Geplaatst Laten we beginnen met een klein paspoortje:
Naam: BullForce
Bijnamen: Boelie, in het begin nog wel eens Bullshit door de naam die hij van zijn vorige eigenaresse had gekregen
Ras: New Forest Pony(sport-type)
Geslacht: Hengst
Geboren: 11-03-2012
Ouders: Kantje's Bolivia (v. Linde's Rob) x Oosterbroek François
Geschatte stokmaat over 2 jaar: ± 1.50 meter
Toekomstplannen: Recreatief rijden, af en toe een dressuurwedstrijdje en waarschijnlijk ook nog mennen. Eigen doel binnen 2 jaar is genoeg afvallen
Zodra ik eigenaresse werd van Boelie, waren de mensen van de stal waar Boelie onverwachts geboren werd blij dat hij weer in goede handen kwam en kreeg ik foto's opgestuurd. Hij is echt altijd al een scheetje geweest!
1. Baby Boelie, pas geboren
Samen met mama Bolivia
http://i40.tinypic.com/wj7wi8.jpg
We beginnen in oktober 2012. De maand waarbij ik kennis maakte met Boelie, die iemand anders gratis gekregen had, omdat zij Boelie's mama gereden en verzorgd had. Wat was ik jaloers! Ik wilde ook zo'n leuk paardje, helemaal als ik em gratis kon krijgen en goedkoop bij een vriendin kon stallen! Als ik toen eens wist wat een paar maanden later ging gebeuren
2. 7 maandjes jong, zo uit de wei geplukt en natuurlijk onder de wormen en nog totaal onbekend met inentingen. Maar wat is hij toch een knuffel! En wat hoopten we dat dat niet alleen maar kwam omdat hij zo suf was van de wormen!
3.
Met zijn 3 Friese pleegmama's, waarvan eentje een weekje op vakantie was.
http://i43.tinypic.com/ng7uy1.jpg
4. Enkele dagen later was hij al wat vrolijker en mocht hij kennis maken met zijn eerste wandelingetje
Inmiddels zijn we weer in december en de huidige eigenaresse vond het maar niks, zo'n kleine pony tussen 3 van die grote Friese merries. Dus Boelie moest vanaf die week steeds alleen op de grote wei staan. Opzich vond hij dat niet heel erg, want de buurvrouw heeft ook paarden, dus daar kon hij wel naar kijken en hinniken. Maar aanraken niet. Een keertje mocht ik hem in de wei zetten, en wat had Boelie een lol. Steeds dribbelen, showen en zodra hij in de wei mocht, trok hij bijna het touw uit me handen. Wat baalde ik dat deze deugniet niet van mij was. De vriendin, die eigenaresse is van de stallen, zag ook dat het wel klikte tussen mij en Boelie, maar baalde ook dat Boelie op dat moment van iemand anders was. Helaas, weer mis geschoten wat betreft het hebben van een leuk, eigen paardje.
5. Boelie die in december lekker uit z'n dak ging toen ik em naar de wei bracht.
De toenmalige eigenaresse van Boelie had er genoeg van. Volgens haar bemoeiden we ons te veel met Boelie, en daar had ze geen zin in. Terwijl ik er vaker was dan dat zij op kwam dagen om Boelie te verzorgen. De Friese merries zijn namelijk mijn verzorgpaardjes, dus ik kwam vaak genoeg even buurten. En zo doende zag ik ook hoe Boelie eigenlijk niet de verzorging kreeg die hij wel zou mogen hebben. Dus wat vaker een borsteltje over de vacht heen om de houtvezel er uit te borstelen, of gewoon wat aandacht of geknuffel. De stal mocht wel eens vaker uitgemest worden, want dat wilde ze zelf doen om minder stalgeld af te geven. En zo waren er nog meer dingen die eigenlijk wel net wat beter konden. Net alsof ze na een maandje het al niet meer leuk vond om die verantwoording van een eigen paardje te hebben. Ze is op een dag gekomen, heeft wat spullen in een tas gepropt, Boelie halster met touw om en ze is weggelopen. Ze had nog mogen vragen om de trailer te lenen, maar nee. Ze ging met Boelie aan de wandel om 3 uur verderop op een andere stal te kunnen staan. Wat had ik een medelijden met Boelie. Zo'n lange afstand, terwijl hij normaal nooit verder dan 5 minuutjes heen en 5 minuutjes terug naar de grote wei hoefde te lopen. Begin januari kreeg ik te horen dat ze Boelie wilde verkopen. Ze kon er niks mee, had er geen zin in en had geld nodig. Ik had haar nog op fb, want met de eigenaresse van de stallen had ze inmiddels ruzie en met mij (nog) niet. Dus ik dat nieuwtje verspreid naar wat vriendinnen dat Boelie te koop stond, zoals wij eigenlijk al verwacht hadden. Ik moest weg om in een les te rijden en toen ik terug kwam had een van de vriendinnen al verklapt dat ze Boelie mij kado wouden doen, maar het niet gelukt was wat de prijs betreft. Ik heel blij dat ze dat wilden doen en toen kreeg ik een idee. Als hun zo graag Boelie kado wilden doen, dan betaal ik wel mee. En zo doende werd ik 29 januari voor het eerst een paardeneigenaar. Wat was ik blij! Ondanks dat ik er natuurlijk nog amper wat mee kan doen, heb ik mijn droompaardje gevonden, gekocht en ben er nog steeds dol gelukkig mee!
