Afgelopen september reisde ik naar Rio de Janeiro, om mooie sporten te kijken tijdens de Paralympische Spelen. Voorafgaand aan de Spelen, had ik nog wat dagen over en hoe kon ik die beter besteden dan te paard? Voor mij begon de zoektocht naar een geschikte tocht, waar men Engels sprak. Via een bokker kwam ik op de website terecht van Escola Desempenho Equitacao. Hun website bleek ook een Engelstalig deel te hebben en ik waagde de stap. Na wat berichten heen en weer, bleek dat zij een drie-daagse trektocht voor mij konden organiseren door het Braziliaanse regenwoud. Op zondag werd ik opgehaald door een chauffeur en het meisje wat in de komende dagen mijn tolk zou zijn. Aangekomen bij Desempenho, bleek er al dezelfde dag een rit gepland te staan zodat ik alvast even kon proeven hoe het was om door dit prachtige gebied te rijden. Op maandag begon de echte tocht, georganiseerd door Caminhos Mata Atlantica. We reden deze dagen op vriendelijke en heerlijk zittende Paso peruanos(ik reed het schimmeltje) en sliepen in een blokhut midden in het regenwoud. Onderweg stopten we bij mooie plekjes zoals watervallen, waar we zelfs in konden zwemmen. Op woensdag was het weer tijd om terug te reizen naar Desempheno. Maar wat was het bijzonder! Ik heb genoten van de prachtige natuur, vriendelijke mensen, fantastische paarden en het uitkomen van een droom. Kijk de foto's en geniet mee! (jammer genoeg hebben niet alle foto's een even goede kwaliteit).
Terug van de eerste rit (zondag)
Onze keuken
josien_m_
Berichten: 2403
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule
Geplaatst: 20-11-16 18:49
Ohhh, wat een geweldige ervaring! Wat bijzonder om mee te maken. Ben je onderweg veel dieren tegen gekomen?
Laatst bijgewerkt door josien_m_ op 20-11-16 18:50, in het totaal 1 keer bewerkt
@josien_m_ onderweg ben ik eigenlijk weinig dieren mee gekomen. Had dit wel meer verwacht. We hebben een keer een kameleon gezien, en zijn door gebieden gekomen waar paarden of ezels liepen. Een keer kwamen we ineens twee ezels met een vracht tegen, zonder iemand erbij. Zij wisten blijkbaar de weg.
Wat ontzettend gaaf zeg! Heb je nog meer foto's? Volgens mij moet ik mijn paard hier maar eens 2 maanden op "vakantie" sturen, worden ze wel makkelijk van, denk ik
O, dit wil ik ook! Ik droom al een tijd van een vakantie in dat land en ook van trekken te paard. Meid, wat maak je me jaloers! (Maar ja, ik heb er het geld niet voor en de tijd ook niet: de plicht van de studie roept het komend jaar...)
Dank voor jullie reacties. Ik kijk nog steeds met een heel bijzonder gevoel terug op de tocht. Het was zo gaaf en soms ook zo spannend! Ik ben echt wel een paar keer bang geweest om met paard te vallen. Soms zijn de paden heel smal en steil, dus af en toe deed ik maar gewoon mijn ogen dicht. De paard weten de beste weg, dus losse teugels en maar gewoon vertrouwen. De paso's hadden inderdaad speciale gangen. Dit was m.n. te merken in de 'draf'. Dat was heel comfortabel, een beetje tussen stap en draf in. Lichtrijden was niet eens mogelijk.