Allereerst veel sterkte gewenst in deze o zo moeilijke en onzekere tijd waarbij je leven compleet op zijn kop staat.
Verder zie ik iets voorbij komen wat ik erg herken. De "paniekmodus". Het is makkelijk om te zeggen probeer die uit te zetten. En misschien is dat nu ook nog iets te vroeg. Vorig jaar kregen wij te horen dat mijn moeder deze rotziekte kreeg en er alleen maar levensverlengend gehandeld kon worden. Bij mij sloeg de "paniekmodus" toe. Ik zag alles zeer somber in en kon niet meer genieten van dingen. Ik was alleen maar bezig met wat komen ging. Dit bijltje was al 2 keer eerder voorbij gekomen bij mijn moeder en we wisten dus wel een beetje wat de behandelingen zouden doen. Maar toen wisten we ook dat als de behandeling zou aanslaan het nog goed kon komen. Nu echter wisten we dat onze tijd beperkt was.. maar door die paniekmodus die aan stond kon ik van niets meer genieten van de tijd die we nog hadden. Echter op een dag besefte ik dat ik het los moest laten want het is niet te voorspellen wat komen gaat. Wat ik je hiermee eigenlijk wil zeggen is dat door het te proberen het "los" te laten en het proberen over je heen te laten komen het allemaal (voor ons in onze situatie hielp dit in ieder geval wel) misschien wel iets dragelijker kan maken.
Maar nogmaals het is zo makkelijk gezegd allemaal... ik wil je heel veel kracht toe wensen in deze moeilijke tijd.
Laatst bijgewerkt door Mellow op 10-10-16 21:58, in het totaal 2 keer bewerkt