Paard in kwestie loopt al heel lang op reserve tijd. Heeft al zeker 2 jaar keuze uit 6 dodelijke ziektes om aan dood te gaan. Is al een aantal keren bijna ingeslapen om die reden ook. Is heel veel geld met liefde ingegaan. Heel veel dingen aangepast en verandert om zijn leven zo fijn mogelijk te maken.
Maar aan alle aanpassingen is een eind gekomen, het is wel duidelijk dat hij de koude natte grasloze periode die eraan komt niet gaat overleven. Zijn klachten zijn gewoon teveel zo langzaam aan geworden. En ik wil hem ook die narigheid niet meer aandoen. Hij voelt zich nu nog niet doodziek en ellendig zolang het droog is, niet mist, geen harde wind, niet te koud en voldoende te eten heeft.
Maandag met die mist was hij zo erg benauwd wat hij lang niet zo is geweest ook. Dat was voor mij de druppel en voor hem duidelijk ook geestelijk. Mist trok weg benauwdheid ook maar in zijn hoofd is er iets omgegaan. Hij is er aan toe om te sterven. Zijn blik in zijn ogen is verandert, de interactie met zijn vriendje was paar weken geleden al verandert en nu nog meer.
Zijn artrose zit hem inmiddels in de weg, hoeven krabben gaat in meerdere delen omdat het hem te zeer doet lang op een been te staan. Bekappen is daardoor ook onmogelijk geworden. Een aantal onrustige tumoren geven hem inmiddels steeds meer hinder. En tot overmaat van ramp heb ik nog maximaal voor een week ruwvoer dat hij kan en mag eten.
Door jkk is zijn lever slecht waardoor een zware allergie voor oa granen en hij maakt te weinig speeksel aan. Hierdoor mag hij alleen ruwvoer hebben dat niet in contact is geweest met stro en alleen heel fijn en zacht kan hij wegkrijgen. Foeragehandelaar en ik zijn al maanden bezig om geschikt ruwvoer te vinden of te maken. Alleen door de regen vand e zomer en de droogte nu is er domweg in een heel grote straal niks te vinden dat hij weggekauwd krijgt. Daarnaast heeft hij IR en Pssm met klachten.
Maandag dus de dierenarts gebeld met het is klaar voor hem. Dierenarts kon pas dinsdag komen helaas. Maar ja hij vond hem klinisch te goed en slechte periode die eraan komt is geen reden voor euthenasie. Vandaag second opnion van een andere kliniek.
Deze dierenarts zegt zelf is hooguit nog een paar weken voor het lijden wordt. Maar wil hem nu niet laten inslapen want klinisch nog te goed terwijl onderzoek van benen niet ging omdat het hem teveel pijn deed. Hij wilde alleen een nieuwe afspraak maken als ruwvoer op was en ik hem dus geen eten meer kan aanbieden.
En ik wil juist met alle natigheid die hij heeft gehad lijden voorkomen, ik wil hem niet dood hebben maar heb voor mijn gevoel geen keus meer. Omdat hij geen echt pardwaardig bestaan meer heeft langzaam aan ook al lijdt hij nog niet nu accuut heel erg. Dat is met een paar weken dus wel het geval. En dan ben ik eigenlijk al te laat.
Ik heb het topic eigenlijk vooral geopend om mijn gedachte op orde te krijgen. De keuze is al vreselijk om te moeten maken en op deze manier voel ik me bijna een moordenaar die koste wat kost een dier dood wil hebben. helaas heb ik al iets teveel ervaring met dieren laten inslapen en het is de ergste beslissing die je moet maken.