Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-10-16 12:13

Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-10-16 12:13

Hoi allemaal,

Lang getwijfeld, wel of geen topic, maar ik doe het toch maar.

Ik heb al een tijdje het gevoel dat ik niet fijn in mijn vel zit. Ik ben mopperig, stresserig, kraak alles af en al het positieve weet ik keihard naar beneden te halen.

Ik ben in februari ingestroomd bij CMD, een creatieve studie. Dit was in het propedeuse jaar, waar ik sowieso tot nu toe bijna niks heb geleerd door mbo en vorige hbo studie. Nouja op zich wel prima, maar ik begin mij sowieso te vervelen. Mijn best doe ik niet, en nu met profielkeuze weet ik niet welke ik moet kiezen, omdat er één sowieso afvalt, en ik de andere drie net niet leuk genoeg vindt.

Daarnaast ben ik mopperig. Ik heb een super lief vriendje die mij ook mega helpt (eigenlijk te lief) en dan presteer ik het nog om op hem te katten. Hij probeert mij te motiveren om door te gaan, aangezien mijn hoofd op stoppen en een baan zoeken staat.

Maar dan komt het gedeelte prestatiedwang. Ik heb mbo gedaan, en voor mij voelt dat niet als voldaan. Het is voor mij eigenlijk een plicht op hbo te doen, omdat ik niet achter wil blijven (zus heeft uni gedaan). Voor mijn gevoel voel ik me dan een stuk dommer ofzo.

Ik ben ook super onzeker. Elk blok zeg ik dat ik het niet haal, terwijl ik de courses met 7ens afrond. Ik maak mezelf wijs dat het niet goed genoeg is, dat klasgenoten (en/of collega's) het beter doen dan ik, dat mijn werk gewoon niet goed is. Ik ben ook over bijna geen één opdracht tevreden..
Daarnaast staat het huilen me dagelijks nader dan het lachen..

Wat wil ik er mee bereiken? Eigenlijk niks, alleen even van mij afschrijven denk ik.

**Geplaatst**: 14-10-16 12:16

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 14-10-16 12:16

Het klinkt misschien wat heftig, maar ik zou eens een psycholoog opzoeken. Die kan je helpen bij je prestatiedrang/angst om te falen en je zelfbeeld...

**Geplaatst**: 14-10-16 12:18

Geplaatst: 14-10-16 12:18

Je loopt jezelf niet voorbij maar probeert te voldoen aan denkbeeldige verwachtingen. Waarom moet je een hbo hebben?? Je hoeft niet te concurrentie met je zus aan te gaan. Probeer gewoon te gaan doen waarbij je goed voelt, dat kan zeker studeren maar ook werken zijn. Ga je door op deze weg dan ga je jezelf wel voorbij lopen met alle gevolgen van dien. Praat er eens met je ouders over, vertel over je onzekerheid tov je zuster. Kan maar zo zijn dat het alleen in je hoofd zit.

**Geplaatst**: 14-10-16 12:20

Geplaatst: 14-10-16 12:20

Moet je studeren of wil je studeren? Stel dat je het ook gewoon leuk vindt om te studeren en het niet alleen aan je prestatiedrang ligt, dan zou ik eens gaan kijken naar een compleet andere studie, waar je wel je voldoening uit haalt.

**Geplaatst**: 14-10-16 12:21

Geplaatst: 14-10-16 12:21

Tink89 schreef:
Het klinkt misschien wat heftig, maar ik zou eens een psycholoog opzoeken. Die kan je helpen bij je prestatiedrang/angst om te falen en je zelfbeeld...

Psycholoog is helemaal niet zo heftig, zou ik inderdaad ook aanraden.
Dat je het jezelf afvraagt is natuurlijk al een goede indicatie dat het ook zo is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-10-16 12:31

Geplaatst door de TopicStarter : 14-10-16 12:31

Azmay schreef:
Tink89 schreef:
Het klinkt misschien wat heftig, maar ik zou eens een psycholoog opzoeken. Die kan je helpen bij je prestatiedrang/angst om te falen en je zelfbeeld...

