Eind 2012 begin 2013, het moment dat wij (mijn vriend Johan en ik) een stapje terug moesten doen wat betreft de training van Luna.
Er ontstonden steeds meer miscommunicaties onder het zadel (geen stuur en geen rem = een probleem). Ik wil links, Luna wil rechts . . . en het woord "HO" was haar ineens totaal onbekend geworden.
In het begin wilden we het "probleem" niet erkennen en gingen we constant "het gevecht" aan. Want ze was immers toch echt netjes en correct ingereden. We maakten af en toe zelfs al kleine buitenritjes samen met vriendin/stalgenoot. Dat ging hartstikke goed! Maar toch sloop het er stiekem in. We waren niet consequent genoeg tegenover Luna en gaven haar niet de leiderschap die ze zocht, dus moest ze het zelf maar over nemen.
En dan komt het moment dat je huilend op je paard zit en je beseft dat het tijd wordt om dingen te gaan veranderen. We deden een pas op de plaats en lieten het rijden eerst voor wat het was. We gingen ons bezighouden met wat anders; grondwerk.
Er ging een wereld voor ons open, want er is natuurlijk zoveel meer dan alleen rijden!
Op deze manier gingen we vaak op wandeling door het bos, samen met vriendin/stalgenoot/mental coach Lotte (Bokker Caily).
Af en toe nemen we een rondje vrij springen mee
Luna haar mental coach; Caily
Januari 2013: Er is sneeuw!
Natuurlijk is er ook altijd tijd voor een beetje humor
Eindelijk, april; het wordt weer iets aangenamer buiten en we zien het zonnetje weer!
Omdat we altijd in zijn voor iets nieuws en we alles willen proberen, maakt Luna in mei voor het eerst kennis met de Parelli trainingsmethode. In het begin wilde ze niet veel van die stick weten en was ze niet geïnteresseerd, maar al snel maakten we grote sprongen vooruit. We maakten nu voor het eerst écht contact met Luna. En ze bleek toen ineens een hele grote "will to please" te hebben!
Training met lange lijnen om zo weer wat stuurwerk te kunnen trainen
Het vertrouwen in elkaar herstelde steeds meer en meer en het werd tijd om weer eens te kijken hoe het zou gaan onder het zadel. Op de grond ging alles als gesmeerd. Netjes naast je lopen, halthouden op slechts een zucht en een rustig "ho" als het nodig was. We waren toch erg benieuwd hoe dit zou gaan onder het zadel.
Nooit gedacht, wel gehoopt, dat het trainen op de grond ook zo veel impact zou hebben onder het zadel. Luna begreep alles ineens veel beter en de rust kwam terug. Langzaam aan gingen we weer wat meer met Luna de bak in voor wat stap oefeningen.
Begin oktober; Johan en Luna zeer geconcentreerd aan het trainen
Familie portret
Juli: Het lijkt alsof Luna straalt, en dat doen wij ook!
November, het werd tijd dat we eens weer een stapje vooruit zouden gaan doen. Daar was Luna wel aan toe. Sceptische ik wat minder maar wat ging het goed. In gezelschap van Lotte hebben we een buitenritje gemaakt in het bos.
Wij zijn super trots op wat we nu al samen hebben bereikt! Het hoeft niet allemaal snel en het hoeft niet elke dag goed te gaan. Het is genieten van de mooie momenten en leren van de dingen die dan wat minder gaan.
Maar we hebben dit dus niet allemaal alleen kunnen doen, we zijn Lotte ook echt heel erg dankbaar voor alles wat ze voor ons heeft gedaan en doet. Af en toe ons een schop onder de kont geven daar waar nodig. Je bent een topper!
Ik dacht achteraf; ach het is ook wel leuk om wat filmpjes te plaatsen. Maar helaas kan ik de openingspost niet meer veranderen, dus dan maar zo.
Lol in het bos
Sideways game: Dit vond ze echt heel erg moeilijk in het begin en nu . . . nu wil ze het maar al te graag showen
Circling game: Dit was gewoon ondenkbaar dat ze dit ooit zou gaan doen. Ze heeft altijd grote moeite gehad met enig vorm van longeren en brak dan zomaar los in een soort van paniek om vervolgens in een hoekje te gaan staan en je aan te kijken van; oeps? Lichamelijk is ze helemaal gecheckt, het is puur iets wat ze zich zelf heeft "aangeleerd". Gelukkig is ze nu van deze fobie af.