6. De avond van het ophalen! Meneer was helaas een tikkeltje hoofdschuw geworden, dus waarschijnlijk heeft hij nog een flinke klap gehad, voordat hij met mij mee ging.
Wat was ik blij. Elke dag maakte ik wel een paar foto's van MIJN paardje. Eindelijk MIJN paardje. Natuurlijk was ik minder bang dat Boelie zou 'verdrinken' in de modderbak of kapotgeschopt zou worden door de Friesjes. Dat zou niet gebeuren. Sowieso staan de Friezen gewoon in de paddock zonder te verdrinken, dus waarom zou Boelie wel verdrinken? Grootste onzin natuurlijk. En ja, na een paar waarschuwingsmepjes in de lucht zou hij vast wel doorhebben waar zijn plek is.
Kiara moest natuurlijk ook kennis maken met Boelie!
http://i40.tinypic.com/v5afzp.jpg
7. Samen met eerste pleegmama Eafke. Eafke was een erg dominante merrie, dus die heeft Boelie echt de eerste dagen goed laten weten dat hij echt niet op de eerste plaats kwam in deze kleine kudde. Maar na die dagen had hij toch met zijn charmes de moedergevoelens van Eafke opnieuw wakker gemaakt en mocht dochter Fame niet eens meer naar Boelie kijken
Boelie kwam natuurlijk in februari nog vaker even de wei op. De Friesjes konden niet mee, omdat de jongste, Fame, vaak last kreeg van dit soort gras. Op een of andere manier was ze er toch steeds weer grieperig door. Dus dan mocht Boelie even een paar uurtjes rennen en eten, voordat hij weer terug naar zijn vriendinnetjes ging. Maar leuk dat hij die uitstapjes naar de wei vond!
http://i43.tinypic.com/2gt2hvk.jpg
In februari viel er ook nog sneeuw, en zo werd Boelie spontaan Appaloosa!
http://i43.tinypic.com/14xf4nm.jpg
Boelie moest ook al heel vroeg model staan. Ik wilde graag nieuwe halsters bestellen. Ik vond dat bonthalstertje maar niks. Zijn hoofd zat gewoon verstopt in het bont. Nee, niks voor mij. Een vriendin, eigenaresse van de Friesjes en de stallen, heeft voor haar twee Friesjes een enorme lading aan dekjes liggen, waarvan alleen de lichtblauwe veelzijdigheid/springdek van mij was. Dus we gingen even kleuren matchen. We zijn wel bordeauxrood en misschien nog een paar andere kleurtjes vergeten, maar met 8 dekjes kwamen we al ver
Met als onderste foto de uiteindelijke halsters, babyblauw en appeltjesgroen. Toen nog duidelijk wat te groot http://i44.tinypic.com/2nb97ya.jpg
8. Ook in maart viel er opnieuw sneeuw. Deze keer maakten we sneeuwfoto's in de grote wei.
9. In april is Boelie's eerste douche een feit geworden. Het werd weer lekker zonnig en droog, maar ook zeker warm. Boelie was als laatste aan de beurt, waardoor het buiten wel weer ietsjes afkoelde toen we bijna klaar waren. Boelie heeft onder zijn nog veel te grote deken eventjes op de poetsplaats mogen opdrogen. Deken had ik bij zijn aankoop er bij gekregen. Niemand weet waarom die deken al aangeschaft was, want na een tijdje werd het al duidelijk dat Boelie er te groot voor zou worden.