Psycholoog is helemaal niet zo heftig, zou ik inderdaad ook aanraden.
Dat je het jezelf afvraagt is natuurlijk al een goede indicatie dat het ook zo is.

Psycholoog was ook het idee ja.

Prestatiedrang heb ik altijd al gehad, ik baalde sowieso al dat het vmbo was, en daarna mbo. Heb daar wel veel geleerd, maar iets in mij zei dat ik gewoon door moest, omdat ik geen mbo baan zou willen.

Compleet andere studie weet ik niet of dat m wat wordt dan zou het m'n vierde hbo studie worden, weet niet of dat zo'n goed idee is :')

.

De studie zelf is wel leuk hoor, maar ik twijfel te veel of ik wel de goede keuze maak, omdat alle drie de richtingen wel een aantal punten hadden die mij totaal niet aanspraken zeg maar.

Ik heb misschien wel een keuze gemaakt, maar het blijft lastig.

**Geplaatst**: 14-10-16 12:37

Geplaatst: 14-10-16 12:37

Ik herken me wel een beetje in jou (misschien een beetje heel erg). Op de basisschool was ik altijd de beste van de klas en daardoor had ik altijd te maken met hoge verwachtingen van anderen. Doordat dit er zo ingegroeid is heb ik dus ook te maken met ontzettende prestatiedrang, perfectionisme en lichte faalangst (ik mag niet falen). Ik ben nu net gestopt met mijn studie en dat is voor mij dus echt een ontzettend grote stap geweest en ik kon ook dagen alleen maar huilen, dat herken ik dus heel goed.

Ik ben nu wel op een punt gekomen dat ik dit wil veranderen, want ik wil niet meer zo leven. Mijn ouders zijn áltijd trots op mij geweest en of ik nou VWO of BBL zou doen, dat zou ze geen reet uitmaken. Het gekke is dus dat de problemen veroorzaakt worden door mensen die verder van mij afstaan. Dit heb ik vorige week uitgebreid met mijn ouders besproken en ik moet zeggen dat het begrip mij al heel erg helpt. Mocht het niet beter gaan dan zit ik er ook aan te denken om een psycholoog in te schakelen, dus dat die optie voor jou geopperd werd vind ik helemaal niet zo gek.

Meis, je moet je hart gaan volgen en gaan doen waar jij je goed bij voelt. Dat jou zus naar de universiteit is gegaan dat staat compleet los van jou. Jij bent een heel ander mens en hebt weer andere kwaliteiten. Als jij je best doet dan zullen je ouders, vrienden, familie altijd trots op je zijn. Volg je hart, kies een opleiding die je écht leuk lijkt en ga hiervoor. Je kunt het.

**Geplaatst**: 14-10-16 12:59

Geplaatst: 14-10-16 12:59

Onzekerheid hoort tot op zekere hoogte bij leren.
Je gaat een avontuur aan waarvan je niet weet waar je uitkomt.
Je wordt beoordeeld door anderen. En dat roept altijd vragen op.
Zeker in het begin van een studie kun je daar behoorlijk last van hebben.

Maar als je er zoveel last van hebt, is het niet gezond voor jezelf.
Gelukkig is er heus wat aan te doen.
Praat eens met je SLB-er/mentor/oid. Scholen hebben ook begeleiders/psychologen in dienst om je hiermee te helpen.
Succes!

**Geplaatst**: 14-10-16 13:12

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 14-10-16 13:12

Wat was dat stemmetje in jou? Kwam dat door je ouders? Werd je zus misschien meer geprezen dan jij doordat zij het 'beter' deed? Kreeg ze daarom meer aandacht?
Zomaar een gedachte hoor, het is wel interessant om te kijken waar je prestatiedrang vandaan komt. Als ze dat weet, dan kun je met dat inzicht heel veel doen.

