Als jullie bedenken wat je met je paard hebt gedaan, vanaf dat je hem kreeg, tot nu, ben je dan redelijk tevreden?? Of heb je toch op veel punten van: hoe had ik dat nou kunnen doen, of waarom was ik zo stom??
Als ik terugkijk ben ik dus alles behalve tevreden.
Toen ik Tiko kreeg, samen met mijn zus, waren wij echte manegeruitertjes, die een sterke tinker kochten die op zijn 4 zadelmak was gemaakt, en nu 5,5 half was waar nog nooit wat mee gedaan was.
Wij gingen hem wel ff inrijden
Wij crosste maar wat rond, alsof hij gewoon 'alles al kon'. Niks niet nagevelijk gereden, en als hij omdraaide of staakte, waarschijnlijk gewoon omdat hij er geen bal van snapte, kregen we hem met trek en schop werk verder. Als ik daar nu aan denk...arme Tiko....
Ondertussen ging het niet meer op het land (hij had zijn leven lang alleen maar op het land gestaan) omdat het te nat zou zijn, en omdat ik op deze stal dag en nacht op het land zou blijven, had ik geen stal. noodstalletje, donker, koud en klein, alleen in een andere schuur dan de andere paarden. zo veranderde ook mijn zo lieve en vrolijke brave tinkertje in de omgang, in een ware draak. Door natte bak, weinig beweging, en ontevredenheid, kon ik niet meer met hem lopen, hij liep steeds te steigeren, of te staken, kon niks met hem.
Heb hem in sept. gekregen, en in mei naar een andere stal gegaan, toen ging het inmiddels wel iets beter, maar staken deed hij nog steeds af en toe, en stap/draf en galop zat er in, maar nagevelijkrijden of kont eronder
Op de nieuwe stal ging het ietsje beter, ging meer denken aan de dressuur, maar wat deed ik daarom ik knalde er een stiek (halsverlenger) om
Toen ik hem later eraf haalde ging het wel beter, ik weet nog zo goed, ik reed een keer samen met mandy in het weiland, hij liep zo cool, zo opgericht, met zoveel knieactie dat mandy (NaVy!) het over de bonte fries had
Daarna nog een maandje aangekloot en toen ging ik samen met Tiko naar Afke (Naiade), waar we vierweken lang alleen maar buitengereden hebben (en waar tiko later nog zo'n drie weken is blijven staan toen ik op vakantie was) hier stond hij dag en nacht buiten. Toen hij weer terug kwam was alles weg leek wel.
Aan het eind van dat jaar ben ik naar een goede ponyclub gegaan, waarna het langzaam vooruit ging. In die les eerst nog regelmatig de basis herhaalt, en na een maand gaan werken aan het nagevelijk lopen, maar toen was hij, door mijn eigen fout, al behoorlijk afgestompt. NA een tijdje ging het beter, maar toen maakt ik in febr. aangestoken door Mandy, de keuze endruance te gaan willen rijden. Helaas pakte ik het compleet verkeerd aan. Ik crosste als een gek door nieuwbouw wijken, halsoverkop achter Mandy aan, kon Tiko op het laats buiteen alleen houden door flink in zijn bek te raggen, wat ik dan ook vrolijk deed
Daar leed de dresuur natuurlijk vreselijk onder....
Nan een tijdje begon ik het in te zien. Ik ben nu denk ik vanaf juni dit jaar serieus bezig mijn verschrikkelijke fouten te verbeteren, maar dat gaat ook niet over rozen.... Nog steeds gaat het met vreselijke ups en downs, en heb vooral een paar maanden geleden regelmatig weer een weekje moedeloos geweest, waardoor ik weer begon aan ruk en pluk werk. Ook ging mijn houding opeens sterk achteruig, doordat ik me alleen nog fixeerde op het rond lopen. In het begin zaagde ik hem nog regelmatig naarbenden, waarna hij dan wel lekker nagevelijk bleef lopen, maar de manier waarop ik dat verkeeg
Na een fotosessie, die ik ook op bokt heb gezet, ben ik gigantisch geschorkken van mijn houding. Hoewel tiko op de meeste fotos best leuk lijkt te lopen, heb ik daarvoor lopen rukken, op die fotos liep hij dan wel lekker.....
Sindsdien heb ik besloten het helemaal veranderen, ook de TA is langsgeweest, en sindsdien gaat het ook wel beropwaarts, langzaam, maar het gaat steeds beter. Heb er nog wel dagen tussen zitten dat het niet wil, maar steeds minder.
Qua omgang weet ik niet wat ik ervan moet denken, hij luistert wel, maar ik heb niet het gevoel dat we echt een band hebben. Ook kan ik bijv. absoluut niet alleen met hem naar buiten, ik krijg het gewoon niet voor elkaar....
Het klinkt misschien als of ik hem regelrecht mishandeld heb, maar ik wist gewoon niet beter. Het is gewoon ontzettend dom geweest dat ik zonder goede begeleiding, en zonder ervaring dit paard heb gekocht.
Al met al heb ik dus verschrikkelijk veel spijt van dingen die ik gedaan heb. Nog steeds ben ik nog niet ervaren, en ik weet niet of het mij gaat lukken mijn eigen fouten te herstellen, maar doe mijn best om het te verbeteren....
Oops...errug lang verhaal geworden!
Nu jullie
Laatst bijgewerkt door Tiko op 23-10-02 10:47, in het totaal 1 keer bewerkt