De deken
http://i42.tinypic.com/2uotftu.jpg
Boelie's eerste 'blessure' was in april ook een feit. Meneer had de Friese merries zo lopen irriteren, dat hij deze keer een rake schop gekregen had. Met moeite kregen we hem zijn stal in, we hebben alles nagevoeld en bekeken en besloten een nachtje af te wachten. Het leek niet gebroken. En gelukkig was het dat ook niet. Alleen goed gekneusd en een grote deuk in zijn ego. Boelie vond die extra stalrust maar niks.
http://i40.tinypic.com/2vbotpt.jpg
Na 1 dagje stalrust zijn we wat gaan wandelen tussendoor en na 3 dagen stond meneer weer tussen de Friesjes in te rennen en te springen.
http://i44.tinypic.com/1z5hk48.jpg
http://i44.tinypic.com/2rxy99j.jpg
10. In mei ging Friese pleegmama Eafke weg naar een andere stal om beter getraind te kunnen worden. Vriendin wilde namelijk wedstrijden gaan rijden met Eafke. Helaas is Eafke op bevrijdingsdag plotseling van ons heen gegaan. Boelie en Fame hebben nooit afscheid kunnen nemen van hun mama. Wel begon 4-jarige Fame moedergevoelens te ontwikkelen tegenover Boelie, omdat Eafke uit beeld was. Boelie's charmes hebben weer gewonnen. Wat zijn ze toch een leuk stel samen!
http://i41.tinypic.com/69icd3.jpg
In juni mochten ze kennis maken met 3-jarige Cremelloruin Pino. Een pony die die vriendin gekregen heeft om te verkopen, en inmiddels is Pino ook verkocht. Ook mochten ze in juni kennis maken met de Jolly Side-Kick. Echter na een kwartiertje wist MachoMerrie Fame de Jolly kapot te maken, en dus hebben ze na die dag geen Side-Kick meer gezien. Volgend jaar weer een poging met de nieuwe Side-Kick!
http://i41.tinypic.com/2hgwztz.jpg
In juli gebeurde niets bijzonders. Eind augustus was mijn vriendin ver genoeg over het verlies van Eafke heen, om met Fame verder aan de slag te gaan. Dus Fame verhuisde naar de stal waar mama Eafke plotseling is overleden. Daardoor bleven Boelie en Pino samen over. Pino is zelf nog jong en zonder toeziend oog van een volwassener en serieuzer paardje, ontwaakte ook de deugniet in Boelie. Zo jammer dat Pino te koop stond, want die twee begonnen echt vriendjes te worden.
11. Omdat beide heren wat magertjes waren en Fame dus verhuisde, konden ze samen wat vaker de wei op, zonder Fame die allergische reacties kreeg van het gras.
Natuurlijk moesten ze beginnen met het kaaleten van het kaalste hoekje van de wei
http://i43.tinypic.com/iz7y9w.jpg
Maar heerlijk in de paddock rennen konden ze ook nog altijd
http://i44.tinypic.com/rarq6u.jpg
In september was Pino verkocht en stond Boelie alleen. Maar niet langer dan 10 minuutjes gelukkig, want Tinky stond al in de trailer om Boelie gezelschap te houden. Tinky is een 3-jarige, overbouwde, onbeleerde, maar wel drachtige merrie. Dragend van een American Paint. Maar ook zij stond te koop. Dus een vast maatje was het weer niet.
12. Ondanks dat Tinky geen vast maatje was, waren de moedergevoelens al duidelijk aanwezig en zo kreeg Boelie zijn 3e pleegmama.
Eind september hing het hoofdstel van Pino nog steeds op de poetsplaats. Vingers jeukten, handen tintelden. Zou ik het doen? Zou ik die stoute schoenen aantrekken en het gewoon eens om doen? Gewoon kijken hoe het staat. Alleen maar kijken. Alleen deze keer. De stoute schoenen zaten inmiddels al om mijn voeten en ik maakte de teugels los van het bit. Ik bedacht me namelijk wel dat ik nog niks aan het bit ging vasthangen van touwen, teugels of wat dan ook. De paddock in gewandeld en het hoofdstel was binnen 5 minuten om het hoofd van Boelie. Na even raar kauwen op het bitje, boeide het meneer totaal niet meer.
