan ik me voorstellen dat jouw zoon echt in een soort paniek schiet als je hem dwingt wat te doen. Iets simpels als de vaatwasser vol zetten kon me echt te veel zijn en ik kon in janken uitbarsten. Niets doen was nog het beste, dan kon ik mezelf terug vinden en doen wat ik wel zag zitten.
Met school stoppen was hier juist een goed idee, maar dat kwam ook omdat ik vermoeidheidsklachten erbij had.


Jij wil heel graag sturen, dat lijkt mij als depressieve echt verschrikkelijk :o
Laatst bijgewerkt door Azmay op 01-05-17 13:00, in het totaal 1 keer bewerkt

julius_juut

Berichten: 3093
Geregistreerd: 14-11-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:00

In hoeverre is de psycholoog/psychiater onderdeel van zijn leven? Hoe vaak gaat hij op gesprek/therapie? Dat lijkt me de start van hulp. Heeft hij dagbesteding? Ondersteuning? Wat voor stoornis is het waar hij last van heeft?

Van vegeteren en verstoppen in computers word het niet beter (wat ik eigen ervaring kan zeggen) maar dat is moeilijk te zien als je er zelf in zit. Uit die kamer en de wereld in, al is dat alleen maar een wandeling in het bos of een boodschap doen.

Dreigen met zelfmoord wanneer gevraagd word iets te doen klinkt (voor mij als buitenstaander) meer als 'niets willen' dan 'dood willen'.

"You're neither unnatural, nor abominable, nor mad;
you're as much a part of what people call nature as anyone else;
only you're unexplained as yet -- you've not got your niche in creation."

Weerwolven van Wakkerdam op bokt: https://www.facebook.com/groups/1484683858440167

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:00

Het is niet alleen voor jou dat het heftig is, maar ook voor zijn vriendinnetje. Wat goed dat die in ieder geval ook direct contact met jou zoekt.

Verder zou ik eens in gesprek gaan met de huisarts, al dan niet met je zoon erbij. Misschien dat er wat afgedwongen kan worden qua opname oid. Hij is natuurlijk volwassen. Misschien dat je hier wat mee kan? http://zelfdoding.wikidot.com/suicidege ... ige-opname

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:02

Zou het eventueel kunnen dat hij wordt gepest? Om hygiéne of zoiets? Dat hij daar niet over kan praten en er niet mee om kan gaan en daardoor praat over zelfmoord?

Wesco

Berichten: 5059
Geregistreerd: 22-11-03
Woonplaats: In het midden van het land of het zuiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:02

Dat verduidelijkt het verhaal. Ik zou bij de psychiater "eisen" dat je zoon diagnostiek krijgt zodat duidelijk is wat hem mankeerd. En behandeling. Want naar huis sturen met medicatie is natuurlijk geen behandeling.

Ga als moeder mee naar de gesprekken zodat je duidelijk weet waar je aan toe bent.


Zodra iemand een gevaar voor zichzelf of omgeving word dan kan er echt wel een verplichte opname komen. En gezien de uitspraken over zelfmoord is dat gevaar er wel.

Ze zijn tegenwoordig niet zo happig meer op opname omdat er lange wachtrijen zijn. Maar als ouder proberen door te drukken wanneer je echt denkt dat hij een gevaar voor zichzelf is.
Laatst bijgewerkt door Wesco op 01-05-17 13:05, in het totaal 1 keer bewerkt

The best secret, is the secret
between a girl and her horse.

Goof

Berichten: 28527
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:02

Booooo schreef:
Zelfmoord willen plegen omdat je de keuken op moet ruimen? Lijkt me eerder een schreeuw om aandacht.


Mij ook om eerlijk te zijn.
Het eerste wat in me op kwam was: "Serieus, hij roept bij het minste of geringste dat hij zelfmoord wil plegen en komt overal mee weg".
Hij hoeft totaal niets meer te doen, geen verantwoordelijkheid te nemen, want hij komt er mee weg.

Ik denk niet dat alleen hij hulp nodig heeft, het hele gezin heeft hulp nodig. Volgens mij is hij er het meest bij gebaat als hij uit huis gaat wonen in een omgeving met een strak ritme en goede begeleiding die hem niet weg laten komen met flauwekul.

Wellicht zie ik het verkeerd, want ik ben niet betrokken bij je gezin. Hoe dan ook wens ik je veel sterkte met de situatie.

eekhoornerik

Berichten: 7261
Geregistreerd: 14-01-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:02

Klinkt alsof jouw zoon enorm depressief is. En iemand die depressief is is behoorlijk ziek...
Dat is niet simpel 'een draai om zijn oren geven of een schop onder zijn kont'.

Hij heeft hulp nodig, steun en een warm thuis. Een dagstructuur waarbij hij een dagelijks ritme aanhoud en hierin geholpen wordt.

Is hij al in behandeling bij de psycholoog?

upendo

Berichten: 22257
Geregistreerd: 19-02-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:03

Suïcidaliteit komt vaak niet voort uit 'dood willen' maar uit 'niet meer willen leven'. De dood is dan makkelijker. Inhakend daarop denk ik dat het nodig is dat er gekeken wordt naar waar je zoon nog wel blij van zou kunnen worden. Wat vindt hij tof om te doen? Heeft hij perspectief? School?

