Nooit meer heb ik gezegd, en dat meende ik ook na de laatste keer waarbij de ellende niet te overzien was geweest.
Maar vandaag stond er opeens een auto aan het begin van mijn weggetje. De auto bleef een tijdje staan, ik stond al een beetje te kijken wat die auto daar deed. Er werd een kindje gebracht, de moeder kon er maar net door met haar auto. Even later kwamen de auto mijn weggetje afrijden en er stapte een meisje in rijkleding uit. In eerste instantie dacht ik meteen "nee, niet weer"
De vader stapte ook uit en hij deed het woord. Meisje reed op een manege (een van de beste uit de omgeving) en wilde heel graag in de buurt een verzorgpony. Op zich vond ik het bijzonder gunstig dat ze samen met haar vader kwam, haar moeder bleek ook te rijden. Precies het soort kind wat ik eigenlijk altijd zocht. Ik heb haar laten rijden en ze reed vrij netjes, haar moeder kwam ook kennismaken en blijkt ook al jaren te rijden. Ouders willen haar helpen, staan erachter en begrijpen dat ze zich hier wel aan de regels moet houden en regelmatig moet komen
Nu ben ik dus van mijn geloof afgevallen en heb haar "aangenomen" als verzorgster. Wel met een proeftijd waarin we kijken of het allemaal goed gaat. Maar ik heb hier eigenlijk wel een goed gevoel over, vooral omdat de ouders ook iets van paarden afweten en zich er actief mee willen bemoeien.
Nu maar hopen dat het deze keer wel echt goed gaat want voor mijn dochter zou het heel gezellig kunnen zijn en ze zou eventueel straks met mijn jonge Welsh K kunnen gaan rijden onder begeleiding als die ingereden is.
Duimen jullie mee dat ik deze keer nu echt een geschikte verzorger heb gevonden?
Hé, wat leuk dat je nu toch iemand hebt gevonden. Zul je altijd zien als je niet aktief zoekt... komen ze zo aanwaaien! Klinkt als een leuk kind (en ouders) en ik hoop echt voor je dat het goed blijft gaan. Succes!
he fijn zeg!!! nou maar hopen dat dit goed zal gaan, maar ik zat nog steeds te wachten totdat jij hem ging inrijden hoor!!! veel succes met het nieuwe verzorgstertje!!
Toch leuk dat je die meid (en jezelf natuurlijk) nog een kans hebt gegeven! Ik hoop echt voor je dat dit een leuke verzorgster blijkt! En misschien kan ma ook nog wel stallen mesten
Dag lieve Nick. Dankjewel voor jou. Dankjewel voor alles. Vergeten zal ik je nooit, dag maatje... 15.05.2004 - 07.06.2010
Ma zal voorlopig geen stallen mesten denk ik, ze is net herstellende van een chemokuur, misschien wel een van de redenen dat ik geen nee meer wilde zeggen.
Maar het klinkt in elk geval inderdaad heel positief, het meisje lijkt niet zo'n brutaal geval maar heel aardig en de ouders zijn heel gemotiveerd. Maar na alle rot-ervaringen klinkt dit echt als te mooi om waar te zijn. Ik gun het een ander kind graag en voor mijn dochter is het ook heel leuk dus ik hoop dat het echt wat wordt.
En Superquinta, ik ga Rissaz waarschijnlijk toch echt zelf inrijden hoor Dit meisje is daar nog te onervaren voor maar misschien kan ze daarna er rustig aan op beginnen onder begeleiding. Dat moet ik nog even afwachten.
Ik hoop dat jullie ook een bijrijder vinden, deze vader was getipt door mijn postbode die hun buurman is
Wat fijn dat er nu zomaar een schijnbaar leuk meisje is aan komen waaien! (Schijnbaar, om even een slag om de arm te houden ) Het is in ieder geval al heel positief dat haar ouders iets van paarden weten en haar dus waarschijnlijk al wel wat verantwoordelijkheidsgevoel hebben bijgebracht.
Leuk voor je ja Je zet mij wel weer aan het denken, ik mag heel misschien een IJslander gaan verzorgen, maar stel dat dit niets wordt... op internet is weinig te vinden dat dicht bij mijn huis is, ik vind een half uurtje fietsen eigenlijk wel maximaal omdat ik het anders gewoon niet zal redden met school... maar stel dus dat die Ysco niets wordt, is het dan verstandiger om bij mensen aan te bellen of briefjes in brievenbussen te gooien?
En nu maar hopen dat je hier in Limburg ook weer goede verzorgers gaat vinden Monique!
Brenda, als dit meisje gewoon aan was gekomen had ik zeker nee gezegd. Maar ze kwamen hier na een tip van hun buurman die mijn postbode is (als postbode ben je natuurlijk goed op de hoogte) Het allerbelangrijkste vond ik zelf dat ze samen met haar vader kwam. Dat gaf mij er meer vertrouwen in. De meeste die zomaar langskomen zijn nogal brutale figuren en daar heb ik te vaak mijn vingers aan gesneden. Maar als je wel ergens langsgaat laat dan in elk geval merken dat je echt wilt verzorgen. Niet meteen vragen of er iets "te rijden" valt