Geplaatst 'Time flies when you're having fun'.
Nog nooit is iets zó waar geweest.
Daisy kwam in 2008 op mijn pad, als pony die ik af en toe reed in mijn privelessen op een Welsh Cob fokkerij (http://www.stalboeken.nl). In mijn ogen een grote stoere en boze merrie waar ik liever op zat dan naast stond. Hoe fijn ze onder het zadel ook was om van te leren, was ze in de hand maar een beetje eng. Haar oren konden en kunnen ontzettend ver naar achter en dat was toch best eng
Op mijn 13e verjaardag in 2009 kreeg ik plots een pony en het lot (en mijn ouders) wilden dat dit Daisy werd. Dus daar stond ik dan, als net 13jarig meisje met een tank van een merrie. Dit werd in het begin absoluut geen succes en ik was best heel bang voor haar. Meerdere malen op het punt gestaan haar terug te geven aan de oude eigenaren en voor mij een brave ruin te halen. Gelukkig is dit niet gebeurd. Eind 2009 kwam ik een meisje tegen die op een boerderij een paar honderd meter stond. Ze reed western, had een vreselijke gave paint en ik mocht bij haar op stal komen. Zo gezegd zo gedaan, 1 maand later was ik verhuist. Dais kwam dag en nacht buiten te staan en in de winters 's nachts op stal. Ze knapte zichtbaar op en door veel aanmoediging en 'kom op Lau, vertrouw je pony' groeiden we ontzettend naar elkaar. Op deze stal heb ik ongeveer 1.5 jaar met veel plezier gestaan, maar uiteindelijk verhuist naar een stal met een hoop luxe faciliteiten. Iets prettiger voor mij en wat luxer voor Dais. Nog steeds ben ik heel erg blij dat ik op het goede moment de juiste persoon ontmoette, anders had ik mijn knappe merrie niet meer gehad..
Inmiddels, weer 1.5 jaar later is alles weer ontzettend veranderd. Ik ben in september 2012 ziek geworden en kan nu amper nog rijden of trainen. Dais is na veel nadenken met vervroegd pensioen gegaan en loopt nog 1 à 2 keer per week een uur aan de longe of onder het zadel. Zelf vind ik het heerlijk om ernaast te staan ipv erop en om der constant te pesten met stemcommando's, die ze super braaf opvolgt.
2013 was voor mij een jaar waarin in sterker ben geworden en voor Dais een jaar waarin ze wijzer werd.
Toen ik haar net kreeg waren haar ogen hard, fel, vaak boos. Inmiddels straalt ze voor mij één en al wijsheid en charme uit.
Ik bel dolgelukkig door alle fijne dingen die ik met haar heb meegemaakt. Zoveel van haar geleerd, en zij hopelijk ook iets van mij. In de zomers hebben we 4 ontzettend leuke pony/trainingskampen meegemaakt, waarin ze het harde werken helemaal fantastisch vond.
Inmiddels is ze 21 en vraag ik me af en toe af hoe het zal zijn als ze er niet meer is... hopelijk blijft dat nog heel ver weg
Ze is voor mij een inspiratie, een leermeester, een van de 'mensen' in mijn leven die me het allermeest heeft geleerd
Ik hoop dat ze nog heel lang bij me mag blijven en dat ik nog heel heel veel van haar mag leren.
Knappe wijze pony, met je grijs wordende haren, wat beteken je toch veel voor mij <3
Knappe wijze pony, met je grijs wordende haren, wat beteken je toch veel voor mij <3
ze is een knappe merrie en ik ben blij voor je dat jullie wel tot elkaar zijn gekomen dankzij nieuwe stalling en nieuwe vrienden. 