Bijna 7 jaar. Kerstavond 2006 gingen we bij haar kijken. Een podenco teef van 6 jaar oud. We wilde een 2de hond bij de hond die we toen al hadden. Het klikte direct met de andere hond en dat terwijl ze zeiden dat je niet zo goed om kon gaan met andere honden.
Mijn grote angsthaas. Ze kon niet eens aan de lijn lopen. Vond alles eng Was een angstbijter. Als je haar aanraakte beet ze. Gericht. Maar na verloop van tijd was ze mijn vriendin. Binnen in huis de ideale huishond. Je had geen kind aan haar. Zolang ze maar een fijne plek had om te liggen. Los lopen kon niet. Ze ging overal achter aan. Maar bij ons in het dorp is een eiland waar je alleen met een brug naar toe kon. En als 1 van ons dan op de brug bleef kon ze toch even de benen strekken. Na verloop van tijd kon ze daar zelfs los als ik alleen was.
Na verloop van de jaren kwam er een 3de hond bij. Ging de eerste hond dood. En kwam er weer een 3de hond bij.
Zo was sinds 2012 Noa de laatste aanwinst. Daar kon ze het erg goed mee vinden. Ze leefde op. Maar ook de ouderdom kwam.
Afgelopen zondag op maandag nacht ging het mis. Ze had pijn. Kwam zeuren. Dus maandag ochtend meteen naar de dierenarts. De pijnstillers hielpen wel. Maar toch was het vanmorgen ineens weer mis. Weer pijn.
Wat ben je dan voor eigenaar om te zeggen dat ze nog door moet vechten?
Ik heb haar laten gaan. Het is beter zo. Ze ging heel snel. Het lichaam was gewoon op.
Het gemis en verdriet is groot. Maar ik weet dat ze heeft genoten die 7 jaar bij ons.
Wat een leuk beestje was het en wat heeft ze een mooi leven bij je gehad. Echt een verhaal waarin de hond op haar pootjes terecht is gekomen. Sterkte met het verlies.
Wat een mooi verhaal… Je hond heeft geluk gehad om zo'n fijne baas te mogen treffen! Ik wil je erg veel sterkte wensen. Ik leef met je mee, ik heb dinsdag mijn hond ook moeten laten gaan aan de gevolgen van een tumor.
Knuf Caro x
joyce83
Berichten: 5206
Geregistreerd: 03-10-06
Woonplaats: Vlodrop, limburg
Geplaatst: 20-12-13 15:12
Wat een aparte uitstraling heeft ze, heel veel sterkte met het verlies.
Wat verdrietig Maar wat een mooie hond, ze heeft een vriendelijke blik! Aan de foto's en je verhaal te zien weet ik wel zeker dat ze bij jou heel veel liefde en een geweldige tijd heeft gehad!
Denk dat de eerste 24 uur het zwaarste is. Maar dat ze nu niet naast mijn stoel komt zeuren omdat ze even naar buiten wil. Dat ze niet op de bank ligt te tukken. Dat ze niet met haar veel te lange staart tegen de kast aan staat te kwispelen en het geluid van de tv over stemt. Dat ik vanavond mijn rondje loop met 2 honden en niet met 3. Het gemis is echt groot!
Boktpony
Berichten: 10128
Geregistreerd: 06-02-05
Woonplaats: Ergens in Gelderland!
Geplaatst: 20-12-13 21:36
Heel veel sterkte Lau!!! *dikke knuf*
Laatst bijgewerkt door Boktpony op 20-12-13 21:54, in het totaal 1 keer bewerkt
Dus als ik goed begrijp is ze 13 geworden? Wat een prachtige leeftijd voor een hond! Ik vind het een mooi verhaal en een prachtige hond, heel veel sterkte met je verlies