Bokt.nl

[***] schreef:

Is het Mark Rashid-Engels ook gewoon makkelijk te begrijpen?

Sonja89 schreef:

Oshaa, ik geloof niet dat ik ook nog maar iets aan de reactie van jensvl toe te voegen heb... Kan ook bijna niet denk ik, aangezien hij hier de enige is die al echt ervaring heeft met Mark Rashid! Ben wel ernstig benieuwd naar de effecten als je deze aanpak gaat testen. Heel veel succes ermee!

jensvl schreef:

Die methode kan zeker werken. Ik heb op een gelijkaardige manier ook een paar keer zo'n probleempjes opgelost. Dus het kan zeker. Belangrijk is dat je consequent blijft en een vaste afstand instelt vanaf wanneer je omdraait. Als deze afstand te veel wisselt, kan het paard niet weten wat de grens is.

Wat ook kan helpen, is om elke keer dat ze voorbij je grens gaat, te stoppen en het paard achterwaarts terug te zetten (met lichte contactdruk) tot het punt dat ze achter de grens staat. Dan terug beginnen wandelen en onmiddelijk stoppen en achterwaarts als het paard terug voorbij de grens komt. Eventueel kan je deze oefening uitbreiden met elke keer een of meerdere stapjes achterwaarts, om het paard ook duidelijk te maken dat je veel minder snel ergens geraakt als ze voorbij steekt en het paard dus langer moet wachten om bij datgene te komen dat ze graag wil.

Als het paard naar iets kijkt uit angst, zou ik even geduld met het paard hebben. Als het is uit interesse, zou ik haar vragen door lichte druk om te blijven wandelen. Want ze kan ook al wandelend kijken. De tijd die je geeft is nogal afhankelijk van de leeftijd en ervaring van het paard. Maar het is wel de bedoeling dat je geen minutenlang stil staat. Ik zou na even (afhankelijk van het paard dus), terug beginnen wandelen en het leidtouw op een vaste druk door mijn hand laten glijden (om een constante lichte druk te veroorzaken). Afhankelijk van het paard ga je op het eind blijven wachten op het paard of ga je op het einde de druk een beetje opvoeren. Als het paard beslist om door te gaan voor jij dat beslist is dat geen probleem (jou idee was sowieso doorgaan, je hebt niet gevraagd om te stoppen en wel aangegeven dat je bereid bent te luisteren naar het paard en zijn standpunt in acht te nemen). Als je het zelf beslist en volgt, natuurlijk ook geen probleem. Maar probeer hier ook weer de druk licht te houden.

jensvl schreef:

Het paard is slim genoeg om na een aantal keer door te hebben dat dat het gevolg is van het voorbijsteken van een bepaald punt. Je moet natuurlijk wel de juiste timing gebruiken. Maar dat is sowieso het geval.

jensvl schreef:

Afhankelijk van het paard, druk gelijk houden of licht laten oplopen. Bij de minste vertraging druk lossen (de eerste paar keer). Dit herhalen tot het paard op lichte druk redelijk vlot stilstaat (de lengte van een leidtouw tijd ongeveer). Als dat vlot gaat (en het is nog niet opgelost) vraag je het paard elke keer terug achterwaarts tot de grens.

Maar het is denk ik goed dat je eerst de benodigde druk verlicht (zo voorkom je touwtrekken).

elisedcl schreef:

Ik zal me ook even voorstellen! Ik ben dus Elise en ik ben in het bezit van een 7 jarige merrie. Cessie is een heel dominant paard. Als ze andere paarden passeert sjot ze hun gewoon terwijl ze hun niet eens kent Ze stapt hierbij echt achteruit om ze te raken. Buiten dit kan het zijn dat ze eerst krolt met het paard en dan ineens slaat ze helemaal om en begint ze het paard te sjoten ookal doet dat paard helemaal niets verkeerd. Als ik met haar werk kan ik ook geen enkel paard passeren want ze doet het echt om hun te raken ookal daagt het paard niet eens uit, want ze doet het bij elk paard. Iemand die hier een verklaring voor heeft?. Cessie is een heel speciaal paard. Maar omdat ze soms eigenaardige dingen doet en ik anders een heel groot boek kan schrijven ga ik gewoon beginnen met wat we vandaag hebben gedaan.

fransje23 schreef:

elisedcl schreef:

Ik zal me ook even voorstellen! Ik ben dus Elise en ik ben in het bezit van een 7 jarige merrie. Cessie is een heel dominant paard. Als ze andere paarden passeert sjot ze hun gewoon terwijl ze hun niet eens kent Ze stapt hierbij echt achteruit om ze te raken. Buiten dit kan het zijn dat ze eerst krolt met het paard en dan ineens slaat ze helemaal om en begint ze het paard te sjoten ookal doet dat paard helemaal niets verkeerd. Als ik met haar werk kan ik ook geen enkel paard passeren want ze doet het echt om hun te raken ookal daagt het paard niet eens uit, want ze doet het bij elk paard. Iemand die hier een verklaring voor heeft?. Cessie is een heel speciaal paard. Maar omdat ze soms eigenaardige dingen doet en ik anders een heel groot boek kan schrijven ga ik gewoon beginnen met wat we vandaag hebben gedaan.

Volgens mij moet je beginnen met loslaten van het idee dat je paard dominant is. Ze klinkt in dit verhaal eerder erg angstig en onzeker.
Slaan en boos doen tegen paarden is niet meteen dominant.

Staat ze wel gewoon dagelijks in een kudde? Dag en nacht?

elisedcl schreef:

Maar dat onzeker en bang verhaal kan zeker kloppen. Ik heb ze nu een dik jaar en ze is voor mij nog altijd een misterie... Een van de trainers die eens is langsgeweest heeft mij verteld dat Cessie zich eigenlijk zo heeft opgesteld omdat ze zich zo wil beschermen. Om een of andere rede heeft ze geleerd om haar eigen te moeten redden dus daarom dat ze zich zowat aflsuit... Ook voor mij is het moeilijk bij haar door te dringen... Ik zou heel graag hebben dat ze mij wel toelaat... maar daar ben ik dus al meer als een jaar mee bezig xd

fransje23 schreef:

elisedcl schreef:

Maar dat onzeker en bang verhaal kan zeker kloppen. Ik heb ze nu een dik jaar en ze is voor mij nog altijd een misterie... Een van de trainers die eens is langsgeweest heeft mij verteld dat Cessie zich eigenlijk zo heeft opgesteld omdat ze zich zo wil beschermen. Om een of andere rede heeft ze geleerd om haar eigen te moeten redden dus daarom dat ze zich zowat aflsuit... Ook voor mij is het moeilijk bij haar door te dringen... Ik zou heel graag hebben dat ze mij wel toelaat... maar daar ben ik dus al meer als een jaar mee bezig xd

Ergens heeft ze voor zichzelf besloten dat de eerste klap een daalder waard is. Ze lijkt vooral onzeker en angstig.
Lijkt mij moeilijk de opening te vinden en vandaar uit te werken aan haar zelfvertrouwen. Heeft ze wel een plek waar ze zich echt kan ontspannen? Waar ze zich echt veilig voelt? Ligt ze weleens te slapen?