Maar sowieso is het geen slecht plan om eens te gaan praten met een psych oid.

**Geplaatst**: 14-10-16 13:24

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 14-10-16 13:24

Klinkt een beetje als iets hormonaals.. Ik weet niet wat voor een anticonceptie je gebruikt of dat je niks gebruikt maar ik heb me ook vaak zo gevoeld toen ik de pil slikte. Nu ben ik een goeie week gestopt en voel ik me al stukken beter! Dus misschien echt iets om overna te denken.

**Geplaatst**: 14-10-16 13:30

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 14-10-16 13:30

Ik lees even mee, dit klinkt mij helaas zo bekend in de oren. Maar weet ergens ook niet zo goed wat ik er mee moet, en eigenlijk wil ik er ook niks mee... Ik kachel ondertussen al 1,5 jaar zo door met goede en slechte momenten

**Geplaatst**: 14-10-16 13:57

Geplaatst: 14-10-16 13:57

Geen tips voor je, wel mijn verhaaltje vanuit een ander perspectief.
Goed stel hersens, faalangst, ouders en leraren die veel in me zagen maar uiteindelijk toch een MBO drop out geworden, ik ging liever naar de paardjes, liever met mijn bandje op pad en een beetje werken. Geen stress en geen gedoe.
Was prachtig! Op een gegeven moment, feestje voorbij, paard verkocht, gestopt met zingen, getrouwd en geen baan met vooruitzicht, vanwege mijn (gebrek aan) opleiding.
Dat was een harde noot, ik kon zoveel meer maar kreeg de kans niet (meer).
Uiteindelijk een nieuwe baan en me daar de billen uit de broek gewerkt 2 jaar lang gemiddeld 50 uur per week. Totdat een baas de potentie zag en me een geweldige job aanbood met studiemogelijkheden.
Gesprek later met de baas : Ik wist niet of je capabel genoeg zou zijn, dus heb je daarom zo gepusht, want ik moest voor mijn meerderen kunnen aantonen dat je HBO+ werk aan zou kunnen..... Dit was dus een erg lastige weg om te bewandelen en ik besef dat ik geluk heb gehad en een goede baas.
Meid, je hebt duidelijk een goed stel hersens, maar wordt geen slachtoffer van jezelf, perfectionisme is een lastig iets en misschien is het niet verkeerd om aan te haken bij iemand die daar verstand van heeft en het samen met jou behapbaar kan maken/houden.
In ieder geval hoop ik dat je toch je opleiding af gaat maken, misschien niet deze maar wel eentje die je toekomstperspectief biedt zodat de weg na school alvast wat geplaveid is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-16 07:23

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-16 07:23

Dankjewel voor de reacties en pb's!
Zoals m'n vriend zei: studie vind je vast wel leuk, alleen zit je hoofd veel te vol.
Studie vind ik zelf best leuk, het is een studie waar je dingen (websites, animaties) maakt en dat vind ik wel leuk.
Maar sowieso is het in de eerste een jaar waar je kennismaakt met de programma's, en daar leer ik al niks van. Ik heb me t afgelopen jaar eigenlijk verveeld en daardoor ben ik gaan twijfelen...

**Geplaatst**: 15-10-16 08:15

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 15-10-16 08:15

Dat klinkt wat tegenstrijdig ts

Ik zou op school gaan praten.

**Geplaatst**: 15-10-16 08:38

Geplaatst: 15-10-16 08:38

Ess_Ramona schreef:
Maar dan komt het gedeelte prestatiedwang. Ik heb mbo gedaan, en voor mij voelt dat niet als voldaan. Het is voor mij eigenlijk een plicht op hbo te doen, omdat ik niet achter wil blijven (zus heeft uni gedaan). Voor mijn gevoel voel ik me dan een stuk dommer ofzo.

