Ik ben in april vorig jaar ook weer terug gegaan naar mijn ouders. Ik woonde toen een halfjaartje samen met mn (inmiddels) ex. Toen we samen gingen wonen kwamen er ineens heel wat dingen naar boven drijven en na n paar maandjes was het dan ook uit. Ik heb nog geprobeerd om daar te kunnen blijven wonen, maar het was helaas echt te duur.. Echter heeft die woning wel al mn inschrijfjaren bij de woningbouw gekost en maakte ik dus geen schijn van kans op een andere woning. In april dus weer naar huis gegaan.
Ik ben gelukkig erg close met mn ouders en die vonden t dan ook totaal geen probleem toen ik liet merken dat ik twijfelde zei mn moeder al meteen kom maar lekker naar huis
Ik mis het wel, de vrijheid en de rust (heb nog 2 broers). Maar ik heb gelukkig mn oude kamer weer terug en slaap als enige op de zolder, dus heb zo toch een beetje mn privacy.
Ben ook onverwachts afgelopen september weer gaan studeren dus ben nu toch wel blij (ivm de kosten) dat ik toch thuis woon
Al hoop ik over n paar jaartjes toch wel weer n plekje voor mezelf te hebben maar dan zal ik of heel goed moeten verdienen of samen moeten gaan wonen (ik sta wel weer opnieuw ingeschreven, maarja, hier in de regio moet je minstens 5 jaar zijn ingeschreven, plus vrije/particuliere sector is voor mij nu echt onbetaalbaar).