Dat is schrikken! Maar met een aantal aanpassingen kan je al een hoop positief verschil maken voor je paardje.
Bij mijn paard van 18 is een jaar of 6 geleden artrose in zijn knieën vastgesteld. Ik spring, dressuur, longeer en rijd buiten met hem. Hij krijgt groenlipmossel als supplement voor de artrose. Wat werkt verschilt natuurlijk per paard maar hij doet het hier erg goed op. Ik stap minstens 15 minuten in en 15 minuten uit. Na het stappen galoppeer ik direct aan. Ik denk dat het per paard verschilt maar galop is boor hem makkelijker dan draf. Pas in de galop merk ik dat hij echt losser in zijn lijf wordt en steeds makkelijker gaat bewegen. Daarnaast is een groot ding waar je op kunt letten de bodem waarop je rijdt. Op buitenrit merk ik dat hij makkelijk struikelt dus over smalle en/of ongelijke paadjes stap ik alleen maar tijdens draf en galop neem ik hem ook altijd terug naar stap als ik zie dat het zand mul is. Ik geef hem dan zelf even de ruimte om uit te zoeken wat voor hem de makkelijkste manier is om dat stuk door te lopen. In de diverse bakken op stal merk ik ook veel verschil. Op de vlakke Agterberg bodem loopt hij super, hij struikelt dan zelden. Tot twee maanden geleden hadden we in de binnenbak een slechte bodem. Die was door een lekke sproei-installatie op diverse plekken modderige en ongelijk geworden. Op die stukken kon hij in draf en galop vies struikelen. Hij viel dan op zijn knieën en neus. (Uiteraard ben ik toen niet meer in die bak gaan rijden.) een vlakke bodem die niet te mul of te hard is zal waarschijnlijk het fijnste voor je pony zijn.
Waar ik hem in de zomer nog wel eens een dagje vrij geef doe ik dat ik de winter eigenlijk niet. Soms gaat hij dan 20 min de stampmolen maar dat doe ik niet nadat ik die dag daarvoor net gesprongen heb. Ik ga na een dagje molen ook niet de volgende dag een uur lang fanatiek dresseren of springen. Ik probeer op te bouwen naar een grotere belasting (bijv een (spring)les, wedstrijdje of uitgebreide buitenrit) en daarna bouw ik het ook weer af. In dat opzicht probeer ik in mijn hoofd echt een planning te maken. ( heb ik een tijdje lang ook op papier gedaan.) In de praktijk betekend dat ik niet altijd precies kan doen waar ik op dat moment zin in heb.
Ik vind het ook belangrijk dat mijn paard doet wat hij leuk vind. Hij geniet heel erg van springen en op buitenrit even lekker stevige door galopperen. Voor het eerste heb ik als advies gekregen dat ik bij zijn stokmaat niet hoger moet gaan dan 60 cm omdat hij dan zijn knieën te veel moet opvouwen en dat hem pijn doet. Ik heb mij daar in eerste instantie braaf aangehouden maar ik merkte aan hem dat hij zich verveelde van bakwerk omdat ik niet de hele week kan buitenrijden. Ik merkte tijdens een paar huppeltjes dat hij er zo van genoot dat ik het wat serieuzer ben gaan oppakken en nu ook 80 cm of 1m spring. Hij vind het zo leuk en geniet er zo veel van dat ik voor mezelf de keuze heb gemaakt dat als hij met plezier de hindernissen overgaat ik dat ook gewoon doe. Uiteraard doe ik dit niet wekelijks en alleen met een op- en afbouw periode. Maar kortom, ik heb liever dat hij (sneller) stuk gaat van iets van hij heel graag doet dan dat hij zich stierlijk verveeld door alleen hetgeen te doen wat 'goed' voor hem is. Maar mocht hij bijv gaan struikelen bij de op/afsprong of andere uiterlijke tekenen van pijn vertonen dan stop ik daar direct mee.
Om een lang verhaal kort te maken: elk artrose-paardje is anders en elke eigenaar is anders. Door goed op je pony te letten en verschillende dingen uit te proberen zal je vanzelf merken wat voor je pony het fijnst is.
Succes!