Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-15 12:39

Het twintigers dilemma

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-15 12:39

Ik ben afgestudeerd $*\o/*$

Maar eigenlijk is mijn stemming beter te omschrijven als zijnde -O-

Ik ben klaar, het is afgerond, ik heb iets "bereikt".
Eigenlijk heb ik het idee helemaal niets te hebben bereikt.
Ik heb niet hard gewerkt gedurende mijn schoolcarrière, het is geen overwinning, het voelt niet als een mijlpaal.
Wat weet ik nu eigenlijk? Wat voeg ik toe op de arbeidsmarkt? Wil ik gaan werken of doorstuderen? Wat wil ik doen? Wat wil ik worden? :')

Ik zit in een enorme dip sinds mijn afstuderen. Zie op tegen het "serieus" solliciteren. Ik twijfel meer dan ooit over mijn vervolgstappen.
Heb nu een leuke en goedbetaalde bijbaan. Niet mijn vakgebied (juridisch) maar het is heerlijk relaxt werken.
Voor nu is dat prima maar uiteindelijk moet ik toch de "grote-mensen-stap" gaan maken.
Ik ben aan het lummelen, ik schuif het voor me uit. Kan iemand mij vertellen of dit nog over gaat? :')

Laatst bijgewerkt door Snorlex op 06-07-15 12:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-07-15 12:42

Re: Het twintigers dilemma

Geplaatst: 06-07-15 12:42

Je hebt een Midlifecrisis. _O-

Is het een optie om eerst een jaartje helemaal niks te doen en te moeten (behalve je leuke baan) en je geen zorgen te maken over de toekomt en je daarna weer te storten op wat je wil?

**Geplaatst**: 06-07-15 12:42

Geplaatst: 06-07-15 12:42

De Quarterlife Crisis $*\o/*$ Ik moet je bekennen, ik steven ondertussen al op de 30 af en ik weet nog steeds niet wat ik later wil worden _O-

Oh, en gefeliciteerd, natuurlijk! Of je er nou hard voor gewerkt hebt of niet, afstuderen is een felicitatie waard, en heus best een prestatie

**Geplaatst**: 06-07-15 12:43

Geplaatst: 06-07-15 12:43

Heb je nu een bachelor afgerond of een master? Want als het een bachelor is kun je overwegen een master te gaan doen?
Mijn zus heeft haar HBO gehaald en doet nu een universitaire master.

**Geplaatst**: 06-07-15 12:51

Geplaatst: 06-07-15 12:51

Ik herken je verhaal wel en of mijn oplossing de meeste geschikte oplossing is..? In mijn laatste jaar kreeg ik dit gevoel enorm, had een leuke bijbaan maar één waar ik niet eeuwig wou blijven toen kwam voor mij het besef dat ik in mijn vak 'moest solliciteren'. Angstzweet brak me spontaan uit, leuke opleiding hoor, maar wou echt never nooit niet aan het werk in dat vak.

Dus ben adhoc gestopt met die opleiding voor mijn laatste half jaar (Enorm tekort aan stageplekken en ik moest naar een gat 300 km verder op, gunde mijn stageplaats aan iemand die wél wou afstuderen). September daarna ben ik gestart met een opleiding, heb mij met hart in ziel daar ingestort en hem nu 4 jaar later afgerond. Heb een baan in het buitenland gekregen en verhuis over een paar weken daar naar toe. Dit werk zie ik mij wel doen tot mijn pensioen.

Mijn advies en of mensen het daar mee eens zijn of niet... laat het 'hokjes' denken los. Niks moet. Wil jij NU aan het werk in jouw vakgebied? Dan zul je moeten gaan solliciteren. Ben je daar nog niet aan toe maar wil je dat wel? Ga in tussentijd iets doen, volg cursussen. Nuttige zoals een taal, een of andere speciaal recht? of doe lekker een cursus schilderen. Ga kijken wat je leuk vind, ga reizen, doe ervaring op en hou niet vast aan het huisje-boompje-beestje denken. Ga vrijwilligerswerk doen ect.