Thenexttry

Berichten: 1285
Geregistreerd: 24-08-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:04

Daarom is het juist zo belangrijk dat er uit meerdere hoeken hulp gaat komen.
Hij kan dan wel 18 zijn, maar op het moment dat hij een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving is kan hij wel degelijk onvrijwillig worden opgenomen.
Dit is natuurlijk geen makkelijk traject en is niet snel voor elkaar dus daarom moet hij wel "bekend" zijn bij verschillende instanties.

Het kan zijn dat hij inderdaad echt depressief is, dit zou een psycholoog moeten vaststellen. Hier uit kan ook verder gekeken worden wat het beste past in deze situatie.

Het kan ook ( let op kan dus het hoeft echt niet zo te zijn ) dat jou zoon nu precies weet aan welke touwtjes hij moet trekken om niets te doen.

Probeer je vast te houden aan jouw regels, ondanks je gevoel daar misschien bij.
Hij woont onder jou dak dus heeft hij jou regels te volgen.
Keuken opruimen is keuken opruimen.

Deze "simpele" dingen zullen nooit de reden zijn dat hij een eventuele stap zet naar zelfmoord. Het gevoel zit in iemand of het zit er niet.
Het beste wat je nu kan doen om te helpen is in ieder geval structuur blijven houden en hem niet alle controle geven.

Azmay

Berichten: 17977
Geregistreerd: 01-01-09
Woonplaats: Geldrop

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:04

Goof schreef:
Booooo schreef:
Zelfmoord willen plegen omdat je de keuken op moet ruimen? Lijkt me eerder een schreeuw om aandacht.


Mij ook om eerlijk te zijn.
Het eerste wat in me op kwam was: "Serieus, hij roept bij het minste of geringste dat hij zelfmoord wil plegen en komt overal mee weg".
Hij hoeft totaal niets meer te doen, geen verantwoordelijkheid te nemen, want hij komt er mee weg.

Ik denk niet dat alleen hij hulp nodig heeft, het hele gezin heeft hulp nodig. Volgens mij is hij er het meest bij gebaat als hij uit huis gaat wonen in een omgeving met een strak ritme en goede begeleiding die hem niet weg laten komen met flauwekul.

Wellicht zie ik het verkeerd, want ik ben niet betrokken bij je gezin. Hoe dan ook wens ik je veel sterkte met de situatie.


Ik snap dat mensen zo denken, maar eerlijk waar het is een verschrikking zulke mensen als jullie tegen te komen als je daadwerkelijk flink depressief bent Y;(

Thenexttry

Berichten: 1285
Geregistreerd: 24-08-08

Re: Als je kind niet meer wil leven

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:06

Azmay - weet je welke mensen nog veel erger zijn. De mensen die ahhh en ohhhh roepen. Dat zijn de mensen die juist blijven bevestigen hoe erg het leven helemaal is etc etc etc.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-17 13:06

Wat enorm heftig, TS!
Helaas zul je in de reacties hier ook geluiden horen van mensen die ervan uitgaan dat mensen met een depressie heilig zijn in hun leed, omdat een depressie zó zwaar is dat de 'ongemakjes van een moeder' daarbij in het niet vallen...

Ik denk dat het heel belangrijk is om te beseffen dat mensen én depressief kunnen zijn én manipulatief. Er zijn zelfs hele stoornissen die juist het anderen manipuleren met de eigen emoties (al dan niet bewust) als kern hebben. Zo ken ik iemand die geld nodig had en dat niet kreeg van haar ouders. Vervolgens heeft ze dat van haar ouders gestolen en toen die erachter kwamen dreigde ze met zelfmoord. Kamer opruimen? Dreigen met zelfmoord, enz, enz, enz... En het lastigste is dat je ook niet kunt zeggen (wat je ook vaak hoort); 'Als iemand zo vaak ermee dreigt dan zal hij het nooit echt doen.' Dat risico is namelijk wel altijd aanwezig. Dat iemand zijn omgeving manipuleert met suicidale gedachtes betekent namelijk niet dat hij niet ook werkelijk diep vanbinnen een doodswens heeft. Wat iemand voelt en hoe hij dat uit zijn 2 verschillende dingen en helaas lijkt de TS een zoon te hebben die én een doodswens heeft, en heel goed door heeft hoe hij anderen met het strategisch uiten van die wens kan manipuleren.

Het enige wat ik kan adviseren is om te kijken of je hulp kunt vinden voor hem, maar vooral ook voor jezelf; het lastige van dit soort patienten in je omgeving is namelijk dat je ze uit liefde continu over je grenzen laat gaan, en ze jou actief een schuldgevoel proberen aan te praten als je eens tegengas geeft, want dan ben je geen echte/goede moeder/jij wilt mij dood hebben. Dat kan niemand in zijn eentje, dus als hij niet geholpen wil worden, zoek dan echt zelf hulp zodat jij jezelf overeind kunt houden in deze storm, want zo help je hem uiteindelijk gek genoeg het meest.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Eliana, YandexBot, ynskek en 18 bezoekers