Het is pas dom als je iets doet wat niet bij je past

Mijn zus en ik hebben totaal verschillende levens. Zij heeft een gezin en rijdt niet meer, ik ben bewust kinderloos en heb paarden

Maakt het wat uit? Nee, natuurlijk niet.

Een kennis van mij heeft een broer die aan het promoveren is. Hij komt ook uit een academische familie. Maar zelf is hij circusartiest. Na een propedeuse aan de universiteit en een paar jaar bij een wat creatievere opleiding is hij naar de circusschool gegaan en nu doet hij wat het beste bij hem past. Zijn familie praat nog steeds met hem hoor

Je wordt niet minder als mens vanwege de baan die je hebt. De mensen die dat wel vinden zijn gewoon oppervlakkig.

**Geplaatst**: 15-10-16 08:46

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 15-10-16 08:46

Doe je CMD op de HAN? Zo ja, kan ik je in ieder geval vertellen over één van de profielen.

Wat vervelend dat je je zo voelt, ik herken het onzekere over je werk wel. Ik vond mezelf altijd slechter dan klasgenoten en daardoor ben ik nu heel onzeker tijdens m'n stage. Terwijl dat helemaal niet nodig is eigenlijk.

**Geplaatst**: 15-10-16 09:14

Geplaatst: 15-10-16 09:14

Je situatie klinkt voor mij ook eg bekend in de oren, alleen ben ik nu na een wo bachelor, bezig met een master. Mijn studie is behoorlijk pittig waardoor ik niet zo goed weet hoe ik het allemaal af ga krijgen en daarnaast zijn 3 van de 4 vakken heel erg theoretisch. Het is allemaal niet ontzettend nieuw, en veel herhaling van mijn bachelor, maar dan wel de vakken waarvan ik blij was dat ik er van af was. Daarnaast wordt mijn humeur er ook niet beter op als ik gestresst ben en dat krijgt mijn man allemaal over zich heen.
Ik twijfel soms ook om te stoppen, het verschil bij mij is alleen dat je met alleen een wo bachelor nauwelijks werk kunt vinden. Ondertussen probeer ik mijn motivatie weer een beetje bij elkaar te rapen en gewoon door te gaan. Vanaf komende week heb ik allemaal deadlines en dat wordt wel flink aanpoten. Maar als ik nu stop zit ik thuis en kan ik ook niet zoveel. Dus voor nu probeer ik door te gaan, hoe lastig ik dat soms vind, maar ik denk dat het voor mij toch beter is.

**Geplaatst**: 15-10-16 09:21

Geplaatst: 15-10-16 09:21

Voel je je minderwaardig met een MBO? Omdat je zegt dat geen 'mbo-baan' wilt lijkt het daarop. Dat is natuurlijk je reinste kolder!
Ook omdat je zodra je gaat werken door je baas wordt ingezet naar je capaciteiten, dan speelt je diploma wel een grote rol bij je instappunt maar bepaal je zelf waar je heen doorstroomt. En dan zijn er zat mbo-ers die doorgaan naar meer leidinggevende functies, hbo kant, maar ook voldoende hbo-ers die veel liever niet willen leidinggeven en graag willen uitvoeren, meer de mbo-kant. Wat je nu doet bepaald niet de rest van je leven.

En elke functie is even waardevol, vergeet dat nooit! Zonder de mevrouw die schoonmaakt kan de directeur zijn werk niet doen en gaat zelfs het grootste bedrijf naar de klote, de schoonmakers zijn dus even belangrijk als de directeur.