Wat je ook kiest, in mijn ogen is het wel belangrijk om 'iets te doen' nu nog vijf jaar een hersenloos bijbaantje doen en dan een keer gaan solliciteren geeft jou niet dat extra's voor een toekomstige werkgever. Vijf jaar een bijbaantje om je wereldreis te sponsoren is een heel ander verhaal.
Ik was heel bang dat mijn vier jaar HBO gevolgd door geen diploma een strop zou zijn. Echter blijkt dit een positief punt te zijn. Ik heb geen gaten in mijn cv, heb ervaring op gedaan ect.

**Geplaatst**: 06-07-15 12:56

Re: Het twintigers dilemma

Geplaatst: 06-07-15 12:56

Oei, herkenbaar :')

Alleen ben ik dan niet afgestudeerd (gefeliciteerd trouwens!) maar zit ik chronisch ziek thuis. Ik heb soms ook echt geen idee wat ik wil, hoe ik wat van mijn leven maak, wat ik wil worden...En al helemaal niet hoe ik dat vormgeef binnen de (beperkte) mogelijkheden die ik door mijn ziekte heb.

Geen antwoorden hier dus, maar wel veel interesse om mee te lezen

**Geplaatst**: 06-07-15 12:56

Geplaatst: 06-07-15 12:56

Mijn zus heeft deze zelfde crisis gehad. Die heeft besloten om 7 maanden te werken, daarna 5 maanden naar zuid oost azië gegaan om rond te reizen. Toen ze terug kwam is ze op het strand gaan werken en ondertussen gaan solliciteren in haar vakgebied.
Misschien ook een idee voor jou om dat te doen, als het je trekt. Even helemaal niks kwa verantwoordelijkheid ed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-15 12:56

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-15 12:56

Mijn bachelor

Het volgen van een master is iets wat ik overweeg. Echter is voltijd geen optie (ik moet er naast kunnen werken).

Daarnaast natuurlijk nog de vraag: welke master?
Wil ik een "logische" master volgen? Of een zijweggetje inslaan?
Ik vind zoveel interessant!

Aan de andere kant ben ik wel toe aan een volgende stap --> het werkveld.
Maar wie wat hoe en waar precies? :')

Laatst bijgewerkt door Snorlex op 06-07-15 12:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-07-15 12:57

Geplaatst: 06-07-15 12:57

Blijheid schreef:
Oei, herkenbaar
Alleen ben ik dan niet afgestudeerd (gefeliciteerd trouwens!) maar zit ik chronisch ziek thuis. Ik heb soms ook echt geen idee wat ik wil, hoe ik wat van mijn leven maak, wat ik wil worden...En al helemaal niet hoe ik dat vormgeef binnen de (beperkte) mogelijkheden die ik door mijn ziekte heb.

Geen antwoorden hier dus, maar wel veel interesse om mee te lezen

Dit inderdaad exact.

En ik voel me soms zo vreselijk nutteloos op deze wereld.

**Geplaatst**: 06-07-15 12:57

Geplaatst: 06-07-15 12:57

KoudbloedKim schreef:
Blijheid schreef:
Oei, herkenbaar
Alleen ben ik dan niet afgestudeerd (gefeliciteerd trouwens!) maar zit ik chronisch ziek thuis. Ik heb soms ook echt geen idee wat ik wil, hoe ik wat van mijn leven maak, wat ik wil worden...En al helemaal niet hoe ik dat vormgeef binnen de (beperkte) mogelijkheden die ik door mijn ziekte heb.

Geen antwoorden hier dus, maar wel veel interesse om mee te lezen
Dit inderdaad exact.
En ik voel me soms zo vreselijk nutteloos op deze wereld.

Zo eens met die laatste zin ook! Ik wil iets nuttigs doen! Maar wat? En hoe?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-15 13:10

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-15 13:10

Gelukkig, er zijn meer met een dilemma :Y)

Haha klinkt een beetje cru. Wel fijn, jullie verhalen en gedachten

Ansich weet ik wel wat ik wil. Recht combineren met mensen (het recht is er natuurlijk voor de mens maar ik doel meer op een soort "zorg").
Arbeidsrecht en criminologie trekken mij enorm. Jeugdzorg, kinderbescherming, advocatuur (in een ondersteunende functie als jurist), politie, maar ook P&O.
Welke wegen leiden er naar Rome? Ik zie door de bomen het bos niet en de vacatures zijn schaars.