Riempjes en dergelijke heb ik trouwens niet te strak gedaan. Hij heeft er 10 minuutjes mee gelopen en gerend in de bak samen met Tinky. Daarna is het hoofdstel in de garage terecht gekomen.
http://i40.tinypic.com/9idbag.jpg
Inmiddels is het weer Oktober en ook Tinky werd verkocht. Boelie stond alleen. Arm ding. Hij begon net weer een beetje goed op gewicht te komen. De wei was namelijk omgeploegd geweest, opnieuw bezaaid en bemest. Dus daar konden we voorlopig niet naar toe. Ik wilde al een vast maatje voor Boelie zoeken, maar dat Tinky zo snel weg ging had ik niet verwacht. Boelie viel af door eenzaamheid, maar we hadden na een paar weken een leuk maatje gevonden.
13. Knappe vent wordt het al!
Vriendin en ik waren al op bezoek geweest bij Amigo, de Shetlander die we via monieke83 hier op bokt ontmoet hebben. We mochten Amigo gratis mee nemen zodra we vervoer hadden. Op de achterbank werd het niet hadden we al besloten
Had het Boelie al verteld, maar hij moest nog een paar nachtjes alleen slapen. Nog even volhouden!http://i44.tinypic.com/2ajuv68.jpg
En ja hoor. Eind oktober liep dit tweetal door de paddock. Het klikte bijna meteen! Zo gelukkig heb ik Boelie al een tijdje niet meer gezien!
http://i40.tinypic.com/29452es.jpg
http://i40.tinypic.com/sphg92.jpg
http://i43.tinypic.com/160as68.jpg
http://i40.tinypic.com/2eahrq0.jpg
In november mochten de heren weer de wei op. De mestkorrels waren weg door de regen, eindelijk. We konden weer weidegang gaan opbouwen.
http://i43.tinypic.com/2q9xh75.jpg
14. Er werd heel wat afgeracet tussen de heren op de wei. De paddock is door het vele regenen weer een grote modderzooi geworden, dus blij dat ze zijn als ze de wei weer op mogen.
Boelie werd ook steeds brutaler en wilder in zijn spelletjes. Zo blij is hij met zijn vaste maatje Amigo. Amigo kan zich gelukkig heel goed weren en als het speelkwartier afgelopen is, weet Boelie dat gelukkig ook!
https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-frc3/1477695_326866394120278_1146541291_n.jpg
https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/1472797_326866397453611_896176276_n.jpg
Er ontwaakte zelfs een heus dressuurpaard in Boelie
https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/1469996_326866380786946_502549155_n.jpg
Van 1 eigen paardje, naar 1,5 eigen paardjes. Amigo heeft de luxe van 2 eigenaren. Namelijk de vriendin die eigenaresse is van de stallen en mij.
https://scontent-b-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-frc3/1475869_326866377453613_892979820_n.jpg
En november is ook de maand dat Boelie en Amigo de luxe kregen van een verzorgstertje! Evi is pas 10 jaar, maar ze is zo verliefd geworden op Boelie en Amigo, dat ik haar de kans gaf om de pony's te mogen verzorgen. Ivm Boelie's jonge leeftijd en Amigo's Shetlander gedrag mag ze nog niet alleen naar de pony's toe, maar leuk vind ze het zeker weten wel om verzorgpony's te hebben!
https://scontent-b-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/733930_326867240786860_373262266_n.jpg
En als laatste nog wat foto's van 1 december. Samen met Evi hebben we besloten om een echt setje aan te schaffen. Met het blauwe veulenhalster dat Amigo wel past, valt er moeilijk te wandelen. Steeds die bakstukken van het halster bijna in het oog, nee, dat is niet fijn. Dus we schaften regenbooghalsters aan!
Amigo
http://i44.tinypic.com/2zir02d.jpg
Boelie
http://i41.tinypic.com/2ch249g.jpg
15. En tot slot kreeg ik op het einde van de dag nog een kus van Boelie. Commando is nog niet 100% bevestigd, ben heel lichtjes met VD bezig, echt de basis en kleine kunstjes, en per ongeluk, of misschien wel expres, deed hij het in een keer goed!
Hoop nog heerlijk veel jaren met Boelie, en ook Amigo, te mogen meemaken.
Afgelopen woensdagavond heeft hij mij wel laten schrikken met een licht koliekbuitje, waar nog een mestonderzoek voor volgt.
Maar ik zou me nu al geen leven meer voor kunnen stellen zonder Boelie! En Amigo natuurlijk! Dus kom maar op met die toekomst!
wat is die leuk! Heel veel plezier met m! En gelukkig is amigo nu ook van jou zodat hij altijd een vriendje heeft! 