Laatst bijgewerkt door troi op 15-10-16 09:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-10-16 09:22

Geplaatst: 15-10-16 09:22

Wat voor soort werk wil je straks gaan doen? Heb je daar deze opleiding voor nodig? Bedenk je dat goed. Een opleiding is altijd breed opgezet zodat je nog meerdere kanten op kan, een gedeelte zal dus niet van toepassing zijn op wat je straks echt zal gaan doen en je motivatie wat naar beneden trekken. Maar bedenk je wel dat een opleiding maar 4 jaar duurt en je daar zo doorheen bent als het je helpt om je einddoel (baan) te bereiken. Succes

**Geplaatst**: 15-10-16 09:31

Geplaatst: 15-10-16 09:31

Ik zou niet zomaar stoppen met je opleiding. Hoewel het misschien niet de perfecte richting is, heb je straks wel een HBO diploma op zak, en rol je vaak wel van het één in het ander waardoor je toch je plek wel vindt. Een psych kan heel behulpzaam zijn bij jouw probleem, ook tav je zelfbeeld. Geef niet te snel op. En misschien moet je jezelf eens laten testen, misschien ben je wel hoogbegaafd of heb je sterke faalangst, of allebei

Hoe dan ook, stoppen is denk ik niet het antwoord, je zult waarschijnlijk dieper in jezelf moeten zoeken met wat hulp. Ik las laatst: Wie durft te verdwalen, vindt altijd nieuwe wegen. Das een mooie!

**Geplaatst**: 15-10-16 09:38

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 15-10-16 09:38

Heb je naast je studie nog hobby's of sport waar je goed kan ontladen?
Klinkt namelijk alsof je vooral spanning aan het opbouwen bent, een sport waarbij je je hoofd en lichaam leeg kan maken wil dan ook wel helpen.

Je spanningsboog komt nu te strak te staan, deze moet je op momenten ook gaan lossen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-16 10:00

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-16 10:00

Selina schreef:
Doe je CMD op de HAN? Zo ja, kan ik je in ieder geval vertellen over één van de profielen.

Wat vervelend dat je je zo voelt, ik herken het onzekere over je werk wel. Ik vond mezelf altijd slechter dan klasgenoten en daardoor ben ik nu heel onzeker tijdens m'n stage. Terwijl dat helemaal niet nodig is eigenlijk.

Ik pb je!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-16 10:00

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-16 10:00

Duplo schreef:
Heb je naast je studie nog hobby's of sport waar je goed kan ontladen?
Klinkt namelijk alsof je vooral spanning aan het opbouwen bent, een sport waarbij je je hoofd en lichaam leeg kan maken wil dan ook wel helpen.

Je spanningsboog komt nu te strak te staan, deze moet je op momenten ook gaan lossen

Ja, ik rij paard, fotografeer, en lees veel (als ik tijd heb haha).

**Geplaatst**: 15-10-16 10:46

Re: Loop ik mijzelf voorbij?

Geplaatst: 15-10-16 10:46

Hoi,

Je verhaal klinkt ook voor mij erg bekend. Ik heb zelf erg last van faalangst. Mijn hele leven al. Vorig jaar heb ik mijn been gebroken en een tijdje niet naar mijn studie gekund. Daarna wilde ik alles zo snel mogelijk weer kunnen en gelijk bij lopen. Erg onrealistisch maar op dat moment wilde ik dat. Ik ben april dit jaar in behandeling gegaan bij een psycholoog. Uiteindelijk ben ik dan toch gestopt met mijn studie en ik merk nu pas dat ik rust krijg. Niet meer continu het gespannen gevoel en om alles of niets huilen. Voor mij geeft het nu rust om even een jaartje er tussenuit te gaan en dan in september opnieuw te beginnen.

Is er voor jou geen mogelijkheid een tussenjaar in te lassen. Dat je nu stopt, aan jezelf gaat werken, dan volgend jaar op dit punt instromen. Dan kun je rust creëren waarin je keuze maakt die voor jou goed zijn, niet die je neemt omdat je nu eenmaal iets moet kiezen en het plezier in je studie verliest.
Verder denk ik dat je er goed aan doet om naar een psycholoog te gaan, zoals je zelf ook al aangeeft te willen doen. Heel veel succes komende periode.