... Dan nu eindelijk een overzicht van Abby haar leven. Ik ben best wel een nieuwsgierig persoon en zoek graag dingen uit met behulp van internet. Toen ik dus ook eigenaar werd van mijn 20-jarige merrie was er 20 jaar om te 'onderzoeken'. Ik wilde weten waar mijn merrie vandaan kwam. Ik wilde foto's zien! Inmiddels heb ik die gekregen en ik vind het zo leuk om naar te kijken! Hierdoor kan ik dus een leuk overzichtje maken van 22 jaar Abby.
19 Februari 1992 - 1997
Ergens middenin een bos in Oisterwijk, namelijk aan De Logt, wordt er een Haflingermerrieveulen geboren. Ze krijgt de naam Jamie van de Logt.
Hier zit helaas een beetje een gat. Haar fokkers weten niet meer aan wie ze Jamie hebben verkocht. Heel misschien heeft ze bij H. de Brouwer gestaan, maar ik ben er nog niet achter. Hierna is ze waarschijnlijk naar Paardenmelkerij 't Kattenheye gegaan. Contact met de eigenaar hiervan heb ik gehad, maar helaas wist hij vrij weinig meer. Hij herinnerde zich haar wel: "Die merrie met die sierlijke manen." Ze heeft niet lang bij hem gestaan omdat ze niet geschikt was voor dit doeleinde. Of ze hier veulens heeft gehad wist de eigenaar niet meer.
Na 't Kattenheye is ze verkocht aan een man die er specifiek een van Star wilde. Dat moet rond 1997 zijn geweest.
Abby haar laatste veulen wordt geboren. Hierna heeft ze geen veulens meer gehad en ik verwacht niet dat ze die ooit nog gaat krijgen. Dit is haar 8e veulen.
Samen met een andere Haflinger werden ze regelmatig gebruikt voor bruiloften etc.
Hier begint ons verhaal pas. Ik verzorgde wat Shires in de buurt, maar kon er behalve borstelen vrij weinig mee. Buitenrijden was altijd een beetje spannend aangezien ik heel klein was en zij zo groot. Ik heb toen even een enorme merrie verzorgd genaamd Shadow. Onderonsje Met de dekhengst
De zoektocht naar een pony voor mij was begonnen. Ondertussen nog 3 dagen plezier gehad van een oude Welsh pony, maar die stierf helaas na 3 dagen. In die 3 dagen heb ik wel bewezen dat ik een eigen pony aankan en eigenlijk heeft zij er dus een beetje voor gezorgd dat ik Abby kreeg. In Maart toen wezen kijken bij Abby. Ik vond haar prachtig. Als je meer wilt weten over hoe ze bij ons gekomen is: Klik!
In het eerste jaar behoorlijk gedoe met haar gehad. Jemig, wat een karakter heeft zij. Eerst was ze wel lief, maar zodra ze door had dat ik serieuzer ging worden en zij dus ook echt wat moest doen ging ze me uitproberen. Als ik aangaf dat ik links wilde, testte Abby uit hoever zij naar rechts kon gaan. Ze ging overal dwars tegenin. En daarom heb ik echt heeeeel vaak huilend op haar rug gezeten en gedacht: "Wat is het toch een rotbeest!" In de zomer zelfs bijna eraan gedacht om haar maar weer te verkopen omdat ik niks kon beginnen met haar.
Ik denk dat deze foto wel genoeg zegt. Abby wil uit de bak en draaft dus richting het hek. Ik wil terug naar de hoefslag, verkramp compleet en probeer haar met alle macht terug te krijgen. Zo ging het heel vaak.
Ik weet niet of het destijds tussen mijn oren zat of niet, maar dat hek MOEST dichtblijven als ik in de bak reed. Ik kon ook niet alleen in de bak, dan kreeg ik haar nergens anders dan wachtend bij het hek tot ik het op zou geven. Helaas verhuisde het paard waar ik altijd mee in de bak reed en stond ik er alleen voor. We zijn toen helemaal opnieuw begonnen en toen kon ik juist niet meer rijden met anderen in de bak. Ik blokkeerde dan volledig en kon niets anders doen dan erom denken dat Abby niet naar de andere paarden ging en stapte ik dus de hele tijd. Net zo lang tot de ander uit de bak was.
Niet zo heel veel gedaan deze maand en de bak niet kunnen gebruiken aangezien die bevroren was.
Februari
Blijkbaar was Abby haar (veel te dikke) winterjas ook wel zat, want opeens was ze kaal! Het leek wel alsof iemand haar geschoren had, maar ik zou niet weten wie?
Nog steeds niet veel gedaan. Bak was nog te hard en nat. Toendertijd was het rijden ook niet leuk genoeg om in een kletsnatte bak te gaan rijden, eigenlijk. Wel begonnen met lessen.
In deze maand al helemaal weinig gedaan, ik ging namelijk voor 2,5 week naar Australie! Op 12 maart zou ik vertrekken, dus die ochtend snel nog even wat foto's gemaakt. 's Middags toen vertrokken naar Schiphol. Op 14 Maart aangekomen op Tasmanie en op de 28e weer vertrokken. Ik was toen weer thuis op de 29e.
In April kwam er ook een Zuid Afrikaanse gast bij ons logeren. Abby was ontzettend braaf, wat was ik trots! Met onze gast.
