Heb me ingelogd omdat ik graag anderen hun mening eens wil horen op het gedrag van mijn paard.
Ik heb sinds 8jaar Victoria, mijn arabier, een paard met een gouden karakter.
Nu vonden ik en mijn vriend het tijd om er eentje bij te halen zodat we gezellig met zn 2 konden gaan rijden..
Zo gezegd, zo gedaan.
We hebben rond gekeken en gezocht tot we een leuk paard vond wat ons wel geschikt leek. In de advertentie stond duidelijk dat het geen paard voor beginners was maar dat was ook zeker geen vereiste aandelen we genoeg ervaring hebben.
Toen is dus Ravottie erbij gekomen, een knappe KWPN ruin van 18 jaar
Helaas kwamen we er al snel achter dat het een paard met handleiding was, die we er jammer genoeg niet bij gekregen hebben. Maar we zagen dit zitten, hadden de tijd en de mogelijkheid om er samen iets moois van te maken en hebben dit gedaan vol overgave, tenslotte was het ook een hele aanpassing voor ravottie om na 14 jaar zijn stal te verlaten en met nieuwe eigenaren ergens anders te beginnen. En die tijd heeft hij ook gekregen.
Hoe graag ik ook wou dat hij samen met Vicky (Victoria)op wei stond, helaas dacht hij hier anders over, hij is erg dominant en vicky laat zich doen dus dat was zeker geen optie.
Stilaan ontstond er een band, niet zoals met Victoria maar zoiets vraagt tijd, veel tijd.
Na enkele maanden hebben we een mooi stuk grond gevonden, kort bij thuis, mooie stallen en dit leek ons beter omdat we zo nog meer tijd bij onze paarden konden Door brengen.
Voor het eerst konden ze ook samen op de wei en sindsdien zijn ze onafscheidelijk.
Nu, de tijd verstreek en het viel ons op dat ravottie steeds dominanter werd, zowel naar vicky als naar ons en dit vooral rond etenstijd.
We hebben hier uiteindelijk een vaste routine in gevonden zodat zijn dominant gedrag geminimaliseerd werd, tot voriginele week...
We waren bij onze paarden, smorgens vroeg, gevoerd, buiten gezet, hooi gebrachte, stallen gemest.. Zoals we dat altijd doen.
Klaar om te vertrekken zeg ik tegen mijn vriend dat ik even ga kijken of ze hooi genoeg hebben en dan kunnen we gaan.
Ze stonden lekker te smullen, hooi genoeg en dus dat was in orde, ik zeg tegen mijn vriend dat ik rap nog een foto wou maken want ze stonden daar zo mooi met zn 2, te eten aan de pallox, het mooie landschap, de witte vorst, prachtig, alleen is die mooie foto er helaas niet van gekomen..
Ik loop weg van de paarden, wat afstand nemen voor de foto, ravotten komt me achterna, iets wat hij normaal nooit doet want als hij eet heeft hij geen oog voor niets of niemand.
Komt hij naar me toe en duwt hij met zijn hoofd tegen mijn been zoals hij altijd doet voor een aaitje, waarom ik heb over zijn bles aai, opeens pakt die mijn arm vast tussen zijn tanden en gaat hij stijgeren zoals een op hol geslagen hengst.
Conclusie: een serieuze hap vlees uit mijn arm en een operatie die volgde.
Ik snap het niet, moest hij pijn gehad hebben of moest hij geschrokken zijn zou ik dit kunnen relativeren maar het was gewoon een rustige zondagmorgen, geen reden, geen aanleiding, niets..
Ik kan het nog steeds moeilijk vatten en snap niet wat er in zijn hoofd is omgegaan op dat moment.
Is dit gedrag een voorbode voor meer van dit gedrag? Is dit enkel dominantie of zit hier meer achter?
Ben een beetje radeloos op dit moment
Moderatoropmerking:
De TS heeft een update geplaatst op pagina 43 Ravottie18 @ [OPG] wat met een paard dat bijt?? graag deze eerst lezen voordat je gaat reageren.
).