zo veel twijfels en een beetje down.

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
akerna

Berichten: 3770
Geregistreerd: 22-02-01
Woonplaats: apeldoorn!!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-01 20:28

zit de laatste tijd niet echt lekker in mijn vel. thuis gaat het niet zo lekker, steeds weer woordewisselingen met mijn moeder. dan zit ze weer te dreigen dat ze me het huis uit trapt enz. kan ook (bijna) nooit wat thuis vertellen over hoe mijn dag was, want dat interreseert ze toch niet. dan woont mijn vriendje ook nog eens bij mij in. we hebben nu bijna 2 jaar een relatie, maar ik zit de laatste tijd een beetje te twijfelen. ik hou wel van hem, maar het gaat ook niet altijd even goed tussen ons. dan hebben we weer eens ruzie, eigenlijk om helemaal niks. hij is bij mij en emijn ouders komen wonen toen we ruim een jaar hadden. hij had wel een eigen kamer maar was op een gegeven moment altijd bij ons. dus is ie bij ons gekomen omdat we het zonde vonden dat ie zijn kamer moest betalen en er eigenlijk nooit was. aan de ene kant vond ik het wel fijn, maar nu benauwd het me nogal. en ik ben een persoontje wat vrij moeilijk kan praten, en dan vooral tegen mijn vriend over wat er is. ik krop altijd alles op. heb door alle problemen thuis en ergens anders zelfs aan een bepaald iets gedacht. en met mijn veulen zit ik ook te twijfelen of ik er goed aan gedaan heb om hem te kopen. omdat ie ziek was enz. wat als ie straks weer zo ziek word en ik continue de dierenarts erbij moet halen. ik heb het er wel voor hem over (hardstikke veel juist) maar wat als het tevergeefs is en hij toch weg moet. ik kan hem echt niet meer missen nu. hij is mijn alles.

ik heb iemand leren kennen via internet, waar ik goed mee kan(kon) praten. en ik mag die persoon ook heel erg graag. diegene weet onderhand ook aardig wat van me. ik had ook echt weer meer lol in het leven enz. de laatste tijd spreek ik diegene minder door omstandigheden en gaat het thuis (en op mijn werk ook) nog steeds niet lekker. ik ben weer meer down, heb bijna nergens zin meer in. wil het liefste de hele dag bij Quinto zijn. af en toe word ik helemaal radeloos van mezelf. dan denk ik echt :wat wil je nou? en ik zit ook steeds maar te denken enz. ik weet niet echt of ik door wil gaan met mijn relatie. maar ik kom er nog steeds niet uit.

sorry voor dit saaie verhaal, maar ik moest het nu gewoon even kwijt. loop er al een tijdje mee om het op bokt te zetten, maar durfde niet echt (nu nog steeds niet, eigenlijk)
en het is ook wel een beetje (erg) een warrig verhaal geworden.
_________________
geen leven zonder een tinker!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: akerna op 2001-06-11 20:39 ]</font>

Sirius_

Berichten: 10948
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-01 21:01

oh is niet zo'n saai verhaal hoor.
over quinto kan ik niks zeggen maar, dat je moeder je het huis wilt uittrappen snap ik ongeveer hoe je je voelt hoor! mn moeder heeft me letterlijk het huis uitgetrapt, waarschijnlijk om me schrik aan te jagen want toen ik ook daadwerkelijk wegging kwam ze me achterna hollen. (Er waren nog ergere dingen gebeurt waarvan ik ook echt dacht dit klopt niet dat doe je niet daar moet je gek voor zijn..)
zo'n vaart zal het niet lopen, maar ik denk niet dat je wat aan dit berichtje hebt Verward..
sterkte iig hoor

Shaienne

Berichten: 4933
Geregistreerd: 02-04-01
Woonplaats: Vaassen

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-01 21:04

Nee het is echt geen warrig verhaal en je kan het altijd op bokt zetten hoor!
We zijn er niet alleen op paardenproblemen op te lossen, maar ook andere dingen.
Misschien zijn jij en je vriend nog niet echt toe aan samenwonen. Ik weet ook niet wanneer je daar wel aan toe bent, ben zelf ook nog maar 17... Knipoog Ja het is lastig als je het daar niet met hem over kunt hebben,maar hij moet het begrijpen dat je je opgekropt voelt.