Het geluk is dat mijn huidige arbeidscontract loopt tot februari. Ik heb dus nog even de tijd om mijn vervolgstappen uit te stippelen.
Maargoed, een half jaar is zo voorbij

Ik kijk nu naar het nieuws en denk "oh, verslaggever zijn is ook leuk".
Verschrikkelijk :')

Ik lijk wel 12.

Edit: typfouten

Laatst bijgewerkt door Snorlex op 06-07-15 13:33, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-07-15 13:19

Re: Het twintigers dilemma

Geplaatst: 06-07-15 13:19

Ik kom ook even meelezen. Heb geen tips maar wel bijna dezelfde situatie. Ben nu zelf aan het afstuderen. Maar merk aan mezelf dat ik er zelf niet heel veel vaart achter zet. Want ik vind die volgende stap ook best spannend. Ben nog maar 21, verwacht in oktober klaar te zijn. En dan, aan het werk en uit huis? Maar wat dan? En waar? En hoe?
Ik heb ook een super toffe bijbaan, maar kan daar nooit van leven als ik uit huis ga..

**Geplaatst**: 06-07-15 13:21

Geplaatst: 06-07-15 13:21

Ik heb ongeveer hetzelfde probleem. Ik ben nog niet afgestudeerd, ik moet mijn scriptie nog afmaken en nog 1 vak volgen in september, maar ik heb er helemaal geen zin in. Wat moet ik daarna? Mijn studie heeft zodanig veel stress opgeleverd dat ik geen master meer wil doen maar het heeft me opgeleid tot semi-IT'er. Iets waar ik vast wel in aan de slag kan komen, maar ik weet gewoon niet wat ik wil en dat merken ze tijdens sollicitatiegesprekken ook wel. Ik ben slim, ik heb redelijke technische kennis maar ik heb totaal geen werkervaring (behalve de helpdesk waar ik anderhalf jaar heb gewerkt).

Ja en nu? :')

Ik heb gelukkig nog ongeveer een halfjaar om te beslissen en na te denken maar het is wel moeilijk. En ik wil toch echt wel aan het werk want ik hoop binnen een paar jaar een paard te kunnen kopen. Dan moet ik wel een goede financiele situatie hebben.

**Geplaatst**: 06-07-15 13:24

Re: Het twintigers dilemma

Geplaatst: 06-07-15 13:24

Herkenbaar!
Hoewel het bij mij anders ligt.
Ik ben nadat ik mijn studie heb afgerond in de ziektewet gevallen.
Ben terug aan het kijken voor werk of verder studeren.
Het blijft moeilijk en idd de zin 'Ben ik wel nuttig genoeg' speelt ook veel in m'n hoofd

**Geplaatst**: 06-07-15 13:26

Geplaatst: 06-07-15 13:26

Gefeliciteerd met je afstuderen!

Ik herken je gevoel wel een beetje! Ik studeer nog (thuisstudie) maar heb wel een vaste baan in mijn vakgebied. Alleen is het best hard werken, worden er steeds hogere eisen gesteld en het salaris.... Dat is niet om over naar huis te schrijven... Ik zit nu ook op het punt dat ik niet weet wat ik wil... Zo doorgaan en langzaam mijn papiertje halen... en dan? Wil je dit de rest van mijn leven doen? Dat antwoord weet ik al wel, maar wat ik wel wil weet ik dan weer niet. Lastig pakket...

Succes met keuzes maken en om maar verstandig te zijn zou ik willen zeggen: YOLO (you only live once) en volg je hart en ga doen waar je echt gelukkig van wordt.

**Geplaatst**: 06-07-15 13:27

Geplaatst: 06-07-15 13:27

Snorlex schreef:
Ik kijk nu naar het nieuws en denk "oh, verslaggever zijn is ook leuk".
Verschrikkelijk Ik lijk wel 12.

