Geplaatst Vanaf het moment dat ik het woord paard kon spreken, was dat wat ik ieder jaar weer aan sinterklaas vroeg. Een van mijn eerste woorden waren ''Sinterklaas gunt het me tenminste wel!''
Het eerste wat ik zei toen mij werd verteld dat Sinterklaas niet bestond was ''oh, dus jullie hebben mij Polly gegeven'' 
Het begon ooit allemaal zo, 1 pony, alleen op een weitje, onveilig prikkeldraad. Dus niet geweldig, hij heeft zo (helaas) ook best lang gestaan en pas in 2005 is er een ander paard bijgekomen, nóóit meer zal ik een paard alleen zetten.
Ook waagde ik zo af en toe eens een stuntelig sprongetje, ik gok hier een jaar of 9 (1999)
Beide een jaar of 12 (2002)
Samen met mijn oude hafje Saar, hier denk ik ergens rond de 16/17 jaar. (2006/2007)
Een paar jaar overgeslagen, we zijn nu in het digitale tijdperk aangekomen! 20 jaar (2010)
Knuffelen met mijn moppie! (de enige vent met wie ik dat doe
)
En een kusje!
Heerlijk in de zomer bij het water!
Uiteraard hebben we ook winterse momenten gehad!
De dag voor mijn haflinger werd ingeslapen afgelopen februari
alleen staan deden we echter niet meer, dus na een maandje had hij al weer een nieuw vriendinnetje
Afgelopen zomervakantie, met z'n regendeken
Wat doe je als je pony 21 jaar oud is, alleen ohz is beleerd en te klein is voor je om nog op te rijden? Inderdaad, dan laat je hem op z'n oude dag nog voor de wagen beleren! Alsof hij nooit wat anders heeft gedaan!
En dit doet hij nog steeds met heel veel plezier! Foto van een week of 2 terug
Mogen hij nog vele jaren bij me zijn, nog zo gezond als een vis gelukkig. Dus hoop dat we nog jaren van elkaar kunnen genieten!
een reactie zou natuurlijk leuk zijn!
Erg leuk om te zien dat die kleine pony ondanks dat hij te klein is geworden voor jou gewoon mocht blijven en je hem een nieuwe carrière hebt gegeven. Hij staat echt wel heel gaaf voor de wagen ook, mooi in conditie, lekker glimmen.
