JoSav schreef:Bekijk het eens vanuit het perspectief van de merrie-eigenaar, of nog beter, van een potentiële koper.
Ik zie nog te vaak mensen die een AT veulen kopen en van een koude kermis thuiskomen, omdat ze eigenlijk geen idee hebben wat ze hebben gekocht en zich door een fokker hebben laten aanpraten dat deze echt geschikt is voor x discipline.
Hallo allemaal, ik ben niet alleen meelezer maar misschien ook potentiële koper. Ik heb twee paarden aan huis, een AV-ruin en een papierloze merrie. De ruin is 19, de merrie 17 maar al een paar jaar Cushing-patiënt. Omdat ze aan huis staan kan ik haar goed verzorgen, maar ze is al jaren met pensioen en de dierenarts en ikzelf vermoeden dat dit haar laatste jaar zal zijn.
Dus oriënteer ik mij op een nieuw paard. Dat oriënteren blijkt niet zo gek moeilijk, je kijkt eens wat op Bokt, je zoekt eens wat op internet en als je dan uitgaat van een sterk, gezond, langlevend paard, intelligent (ruin is behoorlijk slim, merrie niet zo en dat ligt mij toch niet zo), een slag groter dan AV (ik ben 1.84 m, ruin 1.50, kan prima want weeg 65 kg maar een beetje meer maat mag wel) en een slag minder 'trutterig' dan kom ik bij een 'werk'AV, een AT of een berber.
Ruin is een russisch-spaans gefokte volbloed uit Italië en van mij omdat ik hem daar tijdens een half jaartje met paarden werken tegen het goddelijke lijf liep. Maar hij is een no-nonsens arabier. Ik heb verder geen verstand van arabieren, maar wat ik in Nederland zie lijkt meestal niet op hem. Vooral qua beweging, ruin heeft heel ruime gangen (en een recht profiel, dus hij wordt hier voor van alles uitgemaakt van Engels Volbloed tot Quarter maar zelden herkend als AV). Qua maat zou ik graag 1.60 of meer hebben en AT zijn zeker niet allemaal zo groot, maar wel vaker dan AV's. Berbers zijn ook niet op elke straathoek te krijgen, ook makkelijker onder de 1.50 dan boven de 1.60 te vinden en hebben minder ruime gangen.
Daarbij heb ik eind vorig jaar een kijkje mogen nemen in De Wijk, lekker modderig in wintervacht in de wei en nou ja, dan gebeurt er iets. Mijn paarden zijn ook vriendelijk naar vreemden, maar de onbevangenheid waarmee deze paarden ons tegemoet traden, zonder een moment opdringerig te zijn of nerveus te reageren op een onverwacht geluid of beweging, dat voelde gewoon erg aangenaam.
Maar goed, nu ben ik dus van oriënterende belangstellende naar wellicht potentiële koper aan het gaan en nu weet ik het niet zo goed. Het lijkt me geweldig om een jonge merrie te kunnen kopen (die door ruin netjes onder zijn hoede zou worden genomen, hij heeft in zijn leven met allerlei merries gestaan en dat ging altijd prima). die zou dan t.z.t. het werk van ruin als rijpaard kunnen overnemen en in de toekomst wellicht ook zelf een veulen kunnen krijgen dat in principe bij mij zou kunnen blijven. Maar het lijkt me vreselijk als ik een veulen koop dat toch te klein blijft. Bij een volwassen paard speelt dat niet, maar ook ik heb geen geldboom dus zal wat dat betreft vermoedelijk eerder bij jonkies uitkomen dan bij een volwassen dier.
De koop heeft geen haast, merrie houdt het nog wel even vol. Ruin is ook best in staat een poosje alleen te zijn (dagen-weken, geen maanden), maar zoals gezegd is er een behoorlijke kans dat merrie 2018 niet haalt en om nou hartje winter op stel en sprong ergens een nieuw paard te moeten scoren lijkt me ook bepaald niet ideaal.
Als jullie willen meedenken, advies of ideeën hebben dan hoor ik dat heel graag.
Oh, nieuw paard erbij (ver) voordat merrie gaat wordt logistiek lastig. Ingewikkeld en ook niet zo boeiend om uit te leggen maar, alles moet in en uit de loopstal kunnen en merrie mag niet op gras maar wil ik ook niet zonder over-het-lint contact met ruin zetten. Daar een leuk jong ding bijgooien wordt een grote stressbende en als er iets slecht is voor Cushing paarden is het stress.