Dat precies :')

Zo herkenbaar _O-

Ik zit momenteel in een baan die het gewoon niet is. Heel sales gericht en ik blijk gewoon zo commercieel als een pinda te zijn :')

En dan ben je bijna 29, weet je nóg niet wat je wilt. Want er zijn zoveel leuke dingen

**Geplaatst**: 06-07-15 16:20

Geplaatst: 06-07-15 16:20

Zo herkenbaar :))

Het enige wat ik je kan aanraden is dingen gewoon uitproberen. Als het tegenvalt, ga je op zoek naar iets anders en dan weet je ook weer dat het niets voor jou is.

Toen ik in de zomer van 2013 afgestudeerd was met mijn master, wou ik graag nog een jaar een extra master screenwriting (filmscenario's schrijven) gaan doen. Toch niet gedaan, want de toelatingsproef viel tijdens mijn vakantie naar Australië :')

Ik was ook aangenomen voor een master-na-master American Studies, ook niet gaan doen, want toch geen zin meer om na 5 jaar fulltime studeren nog een extra jaar bij te doen. Dus maar gaan werken. Werken bij een uitgeverij leek me wel leuk, dus dat maar gaan doen. :Y)

Na 8 maanden bleek het toch niks voor mij te zijn, dus weer op zoek gegaan naar iets anders. 3 maanden op het hoofdkantoor gewerkt van de grootste bioscopen van België, heel leuk, erg fijne collega's, supertoffe dingen gedaan maar fulltime eventplanning en 3 dagen per week van 9u tot 23u werken was toch weer niks voor mij. Was gelukkig een tijdelijk contract, vervanging van 3 maanden, dus ik hoefde zelf niet weg te gaan. Uiteindelijk heel spontaan en onverwacht gesolliciteerd bij een PR-kantoor waar mijn beste vriendin werkte want daar was een vacature, en de dag nadat mijn contract bij de bioscoop afliep heb ik mijn contract voor mijn huidige baan getekend

Intussen ben ik ook altijd blijven schrijven (doe ik al jaaaren), freelance voor kranten en websites, en 2 maanden geleden is mijn grote droom uitgekomen en heb ik bij een uitgeverij een contract voor mijn eerste boek getekend. Hoewel ik nu een baan heb waarvan ik nooit verwacht had dat het bij me zou passen, ben ik toch erg goed van m'n werk en vind ik het ontzettend tof, én ik werk na de uren ook aan mijn grote droom, mijn boek. En ik ben heel blij dat ik al die andere banen uitgeprobeerd heb en zelf heb kunnen ontdekken dat het "wel leuk, maar niet voor mij" is. Dus er is nog hoop

**Geplaatst**: 06-07-15 16:26

Geplaatst: 06-07-15 16:26

Mijn zus is vorig jaar ook haar bachelor rechten gehaald, maar bleek dat daar eigenlijk vrij weinig werk in te
vinden was.. Zij is dus een master gaan doen omdat dat haar arbeidskansen wel enorm vergrootte.
Ik zou dus nog wel die master pakken als het kan. Mijn zus werkt er ook gewoon 2 dagen naast dus het te doen. Welke richting je dan moet kiezen; tsja dat moet je even zelf uitvogelen

Werken kun je nog heeeel erg lang en ik denk dat je spijt krijgt als je die master niet ook gaat proberen te halen.

**Geplaatst**: 06-07-15 16:35

Geplaatst: 06-07-15 16:35

Quarterlife-crisis. Ja hoor, ik zit er ook in. Door een vervelende situatie het afgelopen jaar heb ik mijn master wat moeten vertragen, maar tegelijk ben ik hier ook wel blij mee, dan hoef ik tenminste nog niet te gaan solliciteren O:)

En als ik dan over banen na denk, dan is het eerder goh, zal ik maar in een restaurantje gaan werken, of duikinstructeur worden, of iets op dat niveau, wat natuurlijk niet het onderste uit de pot halen is met een straks afgeronde WO master :')

Ik heb een lange termijn plan, wil nog 1 of 2 jaar door Noord- en Zuid-Amerika op de motor, maar daarvoor zal ik nog een paar jaartjes moeten werken om het te kunnen financieren. Geloof dat dit ook een beetje het grote mensen leven voor me uitschuiven is. Ik hoef echt nog geen carriëre, officiele baan, huisje, boompje, beestje gedoe. Wel een beetje lastig soms..

