Bokt.nl

Ongeveer een jaar geleden (september 2013) begon ik met het verzorgen van Lorna. Een zeer koppige merrie van toen 20 jaar.

September 2013


Lorna vond me maar vreemd. Nadat ik een paar keer met de oude verzorgster was meegeweest, kwam ik nu alleen. Als ik aan kwam lopen liet ze nooit meer van zich zien dan dit. Wanneer ik haar hoofdje wilde aaien, trok ze hem snel weg. Ondanks haar chagrijnige blikken was ik hartstikke blij met haar! We mochten alleen nog niet rijden, want ze was net aan het opbouwen van een peesblessure. Geen probleem! kunnen we elkaar eerst een beetje leren kennen

Oktober 2013


Lorna en haar mama Fanora werden steeds nieuwsgieriger. Nog steeds was Lorna niet heel blij met mijn bezoek volgens mij Haar hoofd mocht ik echt nog niet aaien of kussen. Met haar blessure ging het beetje bij beetje beter. We stapten onder de man een beetje door de kassen, als ik naar de bossen zou gaan, zou ze te heet worden volgens de eigenaresse. Prima! zo is het ook gezellig! ik had meestal wel een boel te vertellen, of het haar wat kon schelen? geen idee, maar ik vond het leuk ik denk zij ook wel hoor

November 2013


Jaaaaaa! kusjeeee! Vanaf nu lukte het me om haar elke dag een kusje te geven, gewoon als ik wegging. Een standaard ritueeltje. Het aaien of borstelen vond ze op haar hoofd nog steeds niet fijn. Maar hee, ze werd minder merrie-merrie, dus de band begon nu ook te groeien vanuit haar kant!

December 2013


1 December, de eerste keer dat we in de bak mochten rijden. Rustig aan konden we opbouwen, en zo doende reed ik elke week mee in de les. Ik was heel tevreden over Lorna! Ondanks dat we elkaar nog niet heel goed begrepen, het begin was er.


22 December, de eerste keer meedoen aan een onderlinge wedstrijd. De oude verzorgster van Lorna, Celine, ging nog wel eens mee als ik reed. Toen kwam zij op het idee dat ik gewoon op Lor mee moest doen aan de Winterclubkampioenschappen van de manege. Ik dacht ach, waarom ook niet. het is voor de lol en we zien wel wat er gebeurt! Ze gooide nog veel haar hoofd omhoog, maar dat mocht niet baten. Ik was beretrots op dat brave paardje.

Januari 2014


19 Januari, weer een wedstrijdje meegereden. Deze ging erg fijn naar mijn gevoel! Het was zeker nog niet alles, maar er zaten afentoe hele fijne stukjes in. We hadden veel plezier in het oefenen en uitvogelen met elkaar. Ook was ik bijna jarig dus had ik al een nieuw jasje, witte peesjes en een bling-bling frontriem gekregen. Helemaal startklaar!

Februari 2014


16 Februari, alweer een wedstrijdje. In de lessen ging het soms goed, soms minder goed. Maar wij beide vonden het wel fijn om de wedstrijdjes mee te pikken als oefening. Deze keer ging de proef naar mijn gevoel niet goed, gewoon te veel miscommunicatie. Toch werden wij beloond met een mooie 3e plaats.
Zoals gewoonlijk las Celine mij altijd voor, zij vond het fijn om ons ze helpen en zien genieten. Ook de trouwe fans, mijn opa en oma waren er weer bij. Zij hebben niet één wedstrijd gemist. Ze waren dol op Lorna (vooral mijn opa, die nam van alles mee om haar te voeren )

Maart 2014


Nee, we reden echt niet alleen maar wedstrijdgericht. Dit deden we maar 1 à 2 keer per week. De andere dagen crossden we door de bossen! [RIJ-ITP] Crossen op z'n best!

toch pakken we nog een oefenwedstrijd mee. we zouden 2 wp gereden hebben in de B.

April 2014


Gewoon heerlijk genieten van het mooie weer en gezellige buitenrit maatjes! Wat is dat fijn, om gewoon een rustig ritje te kunnen maken en gewoon te genieten van alles en iedereen. Als we met maatjes reden was Lor ook gewoon lekker koel in haar hoofd. zoals je misschien in het topic uit maart heb gezien, is ze een onwijze heethoofd buiten. met wat maatjes is het zo opgelost!