Hier ben ik weer een beetje met haar gaan rijden. Maar nog steeds moest die bakdeur dicht blijven en ging het niet lekker. We kwakkelden met de galop. Ondertussen nog steeds les.
Mei
Hier zijn we begonnen met afvallen, of naja. Abby. Ze heeft een graaskorf van ons gekregen en kreeg veel minder hooi. Ook gingen we hier meer rijden.
Nog steeds bezig met afvallen, maar het wilde niet zo vlotten eigenlijk. Vaak werd ze door mij aan de bakrand vastgezet zodat ik even foto's kon maken. Meestal vond ze dat behoorlijk irritant, maar hier wilde ze wel even doen alsof ze wel heel alert was.
Inmiddels was haar graaskorf al weer kapot. En zelfs nadat we hem gerepareerd hadden, had ze hem binnen een paar dagen kapot. We besloten het maar te doen op veel rijden en dat deed ik ook echt. Bijna 5 keer in de week had ze beweging in de vorm van rijden, buitenritjes en longeren.
Juli
In Juli was ik jarig en kreeg ik een Nikon D3100. Vlak daarna gingen we op vakantie en tijdens onze vakantie ging het vreselijk mis met Abby. Ze stond hoefbevangen op het land en na een waarschuwing van een stalgenoot, haalde een andere stalgenoot Abby direct binnen en heeft haar terwijl we op vakantie waren verzorgd. Er werd een paddock ingericht voor Abby en ze viel ontzettend snel af. Dat moest ook wel, want we waren er net op tijd bij. Toen schrok ik wel heel erg!
Daar stond ze dan in haar paddock. Al vrij snel liep ze weer goed op het zachte (zand, gras) en dus heel rustig het rijden weer opgebouwd met stapritjes ohz en de dag daarna alleen stappen aan de longe of wandelen door de bak. We deden heel voorzichtig en gelukkig pakte dat goed uit! Als we haar loslieten in de bak draafde ze weg, wat voor ons een teken was dat ze ook wel weer kon draven. Aan de longe geprobeerd en toen ohz ook al heel kort eventjes. Op het harde liep ze nog steeds moeilijk.
Augustus
Een natuurlijke bekapper kwam langs om naar Abby te kijken en raadde ons pijnstillers aan. We hebben toen elke dag heel weinig gegeven en toen afgebouwd. Zodra het op was had ze het ook niet meer nodig. Verder ging het rijden echt goed! Voorzichtig weer begonnen met draven.
Abby ging echt heel goed! Ze viel heel veel af. Ze had nog wel veel vet op haar schouders, hals en billen. Waarschijnlijk kun je wel begrijpen dat ik na het zien van deze foto heel trots was.
Hier begon ik langzaam na te denken over een wedstrijdje met Abby in de wintermaanden... Het ging namelijk echt heel lekker en de hoefbevangenheid was al bijna helemaal over, dus dan zou het in November-December-Januari-Februari wel helemaal over zijn. In September kregen we Australische gasten over de vloer. In het weekend waren ze een weekendje naar Duitsland, dus tijd om Abby een keer in te spannen voor de kar van een stalgenoot. Ze vond het helemaal geweldig! Zelfs al even een rondje dorp gedaan. Prachtig vond ze het.
Eindelijk de stap gezet om ons op te geven voor een wedstrijd in November. Ik vond het doodeng en geweldig tegelijk. In Oktober best wel actief gaan oefenen. Verder geen foto's. Als ik naar stal ga is het al donker en de bak is kleddernat. Maar toch trainen we, samen met een stalgenoot, actief door. De hoefbevangenheid hebben we inmiddels al lang en wel achter ons gelaten, het gaat super dus!
November
De spanning begon toch behoorlijk toe te nemen... En toen was het zover! Ik had er heel erg veel zin in, maar vond het ook wel heel erg spannend. Door de spanning heb ik toen de hele voorkant maar gelaten voor wat het was, het was toch onderling en Abby kan toch geen giraffe nadoen. Ik vond het echt helemaal geweldig! En samen met mij nog een, namelijk; die bejaarde Haflinger onder me! Zegt genoeg toch, deze foto? Nog even foto's maken na het uitstappen Buiten
De prijsuitreiking was misschien wel een van de spannendste dingen, samen met de voorafgaande weken en het moment dat ik op de locatie gearriveerd was en nog niet op Abby zat. Zodra ik op haar rug zat vloeide alle spanning gewoon weg en hebben we veel plezier gehad. We waren 5e met 180 punten! Dat is gewoon winstpuntwaardig! (Jury was streng volgens mensen die er verstand van hebben)
December
En nu? Nu trainen we gewoon lekker door zolang het weer dat toelaat. Juist, met de bakdeur wagenwijd open en bijna altijd gezellig met mijn stalgenoot. Ik heb nog wel een beetje dat ik zenuwachtig wordt als er meer dan 3 anderen bij mij in onze kletsnatte bak zitten met ergens middenin een diep gat. Dan moet ik zoveel doen/denken, Abby vooruit houden, aan haar denken, aan alle andere bakgebruikers, dat gat en al die plassen. Dan gaat het gewoon niet zo goed, maar dit blijkt wel normaal te zijn gelukkig. Op wedstrijd in de inrijdbak realiseerde ik me achteraf pas dat ik met een stuk of 5 ruiters in een 20x40 bak zat. De volgende onderlinge wedstrijden staat gepland in Januari en Maart en in Februari de Winter Wedstrijddag voor Haflingers.