tja, ik heb verder ook niet veel ervaring in het leven, zit zelf ook vaak in zo'n situatie dat ik het niet meer zie zitten.
Maar wat wel zo is , is dat dat rotgevoel ook altijd weer over gaat.. veel succes ermee! kussies Gerdien

Bartje

Berichten: 1651
Geregistreerd: 18-04-01
Woonplaats: Deventer

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-01 21:07

mmmhhzz... is echt k*t als je da eigenlijk allemaal tegelijkertijd hebt...

kan hier wel een heel banketstaaf op gaan hangen.. maar denk dat het voor jezelf wel het beste is als je er over probeert te praten.. oa. met je vriend.. 't is erg moeilijk om er over te beginnen.. maar jah.. er zelf mee blijven lopen is ook nie alles.. en hij is niet voor niets je vriend.. maar da moet je ook doen wanneer JIJ denkt dat je er aan toe bent..

iig heel veel sterkte!! lucht het nou nie ook een heel klein beetje op nu je het hier toch hebt neergezet??

Pink_Horizon

Berichten: 19828
Geregistreerd: 11-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-01 21:08

Arg wat klote... Je moet je wel bedenken dat iedere relatie na een paar jaar wat 'sleurderiger' gaat worden. En aangezien jullie elkaar nog eens extra veel zien aangezien jullie bij elkaar wonen...
Maar maak er niet zomaar een einde aan, daar krijg je spijt van!
En ouders doen die dingen meestal om je bang te maken... Ik kan me niet voorstellen dat ze je er echt uitzet...
vel succes, en als er iets is, zet het gewoon op bokt!

Liefs, Kim

jacqueline

Berichten: 5549
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-01 21:45

Gut meid wat rot allemaal.
Soms heb je inderdaad dat je het ff allemaal niet meer ziet zitten.....maar misschien is het een troost daar heb ik ook wel eens last van!!!
Ouders kunnen soms heel moeilijk doen, en dan ineens komt alles tegelijk en begin je overal aan te twijfelen.
Maar echt als je eenmaal het huis uitbent dan veranderd de relatie heel erg met je ouders.......dat is mijn ervaring, is veel beter geworden, ik had ook altijd ruzie met mijn moeder (was dan ook met 18 het huis al uit).
Tja en wat je vriend betreft......ik denk dat het ook niet meevalt om bij ouders in te wonen......lijkt me heel benauwd, en naar mijn idee kan je dan ook niet echt heel vrij met elkaar omgaan!!!
Denk zelf persoonlijk dat het een heel verschil maakt als je eenmaal met hem samenwoont in een EIGEN HUIS Lachen

Wat betref Quinto.....die beurt jou juist op, juist doordat je thuis niet goed kunt uiten, heb je daar je lieve paardje voor!!!!

Meid kop op en laat je niet kisten......als je me nodig hebt, dan weet je me te vinden....groetjes, en doe het rustig aan he!!!

akerna

Berichten: 3770
Geregistreerd: 22-02-01
Woonplaats: apeldoorn!!

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-01 22:16

bedankt voor jullie lieve reacties.
ik heb (voordat ik met mijn vriend had) al een aantal keren op het punt gestaan om het huis uit te gaan. mijn vader heeft me toen tegen gehouden en gezegd dat ik beter eerst mijn opleiding af kon maken. daarna zouden ze me wel helpen met een eigen kamer/huisje.
tja en op dat moment had ik met mijn vriend. ikzelf denk ook wel dat het tussen hem en mij wel beter zal gaan als we het huis uit zijn/ iets voor onszelf hebben. maar nu heb ik wel eens zoiets van 'rot asjeblieft op en laat me alleen' we kunnen ook niet echt vrij met elkaar omgaan hier in huis, dat klopt.
en diegene van internet betekent ook wel wat voor me. (ben ook daar nog niet uit wat)
Quinto beurt me inderdaad wel op. kan urenlang tegen hem aan banketstaaf en hij staat er vaak ook echt heel lief bij te kijken. net alsof ie precies weet waar ik het over heb.