Mei 2014


Whoehoeeeee, een heeel lange tijd niet gesprongen en dan ineens kan ze vliegen
( [SPR-ITP] We zijn het echt nog niet verleerd! )

Juni 2014

Weer een maand vol buitenritjes en een wedstrijdje. We waren nu echt een team. Nog steeds ging het in de dressuur echt nog niet makkelijk, maar we groeide vanaf nu echt hard. we hadden plezier in alles wat we deden. Enne.. haar hoofd poetsen? dat vond ze heeeeerlijk!

Juli 2014


Ons 3e springlesje. De eerste ging goed, maar ze was niet te houden. De 2e en 3e werkten we daarom vooral aan de controle. Dit ging erg goed en was heel leuk, we gingen zeker vooruit
Helaas was het aan het einde van de maand weer zo ver, tijdens een buitenrit liep ze een blessure op, weer aan hetzelfde been.. precies wanneer er een zomerstop op de manege was, dus dat ik eigenlijk vaak de bak wilden huren om lekker door te trainen. Balen, maar niks aan te doen dan rustig aan hopen dat het goed komt.

Augustus 2014


http://nl.tinypic.com/r/125kr5d/8
Gewoon wat leuke momentjes

September 2014

http://nl.tinypic.com/r/tah89y/8
Jaaa, we mochten nu weer onder de man opbouwen! Haar blessure trok weg en ze knapte nu al meer op. ze wordt echt depressief als ze niet mag werken. Nu werd ze weer wat vrolijker

Oktober 2014


FOTOMEETING !! wat heeft deze dag veel voor mij betekend.. onze eerste en laatste fotoshoot. het was ontzettend mooi weer en Lorna deed goed haar best om kalm te blijven. de fotografen hebben onwijs hun best gedaan en dat is te zien ( [ITP] Eerste en laatste fotomeeting van Lor en mij ).
Begin oktober gingen we de les weer in. Rustig bouwden we op. Ze liep fijner dan ooit tevoren! ondanks dat we nog niet veel deden, volgden ze me. Nu kon ik echt met trots roepen dat we een team waren!

Maar deze vrolijkheid verdween al gauw.. Lorna en Fanora moeten weg. De eigenaresse kan wegens gezondheidsproblemen niet meer ze zorgen. Ik heb eindeloos gezocht naar oplossingen, een FB oproep geplaatst en ze hebben in de krant gestaan. (MP e.d. vond de eigenaresse geen goed idee).

November 2014

Wat een ontzettende K*T maand is dit.. het begint al met het feit dat Lorna waarschijnlijk in de nieuwe paddock of door het gebruik van hoefschoenen weer een blessure heeft opgelopen. Net nu we fijn reden en we wisten dat dit niet voor lang was. Nog steeds was ik hard opzoek naar mogelijke plekjes waar Lorna en haar mama van hun oude dagen konden genieten. Maar niks was goed genoeg. Ik kon ze zelf niet op me nemen. Ze vertelde me dat ze niet lang meer wilden wachten. Dus ik plande nog een fotoshoot, voor vandaag. Deze samen met Lorna's maatjes.
Vorige week zei ze dat ze nog 2 weken wilde wachten, maar dit veranderde in 1. Afgelopen donderdagmiddag fietste ik naar het weiland. zoals gewoonlijk reageerde Lorna meteen op het rammelende geluid van mijn fiets, ze kwam briesend aanlopen met haar pluizige oortjes naar voren. Ik nam de dames mee naar stal, waar ik las dat ze maandag weg zouden gaan. weg als in weg-weg.
In tranen wandelden we een heel stuk, Lorna heeft me goed getroost, eigenlijk te goed. ze legde steeds haar neus tegen mijn wang. Toen we terugkwamen bleken ze ineens diezelfde avond nog ingeslapen te worden. ''het kon niet anders''.. Deze dag is zwart voor mij. ik ben heel lang bij haar gebleven en heb al het vocht uit mijn lijf gehuild. Een stukje staart heb ik meegenomen, waar ik graag een ring van wil laten maken.

Een laatste kus, een laatste snuif van haar geur, een laatste aai over haar hoofd.

Het paard dat mij opvrolijkte in de periode dat niemand dat kon, is er niet meer.

Een jaar vol ups en afentoe wat downs. Een jaar dat niemand anders mij had kunnen geven dan Lorna.

Rust zacht lieve Lorna.