**Geplaatst**: 06-07-15 20:41

Geplaatst: 06-07-15 20:41

Ik ben echt bang voor dit moment, waarvan ik vrij zeker weet dat het gaat komen :')

Begonnen met HBO, toen een jaartje gewerkt en weer in de studiebanken gedoken. Inmiddels bezig met m'n masters, nog een jaar te gaan en dan heb ik ze afgerond. Maar dán?? Ik zie ten eerste al op (ja ik weet hoe raar het is _O-

) tegen alle vrije tijd. Nu kan ik ieder moment van de dag aan de studie, is altijd wel wat te doen. Ben echt bang dat ik wat dat betreft in een zwart gat val straks, zal echt meer hobby's moeten gaan vinden denk ik..

En die baan.. Tijdens/na m'n HBO wist ik precies wat ik wilde worden. Maar nu/straks? Geen idee! Ik weet wel een soort van richting maar twijfel of ik uberhaupt op master-niveau wil beginnen. Misschien eerst een hbo(+) functie en dan langzaam doorgroeien? Traineeship lijkt me niet zo passen bij mij.. En qua onderwerp, als alles goed gaat heb ik straks twee master diploma's in twee behoorlijk verschillende richtingen. Welke kant wil ik op? Of laat ik dat van 'het lot' afhangen, net waar ik aangenomen word? Gelukkig weet ik wel precies in welke sector ik wil werken, dat scheelt al enorm. Maargoed, ik heb nog een jaar te gaan. Alle tijd om na te denken.. Denk ik

En nu eerst maar eens echt gaan studeren voor m'n tentamen as woensdag O:)

**Geplaatst**: 06-07-15 20:52

Geplaatst: 06-07-15 20:52

Ik ben voorbij de 25 en jeetje wat gaat het leven snel! Tussen mn 20e tot nu heb ik mn eerste fulltime baan gekregen en zelfs weer een andere baan, ben uit huis gegaan en samen gaan wonen in een huur huis. Nu sinds 2 maanden wonen we in ons koophuis. En jeetje ik heb altijd gezegd dat ik aan kinderen wou denken voor mn 30e maar aangezien je ook nog 9 maanden zwanger bent lijkt de tijd zo snel te gaan. Ik wil nog heel veel reizen en trouwen...Want hoewel ik dacht dat ik na een geweldige reis naar hawaii misschien wel een beetje uigereisd zou zijn, kan ik bijna niet wachten om gauw weer ergens heen te gaan. Nu looptmn vriend deze zomer stage dus komt t er ook niet van. Dus geen studie twijfel, maar wel een heel erg besef dat t leven heel snel gaat.

**Geplaatst**: 08-07-15 11:42

Re: Het twintigers dilemma

Geplaatst: 08-07-15 11:42

oh jeetje nou hier nog een hoor

bijna klaar met mn studie (alleen nog 'even' eens scriptie schrijven) en dan? ik maak me soms boos en dan solliciteer ik bij alles waarvan ik denk dat ik geschikt ben. Dan krijg ik bijzonder vaak deze twee dingen te horen,
óf: je hebt te weinig ervaring (19 jaar achter elkaar heel hard mn best gedaan om papiertjes te halen en daarom alleen vakantiebaantjes)
óf: je bent overgeclassificeerd.
hoewel ik nu dus wel aan het solliciteren ben voor een bijbaantje, wil ik waarschijnlijk als ik klaar ben straks iets hier proberen: https://www.workaway.info/ (al ben ik totaal geen reiziger)

**Geplaatst**: 08-07-15 11:53

Re: Het twintigers dilemma

Geplaatst: 08-07-15 11:53

Hier is het ook bingo. Wat ga ik nou dadelijk eigenlijk doen. Mijn afstudeerplek is niet de plek waar ik eeuwig aan de slag zou willen. Master is niet echt een optie voor mij, vanwege mijn slechte engels. Doe nu overigens wel een engels talige opleiding. Dus dat zou een andere bachlor worden, maar wat? Wat ik hoopte uit te vinden met mijn brede opleiding heb ik niet gevonden. Sta dus op dezelfde plek als 4 jaar geleden qua idee wat ik wil worden. Moet mijn afstudeerscriptie en 1 vak in augustus nog afronden. Dus ook nog niet de zekerheid van een diploma.