HeleenH
Berichten: 78
Geregistreerd: 16-04-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-01 23:15

Hee, wat naar allemaal voor je! Als je zo ver bent om met je vriend te praten is het misschien goed als jullie allebei eerst weer op jezelf gaan wonen. Jij het huis uit, zodat je een andere relatie met je moeder kunt opbouwen en je leven verder kan leiden zoals jij dat wilt. En je vriend even alleen, zodat jullie eerst je relatie weer kunnen opbouwen zonder constant bij elkaar te zijn. Zo leer je ook beter (wat niet wil zeggen dat jullie dat niet kunnen, dat weet ik niet) om echt op eigen benen te staan en voor jezelf te zorgen. Als je dan even genoeg hebt van elkaar kun je je rustig terug trekken. Voordat ik het huis uit ging had ik ook vaak mot met mijn beide ouders. Ik heb toen een jaar in een flat gewoond en dat beviel me best wel, alleen het koken niet. Daarna gingen mijn ouders in een groter huis wonen en we hebben daar de garage tot woonhuis laten verbouwen en daar woon ik nu. De relatie met mijn ouders is nu veel beter. Ik ben zelfs elke avond bij hun. Je kunt je bv. alvast inschrijven bij de woonwinkel (aan het beekpark). Dan kun je in elk geval vast punten sparen. Verder kun je geloof ik ook bij het JIP (Jongeren Informatie Punt) terecht voor advies en hulp bij het zoeken naar bv. een kamer. Ik heb nl. geen ervaring met jongens, maar dit was wat me te binnen schoot. En verder: Maak je niet al te druk om Quinto, dat komt wel goed. Hij is nog jong en er zijn altijd af en toe wat tegenslagen. Maar ik weet natuurlijk niet hoe ziek hij is geweest. Als je een keer afleiding wilt en wilt rijden of zo, dan hoor ik het wel. We kunnen bv. naar de Hoge Veluwe, is erg mooi. Maar alleen als je het ook niet zitten, neem niet te veel hooi op je vork! Ik wens je heel veel sterkte en probeer er in elk geval over te praten.

Doei, groetjes van Heleen.

ibikus
Berichten: 20688
Geregistreerd: 15-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-01 09:59

Ik vind dat je hardstikke goed kan schrijven! Je vertelde zelf al dat je op internet met iemand goed kon praten dus zou je er eens over kunnen denken om je ouders en vriend een brief te schrijven over hoe je je voelt.

Nimber

Berichten: 26551
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-01 12:21

hey meis.
Tja ik maak alles van dichtbij mee maar ik weet het ook niet zo goed.
wou wel even zeggen dat ik het echt knap van je vind zoals je er tot nu toe mee omgaat.
Ik denk dat ik allang gek was geworden om samen te wonen op z'n minikamertje in het huis van mijn ouders terwijl die een stuk makkelijker zijn dan die van jou.
Mocht je wat kwijt willen kun je altijd bellen/langskomen ook als het thuis te gek wordt en je ff stoom wil afblazen en het bos of gewoon hier thuis je komt maar
dikke knuffel van je theemuts Lachen

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-01 12:31

ik vind je een dappere meid!
ik zou ook niet zo goed weten wat te doen in zo'n situatie.
heb dus ook geen raad.
maar wel een luistered oog Knipoog voor je.misschien dat dat iets helpt?

Jura

Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-01 13:23

Maar het is toch al heel wat dat jouw ouders je vriend bij je laten wonen, ik denk dat er zat ouders zijn die dat niet willen (mijn ouders zouden dat wel doen, maar die zijn ook supermakkelijk)

Veel sterkte met deze situatie en het komt vast weer goed!

Laui!

Berichten: 16863
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: wherever I wanna be

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-01 14:40

op afstand kan ik er niet zoveel over zeggen. Heb zelf veel problemen meegemaakt, en van dichtbij gezien, maar toch, elke keer is het anders en overdondert het je.
Heel veel sterkte! *knuf*

Maaike

Berichten: 11864
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-01 20:27

sjeetje weet niet zo goed wat ik moet zeggen... ik wist t al wel een beetje maar toch. vind t echt erg voor je, kan t niet anders zeggen nu.
heeeele dikke knuffel en nog meer sterkte