Kan alleen maar genieten van wat jullie met liefde teweeg brengen. Vertrouwen is idd het woord bij Luna, als je dat hebt gaat ze helemaal voor je en dat hebben jullie duidelijk van haar gekregen. Ben zooo blij dat ze zo goed bij jullie zit. Ze blijft altijd een deel van mijn leven uitmaken, gelukkig mag ik dat bij jullie volgen!
Wouw, dankje tijgerlelie; wat een lieve woorden en ik weet dat Luna altijd een speciaal plekje zal hebben in je hart!
Ook super bedankt Simone en Andrea. Het doet me goed en ook Andrea heeft me nog wel eens per pb'tje wat schoppen onder mijn kont gegeven hihi.
We zullen ons door blijven ontwikkelen en dat gaat dus soms niet altijd even makkelijk maar we weten waar we het voor doen. We krijgen er zoveel liefde voor terug!
Wat een prachtig dier! Fijn dat je zoveel geduld hebt en een paar pasjes terug hebt gedaan. Zo ga je veel plezier van hem hebben in de toekomst. Zou je mij ook een pbtje willen sturen over de herkomst van dat bitloze hoofdstel van foto 4? Ik vind dat erg mooi.
@juliamandy: Bedankt voor je bericht! En ik zie persoonlijk Parelli op zich niet zo zeer als de oplossing van al je problemen maar het was en is zeker wel een hulp om beter met bepaalde situaties om te leren gaan en uiteindelijk bepaalde vraagstukken op te kunnen lossen. Het zorgt ervoor dat je gaat nadenken als er iets is waar je tegen aan loopt. Je leert dat als plan A niet werkt, plan B misschien wel werkt. Wij hadden bijvoorbeeld zelf niet eens door dat Luna met bepaalde oefeningen, wat ze moeilijk vond, wel haar uiterste best op deed. En dat frustreerde haar, want ze deed immers haar best maar wij keken alleen maar naar het perfecte plaatje wat we wilden zien. Met dus als gevolg een boos paard en teleurgestelde baasjes. Toen we dit eenmaal doorhadden ging er wel een wereld voor ons open haha. En zelfs nu passen we die denkwijze nog steeds toe. Vooral dat als er iets mis gaat, dit niet aan je paard ligt maar aan jezelf; je paard begrijpt je verkeerd of je bent niet duidelijk genoeg in wat je van je paard verlangt. En zolang we dit in ons achterhoofd blijven houden, wordt alles in eens een stuk mooier. En op het moment dat je eigenlijk niks verwacht, weet ze ons te verbazen met iets. Geweldig!
Dankje simodi, en nog steeds nemen we de basis wat we met grondwerk hebben geleerd elke keer weer mee in de training; hetzij bewust maar nu inmiddels ook vaak onbewust. Vele mensen vinden grondwerk saai. Maar i s alles dan niet "saai" als je het elke dag weer doet? Daarom variëren we elke keer maar weer met Luna. En dat moet ook wel want anders geeft mevrouw het zelf wel aan als het tijd wordt voor iets anders/nieuw haha.
Wij doen dat ook hoor, het wordt gewoon onderdeel van je dagelijkse omgang met je paard. Makkelijk een pasje om of terug zetten, dat soort dingen, los laten staan en blijven wachten. Allemaal dingen die je eerst aanleert als je grondwerkt, maar later vanzelf meeneemt. Hartstikke handig en voor je paard toch telkens een -onbewuste- bevestiging van hoe de verhoudingen liggen!
Ik vind die Parelli basis ook heel fijn, er zit een goed systeem in en op heel veel dingen, zowel als je 'los' werkt of aan een lijn, kun je telkens terugvallen.
Hihi nee wij vinden het ook niet saai hoor. En die onderlinge verstandhouding wordt elke keer weer opnieuw "getest" door je paard. En meestal gaat dit heel subtiel en heb je het zelf niet door. Dit was denk ik ook hetgeen wat onze miscommunicaties heeft veroorzaakt. Maar ook nu zijn er nog genoeg uitdagingen haha.
Jullie hebben afgelopen jaar een paar diepe dalen gehad, maar zijn nu duidelijk keihard op de goede weg. Ik weet niet waar jij die knop hebt gevonden, maar hij is om, en hoe! Echt wauw, respect! Soms heb je misschien even een duwtje in de rug nodig, maar er zijn ook momenten dat ik me even achter de oren moet krabben; "Oh, kunnen ze dat nu ook al, well done!"
Ga zo door, dan rijden we volgend jaar, als Caily's veulen eraf is, samen naar Zeegse!