Mijn hoofd barst echt uit elkaar van al die moeilijke gedachten.

**Geplaatst**: 08-07-15 11:55

Geplaatst: 08-07-15 11:55

Ik ken het! Maar er is hoop aan de horizon: ik ben er wel bijna weer uit!

Ik ben intern in het ziekenhuis opgeleid tot rontgenlaborant. Dat is een driejarige hbo opleiding. Toen ik klaar was dacht ik... is dit alles?

Alle opties lagen weer open toen het diploma binnen was. Ik kreeg een contract dus kon een deeltijd studie er naast gaan doen.
Nog even gedacht aan paardgerelateerde studies maar uiteindelijk een managementopleiding gaan doen passend bij mijn vakgebied.

Nu ik vorige week dat diploma haalde ben ik een stuk rustiger. Ik ben wel heel erg ambitieus en gedreven om naar een leidinggevende functie toe te groeien, maar heb het gevoel dat de wereld aan mijn voeten ligt en ik mijn draai aardig gevonden heb.

Intussen ook nog gaan samenwonen en vandaag 23 geworden, de tijd vliegt.... :')

Mijn advies is: als je nog verder kan studeren, doen! Het vergroot je baankansen op de lange termijn ontzettend. Daarnaast weet je nu toch nog niet zo goed wat je wil, dus kies de richting die je het meest aanspreekt en ga lekker die master doen. Daarna komen de inzichten van wat je wil vanzelf!

**Geplaatst**: 08-07-15 15:07

Geplaatst: 08-07-15 15:07

Ontzettend herkenbaar!
Ik loop al jaren met het gevoel rond dat ik niet weet wat ik wil. Sterker nog, toen ik 15 was en van het VMBO door mocht naar het MBO wist ik niet wat me overkwam. Mijn ouders hebben me uiteindelijk maar bij een school ingeschreven. Ik vond het wel prima, totaal niet met het idee dat ik daar iets mee wilde doen maar gewoon omdat het 'moest'. Dat was de opleiding tot onderwijs assistente. Had liever gehad dat ze me door hadden gestuurd naar het HBO maar dat is achteraf.
Daarna ben ik een tijdje in een rebel fase terecht gekomen (vader overleden, geen houvast) en ben ik nog een MBO opleiding gaan doen. Zonde van mijn tijd, bedenk ik achteraf. Maar goed, het is zo.
Nu rond ik bijna mijn HBO Diermanagement en Kust en Zee Management af. Waarom ben ik daar aan begonnen :')

. God, je kunt er zo weinig mee. Daar kwam ik na jaar 1 al achter maar stoppen zit niet in mij, dus dan maar twee studies tegelijk. Dus straks loop ik wel met een goed CV die deur uit. Waarschijnlijk op naar de universiteit.

Ik zag een post van iemand die chronisch ziek thuis zit. Ik heb hetzelfde. Ben al jaren ziek, progressief dus het vooruitzicht is niet goed. In principe ben ik een gemotiveerd persoon, harde werker. Ik wil wat van het leven maken, wil echt een goede baan straks. Aan de andere kant denk ik, waarom doe ik het mezelf toch aan? Dubbele studie, terwijl ik na de lessen voor pampus op de bank lig. Leren, slapen, leren, slapen. Zal straks niet heel anders zijn.

Ik ben gewoon een ontzettende laatbloeier. Niets mis mee.

Edit: de kans is groot dat ik straks alsnog voor de klas beland dus de eerste MBO opleiding was zo gek nog niet.