Bokt.nl

Hai hai!

... 2016 met Barock Pinto Sterre ... geslaagd? Mwah. Tevreden? Ja!
Ik zal het even kort, zonder al te veel tekst proberen samen te vatten.
Het is het lezen waard, dit was namelijk best een vreemd jaar.

J A N U A R I

In januari trainen we lekker verder. Ik kan me echt niet meer voorstellen
dat ze ook zo fijn heeft gelopen dit jaar.



Ook lag er enkele dagen na het maken van de foto hierboven sneeuw.



F E B R U A R I

In februari kocht mijn beste vriendinnetje Ingrid (xPearl hier op bokt)
ook haar eigen paard. Zo kwamen zij en Braveheart gezellig op dezelfde
pensionstal als mij en Sterre.



M A A R T

In maart maakte Sterre haar eerste sprongen onder het zadel!

A P R I L

In april gingen we naar onze eerste fotomeeting samen, super leuk!
En had ik Sterre op 27 april alweer 1 jaar, ook was de 28 mei jarig... 5!
Ook ging het rijden wat minder deze maand omdat Sterre erg last had
van haar hormonen...

M E I

Mei bestond vooral uit veel lol maken en chillen. Het rijden ging niet zo
goed omdat Sterre nog steeds super hengstig was...
Dus we wandelden deze tijd veel en gingen chillen met Sterre's mattie's.



J U N I

In juni gingen we weer eens springen. Het ging al stukken beter!



J U L I

Het rijden ging weer beter! We maakten nog steeds heel veel lol!



A U G U S T U S

In augustus hadden Ingrid en ik op 14 augustus een leuke fotomeeting
georganiseerd in Havelte met zowel gezellige en geweldige modellen
als fotografen!



Ook kwam mijn online vriendinnetje Sanne (Oblivion hier op bokt) een paar
daagjes buurten met haar paard, Ella.
Vrijdag reden we in de bak en een stukje buiten, zaterdag reden we een hele
leuke en lange buitenrit met Ingrid en haar paard Braveheart en zondag gingen
we met z'n tweeën en mijn mams op de fiets op buitenrit. Helaas viel ik er
zondag wel af omdat Sterre schrok van iets aan de rechterkant, links door het
prikkeldraad vloog en mij er daarna afbokte. Leuk leuk, zij kwam er vanaf met
enkele, oppervlakkige krassen op haar benen. Ik wat minder, ik brak mijn arm.

Dus opgehaald met de ambulance, op naar het ziekenhuis en aan de pijnstillers.
Foto gemaakt, en de arts was super tevreden. Ik had mijn bovenarm gebroken.
Dit kan niet in het gips, dus ik kreeg een geweldige, super comfortabele (not)
sling om en mijn arm moest uithangen. Want het stond perfect onder elkaar op
de foto dus met uithangen moest het goed komen.

Tadaa, perfect zoals je ziet op de röntgen foto hieronder. Dat ik een dikke
deuk in mijn schouder had maakte niet uit, want nee- de arts vertelde ons dat
dit 'altijd' zo was.



Een week later, op een maandag, moest ik ter controle naar het ziekenhuis.
Dit keer een andere arts. Opnieuw een voor röntgen foto en deze was goed!
Maar... je ziet het al aankomen... hij vond die deuk toch wel raar. En ik had
er ook niet echt een goed gevoel over. Het leek net of het mijn bot was die
er tegen aan drukte. Dus even een CT scan van mijn arm.

Uhh..... viel dat eem vies tegen.



Dus tóch een operatie. En weer een week later zag mijn arm er op de röntgen
zo uit.



Super erg balen want de 24e zouden wij ons eerste concours rijden...

S E P T E M B E R & O K T O B E R

Herstellen herstellen en nog eens herstellen. En toen ik weer wát kon.
Grondwerk grondwerk en nog eens grondwerk.

N O V E M B E R

Weer begonnen met rijden! Yay! Het ging echt belabberd en leek nergens op...
maar hey! Ik zat weer in het zadel, dus ik was blij.
Helaas had mijn paard obesitas gekregen:



Hierdoor paste het zadel niet meer (inmiddels gelukkig wel weer...) en ze had
ook erg last van haar rug. (waarschijnlijk vanwege het ongeluk... maar ik heb
daar nooit aan gedacht... was meer bezig met mezelf en mijn arm. :B)

Ook heb ik erg last gehad van (en hier heb ik stiekem nog steeds wel last van...)
angst vanwege het ongeluk...

D E C E M B E R

December ging het rijden niet veel beter. Sinds een week weet ik dat Sterre
kei scheef is en dat ik dus echt serieus bezig moet met rechtrichten... dat zijn
we nu aan het doen onder het zadel.

Omdat ik altijd veel afwisseling had met Sterre... maar nu even niet langs de
weg durf springen we zo af en toe. Ook heb ik vandaag eindelijk dat eerste
concours gereden. Wat spanning, maar minder dan ik had verwacht, en ik was
eigenlijk helemaal niet bang. Met een scheef paard wat niet loopt zoals het zou
moeten kan je natuurlijk geen winstpunt halen, maar ik had die startkaart toch
en we zijn mooi voor de ervaring heengegaan!

Resultaat: 165,5 en 172. Super tevreden en mega blij!





Dus kort samengevat. Ja, ik ben tevreden. Maar ja, ik baal ook van het ongeluk.
We trainen mooi verder. Want samen hebben we nog een onwijs lange weg te gaan.